Ένας Ροδίτης νομικός στο Κέμπριτζ!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ο δικηγόρος Ρόδου Μιχάλης Παπαγεωργίου, έγινε δεκτός ως ερευνητής στην καλύτερη σχολή του κόσμου

Ο Μιχάλης Παπαγεωργίου, χάρη στα αριστεία των προπτυχιακών και των μεταπτυχιακών σπουδών του και τις δημοσιεύσεις και μελέτες του, μόλις έγινε δεκτός ως ερευνητής, υποψήφιος διδάκτωρ στο Κέμπριτζ, χωρίς δίδακτρα.

Στη Νομική Σχολή του Κέμπριτζ, μία από τις δύο καλύτερες Νομικές Σχολές του κόσμου, μαζί μ΄ αυτήν του Χάρβαρντ.

Επειδή λοιπόν συμβαίνουν και καλά πράγματα, φτάνει να τα αναδεικνύουμε, ο νεαρός δικηγόρος της Ρόδου που φοίτησε στα ελληνικά πανεπιστήμια και ειδικότερα στη Νομική Σχολή Αθηνών και στη συνέχεια… βγήκε στο εξωτερικό, έχει ενδιαφέρον να μιλήσει δημοσίως για τις σπουδές, την επιστήμη και την επιτυχία του.

Είναι σπουδαίο αυτό που πετύχατε! Για να το πω απλά, «συνεργάτης, άμισθος, στο Κέμπριτζ» και με ελεύθερη πρόσβαση στην πιο γνωστή Νομική Βιβλιοθήκη του κόσμου την Squire Law Library… Πώς τα καταφέρατε;
Ακριβώς πριν ένα χρόνο εγκρίθηκε η εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στη Νομική Σχολή της Αθήνας, με θέμα την Προστασία του Περιβάλλοντος, την Οικονομική Ανάπτυξη και τον αρμονικό συνδυασμό αυτών των δύο Συνταγματικών δικαιωμάτων (αρχή της αναλογικότητας). Στο πλαίσιο της διατριβής μου, έγινα δεκτός ως Ακαδημαϊκός Επισκέπτης Ερευνητής (Academic Visitor Researcher ) στη Νομική Σχολή του Cambridge. Μαζί με τη Νομική Σχολή του Harvard, σύμφωνα με ακαδημαϊκές αξιολογήσεις χαρακτηρίζονται ως οι καλύτερες Νομικές Σχολές του κόσμου λαμβάνοντας υπόψη τη φήμη, το κύρος των καθηγητών, την οργάνωση και τον αντίκτυπο των ερευνητικών μελετών. Η αποδοχή μου σε αυτή τη σχολή αποτελεί αναγνώριση στο πρόσωπο μου όλων των παιδιών που αγωνίζονται, ονειρεύονται και στοχεύουν στο Άριστα στα Ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια.

Τί θα κάνετε εκεί, πώς θα αξιοποιήσετε τους μήνες που θα περάσετε;
Από τον Σεπτέμβρη μέχρι και τον Ιανουάριο θα πραγματοποιήσω έρευνα στο πλαίσιο της διδακτορικής διατριβής μου και εκπόνηση συγκριτικής μελέτης των νομικών θεμάτων που θα αναπτυχθούν στη μονογραφία του διδακτορικού μου. Θα έχω τη δυνατότητα, σε συνεργασία με τους καθηγητές της σχολής τους Κέμπριτζ, να αναπτύξω σε σεμινάρια και ημερίδες, θέματα που αφορούν τη χώρα μου στο πλαίσιο του περιβάλλοντος και της οικονομικής ανάπτυξης ενώ ταυτόχρονα θα γίνω κι εγώ δέκτης των διεθνών εξελίξεων στα ζητήματα αυτά που άπτονται όχι μόνο του επιστημονικού ενδιαφέροντος, αλλά και του κοινωνικού.

Τι μετρήθηκε, τι είδαν σ΄ εσάς και σας διάλεξαν;
Σημαντικό ρόλο στην αποδοχή μου, ανάμεσα σε χιλιάδες αιτήσεις, έπαιξαν τα τρία βραβεία Πρωτεύσαντα του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών που έλαβα κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου της Θράκης στην Κομοτηνή, το Άριστα του Μεταπτυχιακού μου, οι δημοσιεύσεις μου σε Νομικά Περιοδικά, οι εισηγήσεις σε Συνέδρια, αλλά και το θέμα του Διδακτορικού μου.

Τα μεγάλα πανεπιστήμια του κόσμου εκτιμούν τα ελληνικά πανεπιστήμια και το επίπεδο σπουδών σ’ αυτά; Τι πιστεύετε;
Έχουν πλήρη επίγνωση της δυσλειτουργίας στο επίπεδο της οργάνωσής τους ωστόσο γνωρίζουν και εκτιμούν πραγματικά το υψηλό διανοητικό επίπεδο των Ελλήνων φοιτητών οι οποίοι προσπαθούν να ανταπεξέλθουν σε αντίξοες συνθήκες και τα καταφέρνουν. Εκτιμούν πολύ φοιτητές που η απόδοσή τους αποτυπώνεται με αντικειμενικά κριτήρια εξετάσεων και βραβεύσεων από κρατικούς θεσμούς και διαγωνισμούς. Άλλωστε σύμφωνα με διεθνή έρευνα ακόμα και μέσα στην περίοδο κρίσης 10 ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα έχουν καταφέρει να βρίσκονται μέσα στο 10% των καλύτερων πανεπιστημίων του πλανήτη.

Οι πρόσφατες εξελίξεις στη Βρετανία πιστεύετε ότι θα επηρεάσουν εσάς, αλλά και τους άλλους νέους της Ελλάδας που βρίσκονται στο Ηνωμένο Βασίλειο;
Δεν έχει ξεκινήσει καν το μεταβατικό στάδιο της αποσύνδεσης της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενδεχομένως και να μας ευνοήσει οικονομικά αυτή η εξέλιξη όπως και όλα τα παιδιά που σπουδάζουν ήδη εκεί με μια πιθανή πτώση της στερλίνας έναντι του ευρώ.

Η εξειδίκευσή σας ποια είναι ακριβώς;
Πέρα από τη δικηγορική μου ιδιότητα την οποία ασκώ από το 2014 στο νησί της Ρόδου και το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό μου, ανήκω στην Ένωση Ελλήνων Δημοσιολόγων και εξειδικεύομαι σε συνταγματικά, διοικητικά, φορολογικά θέματα και ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ειδικεύομαι δηλαδή στο Δημόσιο Δίκαιο έναν τομέα που περιλαμβάνει όλες αυτές τις παραμέτρους της Δικαιοσύνης.

Την Κυριακή 24 Ιουλίου γιορτάζουμε τα 42 χρόνια από τη μεταπολίτευση και ο πρωθυπουργός της χώρας έχει αναλάβει πρωτοβουλίες για την αναθεώρηση του Συντάγματος τις οποίες θα ανακοινώσει εκείνη την ημέρα! Εσείς ως νέος συνταγματολόγος ποιές σκέψεις και προτάσεις έχετε, για παράδειγμα για τη διάκριση των εξουσιών;
Κατά την γνώμη μου τα κόμματα και τα πρόσωπα έχουν χάσει το κύρος, την έμπνευση και την αξιοπιστία τους. Το κλειδί και το "καλούπι" που θα δώσει ώθηση στην Ελλάδα και στο Κοινωνικό σύνολο για μία ουσιαστική επανίδρυση της πατρίδας μας είναι οι ριζικές, θεσμικές αλλαγές, προερχόμενες από έναν ειλικρινή διάλογο πολιτών, κοινωνικών φορέων και κομμάτων, με συνείδηση και αποδοχή ότι πιάσαμε πάτο και δεν χωρούν άλλοι τακτικισμοί και κουτοπονηριές από κανέναν. Βασικές προτάσεις μου είναι:
Εντονότερη διάκριση των εξουσιών του Κράτους (Κυβέρνησης- Βουλής -Δικαιοσύνης), με πολιτειακό μοντέλο οργάνωσης την Προεδρική Δημοκρατία. Μια τέτοια πολιτειακή δομή θα μας απομάκρυνε αποτελεσματικότερα από πελατειακές- κομματικές σχέσεις, την εξάρτηση του βουλευτή από το κόμμα-κυβέρνηση και την διαφθορά με ιεραρχική οργάνωση που έχουμε σήμερα. Έτσι θα έχει και νόημα το αναλογικό εκλογικό σύστημα, το οποίο παρεμπιπτόντως πρέπει να συνοδεύεται και με κατάργηση της "Σταυροδοσίας" και την θέσπιση εκλογής με λίστα. Η παραπάνω ριζική μεταρρύθμιση απαιτεί τη βούληση του κυρίαρχου λαού που αν δεν γίνει... με επανάσταση... γίνεται με «συντακτικό» δημοψήφισμα που όση επιφύλαξη και αν έχει σχηματιστεί για αυτό είναι ο πλέον δημοκρατικός τρόπος ώστε να εκφράζεται η φωνή του λαού και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με φόβο, αλλά με συνετή οργάνωσή του, χρονικά και πληροφοριακά.

Ως προς την παιδεία ποιες νομίζεται ότι είναι οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν;
Η ιδιωτική εκπαίδευση είναι μία διεθνής πραγματικότητα και δεν πρέπει να αποκηρύσσεται φοβικά από τα δημόσια πανεπιστήμια, αλλά η ύπαρξή της να αξιοποιηθεί με τέτοιο τρόπο που θα εκτινάξει τα Δημόσια πανεπιστήμια και θα συμβάλλει στον υγιή ανταγωνισμό τους. Μην παραβλέπουμε πως στις χώρες που ανθούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα ισχυρότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα παραμένουν τα δημόσια. Η αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης μέσω του ΑΕΠ, η απελευθέρωση ιδιωτικών χορηγιών προς τα Δημόσια ΑΕΙ, ο αυστηρός καθορισμός προδιαγραφών λειτουργίας των ιδιωτικών ΑΕΙ (αριθμός εισακτέων, έδρα, αδειοδότηση κλπ) με άξονα το Δημόσιο συμφέρον είναι ορισμένα μέσα που μπορούν να συμβάλλουν προς αυτή τη κατεύθυνση.

Το δικό σας όραμα ποιο είναι για την ελληνική εκπαίδευση;
Η Ελλάδα πρέπει να μετατραπεί στο Ακαδημαϊκό κέντρο της Γης και αυτό δεν αποτελεί ψευδαίσθηση ή μεγαλοϊδεατισμό καθώς ήδη υπάρχει το πολιτιστικό και ιστορικό υπόβαθρο που μπορεί να υποκινήσει αυτή την προσπάθεια για την ανασύνταξη του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Είναι ένας εφικτός στόχος αν υιοθετηθεί ως κεντρική οικονομική, αναπτυξιακή πολιτική. Η χώρα του Σωκράτη και του Πλάτωνα μ΄ ένα οργανωμένο, σε διεθνή κλίμακα εκπαιδευτικό σύστημα, υπάρχει περίπτωση να μην προσέλκυε τα καλύτερα μυαλά της γης, να σπουδάσουν στον τόπο που διαμόρφωσε την επιστημοσύνη ως έννοια και ταυτόχρονα οι σπουδές τους να γίνονται σ΄ έναν τόπο με ήλιο και εύκρατο κλίμα που θα συμβάλει κι αυτό στη θετική τους ενέργεια και έμπνευση;

Άλλο ένα θέμα συνταγματικού, αλλά και κοινωνικού ταμπού είναι οι σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας. Ποια είναι η δική σας θέση ως νέου ανθρώπου, αλλά και ως νομικού;
Οι σχέσεις κράτους- εκκλησίας πρέπει να επανακαθοριστούν με άξονα το σύγχρονο ρόλο της Εκκλησίας, αλλά και με κατανόηση και σεβασμό στη θεσμική της οντότητα που προϋπάρχει του νεοελληνικού κράτους και ως κοινωνικός φορέας είναι άμεσα συνυφασμένος με την πολιτιστική και εθνική εξέλιξη της χώρας μας. Η αξιοποίηση ήδη κατοχυρωμένων αρχών όπως η θρησκευτική ελευθερία, αλλά και η έννοια της επικρατούσας Ορθόδοξης εκκλησίας με το χαρακτηρισμό-ευθύνη της ως ΝΠΔΔ, δίνουν τη λύση και δείχνουν το δρόμο για μία αγαστή συνεργασία πρακτικά αναγκαία για την Κοινωνία μας.

Πάντα θέλατε να γίνετε δικηγόρος;
Από μικρό παιδί λάτρευα την ιστορία. Όταν άρχισα να μελετάω την πολιτειακή ιστορία της χώρας μας αγάπησα το συνταγματικό δίκαιο. Ταυτόχρονα οι καθημερινές συζητήσεις μέσα στην οικογένεια, με δύο γονείς νομικούς διαμόρφωσαν στο υποσυνείδητό μου τον προσανατολισμό μου. Μετά την εισαγωγή μου στη Νομική Σχολή ως έμπνευση-κίνητρο, αλλά και ως προπονητή μου είχα και έχω τον πατέρα μου Θεόδωρο Παπαγεωργίου που στέκεται δίπλα μου σε κάθε μου όνειρο. Έχουμε περάσει ατέλειωτες νύχτες συζητώντας ένα δύσκολο νομικό ζήτημα, ανταλλάσσοντας προβληματισμούς για τα καθημερινά, αλλά και για τα μεγάλα θέματα της δικαιοσύνης. Του οφείλω την εξέλιξή μου. Μακάρι όλα τα παιδιά να έχουν τη δική μου τύχη, ο καθένας στο δικό του τομέα.