Νέα πόλη της Ρόδου, καλοθύμητα όνειρα, αλλά χιμαιρικά λόγω του πολέμου...

Ο Ντε Βέκκι έκανε τις τελευταίες πινελιές...

Μεσοπόλεμος. Η κεντρική λεωφόρος της νέας πόλεως Ρόδου, ακόμη χωμάτινη, αλλά με όλα τα μεταφορικά μέσα, σε πρώτο πλάνο. Τα σχέδια σε στυλ Τσινετσιτά, βρίσκονται ακόμη στη μέση. Το «πασαλιψατέρ» θα τελειώσει σχεδόν με την έναρξη του Μεγάλου Πολέμου. Τώρα δεν μιλούμε πλέον για πόλη συγκρίσιμη με τη Βηρυτό ή άλλη της Μέσης Ανατολής.

Τα καλοθύμητα όνειρα είναι πλέον χιμαιρικά-απραγματοποίητα-τώρα, βλέπουμε μόνο σύννεφα πολέμου, αρχής γενομένης από τον Ιταλοαβησσυνιακό πόλεμο, εκεί κάτω στην Ανατολική Αφρική και προπαρασεκυή της ιταλικής πολεμικής μηχανής συν την προπαγάνδα περί Mare Nostrum. Πού να βρούμε καιρό πλέον για σκηνικά… Μόνο ο Τετράρχης Ντε Βέκκι, θέλησε τις ανατολίζουσες κατασκευές Μάριο Λάγκο να τις δώσει βαρύγδουπο φασιστικό… πνεύμα. Βλέπουμε στη φωτό, το ποδήλατο, που κρατά συμπατριώτης μας, και παρατηρεί την κίνηση του δρόμου.

Στη μέση, δύο άμαξες, με αντίθετη κατεύθυνση, δίνουν άλλο τόνο στο ενσταντανέ. Απέναντι τα νέα μεταφορικά μέσα, τα αυτοκίνητα, δεν είναι κάτι καινούργιο για τους κατοίκους της πόλης και του νησιού.

Με την άφιξη των…ελευθερωτών που ήρταν από τη Δύση, έφτασαν και τα πρώτα βαριά φορτηγά για τις ανάγκες του στρατού, και αμέσως μετά γέμισε η Ρόδος με Φίατ, τα περισσότερα ανοιχτά-ευνοούσε ο καιρός- δίπορτα και τετράπορτα. Τότε, άρχισαν και οι πρώτοι αγώνες αυτοκινήτου, ίσως, οι πρώτοι στη Βαλκανική. Αλλά επεσυνέβησαν και τα πρώτα τροχαία δυστυχήματα με πρώτο και καλύτερο, σε πρωταγωνιστικό ρόλο, το αυτοκίνητο του Διοικητή των Ιταλικών Νήσων του Αιγαίου Μάριο Λάγκο.

Πιο πίσω μια κουριέρα εποχής που συνέδεε όλα τα μαράσια της πόλεως, και στα μέσα του Μεσοπολέμου όλα τα χωριά. Στο βάθος ο ναός του Σαν Τζιοβάννι με τους ιπποτικούς τάφους απ’ έξω, δείγμα ότι η τωρινή εποχή της Ρόδου είναι συνέχεια της ιπποτικής, με κυρίαρχο το FERT (Fortitudo Eius Rodum Tenuit-Η ανδρεία εκείνου έσωσε τη Ρόδο). Αμ δε…

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΛΑΧΟΥΡΗΣ