Η χώρα των Λωτοφάγων

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Θάνος Ζέλκας

“Εξετάσεις πιστοποίησης για όσους έχουν εντοπιστεί στο Δημόσιο με παράτυπους τίτλους σπουδών προγραμματίζει μέσα στους επόμενους μήνες το υπουργείο Παιδείας, αφού σύμφωνα με υψηλόβαθμη πηγή τα περιστατικά απολυτηρίων λυκείου που χρήζουν εκ νέου νομιμοποίησης ξεπερνούν τις 2,5 χιλιάδες!” - Εφημερίδα ΑΥΓΗ 21-5-2016

Σ’ ένα σύγχρονο ευνομούμενο κράτος, μια τέτοια είδηση σαν την παραπάνω θα ήταν αδιανόητο να δημοσιευτεί καν. Σ’ ένα κράτος που σέβεται τους πολίτες του, η είδηση θα ήταν ότι οι 2,5 χιλιάδες που χρησιμοποίησαν πλαστά απολυτήρια για να προσληφθούν στο Δημόσιο οδηγούνται στον εισαγγελέα με την κατηγορία της εξαπάτησης. Μαζί με αυτούς στον εισαγγελέα θα έπρεπε να οδηγηθούν και οι εμπλεκόμενοι στην πρόσληψή τους, οι οποίοι δεν εντόπισαν τα χαλκευμένα απολυτήρια.

Όχι όμως εδώ. Εδώ είναι Βαλκάνια. Εδώ δεν κατεδαφίζουμε τα κάθε λογής αυθαίρετα. Αντίθετα τα νομιμοποιούμε για εισπρακτικούς λόγους. Εδώ την ασυδοσία την κάνουμε νόμο, προκειμένου να μην στενοχωρήσουμε τους ψηφοφόρους μας. Εδώ είναι μαγκιά η υπέρβαση του νόμου. Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες, δεν πιάνουν οι ευχές όπως λέει και ο στίχος ενός τραγουδιού.

Η ειρωνεία όμως είναι πως ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, το κράτος απαιτεί από τους υπόλοιπους να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους απέναντί του εξαντλώντας όλα τα περιθώρια αντοχής, υπομονής και καρτερικότητάς μας. Κάθε φορά που αυτό το κράτος ανακαλύπτει τις αδυναμίες του, όλοι οι πολίτες τσουβαλιάζονται και τιμωρούνται εξαιτίας της παντελούς απουσίας ελεγκτικών μηχανισμών.

Ίσως είμαστε το μοναδικό κράτος παγκοσμίως που αντί να επιβραβεύει τους νομοταγείς πολίτες, τους κάνει τη ζωή δύσκολη και πολλές φορές τους οδηγεί το ίδιο στην παρανομία. Αντίθετα για τους κάθε λογής απατεώνες, δημιουργεί “τρύπες” και “παραθυράκια” προκειμένου να ξεγλιστρούν από την τσιμπίδα του νόμου και να μη δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.

Είναι μεγάλο το κακό που έχει συμβεί στη χώρα σε πολλά επίπεδα και δεν αναφέρομαι μόνο στην κρίση και στους μνημονιακούς νόμους που ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Πριν απ’ αυτά υπήρχε μια χώρα με πολλούς “κακομαθημένους” πολίτες που ζούσαν εις βάρος των υπολοίπων. Με πολιτικούς που ανέθρεψαν γενιές μέσα στο ψέμα και φόρτωναν με δανεικά τα εγγόνια και τα δισέγγονά τους. Με κομματάρχες που θεωρούσαν ότι διορίζοντας στρατούς στο δημόσιο έκαναν το καλύτερο για την κοινωνία, γιατί είχε ο κόσμος δουλειές. Με μερίδα δημοσίων λειτουργών που λειτουργώντας στα πρότυπα της Λατινικής Αμερικής, εξάπλωσαν παντού τη διαφθορά. Με κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες που ρούφηξαν το μεδούλι της χώρας κι αφού την ξεψάχνισαν καλά καλά, τα μάζεψαν και έφυγαν γι’ αλλού χωρίς ποτέ να δώσουν τα ελάχιστα πίσω.

Κοιτάμε τη χώρα μας με μάτια σαν εκείνα που κοιτούν τα καμμένα δάση μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά. Η καταστροφή είναι ιδίου μεγέθους. Έχουν καεί σχεδόν τα πάντα κι αυτά που έχουν μείνει πάμε να τα ξεπουλήσουμε επί πινακίου φακής. Σε μερικά χρόνια η χώρα θα έχει μόνο ονομαστική αξία, καθώς όλα τα υπόλοιπα θα ανήκουν αλλού.

Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Κανένας ξένος δεν πρόκειται να σεβαστεί αυτή τη χώρα, ιδίως όταν βλέπουν εμάς τους ίδιους ακόμα και τώρα να της φερόμαστε σαν “παστρικιά” και να επιδιώκουμε να την διαπομπεύσουμε χωρίς κανέναν οίκτο. Μια χώρα που άλλη δε γνώρισε τέτοιες δόξες στο παρελθόν από τα επιτεύγματά της.

Περισσότεροι από 2,5 χιλιάδες συμπολίτες μας, με τη βοήθεια των πολιτικών τους φίλων και θεωρώντας όλους τους υπολοίπους λωτοφάγους, μας εξαπάτησαν και φόρτωσαν το σαρκίο τους ως σαβούρα πάνω στις δικές μας πλάτες. Αυτούς οι αχρείοι αντί να γίνουν δαχτυλοδειχτούμενοι για τη απάτη που διέπραξαν, αν περάσει αυτός ο νόμος έκτρωμα πιθανόν αύριο να γίνουν και δημόσιοι κατήγοροι. Τίποτα πια δεν μπορεί να μας εκπλήξει. Είναι το μόνο που κατάφεραν να κάνουν καλά όσοι κυβέρνησαν αυτή τη χώρα.