Η σχέση της «ανηθικότητας» του νόμου, της ηθικής του «πολιτικού» και μιας παραίτησης

Γράφει ο Μιχαήλ Μαντικός Σμήναρχος ε.α

Το δικαίωμα της παραίτησης, προφανώς, ουδείς το αμφισβητεί. Οι λόγοι που επικαλούνται όσοι και όσες το ασκούν, αποτελεί ή πρέπει να αποτελεί στοιχείο μελέτης για τον αποδέκτη της παραίτησης. Υπάρχουν βέβαια και διαφοροποιήσεις.

Για παράδειγμα, όταν οι επικαλούμενοι λόγοι δημοσιοποιούνται, οπότε οι λόγοι της παραίτησης αξιολογούνται και από το αναγνωστικό κοινό. Μια τέτοια παραίτηση θα μας απασχολήσει. Δηλαδή, μια παραίτηση που δημοσιοποιήθηκε από πολιτικό, κάνοντας λόγο στην «ηθική» υπόσταση του νόμου, βάσει του οποίου ζήτησε και έλαβε ψήφο εκλογής, χωρίς όμως να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα για αυτόν και την παράταξή του, ήτοι, την κατάληψη του επίμαχου διοικητικού θώκου.

Φυσικά, εάν οι επικαλούμενοι λόγοι ήταν στην σφαίρα του «προσωπικού», κανένα δε θα απασχολούσε, αφού στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αναντικατάστατοι, όταν μάλιστα, όπως ο ίδιος υπονοεί στα γραφόμενά του, οι άλλοι είναι σαφώς καλύτεροι του, άρα δε χάνουμε και τίποτα από την αποχώρησή του.

Ας πιάσουμε όμως την ουσία. Οι λόγοι που επικαλείται είναι:
«Παρά το νομότυπο της εκλογής μου, με την παραμονή μου στη θέση του Περιφερειακού Συμβούλου φρονώ ότι παραβιάζω την πραγματική βούληση των ψηφοφόρων της εκλογικής Περιφέρειας Ρόδου, Σύμης, Τήλου, Χάλκης και Καστελλορίζου που με την ψήφο τους αφενός μεν εκτίμησαν το έργο της απερχόμενης Περιφερειακής Αρχής και αφετέρου την προσφορά και το έργο των συνυποψηφίων μου που κατήλθαν στις εκλογές διεκδικώντας την ψήφο των συμπατριωτών μας.

Είχα δηλώσει εξ αρχής με την τιμητική σου πρόσκληση για την υποψηφιότητά μου σαν Χωρικός Α-ντιπεριφερειάρχης Δωδεκανήσου πως κατέρχομαι σαν απλός στρατιώτης στην μάχη επίλυσης των προβλημάτων του Δωδεκανησιακού λαού για την πρόοδο και την ανάπτυξη των νησιών, μαζί με καταξιωμένους συναδέλφους εν ενεργεία περιφερειακούς συμβούλους και γνώστες των προβλημάτων του συνόλου των νησιών της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και όχι για την κατάληψη αξιωμάτων.

Με το σκεπτικό πως η έδρα που καταλαμβάνει δια του προσώπου μου η παράταξή μας, στο νέο Περιφερειακό Συμβούλιο, ανήκει δικαιωματικά σύμφωνα με τους δημοκρατικούς κανόνες μιας ευνοούμενης Πολιτείας σε αυτούς που διεκδίκησαν την ψήφο του Δωδεκανησιακού λαού με σταυρό προτίμησης.

Παραιτούμαι της θέσης του Περιφερειακού Συμβούλου. Αυτό άλλωστε συνάδει με το ήθος και την πορεία μου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και η εν γένει Πολιτική μου φιλοσοφία.»
Δηλαδή, αρχικά μας γνωστοποιεί «το νομότυπο της εκλογής» του, αλλά στη συνέχεια αναφέρει ότι, αυτή «παραβιάζει την πραγματική βούληση των ψηφοφόρων», δηλαδή, οι ψηφοφόροι άλλον ήθελαν και άλλον ψήφισαν, προφανώς «εξαπατημένοι». Έτσι, επειδή νιώθει πως ο ίδιος «εξαπάτησε (;)» -τους ψηφοφόρους- ή η παράταξή του, παραβιάζοντας τη θέλησή τους , υπέβαλε την παραίτησή του.

Παράλληλα, δηλώνει ότι: «Είχα δηλώσει εξ αρχής με την τιμητική σου πρόσκληση για την υποψηφιότητά μου σαν Χωρικός Αντιπεριφερειάρχης Δωδεκανήσου πως κατέρχομαι σαν απλός στρατιώτης».Δηλαδή, είχε πει στους ψηφοφόρους ότι, θα παραιτηθεί και αυτοί τον ψήφισαν με το ζόρι! Οπότε και αυτός, υπέβαλε την παραίτησή του, για να τους «τιμωρήσει» (sic), αλλά και να δικαιώσει τους συνυποψηφίους του από τους «άδικους» ψηφοφόρους της Ρόδου, Σύμης, Τήλου, Χάλκης και Καστελορίζου.

Και κλείνει δίνοντας «ράπισμα» στους δημοκρατικούς θεσμούς, τους οποίους αποκαλεί άδικους και την πολιτεία «ευνοούμενη», ενώ αναφέρει ότι:«άλλωστε συνάδει με το ήθος και την πορεία μου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και η εν γένει Πολιτική μου φιλοσοφία». Ξεκαθαρίζει λοιπόν ότι, η μέχρι τώρα πολιτική πορεία του, έγινε σε μια άδικη και ευνοούμενη πολιτεία. Έτσι, μετά την εκμετάλλευση των ευνοϊκών ,για τον ίδιο συνθηκών, υπέβαλε την παραίτησή του.

Ο εμπαιγμός είναι εμφανής. Σίγουρα, επαναλαμβάνω, δεν μας απασχολεί η παραίτηση αυτή καθ’ αυτή, αφού σε ένα ευνομούμενο δημοκρατικό κράτος, δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά, το να υποτιμάς την νοημοσύνη των πολιτών και να χαρακτηρίζει ένας πολιτικός το νόμο «άδικο» ή «ανήθικο» επειδή έτσι τώρα τον εξυπηρετεί, ώστε να καλύψει τυχόν ανεπάρκειες του ιδίου ή όποιου άλλου, είναι επικίνδυνο για την ήδη βεβαρημένη ατμόσφαιρα που επικρατεί στην πολιτική σκηνή της χώρας μας.

Πέραν των ανωτέρω τίθεται και ένα άλλο ερώτημα: Μήπως εννοεί ότι, η παράταξή του δεν έπεισε το εκλογικό σώμα εξαιτίας αυτού του «άδικου» νόμου; Βέβαια, σε μια τέτοια περίπτωση, απλά θα κρατήσουμε στη μνήμη μας το «ευνοούμενη πολιτεία» όπως κρατάμε το «μηδέν εις το πηλήκιο», θαυμάζοντας τη ρητορική του πομπού.

Παρακαλούμε, λίγη σοβαρότητα και λογική στα γραφόμενα δε βλάπτει και περιμένουμε οπωσδήποτε να διαψευσθούμε, με μια «ορθότερη» ερμηνεία των ανωτέρω, εκτός εάν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την πικρή αλήθεια των γεγονότων, που όμως, ευτυχώς, ο σοφός λαός κατάλαβε όπως έδειξε το αποτέλεσμα της κάλπης.