Οταν η Δημοτική Αρχή ήταν Αρχή και όχι ουρά της Κεντρικής εξουσίας

Rodiaki NewsRoom

Του Γεωργίου Β. Παπαγεωργίου

Παρακολουθώ πάντα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το έργο και τις γραφειοκρατικές ταλαιπωρίες που υφίσταται η Τοπική Αυτοδιοίκηση από την κεντρική εξουσία και ειλικρινά λυπούμαι γιατί στην ουσία της στερεί τις δυνατότητες μιας αυτόνομης δημιουργικής διοίκησης και διαχείρησης και αποθαρρύνει πρωτοβουλίες που μπορούν να δώσουν αμέσως λύσεις, όπως για παράδειγμα αυτό που συμβαίνει με την τοπική ΕΤΑΙΠΡΟΦΥΚΑ, είναι απαράδεκτο.

Με ποιο δικαίωμα στερούν την δυνατότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης να προστατεύσει τον δήμο και τον τόπο της, τους κατοίκους και τις περιουσίες της, το φυσικό περιβάλλον, από τις καταστροφικές πυρκαγιές που κάθε χρόνο χωρίς σταματημό πλήττουν το νησί μας, το νησί των ανέμων που όταν πνέουν τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει τη συμφορά, ούτε η καθυστερημένη και βραδύνουσα κρατική βοήθεια κυρίως αεροπορικών μέσων, αφήνουν το νησί να καίγεται και δεν εγκρίνουν το όργανο που θα προστατεύσει, θα προλάβει την συμφορά, αυτοί που με αυτόν τον τρόπο καθιστούν τους εαυτούς των ηθικά και υπηρεσιακά υπεύθυνους, αποκεντρωμένες υπηρεσίες με συγκεντρωτική αντίληψη.

Υπηρέτησα την τοπική αυτοδιοίκηση 15 χρόνια. Δημοτικός σύμβουλος αντιπρόεδρος και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου από ειλικρινή αγάπη προς τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και δυστυχώς στην ανιδιοτελή, συνεχή, επιμελή και άμισθη υπηρεσία μου, εισέπραξα από την κεντρική εξουσία την απογοήτευση της εχθρικής πολεμικής γραφειοκρατίας και κλήσης για απολογία για πράξεις και παραλείψεις της ίδιας της κεντρικής εξουσίας που θέλει δημοτικές αρχές πειθήνια όργανα των καθεστωτικών της αντιλήψεων.
Είναι πράγματι οπισθοδρόμηση όταν η δημοτική αρχή της περιόδου για παράδειγμα 1950-1960 ίσως και λίγο αργότερα, είχε την δυνατότητα να έχει να διοικεί και να διαχειρίζεται την Πυροσβεστική Υπηρεσία του Δήμου της για την προστασία άμεσα των δημοτών της αλλά και να λειτουργεί το ίδιο δημοτικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος για την εξυπηρέτηση των δημοτών της, και σήμερα εν έτει 2016 ο Δήμος είναι νόμων στερημένος από τέτοιες σημαντικές υπηρεσίες, έρμαιο των πολυδαίδαλων κρατικών διαδικασιών και των καθημερινών νομικών αλλαγών.

Η οικογένειά μου είχε ανέκαθεν σχέση με την τοπική αυτοδιοίκηση, τότε που ο Δήμαρχος ήταν πράγματι δήμαρχος και οι αποφάσεις του μέσα από το δημοτικό συμβούλιο ήταν πάντα σεβαστές, εξ άλλου αυτό σημαίνει στην πράξη δήμος, δημοτικό συμβούλιο, δήμαρχος και όχι επειδή έπραξες με πάθος το καθήκον σου να βρίσκεσαι στο τέλος κατηγορούμενος από την ίδια την προϊστάμενη σου αρχή που δεν σε προστάτεψε και πιθανόν ενίοτε να σε έσπρωξε σε σωστές αποφάσεις μεν, τυπικά όμως παράτυπες για τις οποίες ευτυχώς υπήρξαν απαλλαγές της κατηγορίας από την δικαιοσύνη μας.

Αυτές τις μέρες στην Κόρινθο εγκαινιάζεται Μουσείο με ιστορική αναδρομή που αναφέρεται στο κράτος - πόλη Κόρινθος και τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε τότε με συμμαχίες, διπλωματικές σχέσεις εμπορικές συναλλαγές και πρωτοβουλίες ιδιαίτερης σημασίας στον χώρο της αυτοδιοίκησης, συμμετοχική Δημοκρατία ή Δημογεροντία Γερουσία και κυρίως αυτόνομη πορεία στην Διοίκηση και Διαχείριση της πόλης, κράτος, σήμερα Δήμος. Είναι λαμπρό παράδειγμα για μίμηση και αντιγραφή από το κράτος του κέντρου των Αθηνών, εξ άλλου και τότε όλες οι ελληνικές πόλεις-κράτη υπέφεραν από την επιθετική συμπεριφορά του κράτους-πόλης των Αθηνών, είναι η τοπική αυτοδιοίκηση να απαλλαγεί από τον εναγκαλισμό προστασίας της κεντρικής εξουσίας που φτάνει σε σημείο πνιγμού, ασφυξίας.