Οι αιωνόβιες ελιές του Κλεόβουλου του Ρόδιου στο Βάτι αποτελούν ζωντανό μνημείο

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Γεώργιος Β. Παπαγεωργίου

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο χωριό μου Βάτι στην περιοχή του πρώην δήμου της Νότιας Ρόδου, σε ένα χωριό κατ’ εξοχήν γεωργικό αλλά σκληρό και άγονο με λίγες παραγωγικές καμπίσιες εκτάσεις και ελάχιστο νερό, στη μέση δύο χειμάρρων του Γέρου και του Αδραμυλά, που περιβάλλεται από ψηλές όμως όμορφες βουνοκορφές, και που ένα δέντρο, θα μπορούσε μόνον να ευδοκιμήσει κυρίως η ελιά, γι’ αυτό στην ευρύτερη ορεινή περιοχή του χωριού μας υπάρχουν πολλοί ελαιώνες, ιδιόκτητοι και σήμερα.

Εντύπωση πάντα μου έκανε το γεγονός ότι σε διάφορα σημεία του χωριού διάσπαρτες αλλά κυρίως σε μια έκταση που βρίσκεται αριστερά μπαίνοντας στο χωριό κατά στο γεφύρι, κάτω από το νεκροταφείο του χωριού, κοντά στον παραδοσιακό ανεμόμυλο που άλεθε σιτάρια και άλλα δημητριακά του Παπαγιώργη, υπήρχαν και υπάρχουν και σήμερα ένας μεγάλος αριθμός ελαιών, περίπου κοντά στον αριθμό 20, δεν τις έχουμε μετρήσει, ίσως και περισσότερες, οι οποίες είναι τεράστιες σε όγκο και πολύ μεγάλες σε ηλικία, αιωνόβιες, και οι οποίες χαρακτηρίζονται από γνώστες ιστορικούς και παλαιούς Βατενούς, σαν οι ελιές του Κλεόβουλου του Ρόδιου, ή του Κλεόβουλου του Λινδίου, ενός εκ των 10 σοφών της Ελλάδος που είπε το περίφημο «Παν μέτρον άριστον».

Αυτές λοιπόν οι αιωνόβιες ελιές του Κλεόβουλου του Ρόδιου, που ορισμένοι ισχυρίζονται ότι έζησε εκτός από τη Λίνδο αλλά και στο Βάτι όπου διέθετε σημαντική τότε έκταση γεωργικής ζωής πλήρους καλλιέργειας ελαιών, σήμερα βρίσκονται εγκαταλελειμμένες στην κυριολεξία, δηλαδή χωρίς καμία φροντίδα, χωρίς καμία φύλαξη, χωρίς καμία πολιτιστική αξιοποίηση και ανάδειξη, είναι ελιές που διατηρούνται εν ζωή και αναναιώνονται με φυσικό τρόπο, όμως σήμερα χαρακτηρίζονται από τον τεράστιο κυρίως όγκο του κορμού της ελιάς, που η περιφέρεια ξεπερνά σίγουρα τα 10 μέτρα με ανάλογη διάμετρο.Εδώ σημειώνω ότι απαιτείται επιστημονική καταγραφή και καταμέτρηση των αιωνόβιων χαρακτηριστικών τους.

Η αρμόδια υπηρεσία του δήμου ή της περιφέρειας αλλά ακόμη και η αρχαιολογική υπηρεσία και οι ειδικοί επιστήμονες που διαθέτουν οφείλουν να συνεργασθούν με τον δραστήριο πρόεδρο του Δ.Δ. της κοινότητας Βάτι, γυμνασιάρχη κ. Βασίλειο Καλαποδάκη, που σε συνεργασία με παλαιούς Βατενούς

όπως π.χ. ο συνταξιούχος δάσκαλος Τριαντάφυλλος Καμπούρης μπορούν να συγκεντρώσουν στοιχεία και πληροφορίες, μπορούν εύκολα να επισκεφθούν τις αιωνόβιες ελιές του Κλεόβουλου του Ρόδιου, να τις καταγράψουν, να τις χαρακτηρίσουν, να τις συντηρήσουν, να τις αξιοποιήσουν και να τις αναδείξουν σαν ένα ζωντανό μνημείο πολιτιστικής γεωργικής παράδοσης και κληρονομιάς, διότι δυστυχώς κινδυνεύουν πάντοτε από κάποιους άσχετους οι οποίοι επιθυμούν να τις ξυλεύσουν δυστυχώς.

Το Δ.Δ. Βάτι εκτός από παλιές εκκλησίες και μοναστήρια, μνημεία διαθέτει δύο παραδοσιακούς ανεμόμυλους άλεσης σιτηρών που μπορούν να αξιοποιηθούν και που μαζί με τις αιωνόβιες ελιές του Κλεόβουλου του Ρόδιου, να αποτελέσουν στοιχεία πολιτιστικής κληρονομιάς και παράδοσης, και βέβαια να ενταχθούν σε πρόγραμμα τουριστικών επισκέψεων ή πολιτιστικών και παραδοσιακών εκδηλώσεων, έτσι που και τα μεσόγεια και ορεινά χωρίς θάλασσα χωριά, αλλά γεμάτα με όμορφα βουνά και δάση και ξεχωριστά μονοπάτια για τουρισμό περιπάτου να αναδειχθούν αλλά και να συμβάλουν σε μιας άλλης ποιότητας τουρισμό, τον αγροτουρισμό.