H φοροδιαφυγή

Τη φοροδιαφυγή εξ’ ορισμού δε μπορείς να τη μετρήσεις: Αποτελείται από έσοδα που οι πολίτες κρατούν κρυφά. Μόνο οι φοροφυγάδες ξέρουν πόσα έχει κρύψει ο καθένας ξεχωριστά.

Κανένας δε μπορεί να αθροίσει τα ποσά αξιόπιστα -οι περισσότερες μελέτες που έχουν γίνει πάνω στο θέμα προσπαθούν να βγάλουν συμπεράσματα αναζητώντας τα κενά ανάμεσα στα δηλωθέντα εισοδήματα και την κατανάλωση, πολύ έμμεσα δηλαδή.

Την ύπαρξη του προβλήματος την ξέρουμε ανεκδοτολογικά, ο καθένας από την προσωπική επαφή του μαζί του, και την έκτασή του την υποθέτουμε από την πληθώρα των παραδειγμάτων που έρχονται στην επιφάνεια, στο περιβάλλον του καθενός ή και πιο δημόσια.

Αλλά είναι ανεκδοτολογικά. Κι αυτό επιτρέπει φυσικά σε ολόκληρους κλάδους να επικαλούνται την άμυνα της μειοψηφίας: Μόνο μια μειοψηφία των γιατρών παίρνει φακελάκι. Μια μικρή μειοψηφία εφοριακών λαδώνονται, αμαυρώνοντας τον κλάδο.

Όλοι ξέρουμε ελεύθερους επαγγελματίες που πληρώνονται μαύρα για να παρέχουν υπηρεσίες, κι όλοι τους είναι μέλη μιας μειοψηφίας. Οποιοσδήποτε μπορεί να το ισχυριστεί αυτό, αν δεν υπάρχουν νούμερα.

(Από άρθρο του Θ. Γεωργακόπουλου στην Καθημερινή)