Μιρέλα Πάχου: «Ο προσδιορισμός της ταυτότητας είναι το ζητούμενο»

Rodiaki NewsRoom

Συνέντευξη στη Βεατρίκη Ψυχάρη
στο musicity.gr

Η φωνή της μοιάζει με τη φιγούρα της, λεπτεπίλεπτη, ήρεμη, υφής κρυστάλλινης και χρώματος σχεδόν διάφανου. Την έχεις δει να παίζει πιάνο και ακορντεόν δίπλα σε μεγάλα ονόματα, μα τώρα πια, μαζί με τα πλήκτρα, πιάνει και το μικρόφωνο και δίπλα στην ιδιότητα της μουσικού και της δημιουργού προσθέτει περήφανα ακόμη μία, αυτή της τραγουδίστριας. Είναι η Μιρέλα Πάχου, το κορίτσι που κρατά στα χέρια του τον πρώτο προσωπικό του δίσκο και που για τις 12 και τις 14 Φεβρουαρίου μας μιλάει μαζί με τον Πέτρο Λαγούτη για «έρωτες και άλλα παραμύθια» στο Club του Σταυρού του Νότου.

M.C: Διασχίζεις την αρχή σου ως τραγουδίστρια. Η αρχή που ονειρευόσουν απέχει από αυτή που βιώνεις;
Μ.Π: Θα έλεγα πως απέχει, γιατί αυτό που βιώνω υπερβαίνει ό,τι ονειρευόμουν. Δεν είναι ποσοτική η διαφορά, απλά είναι κάτι αλλιώτικο και σαφώς ομορφότερο!

M.C: Η ιδιότητα της μουσικού σε ακολουθεί. Ποιά εσωτερική ανάγκη ικανοποιείται με καθεμία από τις επί σκηνής ιδιότητές σου;
Μ.Π: Νομίζω πως είναι αδιάσπαστες. Έχουν κοινό παρονομαστή την απεριόριστη αγάπη για τη μουσική και την επιθυμία μου να τη μοιραστώ με τον κόσμο γύρω μου.

M.C: Και αυτή της δημιουργού...; Πώς μεταφράζεται μέσα σου η μουσική όταν την τραγουδάς και πώς όταν τη δημιουργείς;
Μ.Π: Και η διάσταση της δημιουργίας ανήκει στο «όλον» που προανέφερα! Γενικά πάντως, και ως τραγουδοποιός και ως τραγουδίστρια, νιώθω χαμένη στη μετάφραση (γέλια)!

M.C: Τι θέση βρίσκει ο φόβος στο καλλιτεχνικό σου «λεξιλόγιο»;
Μ.Π: Θα ήθελα να απαντήσω «καμία», αλλά θα έλεγα ψέματα. Δυστυχώς και φόβος και άγχος και τα συναφή έχουν θέση στο λεξιλόγιό μου, καλλιτεχνικό και μη!

M.C: Ποιά χρώματα περιλαμβάνει η μουσική σου παλέτα και ποια ακόμη προσδοκά να αποκτήσει;
Μ.Π: Προς το παρόν παλ αποχρώσεις, αλλά προσδοκώ κάτι φλούο –έως και εκτυφλωτικό!

M.C: Επιρροές έχεις; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να χρησιμοποιείς αυτές τις επιρροές παραγωγικά και να μη μένεις σε μια αυτιστική μίμηση;
Μ.Π: Έχω πολλές επιρροές, αλλά νομίζω ότι τις αφομοιώνω- δημιουργικά ελπίζω. Δεν ξέρω αν είναι εύκολο ή δύσκολο... αλλά ποτέ δεν υπήρξα παθητικός δέκτης τους!

M.C: Για έναν νέο καλλιτέχνη, η παγίδα είναι ο ορισμός της ταυτότητας του ή η έλλειψή αυτής;
Μ.Π: Για τον καθένα ο προσδιορισμός της ταυτότητας είναι το ζητούμενο. Δεν έχει να κάνει με το αν είναι νέος ή όχι, ούτε με το αν είναι καλλιτέχνης...

M.C: Πώς θα περιέγραφες το καλλιτεχνικό πορτραίτο που σκιαγραφείται μέσα από την πρώτη σου δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Μιρέλα»;
Μ.Π: Είναι ένα screen shot με διαφορετικά καρέ από τη ζωή μου. Παγώνεις την εικόνα να δεις που βρίσκεσαι και συνεχίζεις!

M.C: Πολλά ονόματα στις υπογραφές των δημιουργών αλλά και εκείνων με τους οποίους μοιράζεσαι τραγουδιστικά κάποια κομμάτια. Πώς ο καθένας από αυτούς οδήγησε το όραμα σου γι' αυτό το δίσκο στην τελείωσή του;
Μ.Π: Είναι πράγματι πολλά τα ονόματα και με τεράστιο ειδικό βάρος: Μαχαιρίτσας, Παπακωνσταντίνου, Πασχαλίδης, Καζούλλης, Κίτρινα Ποδήλατα, Θηβαίος, Γραμμένος αλλά και ο μπαμπάς μου, ο Αγαπητός! Η συμβολή του καθενός ήταν πολύτιμή όσο και καταλυτική. Ελπίζω να φανώ αντάξια της τιμής και της εμπιστοσύνης τους.

M.C: Τα προσωπικά σου σχέδια τι περιλαμβάνουν;
Μ.Π: Την Παρασκευή 12 και την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου εμφανίζομαι στο Σταυρό του Νότου (Club) παρέα με τον Πέτρο Λαγούτη. Η παράσταση έχει τίτλο «έρωτες και άλλα παραμύθια» και αναφέρεται στους παραμυθένιους έρωτες, απ' αυτούς που δεν τελειώνουν ποτέ. Από αυτούς που μπαίνουν στη ζωή μας με έναν μαγικό τρόπο και φέρνουν τα πάνω-κάτω, ώσπου ξαφνικά πατάνε παύση και γίνονται σκέτο παραμύθι. Μαζί μας παίζουν ο Δημήτρης Σινογιάννης στην ηλεκτρική κιθάρα, ο Δημήτρης Μουτάφης στο μπάσο και ο Ηλίας Δουμάνης στα τύμπανα.

Παράλληλα συμμετέχω στις συναυλίες του Μίλτου Πασχαλίδη εντός και εκτός Αθήνας.
Σας περιμένουμε!