Συνελήφθη ο παπα-Γεράσιμος για το σκάνδαλο της Πάτμου

ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕΙΡΞΗ ΕΠΤΑ ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΨΑΧΝΑΝ

Στα χέρια των διωκτικών αρχών της χώρας μας βρίσκεται από χθες ο πρώην Μητροπολίτης Παλαιοημερολογιτών Δωδεκανήσου, Μοναχός Γεράσιμος Ελευθέριος Μιχελής, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε κάθειρξη επτά ετών για την υπόθεση της διαχείρισης της περιουσίας της Μονής Πάτμου. Ο 69χρονος μοναχός που μέχρι προχθές το πρωί διέφευγε της σύλληψης, εντοπίστηκε έξω από τον Κορυδαλλό, από αστυνομικούς του Τμήματος Αναζητήσεων Προσώπων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής και οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα Εφετών Δωδεκανήσου για τα περαιτέρω. Εκτός από την καταδικαστική απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου, σε βάρος του πρώην Μητροπολίτη εκκρεμεί και ένταλμα σύλληψης του ανακριτή Πλημμελειοδικών Κω, για το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα. Ο μοναχός Γεράσιμος – Ελευθέριος Μιχελής κατηγορείται για υπεξαίρεση κατ’ εξακολούθηση σε βαθμό κακουργήματος και συγκεκριμένα φέρεται ότι κατά το χρονικό διάστημα από 1990 έως 1998 με περισσότερες από μία κατ’ εξακολούθηση πράξεις μεταβίβασε σε τρίτους λόγω πωλήσεως περί τα 100 αγροτεμάχια της ιδιοκτησίας της Mονής και ενώ εισέπραξε για λογαριασμό της τα χρηματικά ποσά του τιμήματος δεν τα απέδωσε σ’ αυτήν αλλά τα ιδιοποιήθηκε παρανόμως. Στην ίδια υπόθεση φέρονταν να εμπλέκονται και τρεις κληρικοί (ο ένας εκ των οποίων κατά τη δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης απεβίωσε) σε βάρος των οποίων είχαν ασκηθεί ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος, για να απαλλαγούν στη συνέχεια με το υπ’ αριθμ. 62/2006 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Δωδεκανήσου. Το Συμβούλιο Eφετών Δωδεκανήσου συγκεκριμένα με το ογκοδέστατο βούλευμα (297 σελίδες) που εξέδωσε στις 9 Ιουνίου 2006, απάλλαξε τους κατηγορούμενους κρίνοντας επί της ουσίας ότι δεν συντρέχουν αποχρώσες ενδείξεις στην πλειονότητα των κατηγοριών για την παραπομπή των κατηγορουμένων σε δίκη. Έκρινε ακόμη ότι μερικότερες πράξεις (και όχι στο σύνολό τους με πρόσθεση των επί μέρους ποσών) διώκονται λόγω του οικονομικού τους μεγέθους σε βαθμό πλημμελήματος και έχουν υποπέσει σε παραγραφή. Στο απαλλακτικό βούλευμα είχε επισημανθεί επίσης ότι δεν υπήρξε ποτέ έλλειμμα στο ταμείο της Iεράς Mονής πράγμα που αποδίδεται στο γεγονός ότι το Oικουμενικό Πατριαρχείο Kωνσταντινούπολης καθ’ όλο το επίδικο χρονικό διάστημα ενέκρινε τον απολογισμό εκάστου Oικουμενικού έτους, χωρίς ποτέ να διαπιστώσει κάτι το μεμπτό. Η υπόθεση όμως είχε συνέχεια αυτή τη φορά στο 5ο Τμήμα του Αρείου Πάγου το οποίο με την υπ’ αριθμ. 64/2007 απόφασή του αναίρεσε την παραπάνω απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Δωδεκανήσου, κρίνοντας ότι το απαλλακτικό βούλευμα ήταν ασαφές, αναιτιολόγητο και ότι στερείται νομίμου βάσεως γιατί δεν εφαρμόσθηκε ορθά η ουσιαστική διάταξη του άρθρου 375 ΠK, που προβλέπει το έγκλημα της υπεξαίρεσης. Η καταδίκη Όπως είναι γνωστό, τον Οκτώβριο του 2009 η υπόθεση του μοναχού εκδικάστηκε από το Τριμελές Εφετείο επί Κακουργημάτων Δωδεκανήσου όπου και κρίθηκε ένοχος για υπεξαίρεση κατ’ εξακολούθηση ποσού 125 χιλιάδων ευρώ, και του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 8 ετών χωρίς ελαφρυντικό με την έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη υπό τον όρο της καταβολής εγγύησης ποσού 20.000 ευρώ. Ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου, ο Μοναχός είχε αρνηθεί τις κατηγορίες τονίζοντας μεταξύ άλλων πως «ουδέποτε έχει υπογράψει για χρησικτησία όπως τον κατηγορούν» αντίθετα είχε αναφερθεί στο φιλανθρωπικό έργο που έχει επιτελέσει. Ο ίδιος είχε επισημάνει πως δεν είχε γίνει ποτέ καταγραφή της ακίνητης περιουσίας της Μονής με αποτέλεσμα αφού δεν ήταν καταγεγραμμένα ούτε στο Υποθηκοφυλάκιο, να μην γνώριζαν αν το τάδε ακίνητο για το οποίο γίνονταν η χρησικτησία ανήκε στη Μονή ή όχι. Ο Μοναχός Γεράσιμος Μιχελής είχε κάνει λόγο για αχαριστία, και είχε ζητήσει από το δικαστήριο να πιστέψει στα λεγόμενα του, τονίζοντας πως «θέλει να πεθάνει ήσυχος, γιατί το τέλος πλησιάζει». Πάντως και ο τότε εισαγγελέας της έδρας κ. Γιώργος Κτιστάκης στη πρόταση του, είχε ζητήσει την ενοχή του κατηγορουμένου όπως κατηγορείται, πρόταση που ουσιαστικά υιοθετήθηκε από το δικαστήριο. Περαιτέρω έρευνα Η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό άρχισε να εκδικάζεται στις 14 Νοεμβρίου 2011 από το Πενταμελές Εφετείο Δωδεκανήσου, το οποίο μετά από τρεις ημέρες ακροαματικής διαδικασίας έκρινε ομόφωνα ένοχο τον μοναχό Γεράσιμο Ελευθέριο Μιχελή και του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 7 ετών χωρίς ελαφρυντικό. Ουσιαστικά το δικαστήριο μείωσε μόλις κατά ένα έτος τη συνολική ποινή (κάθειρξης 8 ετών) που είχε επιβληθεί στο μοναχό το 2009 από το Τριμελές Εφετείο επί Κακουργημάτων Δωδεκανήσου. Κατά την ακροαματική διαδικασία ο εισαγγελέας της έδρας κ. Αθανασάκης στην αγόρευση του προς το δικαστήριο, ήταν «καταπέλτης» για τον κατηγορούμενο μοναχό, για τον οποίο είπε πως θα πρέπει να διατηρηθεί η απόφαση που λήφθηκε από το Τριμελές Εφετείο επί Κακουργημάτων Δωδεκανήσου, απορρίπτοντας ουσιαστικά την πρόταση της υπεράσπισης περί μερικής παραγραφής του αδικήματος που κατηγορείται. Συγκεκριμένα η υπεράσπιση επεσήμανε πως σε ότι αφορά συμβόλαια μέχρι το 1993 τα οποία φέρουν την υπογραφή του μοναχού, για αυτά οι όποιες πράξεις έχουν παραγραφεί. Σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο έκρινε ένοχο τον κατηγορούμενο και τον καταδίκασε σε επτά χρόνια κάθειρξη ζητώντας παράλληλα να κινηθεί η διαδικασία για την εκτέλεση της απόφασης αυτής. Επίσης το Πενταμελές Εφετείο Δωδεκανήσου, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία, αλλά και το αίτημα του συνηγόρου της πολιτικής αγωγής κ. Κώστα Ασλάνη, αποφάσισε η δικογραφία της υπόθεσης να επιστρέψει στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Κω προκειμένου να γίνει περαιτέρω διερεύνηση. Συγκεκριμένα, αυτό που ζητήθηκε να εξεταστεί από τις αρμόδιες ανακριτικές υπηρεσίες είναι αν μέσω άλλων λογαριασμών (εκτός του μοναχού) έχει γίνει «ξέπλυμα βρώμικου χρήματος» (νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες). Ως προς αυτήν την υπόθεση εκδόθηκε και το ένταλμα σύλληψης σε βάρος του 69χρονου μοναχού. Στην δίκη παραστάθηκαν ως πολιτική αγωγή οι κ.κ. Κώστας Ασλάνης, Λουκάς Καράς και Θωμάς Δρίκος και υπεράσπιση οι κ.κ. Γιάννης Χαρίτος και Χρήστος Μπαλάνης.