Αποχαιρετισμός στο φίλο Χρήστο
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 4327 ΦΟΡΕΣ
Με το Χρήστο πρωτογνωριστήκαμε στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο τη 10/ετία του 1950, έχοντας σχεδόν τυπικές σχέσεις.
Συναντηθήκαμε μετά από πολλά χρόνια το 1972, στο TRINIDAD της Καραϊβικής, όταν υπηρετούσα πλοίαρχος στο Δεξαμενόπλοιο « ORIENT CAPTAIN”.
Ο Χρήστος διεύθυνε εταιρεία αλιείας και επεξεργασίας γαρίδας, με οκτώ αλιευτικά σκάφη με έδρα το TRINIDAD.
To 1972 ήταν η αφετηρία μιας δυνατής και άδολης φιλίας, η οποία διατηρήθηκε μέχρι που άφησε την τελευταία του πνοή.
‘Εκτοτε συναντιόμασταν επανειλημμένα, είτε στις Η.Π.Α. μόνιμη κατοικία του, είτε στις συχνές επισκέψεις του στη Ρόδο που επισκέπτονταν σχεδόν κάθε χρόνο, γιατί αγαπούσε τον τόπο που ανδρώθηκε και πέρασε τα πιο όμορφα νεανικά του χρόνια.
Αγνός πατριώτης διατηρούσε μέσα του άσβεστο το Ελληνικό στοιχείο παρά τα 50 και πάνω χρόνια στην Αμερική.
Φιλικός στο συνάνθρωπο με σπάνιες αρετές για την εποχή μας, έδινε απλόχερα το χέρι στηρίζοντας ηθικά και υλικά, οσάκις του ζητείτο.
Όνειρό του πάντα ήταν να μετοικίσει στη Ρόδο που την είχε μέσα στην καρδιά του.
Δεν πρόλαβε όμως γιατί έχασε τη μάχη σε ένα άνισο αγώνα με την επάρατο.
Παλληκάρι μέχρι την τελευταία στιγμή δε φοβήθηκε το θάνατο όταν του κτύπησε την πόρτα.
Είχε το κουράγιο να επικοινωνήσει με όλους τους φίλους του για να τους αποχαιρετήσει, βλέποντας να πλησιάζει το τέλος.
Στον καλό και αγαπημένο μας φίλο που μοιρασθήκαμε μόνο ευχάριστες στιγμές, συντροφιά με τους κοινούς φίλους Αντώνη Παγκά, Γιάγκο Παυλίδη, Ανδρέα& Πάνο Μπρούζο και αμέτρητους άλλους, τα λόγια είναι πτωχά για να εκφράσουμε την οδύνη μας για το χαμό του.
Στη σύζυγό του Αντρεϊνα, τη θυγατέρα του Ισμήνη και τον αδελφό του Ανδρόνικο, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Θα σε θυμόμαστε πάντα καλέ μας φίλε και είθε το χώμα της ξένης πατρίδας που σε σκεπάζει να είναι ελαφρό. Αιωνία σου η μνήμη.
Ο Φίλος σου
Νίκος Εμμ. Χαραλάμπης