Συναντήθηκαν μετά από 50 χρόνια οι απόφοιτοι της Παιδαγωγικής Ακαδημίας

Rodiaki NewsRoom

Ένα συγκινητικό ταξίδι στο χρόνο και στις αναμνήσεις

Στα θρανία της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ρόδου κάθισαν ξανά μετά από 50 χρόνια, οι σπουδαστές του 1965!

Η συνάντηση που ήταν περισσότερο ένα συγκινητικό «ταξίδι» στο χρόνο και στις αναμνήσεις τους, έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο και σε αυτήν συμμετείχαν σχεδόν όλοι οι σπουδαστές που ήρθαν στη Ρόδο από όλες τις περιοχές της χώρας: Βέροια, Σέρρες, Κρήτη, Κάλυμνο, Θεσσαλία, Πελοπόννησο κ.α.!

Σε τούτη την συνάντηση δεν κατάφεραν να έρθουν και οι καθηγητές τους, ωστόσο οι σπουδαστές τα έζησαν όλα, όπως τότε… χτύπησε το κουδούνι, μπήκαν στην τάξη, συγκινήθηκαν, αναπόλησαν, θυμήθηκαν ιστορίες και ανθρώπους!

Η παραμονή των σπουδαστών στο νησί μας διήρκησε μέχρι και την Δευτέρα 29 Ιουνίου και στο διάστημα αυτό είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν αξιοθέατα της Ρόδου (Καλλιθέα, Τσαμπίκα, Πρασονήσι, Λίνδο, Επτά Πηγές) αλλά και το νησί της Σύμης.

Ο δάσκαλος και ένας εκ των σπουδαστών του 1965 κ. Γιάννης Καραγιάννης, έγραψε για την συνάντηση αυτή των παλιών συμμαθητών (σημειώνεται πως η φοίτηση τότε ήταν τριετής), η οποία έγινε 50 χρόνια μετά την ημέρα εισαγωγής τους στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Ρόδου:
«Ήμασταν μια καλή φουρνιά, παιδιά τότε, που μπήκαμε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ρόδου το 1965. Κάτι μας έδεσε και αυτό το «κάτι» κρατάει μέχρι σήμερα. Φοιτήσαμε 3 χρόνια, μέχρι το Μάρτιο του 1968, που η Χούντα κατήργησε την τριετία στις Ακαδημίες.

Περάσαμε 3 χρόνια, γεμάτα δράση, χαρές και λύπες, όνειρα και απογοητεύσεις. Τα 3 αυτά χρόνια σφυρηλατηθήκανε φιλίες, που έμειναν αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου. Είχαμε αποκτήσει γνώσεις, εμπειρίες και τον τρίτο χρόνο, μέρα παραμέρα διδάσκαμε στα Πρότυπα Σχολεία αποκτώντας διδακτική εμπειρία.

Με πρωτοβουλία του Γιάννη Κόνιαρη και του Χρύσαλλου Στέφανου, μαζευτήκαμε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ρόδου στις 27 Ιουνίου 2015 ,οι Σπουδαστές από όλη την Ελλάδα. Ήταν συγκινητικό το πρώτο συναπάντημα. Μπροστά από την Ακαδημία να έρχονται όλοι και να γνωρίζει ο ένας τον άλλο. Συγκινητικές στιγμές. Συνταξιούχοι τώρα πια, με κάτασπρα μαλλιά, αλλά με μάτια ζωηρά και καρδιά νεανική, θέλαμε να ζήσουμε στιγμές του τότε.

Πριν ανεβούμε σε αίθουσα της Ακαδημίας, χτύπησε το κουδούνι, σαν τότε που μας καλούσε στις τάξεις! Ανεβήκαμε τη σκάλα και μπήκαμε στην αίθουσα που κάποτε κάναμε μαθήματα.

Ξαναγίναμε μαθητές! Αρχίσαμε ένας ένας να διηγείται αναμνήσεις από τότε και τα μάτια όλων βούρκωσαν. Θυμηθήκαμε γεγονότα, αστείες ιστορίες, συμβουλές, αταξίες και ένα σωρό άλλα πράγματα.

Κατεβήκαμε στην είσοδο και φωτογραφηθήκαμε όπως όταν πήραμε το πτυχίο μας. Οι περαστικοί που περνούσαν ρωτούσαν να μάθουν ποιοι είμαστε και κάποιος απάντησε: «Κάποιοι ανόητοι ρομαντικοί»!

Το βράδυ σε μια ταβέρνα της Ρόδου γλεντήσαμε και θυμηθήκαμε τα πάρτυ που κάναμε με τη συνοδεία του ακορντεόν.

Ευχή όλων. Να ανταμωθούμε μετά από 50 χρόνια ξανά. Ευχή... άπιαστη... αλλά κανείς δεν ξέρει...».