«Η ομορφιά είναι παγίδα…»!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 2970 ΦΟΡΕΣ
Η Λίλα Καφαντάρη, η λαμπερή ηθοποιός, η γυναίκα, η αγωνίστρια για το Νότιο Αιγαίο
Η όμορφη ηθοποιός που ήδη ήταν βουλευτής Αθήνας με το ΚΚΕ, η πρωταγωνίστρια που επί μία 20ετία ήταν είδωλο, sex symbol, και δεν υπήρχε περιοδικό της δεκαετίας του ΄80 και αργότερα που να μην της αφιερώνει τα εξώφυλλά του, είναι στα έδρανα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, μάχεται όπως ξέρει να το κάνει η Αριστερά για τα προβλήματά του και χρησιμοποιεί κι αυτή καράβια και ψαροκάικα για να πάει από τη μία βραχονησίδα στην άλλη!
Της είπα πως δεν θέλω να μιλήσουμε για τα συνήθη, αλλά για τη ζωή της τότε και την ομορφιά που είναι δρόμος, αλλά είναι δύσκολος δρόμος, λέω εγώ…
Δέχτηκε με χαρά πρωί-πρωί, καπνίζοντας τσιγάρο στριφτό και χαρίζοντας απλόχερα εκείνο το νεανικό γελάκι της που θυμούνται όλοι.
Στην αρχή είπαμε ότι έχετε έρθει στο Νότιο Αιγαίο για να καταγράψετε κάποια υψηλά ποσοστά στις εκλογές και να φύγετε, αλλά εσείς μείνατε και πέρασαν από τότε κοντά πέντε χρόνια! Πώς προέκυψε η περιοχή μας;
Ήμουνα βουλευτής Αθήνας, κι επειδή στα Δωδεκάνησα δεν είχαμε βουλευτή ερχόμουν για τις φωτιές ή για συμπαράσταση σε εργαζόμενους και κινητοποιήσεις, κι έτσι απέκτησα μια καλή επαφή. Επικοινωνήσαμε, νιώσαμε καλά. Ρωτήθηκα και με πολύ χαρά αποδέχτηκα την πρόταση να κατέβω στα Δωδεκάνησα και βέβαια εκλέγομαι στη Ρόδο.
Από πότε την ξέρετε τη Ρόδο;
Τη Ρόδο την ήξερα πάρα πολύ καλά, ερχόμουν με τον Αλέκο Σακελλάριο από κοριτσάκι, όταν ήμουνα νέα ηθοποιός. Ήμασταν πολύ φίλοι, η Ρόδος ήταν ένας από τους αγαπημένους του προορισμούς και βέβαια είχε το Καζίνο.
Κατάγεστε από αριστερή οικογένεια, μιλήστε μου γι αυτήν;
Ο πατέρας μου ήταν καπετάνιος του ΕΛΑΣ στη Θεσσαλία και η μητέρα μου ΕΠΟΝίτισσα στην Αθήνα. Γνωρίστηκαν το 1952, ιδεολογικά βρίσκονταν στον ίδιο χώρο, αλλά εκείνη ήταν αστικής καταγωγής από την Κωνσταντινούπολη στην οποία η οικογένειά της είχε πάει από τη Σίκινο. Επομένως να τες οι Κυκλάδες στη ζωή μου και το Νότιο Αιγαίο… Όταν η οικογένεια εκδιώχθηκε και καταστράφηκε οικονομικά, γύρισε στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, κι ο παππούς μου έγινε εργολάβος οικοδομών. Του δόθηκε λοιπόν όπως σε όλους τους Μικρασιάτες που επέστρεφαν στην πατρίδα μία παράγκα στον Ταύρο. Όταν εγώ ήμουν τριών χρονών οι γονείς μου πήραν το δικό μας σπίτι στα Ιλίσια.
Πάντα θέλατε να γίνετε ηθοποιός;
Καμία σχέση, ζωγράφος ήθελα να γίνω μικρή, όπως ζωγράφος είναι και η αδελφή μου. Ζωγραφίζω, κι έχω κάνει και έκθεση ζωγραφικής όμως επειδή από μικρή ήμουν ένα εξαιρετικά περίεργο πλάσμα είχα μια έντονη περιέργεια για τη ζωή και μέσω του πρώτου μου άνδρα του πατέρα της κόρης μου, του ηθοποιού Βασίλη Μαυρομάτη, βρέθηκα να πηγαίνω στη δραματική σχολή περισσότερο για να γνωρίσω εμένα, κι όχι για να γίνω ηθοποιός. Ήμουν 17 χρονών.
Η ομορφιά ανοίγει δρόμους;
Η ομορφιά είναι μεγάλη παγίδα γιατί στην κοινωνία μας αντιμετωπίζεται ως αξία. Θα έλεγα ότι γίνεσαι ρατσιστικά αποδεκτός χωρίς να έχει χρειαστεί να αποδείξεις τίποτα. Η άλλη παγίδα είναι να παρασυρθείς εσύ και να στηρίξεις τη ζωή σου στο κενό, στο οποίο κάποια στιγμή θα πέσεις μέσα. Έχω δει στο χώρο του θεάτρου δυστυχισμένες υπάρξεις με μια θλιβερή ζωή αγωνίας και μια θλιβερή κατάληξη.
Ωστόσο ανοίγει δρόμους, τουλάχιστον στην αρχή!
Μα φυσικά, όταν εγώ 18 χρονών ήμουν ήδη γνωστή σ΄ όλη την Ελλάδα ενώ μόλις είχα μπει στη σχολή...
Το ζήσατε, το χαρήκατε αυτό;
Το χάρηκα ως παιχνίδι. Δεν είχα συνδέσει αυτή την επιτυχία με την πραγματική δική μου αξία. Μ΄ έσωσε η οικογένειά μου. Έζησα πράγματα τότε. Δεν περνούσα από σχολείο γιατί πάθαιναν υστερία τα παιδιά, μου είχαν σχίσει τα ρούχα δηλαδή, μου τραβούσαν τα μαλλιά για να τ΄ αγγίξουν... Ήταν τρομακτικό και θλιβερό μαζί. Συμβαίνει και σήμερα, βλέπεις παιδάκια παρασυρμένα από ιλουστρασιόν πρότυπα. Έπαιρνα μεγάλη απόσταση μέσα μου απ΄ αυτά χωρίς να σνομπάρω όμως τα παιδιά. Το έβλεπα ως είχε. Ήταν μια εικοσαετία γεμάτη αυτή κατά την οποία μεγάλωνα παράλληλα την κόρη μου όπου στον προσωπικό μου κόσμο το επίκεντρο δεν ήμουν πια εγώ όπως συμβαίνει σε όλους τους γονείς. Μετατόπισα το πρώτο μου ενδιαφέρον στο παιδί μου.
Μέσα στα φώτα δεν περάσατε κι από το lifestyle;
Σιχαινόμουν οτιδήποτε δεν ανταποκρινόταν στις εσωτερικές μου ανάγκες και στην ουσία των πραγμάτων.
Η κόρη σας πώς ζει σήμερα;
Είναι 28 ετών, συνάδελφος μου ηθοποιός, η Ηλιάνα Μαυρομάτη. Είναι ένα πολύ αξιόλογο πλάσμα.
Έχετε το ίδιο νεανικό γέλιο και την ίδια νεανικότητα με παλιά, δεν έχετε αλλάξει καθόλου!
Ίσως γιατί αντιλαμβάνομαι τον κόσμο με μεγαλύτερη φρεσκάδα από την ταυτότητά μου. Είναι με τί φρεσκάδα βλέπεις τη ζωή, δεν έχει να κάνει με τη χρονιά γέννησης. Είναι πώς βιώνεις μέσα σου. Εγώ βλέπω νέα παιδιά που είναι γερασμένοι άνθρωποι και βλέπω υπερήλικες που ζηλεύω τη φρεσκάδα τους. Μεγαλώνω καλά. Είναι μια κράση που παίζει ένα ρόλο, αλλά ζω τόσο έντονα την κάθε μέρα που δεν προλαβαίνω. Πολλές φορές ξεχνάω να βάλω κρέμα ημέρας, για να καταλάβεις.
Δεν κυνηγήσατε τα μπότοξ, τις πλαστικές επεμβάσεις!
Χαμένη μάχη εγώ δεν δίνω και με το χρόνο είναι χαμένη μάχη, δεν σπαταλάω τέτοια ενέργεια.
Πώς τα βλέπετε σήμερα τα νεαρά κορίτσια;
Δεν θέλω να γενικεύσω, δεν ισχύει για όλους, αλλά υπάρχει μια μερίδα κοριτσιών και αγοριών που περνούν πολλές ώρες στον καθρέφτη και στον υπολογιστή. Για μένα είναι ίδια η βάση και στα δύο. Μιλάμε για εσωτερική απομόνωση. Το να μην αποδέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι, αυτό είναι το πρόβλημα. Το να προσπαθείς να φτιάξεις τον εαυτό σου όπως νομίζεις ότι θα είναι αποδεκτός.
Για εσάς τι έχει σημασία σ΄ αυτή τη ζωή;
Τώρα αν μου πεις τι θα ήθελα να περάσει απ’ το μυαλό μου όταν θα πέθαινα για να είμαι ευχαριστημένη, θα ήταν το να αναγνωρίσω ότι έχω συμβάλλει, έστω και στο ελάχιστο, στο να γίνει λίγο καλύτερη η ζωή των ανθρώπων.
Τι σας λένε οι νησιώτες, τους συναντάται πια στα 48 νησιά του Νοτίου Αιγαίου!
Γενικά είμαι ένας ευτυχής άνθρωπος που δέχεται πολύ μεγάλη εκτίμηση κι αγάπη από τον κόσμο. Ελπίζω να μπορώ να ανταποκρίνομαι και στη συνέχεια, δεν είναι απλό πράγμα.
Είναι ευλογία!
Δεν το βιώνω σε καμία περίπτωση ως ευλογία. Το βιώνω σαν άσκηση, σαν μια μόνιμη άσκηση του να μπορώ να παραμένω αυστηρά σε μια προσπάθεια αυτογνωσίας και εξέλιξης εσωτερικής.
Τι είναι ευτυχία για εσάς;
Αν μπορώ να δώσω ορισμό της ευτυχίας, το να τα ‘χεις καλά με εσένα, κι επειδή από μικρή είχα μια έντονη αίσθηση του δικαίου αυτό με οδήγησε σε όλη μου τη ζωή και μ΄ έφερε τελικά στον οργανωμένο αγώνα με το ΚΚΕ.
Το θέατρο;
Το λατρεύω, γι αυτό ήμουν δύο φορές πρόεδρος του Σωματείου Ηθοποιών και τώρα είμαι στη διοίκηση. Θέλω το χειμώνα να είμαι στη σκηνή με κάτι όμως που πραγματικά να με εκφράζει και να ανταποκρίνεται σ’ αυτό που ζει η κοινωνία σήμερα.
Για την αλλαγή ηγεσίας στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου δεν μιλήσαμε καθόλου. Κάντε ένα σχόλιο;
Καμία διαφορά. Δεν κάνουν τα πρόσωπα τις πολιτικές!
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
