Ανοιχτή επιστολή 90χρονου πρώην αστυνομικού στον Χ. Σταϊκούρα
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 501 ΦΟΡΕΣ
Πρόκειται για τον κ. Σεραφείμ Αθανασίου, ο οποίος στην επιστολή του σημειώνει μεταξύ άλλων ότι η Κυβέρνηση και το κάθε οικονομικό επιτελείο, θα πρέπει να σεβαστεί τους κόπους και τις προσπάθειες των ανθρώπων που με κίνδυνο τη ζωή τους καθημερινά, υπηρετούν το λειτούργημα και το καθήκον τους.
Επισημαίνει συγκεκριμένα:
«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ
Διαβάστε σας παρακαλώ τα λίγα αυτά δικά μου λόγια τα οποία προέρχονται από έναν 90χρονο, θα τολμούσα να έλεγα και δικό σας παππού, μια που ο πρώτος μου εγγονός που ζει στην Αυστραλία, περπατά στα τριάντα πέντε του χρόνια, κοντά δηλαδή στη δική σας ηλικία, ζωή ν’άχετε.
Με ανοιχτά λοιπόν τα χαρτιά μου, θα σας γράψω χωρίς φόβο και χωρίς κανένα μίσος, ιδιαίτερα για σας προσωπικά, μια που συμπίπτει να είμαστε και πατριώτες.
Το λέω αυτό επειδή, μένω μεν στον όμορφο Βόλο, έλκω όμως την καταγωγή από την ηρωική Ρούμελη και συγκεκριμένα από το χωριό Κόμνηνα, το οποίο, κατά πως λένε κάποιοι ιστορικοί, το όνομα το πήρε από τους Κομνηνούς, επειδή ένας εξ αυτών των ισχυρών Βασιλιάδων, είχε διαλέξει την περιοχή αυτή για να χτίσει το παλάτι του κοντά στον Αι Ταξιάρχη.
Κάτι που δεν ήθελα να γράψω είναι τούτο (που εξ ανάγκης όμως πρέπει να πω) για να δικαιολογήσω τα…ασυγχώρητά μου, στα εκεί διαμένοντα πατριωτάκια μας.
Πολλοί δικοί μου συγγενείς και φίλοι από το χωριό μου, αλλά και τα γύρο από αυτό υπόλοιπα χωριά, μέχρι κάτω στο παλιό Θρόνιο και στα Καμένα Βούρλα, καθώς και Λοκροί την καταγωγή, εργαζόμενοι στη Λαμία ή Αθήνα, όχι ότι είμαι «κάποιος» και τους επηρεάζω, αλλά, επειδή με γνωρίζουν ως «Πατριάρχη» -σχεδόν- στην πρωτιά της ηλικίας, ιδιαίτερα οι πολλοί νεώτεροι από εμένα, παίρνουν και τη δική μου γνώμη -έτσι γίνεται μεταξύ φίλων και συγγενών- για το ποιόν, κατά χρονικά διαστήματα, πρέπει να «σταυρώνουμε» στις Βουλευτικές Εκλογές του τόπου μας.
Και σκέπτομαι πως ίσως να εισακούστηκα από λίγους ή και περισσότερους για εκείνο το «σταύρωμα» και εξ αιτίας μου, «σταύρωσαν» εσάς -που να κοβόταν η γλώσσα μου για το κακό που έκανα και συνεχίζω να κάνω...
Στο προκείμενο τώρα:
Την 1η-7-2014 δεχθήκατε στο γραφείο σας αντιπροσωπεία του Συντονιστικού Συμβουλίου των τριών κλάδων της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών.
Ξέρετε, είναι εκείνοι οι Αξιωματικοί στους οποίους ο Ελληνικός Λαός, είχε εναποθέσει τις ελπίδες του για την ασφάλειά του και τα περισσότερα και καλύτερα χρόνια της ζωής τους, αυτοί οι ασπρομάλληδες, τα πέρασαν μέσα σε σκηνές και σε χαρακώματα, είτε σε πόλεμο βρίσκονταν, είτε σε ειρηνική περίοδο, επειδή και στην ειρηνική περίοδο, αν αναπαυόντουσαν …κλάψτα Χαράλαμπε.
Την αντιπροσωπεία, λοιπόν, αυτών των ασπρομάλληδων στις 1-7-2014 δεχθήκατε ευγενικά στο πολυτελές γραφείο σας, στο οποίο ίσως να τους προσφέρατε και κάποιο αναψυκτικό και παράλληλα, να τους πλέξατε και το εγκώμιο για την προς την Πατρίδα προσφορά τους, αντιμετωπίζοντας πλείστους όσους κινδύνους στα χρόνια της νιότης τους και, στην παράκλησή τους- για το λόγο αυτό σας είχαν επισκεφθεί- να συμμορφωθεί το Υπουργείο σας και εσείς προσωπικά, στην
Δικαστική απόφαση την οποία έλαβε το ΣτΕ και να επιστρέψετε ΑΜΕΣΩΣ τα χρήματά τους που αβασάνιστα κρατήσατε από τις συντάξεις των Αποστράτων και τους μισθούς των εν ενεργεία Στρατιωτικών και ανδρών και γυναικών των Σωμάτων Ασφαλείας, εσείς, ναι εσείς προσωπικά κύριε Υπουργέ, τους διαβεβαιώσατε πως: «η Κυβέρνηση θα εφαρμόσει τις Αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ και πως σε «ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ» θα συναντούσατε και πάλι την ίδια αντιπροσωπεία για να της πείτε τον τρόπο επιστροφής των χρημάτων τους.
Τέτοιες διαβεβαιώσεις το Συντονιστικό Συμβούλιο των Ενώσεων Αποστράτων, κατά πώς διαβάζω στο έγγραφο που σας έστειλε την 12η-8-2014 έχει πάρει όχι μόνο από σας, αλλά, και από άλλους Κυβερνητικούς Παράγοντες.«Μάλτα όμως, γιόκ». Οι περικοπές των μισθών και συντάξεων που κατά το παρελθόν είχαν γίνει, όχι μόνο έκαναν φτερά, αλλά πέταξαν κιόλας και χάθηκαν στο βάθος του ορίζοντα.
κ. Υπουργέ ενεργώ ως μονάδα, αλλά νομίζω πως με τη δική μου σκέψη βρίσκονται πάρα πολλές χιλιάδες ένστολοι διαφόρων κλάδων, είτε εν ενεργεία είναι τώρα, είτε και εν συντάξει.
Θέλω λοιπόν να σας ρωτήσω: γιατί μας κοροϊδεύετε όλοι σας και χρησιμοποιώ τη λέξη (μας), επειδή και εγώ, ανήκω στα περήφανα γηρατειά και στον κλάδο των Αποστράτων που εσείς οι ταγοί, τον «τσουρουφλίζετε»
Τριάντα τρία (33) ολόκληρα χρόνια κύριε Υπουργέ και αγαπητέ πατριώτη, υπηρέτησα στη Χωροφυλακή (1945-1978) και τότε που εσείς στην ηλικία των πέντε (5) χρόνων, το 1973 γεννηθήκατε και με άλλα παιδάκια παίζατε πεντόβολα στην πλατεία Λαού της Λαμίας, εγώ ( που είχα οργώσει τα πεζοδρόμια όλων των πόλεων με τις όποιες προς την Πατρίδα, λίγες ή πολλές προσφορές μου, στην εμπέδωση της δημόσιας τάξης, ανάμεσα όμως σε κινδύνους για τη ζωή μου και ψυχοφθόρες για την υγεία μου ανώμαλες καταστάσεις), εγώ λοιπόν τότε που εσείς ανέμελα παίζατε, επέστρεφα στο χωριό μου με κυρτωμένους ώμους, από τα βάρη των ευθυνών και της όποιας προσφοράς μου.
Βεβαίως και δεν σας κατηγορώ επειδή όταν εγώ γύριζα στο χωριό μου με ολόλευκα μαλλιά, εσείς είσαστε ένα παιδάκι 5 χρόνων, και παίζατε με αυτοκινητάκια .
Σας επιπλήττω όμως, ναι σας επιπλήττω γιατί, από τότε που οι δικοί μου συνάδελφοι (λογιζόμαστε όλοι έτσι, μικροί-μεγάλοι σε βαθμούς, χωρίς -βέβαια- να χάνεται ο σεβασμός και η εκτίμηση ανάμεσά μας) ήρθαν στο γραφείο σας και απαίτησαν με ευγένεια την επιστροφή των παρακρατηθέντων χρημάτων μας, βάσει της αποφάσεως του ΣτΕ και αυτό εσείς το υποσχεθήκατε.
Από τότε επαναλαμβάνω και μέχρι σήμερα έχουν περάσει 43 ολόκληρες μέρες και ακόμη (προφανώς αφού δεν δόθηκε από σας εντολή) δικαιολογημένα οι Γραμματείς ή Φαρισαίοι σας, δεν κάλεσαν τηλεφωνικά το Συντονιστικό Συμβούλιο των Αποστράτων Αξιωματικών να έρθει ξανά κοντά σας και να τους πείτε για παράδειγμα «αύριο κύριοι, παίρνετε τα χρήματά σας».
Οι Αξιωματικοί Απόστρατοι και εν Ενεργεία κ. Υπουργέ, και όλων των βαθμίδων, είναι υπεύθυνοι και περήφανοι άνθρωποι! Δεν θέλουν κοροϊδίες. Ζητούν εκείνα που το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και σύμφωνα με την προσφορά τους, κάποτε τους έδωσε, για να ζουν με αξιοπρέπεια.
Δυστυχώς όμως, στο διάβα του χρόνου και από το πουθενά, με κάποια φαρδιά πλατειά υπογραφή σας καλέσατε στη Χώρα μας (εσείς οι πολιτικοί), εκείνους τους αντιπαθέστατους τρεις Καμπαλέρος , που τους ονομάζουμε και Τροικανούς και, στην παρουσία τους, με υποκύψεις φοβισμένων σκλάβων, εκτελείτε τις όποιες επιθυμίες τους, που έχουν σχέση με τη δυστυχία των Ελλήνων πολιτών .
Και μέσα σ’ αυτούς τους πολίτες κ. Υπουργέ, βρίσκονται και εκείνοι που νυχθημερόν επί σαράντα και πλέον χρόνια (εννοώ τους ένστολους) βρισκόντουσαν ή συνεχίζουν να βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο , τόσο για τη ζωή τους, όσο και για την ψυχοφθόρο από τις κακουχίες, υγιεινή τους κατάσταση.
Σε ποιους πολίτες και σε όποια δουλειά, παραμονεύει ανά πάσα στιγμή ο θάνατος, εκτός από τον ένστολο ,τον όποιο ένστολο!
Εκατοντάδες τα θύματα στην Αεροπορία, στο Στρατό, στο Λιμενικό, στο Πολεμικό Ναυτικό, στους Πυροσβέστες και στους Αστυνομικούς. Πολλές οι μαυροφορεμένες Οικογένειες. Δεν μπορεί να ξεχαστεί η Κάρπαθος με τον Ήρωα ΗΛΙΑΚΗ , δεν μπορούν να ξεχαστούν τα ΊΜΙΑ που κάποτε βρισκόντουσαν εντός της θαλάσσιας ζώνης της Καλύμνου και που τώρα δυστυχώς τα κάναμε «γκρίζα ζώνη» και με τους εκεί πεσόντες ήρωές μας Αξιωματικούς: Καραθανάση, Βλαχάκο και Γιαλοψό.
Δεν ξεχνιούνται θύματα του Πυροσβεστικού Σώματος που έπεσαν και συνεχώς πέφτουν στην προσπάθειά τους να σώσουν περιουσιακά στοιχεία και ανθρώπινες υπάρξεις.
Δεν ξεχνιούνται τα τρεξίματα και οι όσοι κίνδυνοι διέρχονται οι ίδιοι ένστολοι στην προσπάθειά τους να προστατέψουν τα δυστυχώς απροστάτευτα σύνορά μας από τον συρφετό δυστυχισμένων υπάρξεων.
Και τι να πούμε για τους αστυνομικούς μας που κάθε μέρα σαν τα κοτόπουλα πέφτουν από σφαίρες Καλάζνικοφ που για ψύλλου πήδημα ρίχνουν οι άφρονες κακοποιοί.
Κανένα επάγγελμα, κανένας οργανισμός ,καμιά επιχείρηση δεν έχει θυσιάσει και συνεχίζει τις θυσίες ανθρώπινου δυναμικού όσο ο Στρατός ναι ο Στρατός που είναι και της Ελλάδος ΦΡΟΥΡΟΣ! Και μη μου πείτε κ. Υπουργέ ότι αυτή είναι η δουλειά τους γιατί θα είστε πολύ άδικος.
Όλοι οι Έλληνες βέβαια υποφέρουν, αλλά οι ένστολοι και κατά την διάρκεια της εργασίας τους βρισκόντουσαν και βρίσκονται σε συνεχή κίνδυνο γι’ αυτό και χρειάζονται ιδιαίτερη μεταχείριση.
Και μια που όλοι οι Έλληνες υποφέρουν και ίσως εσείς οι πολιτικοί να μη το πιστεύετε πολύ αυτό που λέγω, θα σας συνιστούσα να κατεβείτε στο πεζοδρόμιο, μεταμφιεσμένοι όμως , για να καταλάβετε τη δυσαρέσκεια και ιδίως την αγανάκτηση και την απόγνωση του κόσμου και τι πάει να πει…βερίκοκο και τι Μνημόνιο για έναν Αξιοπρεπή, Υπερήφανο και Ηρωικό Λαό!
Έκανα τη σκέψη να φύγω και να πάω στην «Αστραλία», όπως έλεγε και η υπέροχη μακαρίτισσα Γεωργία Βασιλειάδου, επειδή εκεί έχω την κόρη μου, που μένει με την οικογένειά της και να μη ζω το δράμα της Ελλάδας και τα χάλια πολλών από σας.
Αλλά πού να πάω ο δυστυχής και πώς να αφήσω την αγαπημένη μου πατρίδα στην ηλικία των ενενήντα μου χρόνων? Πώς να αφήσω σε ξένη γη ό,τι από μένα έχει απομείνει από το κορμί μου,στα βαθιά μου τούτα γεράματα?
Παραμένω εδώ, λοιπόν, κ. Υπουργέ δεν φεύγω, και σας πληροφορώ πως και οι νέοι συνάδελφοί μας, μια που από τους παλαιοτέρους πήραν στα χέρια τους τη σκυτάλη διατήρησης της έννομης τάξης, είναι έτοιμοι να πράξουν το καθήκον τους και να υπακούσουν στις όποιες προσταγές. Και επειδή με γνωρίζουν προσωπικά, δεν θα δυσκολευτούν να έρθουν κοντά μου και, χωρίς «αντιστάσεις κατά της Αρχής» να με οδηγήσουν όπου δει και με χειροπέδες στους καρπούς μου, χωρίς εγώ να κρύβω πρόσωπο, σιδερωμένα χέρια και προσωπικά μου δεδομένα.
Το λέω αυτό γιατί: σε περίπτωση που έχω υποπέσει σε κάποια παράβαση Ποινικού Κώδικα με τα όσα γράφω εδώ, είμαι έτοιμος να σταθώ μπροστά στους σεβαστούς Δικαστικούς Λειτουργούς, χωρίς να πάρω ούτε λέξη πίσω από αυτά που υπεύθυνα και εν γνώσει των συνεπειών του νόμου, εδώ σας έγραψα.
Εν κατακλείδι, συμπληρώνω ακόμη δυο λόγια και σας παρακαλώ: Δώστε πίσω τα λεφτά που μας πήρατε, ως Κυβέρνηση εννοώ. Συμμορφωθείτε με τους νόμους του Κράτους που εσείς οι ίδιοι ψηφίζετε και μελετώντας τους αποφαίνονται οι Δικαστικές Αρχές. Μην κοιτάτε να βρείτε κάποια νομοθετικά παραθυράκια για να γλιτώσετε μερικές πενταροδεκάρες με τα: δια του…αρραβώνος κάνοντας η Κυβέρνηση, μικρά πηδηματάκια υπεκφυγής.
Δώστε μας πίσω τα λεφτά που μας πήρατε ήτοι: δώρα, μερίσματα, επιδόματα, οικονομικές προαγωγές ευδόκιμων χρόνων και δεν ξέρω εγώ τι άλλο έχετε «χουφτώσει» σχεδόν κατά το ήμισυ και, οπωσδήποτε, όχι προς ίδιον δικός σας δηλαδή προσωπικό όφελος.
Μη μας αναγκάζετε κ. Υπουργέ να πάμε σε σταυροδρόμια φαναριών και να γελάει ο κόσμος μαζί μας, βλέποντάς μας να μαλώνουμε με τους τσιγγάνους για μια καλύτερη θέση επαίτη.
Μας έχετε φέρει στο Αμήν, δεν ξέρουμε ποιο δρόμο να πάρουμε, αλλά μη… φοβάστε, οι απόστρατοι και εν ενεργεία χιλιάδες των Ελλήνων ένστολων, είναι οι ποιο νομοταγείς πολίτες και υπεύθυνα άτομα και γι’ αυτό δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο οποιαδήποτε νόμιμη Κυβέρνηση.
Όμως και πάλι σας παρακαλώ μην αναγκάζετε Στρατηγούς τεσσάρων αστέρων να εκλιπαρούν και να κτυπούν πόρτες Υπουργείων για να πάρουν πίσω τα δίκαιά τους. Είναι ντροπή και χρειάζεται λίγος σεβασμός! Μη κοροϊδεύετε αυτούς τους ανθρώπους που η Πατρίδα τους έχει ανάγκη και τη δική τους πόρτα χτυπάτε και χτυπάμε όλοι μας, σε περίπτωση εξωτερικών ή και εσωτερικών κινδύνων.»
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
