Σε οριακή κατάσταση η αγορά της Ρόδου

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ο έμπορος κ. Γιώργος Διακοσάββας, περιγράφει με μελανά χρώματα την εικόνα που επικρατεί

Η αγορά στενάζει, το εμπόριο είναι βαριά πληγωμένο, άλλωστε έλλειψη χρημάτων παύσης εμπορίου!
Πού είναι τα χρόνια που τα καταστήματα έμεναν ανοιχτά και το μεσημέρι, μέχρι αργά το βράδυ, κι άλλα έκλειναν νωρίς-νωρίς γιατί «πήγαν καλά και σήμερα…»! Τώρα όπως και να το χειριστούν πελάτες δεν έχει, «μόνο με τη φιλοξενία, αυτό μας έχει μείνει…» λέει ο κ. Γιώργος Διακοσάββας, εκ των παλαιότερων εμπόρων της αγοράς που έζησε τις χρυσές εποχές και ζει κι ο ίδιος τώρα το ζοφερό τοπίο.

Ποια είναι η εικόνα της αγοράς, υπάρχει κόσμος που ψωνίζει;
Όλο αυτό το τελευταίο διάστημα η κατάσταση στην αγορά είναι από κακή έως δραματική. Η αγορά είναι ψυχολογία, ο τουρισμός είναι ψυχολογία. Αν ρίξετε μια ματιά θα δείτε κι εσείς ότι δεν υπάρχει καθόλου κίνηση. Το πρωί είναι ελάχιστοι οι πελάτες ενώ παλαιότερα ο όγκος της δουλειάς ήταν το πρωί και το απόγευμα μετά τις 18:30 με 19:00 το κέντρο αδειάζει τελείως. Βλέπουμε τα λεωφορεία να φεύγουν γεμάτα, κρεμασμένοι οι τουρίστες για τα ξενοδοχεία τους όπου εκεί με το βραχιολάκι θα φάνε, θα πιούνε το ποτό τους και θα παραμείνουν. Βέβαια για να μην στοχοποιούμε το all inclusive έχουμε αρκετούς πελάτες με βραχιολάκι που ψωνίζουν από εμάς.

Για ποιο λόγο λέτε υπάρχει αυτή η μεγάλη κάμψη, φταίει μόνο η οικονομική ανασφάλεια της τελευταίας περιόδου;
Είναι πολλοί οι λόγοι της μείωσης της κίνησης στο κέντρο της πόλης. Ο πρώτος για εμένα είναι το κλείσιμο πολλών ξενοδοχείων στο κέντρο που αν τα απαριθμήσουμε τώρα θα σοκαριστείτε. Μόνο στο δρόμο της Γρηγορίου Λαμπράκη τον κεντρικότερο δρόμο της πόλης έχουν κλείσει πέντε ξενοδοχεία, ενώ στην Εθνάρχου Μακαρίου έχουν κλείσει άλλα οκτώ. Αυτά είναι κάποιες εκατοντάδες κλίνες και πελάτες που χάνονται οι οποίοι θα έκαναν τη βόλτα τους, τα ψώνια τους...

Οι ξενοδοχειακές μονάδες επεκτάθηκαν προς τα έξω, προς τη Νότια Ρόδο!
Καλώς έγινε η ανάπτυξη, κι έγιναν τα ξενοδοχεία στη Νότια Ρόδο. Ο πελάτης αυτός θα έρθει και στο κέντρο με το ενοικιαζόμενο αυτοκίνητό του, αλλά θα δεινοπαθήσει να βρει πάρκινγκ, θα ταλαιπωρηθεί και ίσως να μην ξανάρθει ποτέ στο κέντρο. Εγώ θα κάνω μία πρόταση στο φίλο το δήμαρχο το Φώτη Χατζηδιάκο, να πάρει ορισμένα απλά μέτρα που δεν έχουν κόστος. Την απαγόρευση των φορτηγών και των μεταφορικών εταιρειών μετά τις 10 το πρωί. Είναι τραγικό σε ώρες αιχμής να βλέπουμε το κέντρο να κλείνει από φορτηγά που κάνουν τροφοδοσία, που κλείνουν τις γωνίες, που κάθονται πάνω στις διαβάσεις... Είναι πολύ απλά πράγματα αυτά. Η Παλιά Πόλη που έχει πολύ περισσότερες επιχειρήσεις από το κέντρο βολεύεται και εξυπηρετείται μέχρι τις 10 το πρωί. Για παράδειγμα έχω εγώ παραλαβή 100 κιβωτίων γιατί να μου τα φέρουν στις 14:30 με 15:00 και να μην μου τα φέρουν το πρωί και να ρθω ν΄ ανοίξω το μαγαζί μου να τα παραλάβω χωρίς να δημιουργήσω κανένα πρόβλημα; Τώρα τελευταία μάλιστα η κατάσταση έχει ξεφύγει. Βλέπουμε ένα τεράστιο φορτηγό να φέρνει κάτι μικρά κουτάκια και να κλείνει ολόκληρο δρόμο. Το λες στον οδηγό και σου λέει “δεν έχουμε μικρά αυτοκίνητα...”! Ακούμε ανθρώπους, πελάτες μας που έρχονται χρόνια να μας λένε ότι τουλάχιστον σε τέτοια θέματα βρίσκουν τη Ρόδο χειρότερη από την προηγούμενη χρονιά.

Τι βλέπουν δηλαδή, τι σας λένε;
Εννοούν την αναρχία στο κυκλοφοριακό, την πόλη που δεν είναι καθαρή και δεν είναι αυτή που γνώρισαν δεκαετίες πριν όταν ήρθαν για πρώτη φορά. Έ, δεν έχουν άδικο.

Οι πελάτες των ξενοδοχείων του κέντρου ήταν κυρίως Σκανδιναβοί! Δεν έρχονται πια;
Δεν έρχονται όσο έρχονταν, αλλά παραμένουν καλοί πελάτες. Δηλαδή οι Νορβηγοί, οι Φινλανδοί είναι ακόμα πολύ καλοί πελάτες. Ωστόσο κι αυτοί είναι πολύ συγκρατημένοι. Είναι ένας πελάτης μου που έρχεται πάνω από 15 χρόνια και πάντα ψωνίζει από μένα. Συνηθίζω να διατηρώ πολύ καλές σχέσεις με τους πελάτες μου και ο συγκεκριμένος λοιπόν ήρθε στη Ρόδο την Πέμπτη από τη Νορβηγία. Με επισκέφτηκε να με χαιρετήσει το Σάββατο. Αυτός πάντα την πρώτη μέρα που ερχόταν έκανε τα ψώνια του και το λέω αυτό με βεβαιότητα γιατί τον έβλεπα να τα χρησιμοποιεί τις ημέρες των διακοπών του εδώ. Φέτος, αφού ήπιαμε το καφεδάκι μας μου λέει: “Γιώργο, θα μείνω δύο εβδομάδες και θα ρθω να κάνω ψώνια την τελευταία ημέρα”... Κι αυτό λόγω της ανασφάλειας που τους έχουν δημιουργήσει μ΄ όλες αυτές τις οδηγίες να πάρουν επιπλέον ρευστό μαζί τους γιατί δεν θα δίνουν οι τράπεζες και τα ATM. Ο τουρισμός είναι ένα λεπτό προϊόν, είναι θέμα ψυχολογίας.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει το μικρό μαγαζί ή το μεγάλο;
Το μικρό μαγαζί μπορεί να επιβιώσει πιο εύκολα από μια επιχείρηση η οποία έχει προσωπικό και μεγάλα ενοίκια. Μια ατομική επιχείρηση βγάζει δέκα ευρώ, δέκα είναι!

Οι ντόπιοι πελάτες, οι Ροδίτες ψωνίζουν;
Χάθηκε ο ντόπιος πελάτης, και ο Ροδίτης και ο Έλληνας. Οι αλυσίδες έχουν κάνει μεγάλη ζημιά. Από την άλλη υπάρχουν αλυσίδες με Ροδίτες ιδιοκτήτες, που τις ξέρει ο κόσμος ποιές είναι. Γιατί να μην πάει από εκεί να τα πάρει;

Από τους Ρώσους τα τελευταία χρόνια η αγορά είχε πολλά οφέλη;
Το έτος 2012 οι Ρώσοι ήταν πάρα πολύ καλοί πελάτες. Το 2013 πολλαπλασιάστηκαν σε αριθμό, αλλά ποιοτικά έπεσαν λιγάκι, κι ερχόμαστε στο 2014 που έγινε η έκρηξη στον αριθμό των αφίξεων. Ήταν ακόμη χειρότεροι ποιοτικά- πάντα από πλευράς αγοραστικής δύναμης- αλλά ήταν πολλοί και κάλυπταν έτσι τις απώλειες από τους πολύ καλούς πελάτες. Σήμερα σχεδόν δεν υπάρχουν Ρώσοι, ζήτημα να έχουμε δυό-τρεις Ρώσους πελάτες κάθε μαγαζί την ημέρα, κι αυτοί είναι συγκρατημένοι. Δεν κάνουν σε καμιά περίπτωση τα τρελά ψώνια που έκαναν οι πελάτες του 2012 και του 2013. Όλοι ξέρουμε ότι ο τουρισμός είναι ευαίσθητο προϊόν και επηρεάζεται από τα πάντα: την οικονομία, την ψυχολογία και τη διάθεση που του δημιουργεί η παραμονή του στην πόλη μας. Να σας πω ένα παράδειγμα προχθεσινό: Σ΄ ένα διάλειμμα που κάναμε να πιούμε έναν καφέ ερχόταν ένας ποδηλάτης πάνω στο πεζοδρόμιο στη Γρηγορίου Λαμπράκη και σχεδόν πέφτει πάνω σ΄ έναν τουρίστα, τον άγγιξε με τον τροχό, του δημιούργησε εκνευρισμό και σε παρατήρηση που του κάναμε εγώ και άλλοι μας απαντά “τι θέλεις να κάνω αφού δεν υπάρχει ποδηλατοδρόμιο”... Εδώ βλέπετε ότι πρέπει κι εμείς να σεβόμαστε τους ανθρώπους αυτούς που ήρθαν από την άλλη άκρη να κάνουν διακοπές στον τόπο μας.

Οι επαίτες είναι επίσης ένα πρόβλημα!
Οι ρομά και οι επαίτες γενικότερα έχουν γίνει πληγή πια για το κέντρο της αγοράς. Εμφανίζουμε μια εικόνα της πόλης, παρακμιακή. Κάποτε τους γύριζαν πίσω με το ίδιο καράβι μόλις έφταναν, χωρίς ναύλα. Τώρα οι έλεγχοι αυτοί έχουν σταματήσει;

Τι πρέπει να γίνει, υπάρχει τρόπος να σώσουμε κάτι;
Για την οικονομία εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ξαναβρούμε τον εαυτό μας τον παλιό που σεβόμασταν τον πελάτη. Να του προσφέρουμε κάτι, ένα ποτό, ένα αναψυκτικό μέσα στο μαγαζί μας, κάτι που στην πατρίδα τους δεν συνηθίζεται. Να του καλομιλήσουμε, να του χαμογελάσουμε. Η φιλοξενία μας έχει μείνει. Κάποια στιγμή όλοι μας είχαμε επαναπαυτεί. Πρέπει να γυρίσουμε πίσω και να δούμε πώς φερόμασταν πριν απ΄ αυτό. Οι διαπροσωπικές σχέσεις χτίζονται, η εμπιστοσύνη καλλιεργείται χρόνο με το χρόνο. Είναι το μόνο που μας έχει μείνει.

Το παραδέχεστε λοιπόν ότι κι εσείς οι έμποροι είχατε!
Δεν είμαστε τέλειοι, σαφώς και εμείς κάναμε λάθη και παραλείψεις πιστεύοντας ότι κάθε χρόνο θα ρθουνε, λες και δεν υπήρχαν άλλοι προορισμοί και άλλα μέρη με ήλιο και θάλασσα. Ήμασταν βολεμένοι και δυστυχώς δεν βλέπαμε και τα δικά μας λάθη.

Τελευταία έγιναν και πάλι συλλήψεις για προϊόντα μαϊμού! Ποιο είναι το σχόλιό σας γι αυτό;
Των συλλήψεων δεν ακολουθεί τιμωρία όμως! Μπαίνουν ποινές, επιβάλλονται ποινές; Και να γράφονται τα ονόματα, να ξέρω κι εγώ κι εσείς ότι ο τάδε είναι εκμεταλλευτής και να μην μπαίνουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι.

Τώρα τι γίνεται, πως πιστεύετε ότι θα κυλήσει το καλοκαίρι;
Περιμένουμε την αντίδραση της αγοράς εφόσον ψηφιστούν τα μέτρα και δοθεί μια λύση. Και θα μιλάμε πια για τον Ιούλιο, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβρη, τρεις μήνες δηλαδή για να καλύψουμε τα κενά που δημιουργήθηκαν το χειμώνα ή θα έρθουν τον επόμενο χειμώνα.