Πρώτα “Φιλάνθρωπος” και μετά “Φιλόζωος”

Το πολιτιστικό επίπεδο των λαών και ανθρώπων, φανερώνεται και από την αγάπη και τη φροντίδα τους προς τα ζώα. Ευτυχώς, υπάρχουν Νόμοι, για την προστασία των ζώων, δυστυχώς όμως, οι Νόμοι για την προστασία των ανθρώπων, προφανώς είναι ‘ελλιπείς’.

‘Φιλόζωοι’, π.χ. είναι οι Ινδοί, που θεωρούν τις αγελάδες ‘ιερά ζώα’ - λόγο θρησκευτικών πεποιθήσεων - και όχι μόνον κυκλοφορούν ελεύθερες προκαλώντας τα απορημένα βλέμματα και τη θυμηδία των αλλοδαπών τουριστών στην Ινδία, αλλά δημιουργούν και κυκλοφοριακό χάος, που μαζί με τη θέα των περιττωμάτων τους ‘κοσμούν’ λεωφόρους, δρόμους και δρομάκια..

Οι Δυτικο-Ευρωπαίοι, πιστεύεται ότι εκφράζουν σωστά τη ζωοφιλία τους, που δεν αποβαίνει εις βάρος των συμπολιτών τους. τηρώντας πιστά, όχι απλώς τη Νομοθεσία της χώρας τους, αλλά και τους πολιτισμένους κανόνες συμβίωσης, φανερώνοντας ταυτόχρονα το σεβασμό τους στον συμπολίτη, και τηρώντας τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής, με φαρασάκι και σκουπάκι, μαζεύουν τα περιττώματα των σκύλων τους σε πλαστικές σακουλές για να μην μολύνουν το περιβάλλον.

Αντικρίζοντας το απαράδεκτο θέαμα των αδέσποτων σκύλων, να περιφέρονται και να αφοδεύουν στα πεζοδρόμια της πόλης μας, αναγκάζοντας τους πολίτες να περπατούν με σκυμμένο κεφάλι, μήπως και πατήσουν στα περιττώματά τους (=βρωμιά, μικρόβια, ασχήμια), εύλογα δημιουργούνται απορίες και σκέψεις. Βλέποντας αδέσποτους σκύλους να περιφέρονται ακόμα και σε παιδικές χαρές, θέτοντας τα παιδιά κυρίως, σε πολλαπλούς κινδύνους (δαγκώματα και μολύνσεις), οι σκέψεις και οι απορίες, γίνονται αγανάκτηση.

Το γνωστό βιβλίο «Ο Τρελλαντώνης» η Πηνελόπη Δέλτα, περιγράφει τον μικρό αδελφό της, να μαζεύει από το δρόμο περιττώματα κατσίκας, περνώ-ντας τα για σταφίδες ήρθε στη σκέψη μου, όταν με δυσάρεστη έκπληξη αντίκρισα έναν ευμεγέθη σκύλο, δεμένο στον λεπτό κορμό ενός θαμνοειδούς φυτού σε “παιδική χαρά”, ακριβώς δίπλα στις παιδικές κούνιες!!!

Δεν είναι δυνατόν να αποτελεί δικαιολογία πως ίσως ο σκύλος ανήκε σε άτομο που δεν έχει παιδιά ή εγγόνια. Αιτιολογία αποτελεί, η περιφρόνησή του για τον συμπολίτη και ακόμα χειρότερα, η σκανδαλώδης αδιαφορία του για τα ευαίσθητα και τρυφερά παιδιά, που είναι το «Αύριο» της χώρας μας και της φυλής μας, είτε είμαστε εμείς οι φυσικοί τους γεννήτορες, είτε όχι.

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου