«Στις θάλασσες του κόσμου συνάντησα τον άνθρωπο»

«Στις θάλασσες του κόσμου  συνάντησα τον άνθρωπο»

«Στις θάλασσες του κόσμου συνάντησα τον άνθρωπο»

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 570 ΦΟΡΕΣ

Ταξιδεύοντας με το Νίκο Καζαντζάκη

Συγκινητική η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε από το 4ο και 5ο Γυμνάσιο Ρόδου, με θέμα: «Ταξιδεύοντας με το Νίκο Καζαντζάκη – ‘Στις θάλασσες του κόσμου συνάντησα τον άνθρωπο’». Το καλαίσθητο και αναλυτικό πρόγραμμα ανέφερε: «Ένα Ταξίδι λόγου και μουσικής ενάντια στο φανατισμό και το ρατσισμό, με την ‘Κρητική Ματιά του Ν. Καζαντζάκη από τους μαθητές του 4ου και 5ου Γυμνασίου Ρόδου». Υπεύθυνοι καθηγητές: Τσακανιού Γ., Τόπα Θ., Ασκητή Φ., Αναγνώστου Ε., Κλιάρη Ιωάννα,

Υπεύθυνες παρουσιάστριες οι μαθήτριες Ειρήνη Καρανικόλα και Κατερίνα Φράγκου, στάθηκαν στο ύψος πεπειραμένου επαγγελματία, καλωσόρισαν τους προσκαλεσμένους και παρουσίασε τους ομιλητές. Ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Κρητών Ρόδου «Ψηλορείτης», Λογοτέχνης και Συγγραφέας Γιάννης Νιωτάκης, αναφέρθηκε σε δημοσίευμα του Αλέκου Ανδρικάκη, λέγοντας: «…προεκτείνομε τη σκέψη στη σημερινή πραγματικότητα.

Όχι μόνο στις συνθήκες που επικρατούν στον τόπο μας, όχι μόνο στην παγκόσμια κρίση, αλλά κυρίως στις ανθρώπινες σχέσεις που συγκροτούν και διαμορφώνουν τον κοινωνικό ιστό σήμερα, σε παγκόσμιο επίπεδο.» Είπε για τον Καζαντζάκη, ότι: «…εκτός από τις βαθύτερες εσωτερικές του αναζητήσεις πάντοτε διατύπωνε ένα καίριο πολιτικό λόγο, γνωρίζοντας πόσο το γενικότερο οικονομικό αλλά και πολιτισμικό γίγνεσθαι επιδρά καθοριστικά στη διαμόρφωση της πνευματικές εξέλιξης του ανθρώπου.» «Ο Καζαντζάκης, μας τα έχει πει όλα.»

«Σ’ αυτόν τον τόπο που γέννησε τόσα ελεύθερα πνεύματα, όπως το Ν.Καζαντζάκη, η διαφορετική άποψη είναι πλέον περίπου απαγορευμένη.» «Έγραψε στον Χριστόφορο Κολόμβο, πως μόνον η ψυχή είναι τα άρματα του ανθρώπου.» «… μας δίδαξες – πως η μεγάλη ψυχή μπορεί να δημιουργήσει το ανύπαρκτο.» «Ναι είναι αλήθεια, ότι υπάρχει οικονομική κρίση, και μάλιστα πολύ σοβαρή… Αλλά, επιμένω, το κυριότερο είναι οι άνθρωποι.

Οι ψυχές. Καπετάν Μιχάληδες και Ζορμπάδες». «…έλεγες ότι ο πιο ιερός αγώνας είναι εκείνος που ξέρεις ότι είναι χαμένος. Και δεν είναι αγώνας για τον εαυτό σου. Αλτρουισμός είναι αυτό.» Ανέφερε την «Αναφορά στον Γκρέκο» όπου με πίκρα γράφει: «…αυτή είναι η μοίρα μας;

Η απαξίωση των Μεγάλων Ψυχών.» «Δεν υπάρχουν ιδέες – υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες – κι αυτές, παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.» Με αισιοδοξία τόνισε ότι ο Ν.Καζαντζάκης «μας άφησε πλούσια παρακαταθήκη, που μας δείχνει το δρόμο. Που ανοίγει τα μονοπάτια στις καρδιές των νέων. Για τον αγώνα και την ευθύνη.» «Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω.

Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: Θα νικήσουμε; Θα ηττηθούμε; Πολέμα.» «Ο σπόρος που είναι διάσπαρτος στα κείμενά του (του Ν.Καζαντζάκη), έχει πέσει και το προζύμι έχει φουσκώσει…» και κατέληξε με την παρότρυνση προς τα παιδιά: «Ανοίξτε μονάχα τα χέρια σας και πετάξετε…» Η παρότρυνση του Λογοτέχνη Γιάννη Νιωτάκη υλοποιείται: Τα παιδιά του 4ου και 5ου Γυμνασίου πετάνε άφοβα όλο και ψηλότερα.

Χαιρετισμό απηύθυνε και ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου Ανδρέας Μαρίνος, εξήρει το έργο του Καζαντζάκη λέγοντας: «ο Καζαντζάκης, πλήρωσε ακριβό τίμημα, διότι είχε το θάρρος να λέει την αλήθεια και τη γνώμη του» και συμπλήρωσε: «…σήμερα τα πάντα κρίνονται» και υπογράμμισε «τις ευθύνες όλων μας, για τα σημερινά προβλήματα».

Η ομιλία τα επιστημονικής συνεργάτιδας της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης, Διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής, Συγγραφέα και Θεολόγου, Μαρίας Χατζηαποστόλου, με θέμα «Ταξιδεύοντας με το Ν. Καζαντζάκη – Στις θάλασσες του κόσμου συνάντησα τον άνθρωπο», καθήλωσε το ακροατήριο, δημιουργώντας αισθήματα υπερηφάνειας για την Ορθοδοξία, τον Καζαντζάκη και τους Πνευματικούς ανθρώπους του σήμερα, που είναι πολλοί περισσότεροι από όσους νομίζομε, αλλά ‘περνούν’ αθόρυβα ανάμεσά μας.

Η χαρισματική ομιλήτρια είπε: «Ο Καζαντζάκης αγάπησε τα ταξίδια και τα όνειρα. Τα ταξίδια είναι η μεγάλη του διέξοδος και συμβολίζουν για εκείνον την ελευθερία, καθώς τον βοηθούν να δραπετεύσει από τον ασφυκτικό κλοιό της εποχής του.» «Γιατί στον Καζαντζάκη το ταξίδι προς την Ιθάκη δεν τελειώνει ποτέ.» «…στο όρος Σινά (ο Καζαντζάκης) αναζητά τα χνάρια του Θεού του, στην Αίγυπτο συναντά το μεγάλο Αλεξανδρινό ποιητή Καβάφη», «στην Κρήτη, μελετά τα εγκλήματα των Γερμανών Ναζί.» «Εκστασιασμένος στο Τολέδο συναντά τον «αγαπημένο του παππού, το Δομίνικο Θεοτοκόπουλο και στην Ιταλία τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης τον οποίο συναντά και στη Γερμανία στο πρόσωπο του ιατρού Albert Schweitzer, του «Αγίου Φραγκίσκου του καιρού μας».

«Όλο το έργο του Καζαντζάκη είναι ένα αέναο Ταξιδεύοντας.» Ο Καζαντζάκης, εξομολογείται: «Όσο ταξιδεύω, νιώθω πως το ταξίδι για μένα δεν είναι παρά ανάγκη ελευθερίας». Ανέφερε λιγότερο γνωστές πτυχές της ζωής του, όπως, το ότι «δεν ταξίδευε μονάχος, γιατί είχε πάντα μαζί του, το μικρό αγαπημένο βυζαντινό κόνισμα της Παναγίας».

«Ένα διαρκές, ατέλειωτο ταξίδι, λοιπόν, η ζωή του Καζαντζάκη. Μια σταυροαναστάσιμη πορεία προς το θαύμα. Το θαύμα εκείνο που θα συμβεί μόνο όταν το πιστέψουμε βαθιά. Κι ο δρόμος είναι πάντα ανήφορος», συμπληρώνοντας πως ο Καζαντζάκης «…πολύ πάλεψε, πολύ ταξίδεψε, πολύ αγωνίστηκε, πολύ αγάπησε.» «Ποτέ του δεν συμβιβάστηκε, ποτέ του δεν παρέδωσε τα όπλα, ποτέ δεν πρόδωσε τη μάχη.» «Ανυπότακτος και ανικανοποίητος, σ’ ένα αέναο πνευματικό και γεωγραφικό ταξίδι…»

«Ο Καζαντζάκης ήταν ένας μεγάλος ανιχνευτής του ανθρώπινου πνεύματος. Το ανθρώπινο πνεύμα έχει ακρότητες, κινδύνους, σπηλιές και όποιος δεν είναι πουλί δεν πρέπει να το εξερευνά.» «Αναμφισβήτητα, ο άνθρωπος στον Καζαντζάκη είναι εικόνα Θεού και γι αυτό το λόγο κάθε μορφή ρατσισμού αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και ύβρη εναντίον του Θεού.» «Γιατί στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου, συναντά το πρόσωπο του Χριστού».

«Η Ορθόδοξη Θεολογία αποτελεί την κατεξοχήν θεολογία ολισμού και όχι διαιρέσεως, καθώς η Ορθόδοξη Αλήθεια και Μαρτυρία αποτελεί δυναμικό και εξελισσόμενο μέγεθος στηριζόμενο στην οικουμενικότητα του Ευαγγελίου. Γιατί ο Χριστός βρίσκεται πέρα και πάνω από κάθε ανθρώπινο πολιτισμό, μα και ταυτοχρόνως μέσα σε κάθε άνθρωπο.» Ο Καζαντζάκης, «μιλά με μεγάλη αγάπη για τον Άγιο Φραγκίσκο, τον άγιο των φτωχών…» «…το 1956 απονέμεται στον Καζαντζάκη το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης στη Βιέννη.

Ο ραδιοσταθμός BBC τον καλεί σε συνέντευξη, ο Καζαντζάκης αρνείται πεισματικά», «και τούτη η άρνησή του μετατρέπεται σε έλλογη διαμαρτυρία, καθώς απαντά στους δημοσιογράφους του ΒΒC με τηλεγράφημα από τη Γερμανία: ‘Όταν έγραφα το βιβλίο Αγγλία, οι Άγγλοι δεν σκότωναν Έλληνες στην Κύπρο;»

Αναρωτήθηκε η ομιλήτρια, τι θα έλεγε σήμερα ο Καζαντζάκης για «τις εικόνες των μικρών παιδιών που πληγώνουν;» «Τι θα έλεγε ο συγγραφέας της ευθύνης που έσωσε χιλιάδες Έλληνες το Καυκάσου επαναπατρίζοντάς τους;» «Μία ανθρωπιστική κρίση, λοιπόν, δεν αφορά μονάχα τους δοκιμαζόμενους πρόσφυγες, αλλά έχει άμεσες συνέπειες σε όλους τους ανθρώπους, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, καθώς όλοι ανήκουν στην ίδια ανθρωπότητα και κοινωνούν την κοινή ανθρώπινη υπόσταση.»

Ο Καζαντζάκης είπε: «Στη ζωή μου, οι πιο μεγάλοι μου ευεργέτες στάθηκαν τα ταξίδια και τα ονείρατα», «όμως αν ήθελα να ξεχωρίσω ποιοι άνθρωποι αφήκαν βαθύτερα τ’ αχνάρια τους στην ψυχή μου, ίσως να ξεχώριζα τρεις, τέσσερεις: τον Όμηρο, τον Μπέρξονα, το Νίτσε και τον Ζορμπά.» «Ο Ζορμπάς μ’ έμαθε ν’ αγαπώ τη ζωή και να μη φοβούμαι το θάνατο.»

«Η Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, ονόμασε το Ακαδημαϊκό έτος 2015-2016 ‘Έτος Καζαντζάκη-Πρεβελάκη’ και οραματίστηκε μια σειρά νέων εκπαιδευτικών προγραμμάτων και επιστημονικών ημερίδων.» «Η αρχοντιά της αληθινής Ορθοδοξίας γνωρίζει καλά να καταρρίπτει τα στερεότυπα και να γεφυρώνει το χάσμα.»

Η Χατζηαποστόλου, συγκίνησε βαθιά με την αμεσότητα και την απλότητά που διατύπωσε την «Αλήθεια» , κι ευχαρίστησε θερμά «τον Γενικό Διευθυντή της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης κ. Ζορμπά, ακριβώς επειδή είναι και παραμένει Ζορμπάς, την Ιωάννα Κλιάρη που επιμένει καζαντζακικά σε πείσμα των καιρών και φυσικά τη Δ.Ε.Φ.Ν.Κ. και τον Πρόεδρό της, κ. Γιώργο Στασινάκη, που ταξιδεύει το πνεύμα του Καζαντζάκη στα πέρατα του κόσμου», τόνισε: «…κυρίως όμως, Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλα τα παιδιά, δίνοντάς τους την ευχή «να φτάσουν όπου δεν μπορούν».


Το εξαιρετικό πρόγραμμα συμπεριλάμβανε και εντυπωσιακά δρώμενα: «Ταξιδεύοντας στη Γαλλία» με την Εύα Γιδάρη. Ακολούθησε η Χορωδία με το «Μέτοικο» του Ζώρζ Μουστακί και στίχους του Δ.Χριστοδούλου, το Θεατρικό: «Ταξιδεύοντας στην Αίγυπτο»με τη Σεβαστή Θύμιο, και η μικτή χορωδία απέδωσε το «Αλεξάνδρεια» σε μουσική Ευανθίας Ρεμπούτσικα και στίχους Άρη Δαβαράκη.

Το Θεατρικό: «Ταξιδεύοντας Σινά και Παλαιστίνη» με την Παναγιώτα Καρανικόλα, Κωνσταντίνα Λαγού, Κατερίνα Φράγκου, επίσης χειροκροτήθηκε με ενθουσιασμό, όπως και το τραγούδι «Alleluia» από τη χορωδία σε στίχους και μουσική Leonard Cohen. To χορευτικό «Ταξιδεύοντας στην Ισπανία», με την Παρασκευή Κάππα, αποδόθηκε με επαγγελματισμό, όπως και «Γειά σου Σεβίλλϊα» του Φεντερίκο Γκαρθιά Λόρκα, σε ελληνική Διασκευή του Ν. Μαμαγκάκη.

Οι μαθήτριες Ιωάννα Μάνε και η Ειρήνη Κέρι, επίσης εντυπωσιακές στο θεατρικό «Ταξιδεύοντας στην Κύπρο», και η χορωδία με το «Ούλα χαλάλι σου» του Μ. Βιολάρη σε στίχους του Μ. Γρηγορίου, ξύπνησαν μνήμες. Η Βάνα Χριστοφάκη και ο Γιώργος Λυκοπάντης ερμήνευσαν το θεατρικό «Ταξιδεύοντας στην Ιταλία» και συνταιριασμένα η χορωδία απέδωσε το «Καληνύφτα» παραδοσιακό τραγούδι της Κάτω Ιταλίας. Το θεατρικό «Ταξιδεύοντας στην Κρήτη» απέδωσαν ο Γιάννης Κιοζελλέρ και ο Νίκος Καζώνης με συνοδεία λύρας του Γιώργου Κουντουδάκη.

Η χορωδία, όπως πάντα εναρμονισμένη με τα θεατρικά δρώμενα, τραγούδησε το «Κρήτη όμορφο νησί», σε στίχους και μουσική του Γιώργου Μαρκόπουλου. Το φινάλε εντυπωσιακό, όπως όλο το πλούσιο πρόγραμμα, με το θεατρικό «Ταξιδεύοντας… στον άνθρωπο» με τον Χρυσόστομο Καζώνη και τη χορωδία «Το Ταξίδι», Μουσική Μ. Χατζηδάκη και στίχους Ν. Γκάτσου.

Στη χορωδία ήταν τα παιδιά του 5ου Γυμνασίου: Μαρία Αλεξάκη, Χριστίνα Βασιλάκου, Ιωάννα Βερνάρλη, Κλειώ Γκόγκου, Τσαμπίκα Ευσταθίου, Σταυρούλα Σταυριανού, Αγγέλα Τσουκάλη, Εμμανουέλλα Φεσάκη, Ιωάννης Κοντουδιός, Μαρία Παναγιωτοπούλου, Σοφία Καντίνου, Σταυρούλα Καρμαρίτη, Έφη Καροπούλου, Θαρενή Παπαϊωάννου, Ιωάννα Σκλιβάκη.

Χόρεψε η Θεμελίνα Καστελλοριζιού, στη Λύρα ήταν ο Γιώργος Κοντουδάκης, ενώ έπαιξε κιθάρα και τραγούδησε ο Κυριάκος Σπάρταλης. Στο Τουμπερλέκι ήταν ο Γιάννης Κούμλελης και Υπεύθυνος Συντονισμού ο Γιώργος Μαχραμάς. Παρουσιάστριες η Ειρήνη Καρανικόλα και η Κατερίνα Φράγκου.

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου

Διαβάστε ακόμη

Πάνος Δρακόπουλος: «Στη θέση των διωκόμενων εκπαιδευτικών – ο καθένας»

Ιωάννης Ηλ. Βολανάκης: Λονικέρα η ιαπωνική (Lonicera japonica), κοινώς αιγόκλημα, αγιόκλημα

Δημήτρης Προκοπίου: Θαλάσσιος τουρισμός

Ηλίας Καραβόλιας: Το συμβάν που έγινε σημείο

Αργύρης Αργυριάδης: Απορίες για μία φαραωνική μεταρρύθμιση στον χώρο της Δικαιοσύνης

Ηλίας Καραβόλιας: Οι νέοι μεγάλοι πόλεμοι

Κυριάκος Μιχ. Χονδρός: 109 χρόνια από ένα μεγάλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού

Χρήστος Γιαννούτσος: Ψηφίζουμε στις Ευρωεκλογές επειδή δεν υπάρχει Planet B