Διατροσόφια... χουρμάδες και κεφίρ!

Χουρμάδες

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες χουρμάδων. Από αυτές η πιο αξιόλογη είναι η Deg-let Noor, που στα αραβικά σημαίνει ο χουρμάς του ήλιου.

Οι Έλληνες αποκαλούσαν την χουρμαδιά φοινικιά ,από τους Φοίνικες, ενώ ο χουρμάς ήταν γνωστός ως δάκτυλος.

Οι χουρμαδιές στο φοινικόδασος Βάι της Σητείας, φυτεύτηκαν στην εποχή του χαλκού και ανήκουν στο είδος Phoenix Theophrasti που είναι οι μοναδικοί του είδους τους.

Οι χουρμάδες είναι είδος αυτόχθον της Εγγύς Ανατολής που καλλιεργείται από το 4000 π.Χ.

Στην κλασσική εποχή, οι χουρμάδες ήταν πασίγνωστοι και εισάγονταν σε μεγάλες ποσότητες, την ίδια εποχή το σιρόπι τους χρησιμοποιούνταν ως γλυκαντική ύλη.

Ο Οδυσσέας μιλά για μια χουρμαδιά που μεγαλώνει στο τέμενος του Απόλλωνος στην Δήλο (Οδύσσεια Στ 163), όπου σύμφωνα με την μυθολογία, κάτω από αυτήν η Λητώ γέννησε τον θεό του Ήλιου.

Ο Ηρόδοτος είναι ο πρώτος στην ελληνική γραμματεία που αναφέρεται στον χουρμά με σκοπό να κάνει γνωστή την φυσική του ιστορία.

Η χριστιανική εκκλησία χρησιμοποιεί τα φύλλα συμβολικά κατά την ημέρα των Βαϊων.

Οι χουρμαδιές στην χώρα μας χρησιμοποιούνταν ως διακοσμητικά δέντρα, εφόσον δεν ωρίμαζαν ποτέ στην Ελλάδα.

Χρησιμοποιούνται ως ξηροί καρποί, ως επιδόρπιο, ως σνακ και δεσπόζουν σε συνταγές της Ινδικής κουζίνας.

Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε υδατάνθρακες, έχουν υψηλή θερμιδική αξία. Οι αποξηραμένοι χουρμάδες είναι πολύ πλούσιοι σε κάλιο και αποτελούν αξιόλογη πηγή χαλκού, σιδήρου και μαγνησίου. Επίσης, περιέχουν βιταμίνες Β3, Β5 και Β6.

Να αποφεύγονται οι χουρμάδες που είναι θαμποί, καθώς έχουν υποστεί ζύμωση ή έχουν προσβληθεί από ευρωτίαση. Οι φρέσκοι χουρμάδες διατηρούνται στο ψυγείο τουλάχιστον για δύο εβδομάδες. Ενώ οι συσκευασμένοι αποξηραμένοι χουρμάδες διατηρούνται σε ξηρό και δροσερό περιβάλλον τουλάχιστον για 6 έως 12 μήνες, αναλόγως την ποικιλία.

Το Κεφίρ

Το Κεφίρ, ή κεφίριο, ανήκει στα ζυμωθέντα γάλατα.

Είναι παραδοσιακό ρόφημα της Ανατολικής Ευρώπης και ιδιαίτερα των Καυκάσιων όρων, όπου καταναλώνεται πολλούς αιώνες τώρα.

Παρασκευάζεται από γάλα αιγοπροβάτων, ή νερό το οποίο έχει υποστεί γαλακτική και αλκοολική ζύμωση με την προσθήκη κόκκων κεφιρίου, ειδικών οξυγαλακτικών μικροοργανισμών.

Το κεφίρ παράγεται σε θερμοκρασία 20 – 22 οC, έχει παχύρευστη υφή και αφρίζει, όπως η μπύρα.

Είναι εύγεστο, εύπεπτο και υγιεινό ρόφημα. H γεύση του μοιάζει με εκείνη του ξινόγαλου και στην όψη θυμίζει κουνουπίδι.

Περιέχει τέσσερα γένη φιλικών βακτηριδίων και 11 είδη προβιοτικών.

Επειδή αποτελεί μια εξαιρετική πηγή προβιοτικών υποστηρίζεται ότι χαρίζει μακροζωία.

Είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, υδατάνθρακες, λίπη, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο, σε βιταμίνες Α, Β12, Β1, C και βιοτίνη.

Είναι επίσης πλούσιο σε τρυπτοφάνη που είναι ένα από τα απαραίτητα αμινοξέα.

Εμπλουτίζει το πεπτικό σύστημα με «καλούς» μικροοργανισμούς, συμβάλλοντας έτσι στη φυσιολογική βιολογική χλωρίδα των εντέρων.

Αφού οι μικροοργανισμοί αυτοί, έχουν ευεργετικά οφέλη για τον ανθρώπινο οργανισμό καθώς βοηθούν σε ασθένειες του πεπτικού συστήματος, των νεφρών, του ήπατος και σε αναιμίες.

Έχει διουρητικές ιδιότητες, και συμβάλλει σε ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα .

Καταναλώνεται σκέτο ή με μέλι, φρούτα, ξηρούς καρπούς και δημητριακά.

Γράφει η Σουζάνα Ιωακειμίδου

Πηγή: rodosfoodnews.gr