Σχέση Πολιτικής και Ψυχιατρικής
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 605 ΦΟΡΕΣ
Όποιος αντιλαμβάνεται αυτήν την σχέση μεταξύ της ατομικής κατάκτησης της προσωπικής αυτονομίας και της ταυτόχρονης προσπάθειας χειραφέτησης μιας κοινωνίας, μπορεί να καταλάβει πλήρως την αλληλεξάρτηση της ατομικής ψυχοσωματικής ευεξίας και της πολιτιστικής ευεξίας ενός πληθυσμού, μέσα σε ένα θεσμικό και πολιτιστικό σύστημα, ιστορικά προσδιορισμένο.
Συνεπώς, η θεραπευτική και η πολιτική πτυχή αποτελούν δύο διαστάσεις που συνυπάρχουν στην ανθρώπινη υπόσταση και που θα έπρεπε να είναι ομοούσιες για όσους ασχολούνται επαγγελματικά με άλλους ανθρώπους, για όσους βοηθούν και συμβάλλουν με τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους στην αποδοχή του εαυτού και στην επίτευξη ισορροπίας τόσο εσωτερικής, όσο και στις σχέσεις με τους άλλους. Η βοήθεια και η συμμετοχή στη διαρκή αναγέννηση της προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου αποτελεί μία διαδικασία μαιευτική που συνδυάζει την πράξη του ψυχίατρου με εκείνη του πολιτικού.
Εάν το πρωταρχικό καθήκον του ψυχίατρου είναι να απευθυνθεί , μέσα από μια προσωπική και εξατομικευμένη σχέση, σε όσους έχουν ανάγκη από καθοδήγηση και υποστήριξη για να ανακτήσουν μια εσωτερική συνομιλία, για να μπορέσουν να συνεχίσουν ή ακόμη και να αρχίσουν μία σχέση με τους άλλους, με σκοπό να ζήσουν πλήρως την δική τους υπόσταση ως άνθρωποι, τότε ένα εξίσου καθοριστικό ρόλο διαδραματίζουν οι θεσμοί και η ευνοϊκή έννομη τάξη που εκπορεύεται από ένα συγκεκριμένο πολιτιστικό και πολιτικό κλίμα της εκάστοτε εποχής.
Αυτές οι σκέψεις επιτρέπουν την καλύτερη κατανόηση της ιστορικής και θεσμικής σημασίας των συζητήσεων που προηγήθηκαν της υιοθέτησης του νέου κοινωνικού ψυχιατρικού νόμου στην Ελλάδα.
Σε αυτήν τη μετάβαση από τη μια νοοτροπία στην άλλη, διευκολύνεται με μεγαλύτερη διαύγεια η αξιολόγηση όλων των μεταρρυθμίσεων που βρίσκονται σε φάση μελέτης και αυτών που ήδη υλοποιούνται.
Πρώτος στόχος της νέας τάξης πραγμάτων, που τέθηκε σε ισχύ από το 1985 είναι η δημιουργία δομικών, οργανωτικών και ανθρώπινων συνθηκών, έτσι ώστε στην Ελλάδα και στην Δωδεκάνησο, κάθε γυναίκα και κάθε άνδρας, νέος ή ηλικιωμένος, χωρίς καμία διάκριση, να μπορεί να αντιμετωπιστεί και να καθοδηγηθεί κατάλληλα για την ανάκτηση της προσωπικής του ψυχικής ισορροπίας.
Παράλληλα, προφυλάσσεται από τον κίνδυνο να περιθωριοποιηθεί κοινωνικά και όταν η δυστυχία της ύπαρξής του εκδηλώνεται με εντονότερο τρόπο αλλά και μετά την επανάκτηση της ψυχικής του ισορροπίας και της ικανότητάς του για αυτοδιάθεση.
Θα πρέπει να εμποτίσουμε τον νου μας με την ανάμνηση των ανθρωπίνων πολιτισμών, εάν θέλουμε εμείς οι ίδιοι να αναγεννηθούμε, απελευθερωμένοι από τα πλοκάμια του σκότους, εάν θέλουμε να ετοιμαστούμε για να ξεπροβάλουμε από την χρυσαλίδα των γεγονότων του παρελθόντος, για να μπορέσουμε να γευτούμε πλήρως την περιπέτεια της ελευθερίας και της αυτάρκειας.
Ζούμε σε μια εποχή ταραγμένη, όπως όλες οι μεταβατικές περίοδοι και δεν είναι εύκολο για τον καθένα να ανακαλύψει τον εαυτό του και να διατηρήσει την απαραίτητη ισορροπία για την αρμονική εξέλιξη της ανθρώπινης υπόστασης.
Σε αυτούς τους πιο ευθραύστους συνταξιδιώτες μας (με ψυχικές διαταραχές) πρέπει να είμαστε σε θέση να προσφέρουμε ένα σημείο στήριξης, ένα οικείο τόπο που θα επιτρέψει και θα διευκολύνει την μετάβαση από την απώλεια της εμπιστοσύνης στον εαυτό τους, στην ανάκτηση της προσωπικής τους ψυχικής ισορροπίας.
Η 10ετής εμπειρία μας αποτελεί την αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι αυτός ο χώρος μετάβασης μπορεί να υπάρξει, μπορεί να οργανωθεί, μπορεί να μελετηθεί και να κριθεί υπό το πρίσμα των γεγονότων.
Ταυτόχρονα, δύναται να αντιπροσωπεύσει τον μετασχηματισμό της συλλογικής νοοτροπίας μέσω της ώθησης μιας πολιτικής σκέψης του Υπουργείου Υγείας η οποία συμπεριλήφθηκε στο νομοθετικό σύστημα και αφορά την κοινωνικό-ψυχιατρική υποστήριξη.
Πρόκειται για μια πραγματικότητα που αποτελεί μέρος της ιστορίας της Ελλάδος και στην προκειμένη περίπτωση της ιστορίας της Δωδεκανήσου.
Γράφει ο Dr.Med. Πλατής Αναστάσιος
Ειδικός FMA στην Ψυχιατρική και στην Ψυχοθεραπεία
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
