H προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος

Με βάση το Ανατολικό Αιγαίο, δεκάδες επιστήμονες, βιολόγοι, ωκεανογράφοι, ερευνητές και φοιτητές από τα άκρα της Γης δίνουν τη δική τους μάχη για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και την υποστήριξη των τοπικών κοινωνιών.

Θαλάσσια βιολόγος, διευθύντρια έρευνας στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» η κυρία Μήλιου μετέχει σε προγράμματα που εκπονούνται στους σταθμούς της ΜΚΟ, οι οποίοι λειτουργούν σε Σάμο, Ικαρία, Λειψούς, Φούρνους, Αρκιούς και Οινούσσες.

Αλλοτε ασχολείται με την καταγραφή της αλιευτικής παραγωγής και τη χαρτογράφηση οικοσυστημάτων, άλλοτε στη μελέτη ξενικών ειδών, τον πληθυσμό των θηλαστικών, καθώς και στη στήριξη της τοπικής κοινωνίας. Πρόσφατα συντόνισε ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης αλιέων για τα δίκτυα που καταστρέφονται από φώκιες ή δελφίνια.

«Προσπαθούμε να δημιουργηθεί αλιευτική ζώνη στην οποία θα δοθεί θεσμικά και πρακτικά στους ψαράδες ο ρόλος του προστάτη των θαλασσών», λέει η 35χρονη ερευνήτρια που μετρά αρκετά χρόνια στο «νερό» αλλά και στη χάραξη πολιτικής.

Ηταν συντονίστρια του πανευρωπαϊκού δικτύου OCEAN2012 για την Ελλάδα και την Κύπρο και συνέβαλε με προτάσεις στον σχεδιασμό της Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Αλιείας, ενώ τώρα παρακολουθεί την εφαρμογή της αλιευτικής πολιτικής στη Μεσόγειο με στόχο τη βιωσιμότητα των αλιευμάτων και των παράκτιων κοινωνιών.

Το 2005 της απενεμήθη ο τίτλος της πρέσβειρας της Ελλάδας στην ΕΕ για την Αειφόρο Θαλάσσια Πολιτική.

Υδροβιολόγος με σπουδές στην Αγγλία η κυρία Μήλιου, παράλληλα συντονίζει επιστημονικές ομάδες συνολικά 50 ερευνητών που υλοποιούν δράσεις για κοράλλια, χαρτογράφηση, ποσειδωνία, τη θαλάσσια ρύπανση και την επίδραση των πλαστικών στο οικοσύστημα.

Φίλη των ψαράδων
«Παρακολουθούμε αυτήν τη φώκια από 20 Μαρτίου, συνολικά 1.600 ώρες. Είναι ιδιαίτερο ζώο, για κάποιον άγνωστο λόγο πηγαίνει σε κατοικημένες περιοχές αντί σε απρόσιτες παραλίες», λέει η κυρία Μήλιου. «Κάνουμε έκκληση στον κόσμο να την αντιμετωπίζει με διακριτικότητα, όπως αρμόζει σε ένα άγριο ζώο. Είναι θηλυκό και οι ψαράδες την αποκαλούν Αργυρώ».