Τεό: O γόης της Σωκράτους!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ο γουναράς με τη μεγάλη δραστηριότητα στη Ρόδο και στο εξωτερικό που για χάρη του ταξίδευαν ως εδώ οι γυναίκες απ’ όλο τον κόσμο

Μιλάει για τον Τεό σαν να πρόκειται για άλλον, μερικές φορές. Δεν μπαίνει σε λεπτομέρειες, δεν θέλει να χαλάσει το μύθο, το μύθο της ζωής του, με τα πάρτι, τις ωραίες γυναίκες, τις γούνες που ήταν πάντα το μέσον και ο σκοπός για όλα. Δεν ήταν μόνο ο γόης της Σωκράτους, ο Τεό Σακελλάρης!

Ήταν ένας πολύγλωσσος, καλλιεργημένος, νέος άντρας που δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά σε πολλές πόλεις του κόσμου- το γουναράδικο στην Τενερίφη, στους Κανάριους Νήσους υπάρχει μέχρι σήμερα- και ήξερε πάντα από καλό φαγητό, καλά κρασιά και είχε τρόπους!

Τι άλλο να θέλει μια γυναίκα! Κι ήταν πολλές, όπως μου είπαν οι παλιοί.
Ο Τεό, και μερικοί ακόμα έφεραν τον τουρισμό στη Ρόδο. Τους καλούς τουρίστες, τους διάσημους, τους πλούσιους, τους σταρ του κινηματογράφου, για να ‘ρθουμε εμείς μετά να τους χάσουμε, να εξαφανιστούν και να είμαστε ακόμα στο σημείο να αναρωτιόμαστε «γιατί»!

Πολύ ενδιαφέρουσα ζωή έχετε. Ταξίδια, μόδα, συναναστροφή με τις ωραιότερες γυναίκες…
Νομίζω ότι εγώ μόνο καλά έχω στη ζωή μου. Έχω έρθει κοντά με τις μεγάλες προσωπικότητες του κόσμου. Πολιτικούς, επιστήμονες… Έχω ντύσει ένα κάρο κόσμο. Από παιδί, από πολύ νεαρός. Ήμουνα άριστος μαθητής, λόγω οικονομικών δυσχερειών δεν προχώρησα. Στη δουλειά μπήκα το 1968. Πριν έκανα σπουδές για τον τουρισμό και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ήμουνα ο στενός συνεργάτης του David Speiser, καθηγητή μου και ιδιοκτήτη των μεγαλύτερων τουριστικών σχολών της Ευρώπης. Με τοποθέτησε υπεύθυνο και ήθελε εγώ να διοικήσω όλες τις σχολές του στη Γερμανία.

Γρήγορα γίνατε πολύ γνωστός, ο Τεό ήταν σήμα κατατεθέν για τη Ρόδο!
Είμαι και αυτοδίδακτος και αυτοδημιούργητος. Και μετά πια με γνώριζαν όλοι. Έφερα στη Ρόδο και στην Αθήνα μεγάλες προσωπικότητες. Το Μιτεράν τον είχα στη Σωκράτους, τον είχα στο μαγαζί μου. Δεν ήθελα όμως ποτέ την αυτοπροβολή γιατί από τη στιγμή που ήμουν χορτασμένος από πάρτι, από καλή ζωή, από γυναίκες δεν είχα λόγο τόσα χρόνια να επικαλεστώ τίποτα.

Και δεν ήταν μόνο η ωραία ζωή. Δημιουργήσατε και επιχειρήσεις, γουναράδικα σε άλλες χώρες και στα Kανάρια Nησιά έχετε ακόμα το κατάστημά σας μαζί με τον Γιώργο Παντελίδη!
Εγώ έφυγα από την Αίγυπτο, δεν υπήρχε κράτος που να μην το γνωρίζω απ΄ άκρη σ΄ άκρη. Έφυγα από την Αίγυπτο, πήγα στην Ισπανία, κι από εκεί στα Κανάρια Νησιά. Είναι μύθος η ζωή μου.

Μα, πώς ανοίγατε και γουναράδικα εκεί;
Έκανα πάντα έρευνα όταν πήγαινα σ΄ ένα τόπο και μιλώντας καλά τα ελληνικά ερευνούσα και τις γλώσσες στους τόπους αυτούς.

Τι γλώσσες μιλάτε;
Γράφω και διαβάζω: γαλλικά, γερμανικά, αγγλικά, ισπανικά. Ήθελα τα πράγματα να γίνονται σωστά κάτι που δυστυχώς δεν είναι ίδιον των Ελλήνων. Το 1970 στη Σουηδία το ίδιο έκανα, κι έτσι έγινα ένα παιδί που το αγαπούσαν όλοι.

Και οι γυναίκες; Μου έχουν πει ότι υπήρξατε ο αγαπημένος των γυναικών!
Δεν ξέρω κατά πόσο με αντιπροσωπεύει αυτό. Μπορεί να υπάρχει κι αυτό γιατί έχω ζήσει τα πάντα.

Σήμερα δεν νοσταλγεί τίποτα γιατί είναι χορτασμένος απ’ όλα, όπως λέει

Πώς ήταν τότε οι γυναίκες, το φλερτ;
Να σας πω! Δεν αλλάζουν τα πράγματα με το χρόνο. Και οι γυναίκες και οι άντρες χρειάζονται πάντα μια ομπρέλα που λέγεται «ασφάλεια». Αυτό επιζητούν. Ήθελαν να αισθάνονται σιγουριά, να τους την εμπνέει αυτός ο άντρας. Εγώ επέλεξα να καλλιεργηθώ, να αποκτήσω γνώσεις και προτιμήσεις στη γαστριμαργία, στα καλύτερα κρασιά, στους τρόπους... Αυτό που το λένε «καμάκι» εγώ το έκανα elegant. Έκανα πολύ elegant καμάκι. Eπειδή ασχολήθηκα με τη γούνα δεν ήθελα ποτέ να προσβάλω τις γυναίκες. Οι γούνες ανήκουν στις γυναίκες, είναι κοσμήματα για τις γυναίκες και τα αληθινά κοσμήματα είναι οι ίδιες οι γυναίκες. Τις έχω για κοσμήματα και στο πίσω μέρος του μυαλού μου έτσι θέλω να τις διατηρώ.

Πρέπει να σας ερωτεύτηκαν πολλές!
Τίποτα, τέτοια πράγματα δεν θα βάζεις. Αυτό που ήθελε χθες η γυναίκα, κι αυτό που θα θέλει αύριο, είναι σιγουριά. Ο Τεό… τι έκανα εγώ στη ζωή μου; Εμείς διασκεδάσαμε τη ζωή μας πολύ όμορφα. Εγώ έκανα πάντα ό,τι ήθελα.

Σε όλες λέγατε ότι τους πηγαίνει η γούνα;
Όχι, είχα μια πολύ αυστηρή κριτική κι όταν δεν μ΄ άρεσε εμένα να την δώσω δεν την πουλούσα. Ήμασταν επιστήμονες στη δουλειά, δεν ήταν τυχοδιωκτισμός. Έχω μάθει να στέκομαι στα πόδια μου μόνος μου, αλλά και με τη βοήθεια πολλών, πάρα πολλών ανθρώπων που σημάδεψαν τη ζωή μου.

Και οι γυναίκες έρχονταν να σας βρουν από την άλλη άκρη της γης, αλλά δεν μου τα λέτε αυτά!
Δεν θέλω να τα βάζω μπροστά αυτά. Ό γέγονε, γέγονε. Ξέρεις τι συμβαίνει; Ακόμα και το τιμ μου, η ομάδα που δούλευε μαζί μου ήταν πολύ διαφορετική. Κάναμε τη διαφορά πάντα. Στην πραγματικότητα ήτανε αγνά χρόνια.

Δίνατε συνεντεύξεις, πάντα απευθύνονταν σ΄ εσάς οι δημοσιογράφοι!
Έχω μιλήσει σε μεγάλα περιοδικά για μόδα και τέχνη, τότε που οι ξένοι δημοσιογράφοι έρχονταν για να κάνουν αφιερώματα στη Ρόδο. Ήμουνα στην Ισπανία τότε και απευθύνονταν σ’ εμένα για να τους εξηγήσω πως σκέφτομαι και πως πρέπει να γίνονται τα πράγματα. Ξέρεις τι γίνεται Ροδούλα; Εγώ διάλεξα μια δουλειά, αγάπησα μια δουλειά με μεγάλη ιδιαιτερότητα σε θέματα styling και ποιότητας. Και τους προσέφερα αξίες έναντι αξιών. Ξεκίνησα να εργάζομαι στα ξενοδοχεία και έπαιρνα πελάτες από τα ξενοδοχεία στα διάφορα καταστήματα. Έπαιρνα στον Μανόλη Αναγνώστου τον συγχωρεμένο… Δούλεψα το 1963 στο Μίρα Μάρε και είχα πολύ καλές βάσεις.

Ήταν τότε που ήρθε και η Λιζ Τέιλορ με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον στο Μίρα-Μάρε. Και τόσοι ακόμη μεγάλοι σταρ! Γιατί δεν έρχονται πια στη Ρόδο τέτοιοι;
Είναι και οι ίδιοι οι Ροδίτες που κατέστρεψαν τον τουρισμό. Αυτά θα τα πούμε μιαν άλλη φορά.

Το γουναράδικο στη Σωκράτους ποια εποχή το ανοίξατε;
Πρώτα είχα πάει στην Αφρική και στο Ελσίνκι και στο Λονδίνο για δουλειές, κι ήμουνα πάντα ανοιχτός για μάθηση. Το 1972 έγινα γουναράς στη Σωκράτους. Τότε που η Σωκράτους ξεκινούσε με χρυσοχοεία και γουναράδικα. Ήμουν κοντά στο χρυσοχοείο του Τσιμπιδάκη. Το 1974 ανοίξαμε το δικό μας μαγαζί με τον Γιώργο-Ευήμερο Παντελίδη. Είχε το όνομα «Paradise». Μέχρι σήμερα υπάρχει και λειτουργεί από τον Παντελίδη στην Ορφέως 36. Ερχόντουσαν στο μαγαζί και διάσημοι και απλοί άνθρωποι. Τους επώνυμους τους κάναμε ανώνυμους για την ασφάλειά τους και τους απλούς ανθρώπους τους κάναμε να αισθάνονται βασιλιάδες.

Και μετά τι έγινε και τους χάσαμε όλους μαζί; Γίναμε άρπα κόλλα;
Μετά μας έφυγε η μπάλα από την αγκαλιά. Ούτε καν άρπα κόλλα είμαστε γιατί αν ήμασταν κάτι θα μας έμενε. Ούτε η γη κάτω απ’ τα πόδια δεν μας έμεινε. Η εισβολή στον τουρισμό της Ρόδου μη Ροδίων, έκανε ζημιά. Εγώ το μεγάλο μου χαρτί το έχω παίξει στο εξωτερικό. Χειμώνες, καλοκαίρια… Ήμουνα μέσα στην αγορά, στον παλμό της, στο τι προσφέρεται στον κόσμο. Στην Ισπανία είχαμε πάρα πολλούς Σπανιόλους πελάτες και μάλιστα ενώ οι Σπανιόλες έχουν ιδιαιτερότητες, έχουν απαιτήσεις, ξέρουν τι θέλουν σε γραμμή, σε ποιότητα…

Σήμερα πώς ζείτε; Είστε στον Αρχάγγελο και τα παιδιά σας ακολουθούν τα δικά σας χνάρια στα Κολύμπια!
Εγώ ζω τώρα σε μία υγιέστατη οικογένεια που είναι όλα τα λεφτά για εμένα. Δεν νοσταλγώ είμαι πλήρης. Δεν νοσταλγώ γιατί δεν χάθηκε τίποτα, δεν κερδήθηκε και τίποτα. Όταν ήμουνα με μεγάλες προσωπικότητες είτε πολιτικούς, είτε καλλιτέχνες, κατάλαβα ότι ήταν μεγάλα λαμόγια. Έτσι είναι η ζωή. Δεν σου προσφέρεται τίποτα σε αντάλλαγμα για κάτι. Μένει μόνο μια πολύ ενάρετη ισορροπία στον εσωτερικό σου κόσμο. Αυτό είναι, τίποτα άλλο. Εμένα ο πατέρας και η μητέρα που με κάνανε με κάνανε με πολύ αγάπη, κι αυτό που μας απομένει κι εμάς είναι μόνο η αγάπη να δίνουμε στον κόσμο. Τα ‘χω αισθανθεί και τα ‘χω απολαύσει όλα, δεν μου λείπει τίποτα.

Λεφτά κάνατε;
Όχι. Αυτός που δεν αγαπάει τα λεφτά, αυτός είναι ο πλούσιος!

Στη διαδρομή αυτή της ζωής, σε τι θα σταματάγατε ή τι θα αλλάζατε;
Δεν αλλάζω τίποτα. Εγώ τα βρήκα με τον εαυτό μου. Κι είμαι πάντα υπόχρεος και ευγνώμων απέναντι στους δασκάλους, στους δασκάλους της ζωής!

Τις δεκαετίες ΄60 και ΄70 όταν ο Τεό λάνσαρε μόδα, κι όχι μόνο στις γούνες