«Τούρκος εγώ εσύ Ρωμιά...»!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ο Ουτκάν από την Κωνσταντινούπολη και η Αλεξάνδρα είναι πια μαζί αφού κέρδισε η αγάπη

Απ΄ του Βοσπόρου τα στενά! Ο Ουτκάν Πολάτ, καπετάνιος από την Κωνσταντινούπολη που μετακόμισε στο Μαρμαρίς λόγω της δουλειάς του- φέρνει Τούρκους τουρίστες από τα απέναντι παράλια- ερωτεύτηκε την Αλεξάνδρα Σούλτου, επιχειρηματία από την Αθήνα που δραστηριοποιείται στη Ρόδο και θα ζήσουν μαζί. Παντρεύτηκαν το απόγευμα της Παρασκευής στο δημαρχείο Ρόδου, και οι ευτυχισμένοι άνθρωποι φαίνονται, όπως φαίνονται και οι δυστυχισμένοι!
Μια ιστορία αγάπης που πέρασε από 40 κύματα, μεταφορικά και στην κυριολεξία, «για να είναι μαζί» γιατί δεν είναι πάντα ξεκάθαροι οι λόγοι που παντρεύονται οι άνθρωποι!
Τι κι αν είναι Τούρκος, κι αυτή Ρωμιά, «με λίγη αγάπη και κρασί, μεθάω εγώ, μεθάς κι εσύ»…

Μαζί με τους γονείς τους, στα αριστερά οι γονείς του Ουτκάν και δεξιά οι γονείς της Αλεξάνδρας

Πώς γνωριστήκατε με την Αλεξάνδρα, γιατί έρχεστε συχνά στη Ρόδο;
Γνωριστήκαμε πέρυσι 10 Ιουνίου στο Μαντράκι! Καθόμασταν σε διαφορετικά τραπέζια σ΄ ένα μαγαζί και υπήρχε η κοινή γνωστή! Ενώσαμε τα τραπέζια. Ένα μήνα μετά ξαναβρεθήκαμε στη Ρόδο. Είμαι καπετάνιος, έρχομαι δύο φορές την εβδομάδα από το Μαρμαρίς με το σκάφος μου για εκδρομές με Τούρκους τουρίστες.

Στο Μαρμαρίς ζείτε;
Είμαι από την Κωνσταντινούπολη. Μετακομίσαμε με τους γονείς μου στο Μαρμαρίς, λόγω της δουλειάς μου.

Πώς προχωρήσατε με την Αλεξάνδρα μετά από εκείνη την πρώτη συνάντηση;
Είχαμε ανταλλάξει τηλέφωνα. Δεν μου έδωσε το κινητό της, μου έδωσε την επαγγελματική της κάρτα με το τηλέφωνο της επιχείρησής της. Ήρθα και την έψαχνα στο μαγαζί που είχαμε συναντηθεί. Τη βρήκα, βγήκαμε για φαγητό τρεις φορές. Ήταν συγκρατημένη, μετά ήρθε εκείνη με της φίλες της και με συνάντησαν στο Μαρμαρίς. Νομίζω εκεί την κέρδισα!

Κι από τότε είσαστε μαζί;
Μετά μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Η Αλεξάνδρα το φθινόπωρο γύρισε στην Αθήνα που είναι η βάση της και η απόσταση μεγάλωσε. Ήμασταν όμως πια κοντά συναισθηματικά. Κατέβαινε στη Ρόδο που είχε το μαγαζί της αν και κλειστό, κι ερχόμουν κι εγώ απ΄ την Τουρκία. Έκανα πολλά ταξίδια με το σκάφος μου με απαγορευτικό, αλλά ούτε η φουρτούνα ούτε ο καιρός με σταματούσαν. Την έψαχνα στα μαγαζιά που είχαμε πάει μαζί, για να τη βρω. Στις 10 Ιουνίου φέτος της έφερα από την Τουρκία με το σκάφος μου 365 κόκκινα τριαντάφυλλα, ένα για κάθε μέρα που την είχα γνωρίσει. Έφερα για κείνην κι ένα μονόπετρο και της έκανα έκπληξη αφού είχα συνεννοηθεί με τη φίλη της που έγινε κουμπάρα μας. Είχαμε καλέσει και μερικούς φίλους ακόμα, χωρίς να το ξέρει η Αλεξάνδρα και μπροστά σε όλους τη ρώτησα: «πόσα νομίζεις ότι είναι αυτά τα τριαντάφυλλα;». Μου λέει «Δεν ξέρω, 200-300…»! «Είναι 365, της απάντησα όσες κι οι μέρες που σε γνωρίζω. Τα λουλούδια είναι για το παρελθόν και το δαχτυλίδι για το μέλλον»!

Κι εκείνη δέχτηκε;
Δέχτηκε γι’ αυτό είμαστε τώρα εδώ!

Τούρκος εσύ αυτή Ρωμιά! Δεν σας απασχόλησε αυτό;
Αν σκεφτόμασταν κάτι τέτοιο δεν θα ήμασταν τώρα εδώ να παντρευόμαστε και να είναι η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μας.

Με τους κουμπάρους τους μεταξύ των οποίων είναι ο Χαράλαμπος Κόκκινος

Οι οικογένειές σας τι είπαν; Τι είπαν οι δικοί σου στην Τουρκία;
Πίστεψαν στην αγάπη μου και την υποστήριξαν. Είμαι μοναχογιός και μοναχοπαίδι, όπως βλέπετε οι γονείς μου είναι μαζί μου σήμερα και είναι συγκινημένοι.

Εσένα Αλεξάνδρα;
Μ’ εμένα ήταν λίγο πιο δύσκολα τα πράγματα, αλλά όλα είναι καλά και όπως βλέπετε κι εσείς οι γονείς μου χαίρονται με την ευτυχία μου.

Τώρα πού θα ζήσετε;
Εδώ στη Ρόδο. Η Αλεξάνδρα έχει επιχείρηση εδώ, κι εγώ καπετάνιος ήμουν και καπετάνιος θα είμαι έχοντας πια ως βάση μου τη Ρόδο. Ήταν να παντρευτούμε τον Αύγουστο και να κάνουμε έναν καλοκαιρινό γάμο στην παραλία όμως υπήρχαν προβλήματα με τα χαρτιά μου τα οποία λύθηκαν. Σκεφτόμασταν να το επιχειρήσουμε πάλι στις 10 Ιουνίου, αλλά η Αλεξάνδρα είναι έγκυος στο μωράκι μας και θα γεννήσει τότε. Δεν ήταν γραφτό να κάνουμε γάμο στην παραλία όπως το ονειρευόμασταν, ούτε να κάνουμε γάμο και βάπτιση μαζί.

Είναι ρομαντική η ιστορία σας έτσι όπως ακούγεται. Ήταν έτσι και στην πραγματικότητα;
Είμαστε πολύ ρομαντικοί και οι δυό. Δεν ήταν εύκολο, αλλά κερδίσαμε. Κέρδισε η αγάπη. Είναι μια ιστορία αγάπης που ξεπέρασε τα προβλήματα, και την απόσταση, και τις καταιγίδες για να ρθω να τη δω. Υπήρχαν απαγορευτικά, στην κυριολεξία και μεταφορικά, μπορεί και να πνιγόμουν, αλλά κέρδισε η αγάπη. Ήταν η απόσταση, τα προβλήματα με τη γλώσσα, τα μεγάλα χρονικά διαστήματα που ζήσαμε μακριά. Μιλάμε μεταξύ μας αγγλικά, καταλαβαίνω ελληνικά, δεν μπορώ να μιλήσω, έχω πάρει όμως βιβλία και διαβάζω, θέλω να τα μάθω σωστά.

Από την ημέρα των αρραβώνων

Οι μικτοί γάμοι είναι δύσκολη ιστορία, συχνά έχουν προβλήματα όταν γεννιούνται τα παιδιά και πρέπει να τους δοθούν ονόματα και μετά να γίνει η βάπτιση με βάση τη μία θρησκεία ή την άλλη! Πώς θα τα αντιμετωπίσετε αυτά;
Το παιδί μας θα βαπτιστεί ορθόδοξα και θα κάνουμε και τα έθιμα της Τουρκίας. Τα παιδιά μας θα έχουν δύο ονόματα και όταν φτάσουν σε ηλικία να επιλέξουν θα επιλέξουν εκείνα πως θέλουν να τα φωνάζουν. Για τη βάπτιση θα κάνουμε δύο πάρτι! Ένα για την ορθόδοξη, κι ένα για το σουνέτι, και θα χορέψουμε και στα δύο και ο χορός θα είναι ο ίδιος! Το ζεϊμπέκικο είναι το ίδιο και για τους Έλληνες και για τους Τούρκους!