Οι Λίνδιοι να απαιτήσουν να τούς αποδίδεται το 40% των εισπράξεων από τα εισιτήρια

Το υπουργείο ενώ εισέπραξε 27.476.811 ευρώ δαπάνησε για τη Λίνδο 192.500

Γράφει ο
Κυριάκος Ι. Φίνας



Την περασμένη Κυριακή, 16.11.2014, η “Ροδιακή” δημοσίευσε την απάντηση που έδωκε ο υπουργός Πολιτισμού κ. Κ. Τασούλας στον βουλευτή Δωδεκανήσου κ. Μ. Κόνσολα για τις εισπράξεις που πραγματοποιήθηκαν από τις πωλήσεις εισιτηρίων από τους αρχαιολογικούς χώρους την 11ετία 2004 έως 30.9.2014 ολόκληρου του νησιού της Ρόδου.

Στο σημείωμα που ακολουθεί θα περιοριστώ στις εισπράξεις από την επίσκεψη της Ακρόπολης Λίνδου και ένα άλλο που θα ακολουθήσει για τις εισπράξεις όλου του νησιύ. Και ξεκινώ με την Κωμόπολη της Λίνδου, για δύο κυρίως λόγους:

Πρώτο, γιατί η Λίνδος είναι η γενέτειρά μου και δεύτερο, γιατί στο παρελθόν, υπό την ιδιότητα του αιρετού Προέδρου της Κοινότητας Λίνδου, την τετραετία 1995-1998, ασχολήθηκα συστηματικά με το εν λόγω θέμα, τόσο με αρκετά υπομνήματά μου τόσο με τους τότε αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες, καθώς και στον τότε Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, όσο και με προσωπικές παραστάσεις στην Αθήνα στους κατά διαστήματα υπουργούς Πολιτισμού.

Σεβόμενος, ωστόσο, τον χώρο της φιλόξενης “Ροδιακής” θα αναφερθώ, όχι τόσο, όσο αναλυτικά επιβάλλει το θέμα.

Από τα στοιχεία που ανακοίνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού προκύπτει, ότι επί συνόλου 8 Αρχαιολογικών χώρων που είναι επισκέψιμοι στο νησί της Ρόδου, η Ακρόπολη της Λίνδου έρχεται πρώτη στη σειρά κατάταξης. Και το πιο ενθαρρυντικό, επί του προκειμένου, οι εισπράξεις, τόσο στη Λίνδο, όσο και στους άλλους Ροδίτικους αρχαιολογικούς χώρους χρόνο με το χρόνο αυξάνονται.

Έτσι, την 11ετία, 2004 έως 30.9.2014, από 2.043.291 ευρώ που ανέρχονταν το 2004, στις 30.9.2014 ανήλθαν σε 2.742.500 μόνο στη Λίνδο. Και δεδομένου ότι η Λίνδος και τον Οκτώβριο και μεγάλος μέρος του Νοεμβρίου έχει επισκέπτες, το προαναφερθέν ποσό πρέπει να υπερβαίνει τα 2.820.000 ευρώ, ήτοι αύξηση της τάξης 776.799, 274% περίπου, ήτοι ετήσια αύξηση ποσοστού 2,5% περίπου.

Ωστόσο, αν και η Λίνδος προσφέρει ανελλιπώς κάθε χρόνο 2.800.000 ευρώ κάθε χρόνο, τα έργα τα οποία πραγματοποιούνται στην Κωμόπολη της Λίνδου είναι μηδαμινά, την τελευταία 11ετία. Και αυτά ακόμη τα επί χρόνια εκτελούμενα με ρυθμούς χελώνης έργα αναστήλωσης των αρχαιολογικών Μνημείων της Ακρόπολής της, επιχορηγούνται από τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι, δε, γνωστό, ότι με βάση το Νομοθετικό Διάταγμα 131/10.8.1961, ΦΕΚ Α’, όπως συμπληρώθηκε μεταγενέστερα, στο άρθρο 22 προβλέπεται: “...τα πάσης φύσεως έσοδα, ως οι λοιποί αρχαιολογικοί πόροι της Δωδεκανήσου, συνιστώσιν Λογαριασμόν εις την Τράπεζαν της Ελλάδος και διατίθενται αποκλειστικώς δια τας αρχαιολογικάς ανάγκας της περιοχής Δωδεκανήσου”.

Κατά κοινή, ως εκ τούτου, λογική η Λίνδος με βάση την προαναφερθείσα διάταξη νομιμοποιείται να απαιτεί αν όχι ολόκληρο το ποσό εκ των εισπράξεων του ΤΑΠ, πρέπει, τουλάχιστο, να παίρνει ανάλογο μέρος, που πραγματικά τα έχει ανάγκη για την αξιοπρεπή συνεχή συντήρηση των Αρχαίων Μνημείων της, αλλά και παράλληλων έργων που ανάγονται στην εμφάνιση ως αναντικατάστατου Πολιτιστικού Μνημείου των 2.000 και πάνω χρόνων.

Και ενώ, επί τέσσερα χρόνια, 1995-1998, αγωνιζόμασταν να διαθέσει το υπουργείο Πολιτισμού ανάλογο ποσό ετήσιας συντήρησης κ.λπ. των αρχαιολογικών μνημείων και των 3-4 παραδοσιακών σπιτιών ιδιοκτησίας του Δημοσίου, κανένας αρμόδιος δεν συγκινόταν χωρίς, ωστόσο, να δινόταν επί του προκειμένου και κάποια πειστική απάντηση για την άρνησή του.

Να γίνει, δε, πεποίθηση σε κάθε αρμόδιο παράγοντα ότι η πολιτιστική ανάκαμψης της Λίνδου αποτελεί προτεραιότητα και πρέπει προγραμματισμένα να προχωρήσει χωρίς αναβολή.

Και δεν αποτελεί μονοτονία, εάν επαναληφθεί, ότι για τη Λίνδο και για την γύρω περιοχή δεν υπάρχει, όχι μόνο σήμερα, αλλ’ ούτε και στο ορατό μέλλον, τουλάχιστον, άλλη λύση εκτός από την τουριστική δραστηριότητα. Φυσικά η Λίνδος μεταπελευθερωτικά αναπτύχθηκε τουριστικά, όπως και ολόκληρη η Ρόδος, κάπως, όμως, άναρχα. Τώρα, πλέον, υπάρχει καλώς ή κακώς άσχετα, μια πραγματικότητα.

Κατόπιν των προαναφερθέντων αναμφισβήτητων διαπιστώσεων, ανακύπτει το ερώτημα τί πρέπει να γίνει. Κατά τη γνώμη μας, 6 είναι οι άξονες στους οποίους πρέπει να επικεντρωθούν οι ενέργειες και αποφάσεις.
Πρώτο: Με απόφαση του αρμόδιου Υπουργείου Πολιτισμού και επί μία 15ετία να δεσμεύεται σε ειδικό λογαριασμό το 40% των εισπράξεων που πραγματοποιούνται τοπικά στη Λίνδο εκ της επίσκεψης των αρχαιολογικών της χώρας.

Δεύτερο: Ποσοστό 20% του παραπάνω ποσού που θα παραμένει δεσμευμένο και με ένα χρονοδιάγραμμα, για το οποίο και η Δημοτική Κοινοτική Αρχή Λίνδου θα έχει λόγο, να διατίθεται ανελλιπώς και αποκλειστικά για έργα που θα αναβαθμίζουν την αρχαιολογική δομή της Λίνδου.

Δύο τέτοια έργα που πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν άμεσα είναι κατά τη γνώμη μας:
α) Δημιουργία κατάλληλου μονόδρομου προσπέλασης (παρακαμπτήριας) οχημάτων από την πλατεία της Λίνδου, που θα καταλήγει στο δημόσιο δρόμο (περιοχή “Φούκρες”-θέση “Αμφιθέατρο”), προκειμένου να λυθεί το οξύ κυκλοφοριακό πρόβλημα της Λίνδου, το οποίο μαστιζει αφάνταστα την περιοχή, ιδιαίτερα κατά την τουριστική περίοδο.

Απόδειξη ότι ενδείκνυται να προχωρήσει η παρακαμπτήριως αυτή προσπέλαση, αποτελεί και το γεγονός του ότι κατά την χρονική περίοδο 1977-1978, ο τότε Έφορος Αρχαιοτήτων Ντούμας, είχε εγκρίνει παρόμοια λύση. Δυστυχώς, αργότερα η Αρχαιολόγος Ζερβουδάκη “μπλοκάρισε” αυτό το σωτήριο για τη Λίνδο πρόβλημα, ως προς τη λύση του κυκλοφοριακού της.

Ο μονόδρομος αυτός είναι απαραίτητος, καθόσον η οδός που καταλήγει στη Λίνδο είναι στενή και με τη συνάντηση δυό οχημάτων η κατάταση καθίσταται επικίνδυνη.

Μέχρι σήμερα εξαιτίας αυτής της ασφυκτικής κατάτασης έγιναν πολλά δυστυχήματα. Με την κατασκευή του μονόδρομου δεν πρόκειται να αλλοιωθεί το περιβάλλον, αφού θα προβλεφθούν και οι απαραίτητες επεμβάσεις με την τοποθέτηση ορισμένων φυσικών βράχων.

β) Αξιοποίηση του τύμβου του Κλεόβουλου. Το ιστορικό αυτό Μνημείο, το οποίο διαφημίζεται διεθνώς κατάντησε χώρος των περιττωμάτων των ζώων. Να αξιοποιηθεί, αφού δημιουργηθεί και εδώ χώρος προσπέλασης, σε συνδυασμό με τον προαναφερθέντα μονόδρομο εξόδου των οχημάτων από τον κυρίως χώρο της Λίνδου.

γ) Σύνταξη Χωροταξικής-Ρυθμιστικής μελέτης καθορισμού των αρχαιολογικών ορίων, καθώς και των πάσης φύσεως συναφών προβλημάτων (οικιστικά, επαγγελματικά, ρυμοτομικά κ.λπ.). Στην Κοινότητα, καθώς ενθυμούμαι καλώς, υπήρχε προσχέδιο, το οποίο μπορεί να αποτελέσει τη βάση για παραπέρα ενέργειες.

δ) Επαρκής συντήρηση των οικημάτων που βρίσκονται εντός του Οικισμού Λίνδου και ανήκουν στη δικαιοδοσία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

Τρίτο: Λειτουργία του Μουσείου Λίνδου στο παραδοσιακό οίκημα Παπακωνσταντή, μνημείο του 15ου αιώνα, το οποίο απαλλοτρίωσαν το 1938 οι Ιταλοί επί Κυβερνήτη Ντε Βέκκι και έφεραν Ιταλούς ειδικούς από τη Ρώμη και το ανακαίνισαν αρχαιολογικά. Κι εμείς, αν και το βρήκαμε έτοιμο το έχουμε κλειστό.

Είναι, δε, ενδεικτικό να αναφέρω εδώ, κατά το χρονικό διάστημα της ανακαίνισης του εν λόγω αρχαίου ακινήτου ο φασίστας διοικητής Ντε Βέκκι παρακολουθούσε σχολαστικά τις εργασίες και μάλιστα ερχόταν στη Λίνδο, σχεδόν, κάθε Κυριακή. Οι εργασίες αυτές γινόντουσαν το 1938 και 1939. Δήμαρχος Λίνδου τη χρονική εκείνη περίοδο ήταν ο Δημήτριος Γ. Χατζηδημητρίου, ο οποίος μόλις πληροφορούταν την άφιξη του Διοικητή- καθόσον ερχόταν αιφνιδιαστικά- έσπευδε, από καθήκον, προς συνάντησή του. Όταν, δε, αναχωρούσε τον κατευόδωνε.

Έτυχε σε μία από τις συχνές επισκέψεις του Ντε Βέκκι στη Λίνδο, μικρός τότε 10 χρόνων περίπου, να παρευρίσκομαι στην Κεντρική Πλατεία (στην Κρήνη) του χωριού, όταν φεύγοντας ο φασίστας αξιωματούχος μπαίνοντας στο αυτοκίνητο, αποχαιρετώντας το Δήμαρχο τον παρατήρησε με τα ακόλουθα, τα οποία μέχρι σήμερα, ύστερα από 77 χρόνια περίπου, παραμένουν στη μνήμη μου: “Podesta, la cittadina non e pulita” (Δήμαρχε, η Κωμόπολη δεν είναι καθαρή. Ο Δήμαρχος σιώπησε και δεν πρόβαλε καμία δικαιολογία).

Τέταρτο: Το έτερο ποσοστό 20% να χορηγείται κατ’ έτος στη Δημοτική Κοινότητα Λίνδου, με δέσμευση της τελευταίας, να το διαθέτει στην σχολαστική καθαριότητα, και για την εν γένει πολιτιστική και κοινωνική αναβάθμιση της Λίνδου.

Η παραπάνω απόδοση του 40% των εισπράξεων από τις διαθέσεις των εισπράξεων των εισιτηρίων επίσκεψης της Ακρόπολης Λίνδου να επιδιωχθεί συνολικά από τους κατοίκους της Κωμόπολης σε ειδική Συνέλευση. Εκεί οι Λίνδιοι να απαιτήσουν από τον δήμαρχο Ρόδου να ενεργήσει κατάλληλα.

Γιατί πρέπει να θεωρείται εξωφρενικό: το υπουργείο Πολιτισμού, όπως τουλάχιστον, προκύπτει από την γραπτή απάντηση που δόθηκε στον βουλευτή Δωδεκανήσου κ. Μανώλη Κόνσολα, ενώ εισέπραξε την 11ετία 2004 έως 2014 το ποσό των 27.476.811 ευρώ από εισιτήρια από την Ακρόπολη της Λίνδου, δαπάνησε μόνο για την Κωμόπολη 192.500 ευρώ και αυτά τα ψίχουλα για καθαρισμό του αρχαίου χώρου της Ακρόπολης.
Δηλαδή, ούτε καλά-καλά 0,70%!!!