Οικογένεια διεκδικεί αποζημίωση 1,5 εκατ. από την ΔΕΥΑΡ

Εκδικάστηκε η υπόθεση στο Μονομελές Πρωτοδικείο

Στην δικαιοσύνη κατά της ΔΕΥΑΡ προσέφυγε 40χρονη και τα δύο ανήλικα παιδιά της, ζητώντας να της καταβληθεί το ποσό του 1,5 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση για την ψυχική οδύνη που υπέστησαν από την απώλεια του 49χρονου συζύγου της, ο οποίος πριν από τέσσερα χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή την ώρα της εργασίας του!

Η οικογένεια ζητά επίσης να της καταβάλλεται το ποσό των 820 ευρώ κάθε μήνα έως το 2027, ποσό το οποίο «συμπληρώνει» το μισθό που ελάμβανε ο θανών σε σχέση με την σύνταξη που παρέχεται μετά το θάνατό του στους οικείους του.

Η υπόθεση εκδικάστηκε χθες από το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου (ειδική διαδικασία εργατικών διαφορών) και η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί το επόμενο διάστημα.
Πιο συγκεκριμένα, ο άτυχος 49χρονος πατέρας δύο κοριτσιών εργαζόταν για περίπου 25 χρόνια στην ΔΕΥΑΡ και αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην αγωγή που έχει κατατεθεί δια του δικηγόρου της οικογένειας κ. Εμμανουήλ Παπαϊωάννου, εργαζόταν ως τεχνίτης στα εξωτερικά συνεργεία της επιχείρησης, και η εργασία ήταν βαριά και εξουθενωτική σωματικά δεδομένου του γεγονότος ότι τις περισσότερες φορές εργαζόταν υπό συνθήκες υψηλών θερμοκρασιών μέσα σε λάκκους διαστάσεων περίπου 1 Χ 1,5 μέτρων μέσα στη γη σε βάθος αρκετών μέτρων για εγκατάσταση ή σύνδεση σωλήνων αποχέτευσης και για κάθε άλλου είδους εργασίες, όπου αναπτύσσονταν αναθυμιάσεις, δυσάρεστες οσμές και μεγάλες θερμοκρασίες και άλλες φορές μέσα σε κατακόμβες π.χ. στο λιμάνι ή εκτεθειμένος σε βροχές, κρύο και ανέμους.

Ειδικά το καλοκαίρι, η ατμόσφαιρα γινόταν αποπνικτική σε σημείο που ακόμη και η ίδια η αναπνοή ήταν δύσκολη. Επίσης, για την εκτέλεση της εργασίας αυτής έπρεπε να καταβάλει μεγάλη σωματική δύναμη, αφού έπρεπε να σκάβει μέσα στους λάκκους, να τραβάει τους σωλήνες για να κάνει είτε τη σύνδεση είτε την εγκατάσταση με τον τρόπο ακριβώς που έπρεπε να γίνει.

Και όλα αυτά πολλές φορές υπό τον ήχο κομπρεσέρ ή άλλων μηχανημάτων, για την αντιμετώπιση του θορύβου των οποίων η εναγομένη δεν εφοδίαζε τους εργαζόμενους της (πλην του χρήστη του κομπρεσέρ) με ωτασπίδες ή άλλα προστατευτικά μέσα.

Όλα αυτά ήταν επιβαρυντικά για την υγεία του για αυτό και ο 49χρονος διαμαρτυρόταν συνέχεια στους προϊσταμένους του που τον έστελναν στις εργασίες αυτές, λέγοντάς τους κάθε φορά ότι αισθάνεται έντονη δυσφορία και δυσκολεύεται ακόμη και να αναπνεύσει όταν εκτελεί τις εργασίες αυτές, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Στις 29 Ιουλίου 2010 στις 11.30 περίπου το πρωί και ενώ βρισκόταν στη περιοχή της Ψαροπούλας για να επιδιορθώσει βλάβη σε κάποιους σωλήνες, ο 49χρονος αισθάνθηκε αδιαθεσία. Αμέσως μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Ρόδου όπου παρά τις προσπάθειες των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού απεβίωσε.

Στην ίδια αγωγή η 40χρονη σύζυγος επισημαίνει μεταξύ άλλων πως ο 49χρονος ήταν αυτός που φρόντιζε οικονομικά την οικογένειά τους και έκτοτε το ποσό που λαμβάνουν είναι η σύνταξη χηρείας, που ανέρχεται στο ποσό των 698 ευρώ μηνιαίως, ενώ παράλληλα επιρρίπτει ευθύνες στην ΔΕΥΑΡ διότι δεν τήρησε τις εκ του νόμου προβλεπόμενες υποχρεώσεις της δηλαδή να λάβει τα ενδεδειγμένα μέτρα για την ασφάλεια και προστασία της σωματικής ακεραιότητας και της ζωής του συζύγου της.

Για τους λόγους αυτούς και ζητά από την ΔΕΥΑΡ να καταβάλλει το ποσό των 500.000 ευρώ για την ίδια αλλά και για κάθε ένα από τα δύο παιδιά της (σύνολο 1,5 εκατ. ευρώ) καθώς και να υποχρεωθεί έως το 2027 να της καταβάλλει μηνιαίως το ποσό των 820 ευρώ προκειμένου έτσι να συμπληρώνεται ο μισθός που ελάμβανε ο σύζυγός της.