Η Λίνδος τίμησε τη μνήμη του Γιάννη Ζίγδη

Rodiaki NewsRoom

19 χρόνια από το θάνατό του

Προχθές Κυριακή η Δημοτική Κοινότητα Λίνδου, τιμώντας τη μνήμη του Λίνδιου πολιτικού Γιάννη Ζίγδη, τέλεσε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λίνδου μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του.

Στο ετήσιο μνημόσυνο παρέστησαν ο βουλευτής κ. Μάνος Κόνσολας, ο πρώην υπουργός κ. Σφυρίου, άλλοι επίσημοι και κάτοικοι της Λίνδου.

Για την πολύχρονη δραστηριότητα του Γιάννη Ζίγδη μίλησαν ο δικηγόρος Γιάννης Ζερβός και ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Λίνδου Γιώργος Ν. Ελευθερίου. Αμφότεροι εξήραν την προσφορά στη Δωδεκάνησο και την Ελλάδα γενικότερα καθόλη την 47ετή δραστηριότητα του τιμώμενου.

Ειδικότερα ο Γιώργος Ν. Ελευθερίου ανέφερε μεταξύ των άλλων:

«...Συγκεντρωθήκαμε εδώ σήμερα στο χώρο του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως Θεοτόκου Λίνδου για να τιμήσουμε, όπως κάθε χρόνο, τη μνήμη του αλησμόνητου πολιτικού Γιάννη Ζίγδη, ο οποίος πριν από 19 χρόνια ακολουθώντας την κοινή μοίρα του ανθρώπου, άφησε τα εγκώσμια.

Ο Γιάννης Ζίγδης γεννήθηκε στη Λίνδο το 1913, στη σκλαβωμένη τότε Δωδεκάνησο και η μοίρα του επεφύλαξε να νιώσει δύο εκ διαμέτρου αντίθετες καταστάσεις, που σηματοδοτούν και το στίγμα της επίγειας δραστηριότητάς του.

Έζησε και τα τελευταία 32 χρόνια της δωδεκανησιακής σκλαβιάς, αξιώθηκε, όμως, πλέον πεπειραμένος Οικονομόλος να προσφέρει και ως πολιτικός, από το 1950 μέχρι το θάνατό του πολύτιμες υπηρεσίες στη Δωδεκάνησο, αλλά και την Ελλάδα γενικότερα. Άφησε την προσωπικότητά του επί της εποχής τους.

«Τον Οκτώβριο του 1940, όταν η φασιστική Ιταλία στράφηκε κατά της Ελλάδας ο Γιάννης Ζίγδης πρωτοστάτησε στην ίδρυση του «Εθελοντικού Δωδεκανησιακού Συντάγματος» το οποίο εντάχθηκε στη Δύναμη των Ένοπλων Δυνάμεων του Έθνους και έγραψε και αυτό, αναλογικά, σελίδες δόξας κατά το Αλβανικό έπος.

Από το Μάρτιο του 1950 συνέχεια στη Βουλή των Ελλήνων, όπου αρχίζει η πολυσύνθετη προσφορά του.

Αναντίρρητα η Δωδεκάνησος στο πρόσωπο του Γιάννη Ζίγδη βρήκε, εκτός των άλλων, το γνήσιο και ανυποχώρητο και γιατί να μην αναφερθεί και τον ασυμβίβαστο εκφραστή των δικαίων αιτημάτων της.

Τα βασικά νομοθετήματα, που αναγκαστικά θα έπρεπε να τεθούν σε ισχύ ή να συμπληρωθούν, γιατί είχαν προηγηθεί τόσο η Ελληνική Στρατιωτική Διοίκηση υπό το Ναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη, όσο και η Γενική Διοίκηση από το συμπατριώτη μας, εκ των Δωδεκανησίων της διασποράς από την Κάσο Νικόλαο Μαυρή, για τα θεμέλια του μεταπολεμικού Δωδεκανησιακού οικονομικά θαύματος, φέρουν τη σφραγίδα του, καθώς και των συναδέλφων του της εποχής εκείνης.

«Καθημερινά “μπροστάρης” για την προαγωγή των δωδεκανησιακών προβλημάτων ουδέποτε παρέλειψε να παρακολουθεί και να υποδεικνύει λύσεις και για τα γενικότερα εθνικά θέματα.

Ωστόσο, παράλληλα με την πολιτική του δραστηριότητα ο Γιάννης Ζίγδης συλλαμβάνει το 1991 την ιδέα και υλοποιεί την ίδρυση του Πολιτιστικού Ιδρύματος Δωδεκανήσου «Κλεόβουλος ο Λίνδιος», με έμβλημα τη ρήση του Λινδίου σοφού Ανδρός «Μέτρον άριστον».

Διαβάζοντας τις κατευθυντήριες γραμμές του Ιδρύματος νιώθεις, ότι βρίσκεσαι μπροστά σ’ ένα κείμενο εθνικής παρακαταθήκης.

Επίσης με τη διαθήκη, όρισε να ταφεί στη Λίνδο και το μεγάλο αξίας σπίτι του που βρίσκεται στην Πολιτεία της Αττικής, το παραχώρησε στην Κοινότητα Λίνδου και από την εκποίησή του αναγέρθηκε στην κωμόπολη Πνευματικό Κέντρο, αντάξιο της ιστορίας της.

Αναπαύεται στη Λίνδο, πλέον, ο Γιάννης Ζίγδης απέναντι, σχεδόν δίπλα, με τον άλλο μεγάλο συμπατριώτη μας, το Ρόδιο από τη Λίνδο Σοφό Κλεόβουλο, ο οποίος τον 6ο π.Χ. αιώνα επί τέσσερις δεκαετίες περίπου κυβέρνησε το δήμο Λινδίων παραγωγικά και συνετά.

Ο Γιάννης Ζίγδης έφυγε από τη ζωή με ήρεμη τη συνείδηση, ότι εκπλήρωσε στο ακέραιο το καθήκον του, αφήνοντας σαν ιερή παρακαταθήκη την προσήλωση στα εθνικά και θρησκευτικά ιδεώδη, τη δημοκρατική απαρέγκλιτη πορεία, καθώς και την παράδοση των μεγαλείων του ελληνισμού.

Αιωνία του η μνήμη».