Ο τουρισμός από μόνος του δεν μπορεί οικονομικά να σώσει την Ελλάδα

Γράφει ο Γεώργιος Β. Παπαγεωργίου


Ολοι, ειδικοί ή μη, αρμόδιοι ή αναρμόδιοι, πρωταγωνιστές ή μη ή ακόμη και εντελώς άσχετοι, επέρονται για την αύξηση του τουρισμού στην Ελλάδα, η οποία επετεύχθη με ένα μαγικό τρόπο και κυρίως λόγω των όσων δραματικών γεγονότων λαμβάνουν χώραν στην γειτονιά μας και που ευτυχώς μέχρι σήμερα δεν επηρέασαν δυσμενώς την χώρα μας.

Μια παραγωγική δραστηριότητα η οποία είναι εξωστρεφής και που στηρίζεται στις οικονομίες άλλων χωρών και στην δημοσιονομική ομαλότητα, όπως ακριβώς συνέβη φέτος σε Ουκρανία και Ρωσία οι οποίες δοκιμάζονται από πολιτική αστάθεια, οι δυσάρεστες συνέπειες και οι κακές επιπτώσεις από τον τουρισμό είναι πολλές και μεγάλες.

Καμία εθνική οικονομία δεν μπορεί να στηριχθεί ή να σωθεί από τον τουρισμό, ένα ευαίσθητο και ευάλωτο προϊόν που στηρίζεται κυρίως στην ειρήνη των λαών και την οικονομική ευμάρεια άλλων κρατών και του οποίου η οικονομική απόδοση και το μέγεθος της ωφέλειας ασταθές και μικρό πολλές φορές αμφισβητείται.

Ο τουρισμός είναι υποχρεωμένος να επενδύει σε μια τεράστια τουριστική αγορά με μεγάλους και συνεχείς κινδύνους πρέπει να επενδύει προσεκτικά σε επιλεγμένες αγορές κρατών και όχι και ποτέ μόνον σε ενός κράτους, πρέπει πάντοτε να είναι σε εγρήγορση και ετοιμότητα για να αντιμετωπίσει επικίνδυνες έκτακτες καταστάσεις.

Μια λοιπόν παραγωγική δραστηριότητα όπως είναι ο τουρισμός ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να σώσει οικονομίες κρατών σε βαθμό ουσιαστικής ανάκαμψης, δεν αποτελεί σταθερή υποδομή συνεχούς ροής και απασχόλησης, δεν μπορεί μόνος του να σώσει την Ελλάδα, γιατί η ωφέλεια περιορίζεται στα κέρδη από την παροχή υπηρεσιών που είναι ελάχιστα ενώ το μέγεθος των δαπανών που απαιτούνται για την λειτουργία του είναι τεράστιο, μη εξαιρουμένων και των αναγκαίων βασικών υποδομών των οποίων το ύψος των επενδύσεων είναι μεγάλο, συνεχές αλλά και κάθε φορά βελτιωμένο αλλά και σύγχρονο.

Η τουριστική ωφέλεια περιορίζεται στα μικρά μέχρι και ελάχιστα κέρδη, πλην της απασχόλησης και των θέσεων εργασίας που αποτελούν ισχυρό κεφάλαιο και συμβάλλουν στην σημαντική μείωση της ανεργίας και στην αύξηση της απασχόλησης, ενώ για την εθνική οικονομία συμβάλλει η φορολόγηση κερδών και δαπανών και η όποια ωφέλεια εκ της εισροής μεγάλων ποσών συναλλάγματος.

Η ΕΛ.ΣΤΑΤ η ελληνική στατιστική υπηρεσία οφείλει, να εκπονεί κατ’ έτος ειδική οικονομική μελέτη που θα αφορά τα ωφέλη, το μέγεθος των κερδών ή και ζημιών από την τουριστική δραστηριότητα της χώρας μας και να επισημαίνει κενά ή παραλείψεις αλλά και να προτείνει μέτρα και παρεμβάσεις στήριξης του τουρισμού, ούτως ώστε εκ του αποτελέσματος να κρίνεται να κριθεί αν πράγματι ο τουρισμός η μοναδική σήμερα πανελληνίως παραγωγική δραστηριότητα, έχει την δυνατότητα και αν ομολογουμένως μπορεί πράγματι να σώσει οικονομικά την Ελλάδα.