Ν. Χατζηπαπάς: Θέλουμε τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας για να αλλάξουμε το στίγμα της Ρόδου

Rodiaki NewsRoom

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της υποψηφιότητας της Ρόδου για τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2021, Νίκος Χατζηπαπάς, μίλησε Στο Κόκκινο Ρόδου 103,7 και την Πόλυ Χατζημάρκου.

«Όταν η κοινωνία νιώσει πως είναι ένα δικό της έργο κι όχι ένα επιβεβλημένο έργο άνωθεν , θα δημιουργηθεί η βασική προϋπόθεση της επιβίωσης αυτού του θεσμού».

Η καλλιτεχνική σχέση του σκηνοθέτη Νίκου Χατζηπαπά με τη Ρόδο –τον τόπο καταγωγής του- ξεκίνησε το 1979 με την εταιρεία «Δωδεκανησιακό Θέατρο», που, όπως εξομολογείται Στο Κόκκινο Ρόδου 103.7, σημάδεψε τη σχέση του με το νησί αλλά και την ίδια την εξέλιξή του. Μαζί με άλλους παρόμοιους θεσμούς, όπως το Θεσσαλικό Θέατρο, το Ηπειρώτικο κλπ., ο οργανισμός ήταν η αφετηρία του θεσμού των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. παίζοντας έναν καθοριστικό ρόλο.

Έκτοτε, ο Νίκος Χατζηπαπάς επανερχόταν στο νησί, είτε για να σκηνοθετήσει τις δύο πρώτες παραγωγές του Δημοτικού Θεάτρου Ρόδου είτε για να αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. από το 1999 και για τρεισήμισι χρόνια.

Στην κουβέντα ο κ. Χατζηπαπάς αναφέρθηκε και σε σημαντικά ορόσημα της πορείας του στην καλλιτεχνική σκηνή της Αθήνας -τη δημιουργία του «Μαγικού Θεάτρου» και το Φεστιβάλ Δρόμου που γέννησε το Διεθνές Φεστιβάλ Δρόμου το 2009, το Φεστιβάλ Θεάτρου Βαλίτσας κ.α.-, επανέρχεται όμως στη δύναμη της περιφέρειας για να δημιουργήσει πολιτιστική δημιουργία.

«Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα στην Ελλάδα, δεν έχουν ακόμα δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις, έξω όμως είναι αυτονόητο το να δημιουργείς σε μια μικρή πόλη ακριβώς σα να είσαι στο κέντρο, χωρίς να υποβιβάζεται η δουλειά» αναφέρει.

Και εδώ ερχόμαστε στο θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας που μπορεί να αποτελέσει ένα τέτοιο κίνητρο, συγκεντρώνοντας δημιουργικές δυνάμεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο και φτιάχνοντας μια σχέση διάδρασης με την τοπική κοινωνία, τους δημιουργούς και τους θεσμούς της.

Ο ίδιος, από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του φακέλου υποψηφιότητας της Ρόδου, το ξεκαθαρίζει: «Η Πολιτιστική Πρωτεύουσα δεν είναι ένας τοπικός θεσμός, είναι ένας ευρωπαϊκός θεσμός και η πόλη οφείλει να ακολουθήσει τους όρους και τους κανόνες που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως τέτοιος θεσμός δεν έχει καμία σχέση με το τουριστικό πλαίσιο, δηλαδή δεν είναι θεσμός που στοχεύει αμιγώς στην περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη . Ούτως ή άλλως, η Ρόδος δεν το χρειάζεται. Ίσως να το χρειάζονται οι άλλες υποψήφιες πόλεις -Ελευσίνα και Καλαμάτα- αλλά η Ρόδος δεν μπορεί να το επικαλείται.

Θέλουμε τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας για να αλλάξουμε το στίγμα της Ρόδου, να προσελκύσουμε και ένα διαφορετικό κοινό -όχι μόνο την καλοκαιρινή περίοδο- το οποίο ενδιαφέρεται για τέτοιες δράσεις και δεν θα ερχόταν σε άλλη περίπτωση ως επισκέπτης. Παράλληλα, θα προσελκύσει ένα πολύ μεγάλο πυρήνα καλλιτεχνών που θα έρθουν για να εργαστούν είτε περιστασιακά είτε σε μια πιο σταθερή και μόνιμη βάση» τόνισε ο κ. Χατζηπαπάς Στο Κόκκινο Ρόδου 103.7.

«Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής: η Πολιτιστική Πρωτεύουσα δεν αφορά σε εκδηλώσεις , αφορά στη δημιουργία θεσμών και δομών που αφορούν στην περίοδο από το 2017 έως και το 2023, σε όλη τη διάρκεια του έτους, με κορύφωση των δράσεων βέβαια το 2020-2021. Μιλάμε για 32 δράσεις μακράς πνοής που μπορούν να εξελιχθούν και να επιβιώσουν.

Μια μέριμνα για τους οργανισμούς αυτούς , τους θεσμούς, είναι κατά πόσο μπορούν να υπάρξουν στο μέλλον. Καταρχάς , πρέπει να ανταποκριθούν στις ανάγκες του τόπου ,στις ανάγκες της κοινωνίας και φυσικά στις ανάγκες που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση από αυτούς τους θεσμούς. Η ευρωπαϊκή διάσταση είναι ένα βασικό κριτήριο των δράσεων αυτών που θα πρέπει να διεισδύσει και να προσελκύσει την τοπική κοινωνία.

Τα έργα λοιπόν αυτά έχουν έναν πολλαπλό στόχο: όχι μόνο να καταστήσουν την τοπική κοινωνία, για άλλη μια φορά, καταναλωτή όλων αυτών των προϊόντων , αλλά και η κοινωνία να είναι μέρος της δημιουργίας μέσω της εκπαίδευσης , των πανεπιστημίων, μέσω της κινητοποίησης διαφόρων κοινωνικών ομάδων.

Όταν λέμε λοιπόν ότι ένας θεσμός θα καταστεί βιώσιμος, δεν εννοούμε μόνο στο οικονομικό πεδίο αλλά και μέσα στην ίδια την κοινωνία, η οποία θα πρέπει να τον στηρίξει. Και όταν η κοινωνία νιώσει πως είναι ένα δικό της έργο κι όχι ένα επιβεβλημένο έργο άνωθεν , θα δημιουργηθεί η βασική προϋπόθεση της επιβίωσης αυτού του θεσμού».

«Η πρότασή μας με θέμα «Ταξίδι στο φως», εμπεριέχει την έννοια του χαρακτήρα της περιοχής δηλαδή του νησιωτικού της χαρακτήρα. Η έννοια του φωτός έχει να κάνει με τις συνθήκες και τις κλιματολογικές συνθήκες της Ρόδου. Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα βασίστηκε πάρα πολύ στον χαρακτήρα της περιοχής, την πολυπολιτισμικότητα της και τη γεωγραφική θέση της Ρόδου και της Δωδεκανήσου ευρύτερα.

Το πρόγραμμα έχει τέσσερις βασικούς πυλώνες και κάτω από τους πυλώνες αυτούς μπαίνουν τα επιμέρους προγράμματα . Παράδειγμα, ο ένας πυλώνας έχει να κάνει με τον χαρακτήρα της περιοχής , την νησιωτικότητα, και συμπεριλαμβάνει προγράμματα που επεκτείνονται στα Δωδεκάνησα.

Ο δεύτερος πυλώνας είναι ο ‘δημιουργικός τόπος’, δηλ. οι δημιουργικοί άνθρωποι. Έχει να κάνει με τις τοπικές κοινωνικές ανάγκες και τί πρέπει να γίνει ώστε να καταστεί ένας τόπος δημιουργικός. Η Ρόδος έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που δεν τα έχουν οι άλλες υποψήφιες πόλεις , πληροί τα βασικά κριτήρια".

"Ο πολιτισμός φέρνει και χρήμα, έχουμε πάρα πολλά παραδείγματα στην Ευρώπη όπου μικρές πόλεις ξεκίνησαν να δημιουργούν σημαντικούς θεσμούς και μέσα από αυτούς τους θεσμούς αναπτύχθηκαν κοινωνικά και οικονομικά. Πόλεις στην Πορτογαλία, την Ιταλία ή, κυρίως, την Γαλλία στηρίζουν την τοπική οικονομία τους σε μεγάλο βαθμό στον πολιτισμό».