Καστελλόριζο της τέχνης και της ανθρωπιάς

Rodiaki NewsRoom

Να πολεμήσουμε τα προβλήματα και όχι τον Πολιτισμό

Του Κυριάκου Μ. Χονδρού

Η Μεγίστη από τους αρχαίους χρονους απέδειξε πως οι κάτοικοί της, δεν φρόντιζαν να πλουτήσουν από τα ναυτικά επαγγέλματα, αλλά και να ευημερούν αναπτύσσοντας υψηλό Πολιτισμό.

Και τούτο, τεκμέρεται από τα αρχαιολογικά ευρήματα που κοσμούν σήμερα ελληνικά και ξένα μουσεία.

Μια χούφτα άνθρωποι στο άκρο του Αιγαίου, ανάμεσα σε Ρόδο και Κύπρο και πολύ κοντά στη Λυκία, έχτισε ναούς, βωμούς, κάστρα, τείχη. Φιλοτέχνησαν χρυσά στέφανα για να τιμήσουν ευεργέτες και καλλιτέχνες ή αθλητές. Εργα που φανερώνουν σπουδαία και εντυπωσιακή Τέχνη. Τόσο σπουδαία αφού και σήμερα 3.000 χρόνια μετά προκαλεί το θαυμασμό!

Κατά τους μεσαιωνικούς και βυζαντινούς αιώνες τελειοποίησαν τη γυναικεία αρχοντική φορεσιά με συμπληρώματα βαρύτιμα και περίτεχνα χρυσά και αργυρά κοσμήματα. Κάθε κομμάτι της φορεσιάς με απαράμιλλη Τέχνη και με τέτοια εικόνα, ώστε ελάχιστοι ελληνικοί τόποι, μπορούν να συγκριθούν.

Περίφημοι τεχνίτες αργυροχρυσοχόοι καθώς και άλλοι τεχνίτες για τα διάφορα εξαρτήματα ανδρικών και γυναικείων κουστουμιών εργαζόντουσαν παραδίδοντας καλλιτεχνήματα. Στα χριστιανικά χρόνια, κάτω από την Τουρκοκρατία οικοδομήθηκαν και αγιογραφήθηκαν εκκλησίες και μοναστήρια, πάλι με το χαρακτηρισμό του έργου της Τέχνης.

Ολόκληρος ο οικισμός, με τα νεοκλασσικά μονόροφα, διώροφα και τριώροφα αρχοντικά σπίτια, αποτελούν την πολιτιστική μας κληρονομιά. Μέσα σ’ αυτά συναντάμε έργα Τέχνης ξυλογλυπτικής και μεταλλοτεχνίας.

Ο ακρίτας του ελληνικού νότου, ανέδειξε ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών. Λαογράφους, ιστορικούς, ποιητές, ζωγράφους, ηθοποιούς, φωτογράφους, γλύπτες κ.ά. Το 1943 οι Βρετανοί κατάκλεψαν ό,τι πολύτιμο υλικό βρισκόταν στα σπίτια και αμέσως μετά από αυτούς οι Γερμανοί, με βομβαρδισμό ολοκλήρωσαν την καταστροφή.

Κι όταν ήρθε η Απελευθέρωση και το νησί ήταν πλέον, στάχτη, όταν οι χιλιάδες Καστελλοριζιοί μετανάστευσαν και έμειναν 700-800 ψυχές, όταν χάθηκε κάθε ικμάδα ζωής, τότε έγιναν προσπάθειες να αναβιώσει ο πνευματικός και υλικός πλούτος. Να σταθεί ο Πολιτισμός, με θεατρική ομάδα, με δανειστική βιβλιοθήκη, με συλλογή λαογραφικών ειδών.

Σήμερα τι έχει να επιδείξει η τοπική κοινωνία; Ποιά η σχέση της με το πλούσιο παρελθόν;

Ο μοναδικός καλλιτέχνης λιθοξόος, είναι ο Αλέξανδρος Ζυγούρης, ένας σπουδαίος καλλιτέχνης που ζει στο Καστελλόριζο περίπου 40 χρόνια.

Η Πολιτεία θα πρέπει - οφείλει - να τον στεγάσει και να τον τιμήσει. Εμείς οι απλοί άνθρωποι στηρίζουμε τον Πολιτισμό, την Ιστορία μας και τη Λαογραφία μας. Στηρίζουμε κάθε πνευματικό άνθρωπο που έχει ανιδιοτελείς σκοπούς.

Και σύφμωνα με τον Πλάτωνα «Τα δε των σοφών ανδρών γνώμαι αρετή πλουτίζειν τους κεκτημένους» παραπέμπουμε τους αγαπητούς αναγνώστες στα άρθρα του:

Ευαγγέλου Ανδίκου: Η Εκκλησία διώχνει τον “Αγιο” από το Καστελλόριζο (Εφημερίδα Συντακτών 25 Μαΐου 2016) και

Γρηγόρη Τσιόγκα: Καστελλόριζο. Αναζητώντας όπου κείται το καίριο και το σημαντικό (Εφημερίδα Ροδιακή 22 Ιουνίου 2016).

Είναι κάποιες φορές στη ζωή του ανθρώπου που έρχεται επιτακτικά η συνθήκη να πάρει θέση. Δεν μπορεί κανείς να παρακολουθεί γύρω του σοβαρά θέματα και εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα.

Είναι και ο Καζαντζάκης από τη μια μεριά και ο Χικμέτ από την άλλη που σε προτρέπουν να μιλήσεις, να γράψεις, να πάρεις θέση. Να καταδικάσεις το άδικο. Να σταθείς στον αδικημένο άνθρωπο και να φωνάζεις με όλη τη δύναμη της καρδιάς σου: Ο τόπος μας έχει πολλά και σοβαρά προβλήματα. Πολεμήστε αυτά να λυθούν και μην πολεμάτε τον Πολιτισμό.

Σημ.: Ο αρθρογράφος έχει γράψει 35 βιβλία, τα περισσότερα των οποίων αφορούν ή έχουν θέμα το Καστελλόριζο. Ιδρυσε τον Σύνδεσμο Καστελλοριζίων Ρόδου, όπου διετέλεσε πρόεδρος του.

Εξέδιδε και 30 χρόνια την μηνιαία εφημερίδα “Η Φωνή του Καστελλορίζου” για να συμβάλλει στην επίλυση των προβλημάτων του ακριτικού νησιού.