Λύκε, λύκε... είσαι ‘δω;

Καλημέρα, καλημέρα… Να κοιτάς τη θάλασσα, η θάλασσα πάντα βοηθά κι εξημερώνει τις σκέψεις. Μα, εμείς περνάμε δίπλα της και δεν την κοιτάμε πια γιατί είναι δεδομένη, κοιτάμε μόνο τη δουλειά, τη δουλειά… Γιατί η εργασία είναι καλό πράγμα; Άμα είναι καλό πράγμα γιατί μας πληρώνουνε για να την κάνουμε; ZOOM

Κι η πολιτική μικραίνει, μαυρίζει τον ορίζοντά μας, δεν τον μεγαλώνει. Ωστόσο κάτι με απασχολεί μόνο, που φεύγει ο Αβραμόπουλος από υπουργός Άμυνας και μια ανασφάλεια την αισθάνομαι ZOOM

Άντε καλέ, που θα γίνουν εκλογές επειδή δεν θα τους βγαίνουν τα κουκιά για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας! Μια χαρά θα τους βγουν, θα τους βγουν από τους ανεξάρτητους. Οι ανεξάρτητοι βουλευτές δεν θέλουν εκλογές γιατί φοβούνται ότι δεν θα επανεκλεγούν. Σ΄ αυτούς ποντάρει ο Σαμαράς ZOOM

Θέλεις Ανάπτυξη στην Ελλάδα και βάζεις υπουργό Ανάπτυξης τον Γιακουμάτο; Είναι τρομακτικό. Αυτόν το γίγαντα της διανόησης ZOOM

Μέσα σε δέκα μέρες σκοτώθηκαν στην καυτή άσφαλτο της Ρόδου, τέσσερις νέοι άνθρωποι. Δεν το χωρά ο νους, δεν προλαβαίνει το μυαλό ότι πήγαιναν τρέχοντας στο θάνατο, ότι όλα πήγαιναν προς τα κει. Και τρέχουν κι οι υπόλοιποι και κανείς δεν μαθαίνει από τα λάθη των άλλων. Είχε πει κάτι ο Τσαρούχης: «γιατί είσαι νέος και δεν πιστεύεις ότι θα πεθάνεις…» Αυτό ZOOM

Οι τσιγγάνοι, ένα καζάνι που βράζει ο καταυλισμός! Πρώτοι στις χωματερές, στο κυνήγι του χαλκού, στα γλέντια τους… Κι αυτό το τοξικό νέφος που δημιουργείται από την καύση των καλωδίων και απλώνεται με τον αέρα πάνω απ΄ την πόλη… Τρία ευρώ το κιλό θα πάρει ο παλιατζής. Το καλώδιο δεν έχει πολύ χαλκό μέσα, δεν υπάρχουν δουλειές, είναι η κρίση, έχουν και τόσα παιδιά… Μπορούν να το καθαρίσουν, αλλά είναι μεγάλη διαδικασία γι αυτό το καίνε ZOOM

Ένας λαός που περισσεύει, που δεν δόθηκε λύση ποτέ πουθενά γι αυτόν ZOOM

Τουλάχιστον μειώθηκαν οι φωτιές φέτος. Δεν έχει ο κόσμος λεφτά να χτίσει ZOOM

«Ο κόσμος λοιπόν, χωρίζεται σύμφωνα με παρατηρήσεις δικές μου και μόνο-είχε πει η Μαλβίνα Κάραλη, που πέθανε τόσο νωρίς λες και δεν υπήρχαν άλλοι αν ήταν κάποιος να πεθάνει-σε δύο κατηγορίες, καρατσεκαρισμένο: Σε αυτούς που έχουν πρόβλημα και σε αυτούς που είναι πρόβλημα»… Τι κάνεις σ΄ αυτή την περίπτωση; Τίποτα απολύτως, δεν παίρνεις στα σοβαρά τον εαυτό σου γιατί θα γίνεις σαν κι αυτούς. Εκτός κι αν είσαι άντρας, όπου εκεί ταιριάζει η ατάκα του Γιώργου Φούντα στις γειτονιές της Τρούμπας, στη γειτονιά της εκπεσούσας γυνής, σ΄ εκείνη τη μαυρόασπρη ταινία: «Δεν είμαι άνθρωπος του καυγά, μ΄ άμα μου τύχει δεν τον αφήνω...»…