Η διαχείριση των εθνoκτόνων συμπεριφορών

Η διαχείριση των εθνoκτόνων συμπεριφορών

Η διαχείριση των εθνoκτόνων συμπεριφορών

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 225 ΦΟΡΕΣ

Απευθύνεται το άρθρο μου, στους αναγνώστες που έχουν απολέσει τα ηθικά τους ερεθίσματα, με τα οποία θα μπορούσαν να πορευτούν στην κοινωνική καταξίωσή τους, έστω και με μειωμένα ψυχικά αποθέματα και δυστυχώς, έχουν απομείνει γυμνοί ψυχο -πνευματικά, με μόνη τους συντροφιά, την προσωπική τους, και κατ΄ επέκταση, την οικογενειακή τους ύπαρξη.

Οι πολιτικοί, έχουν πλέον εγκαταστήσει στους εξαθλιωμένους συμπολίτες μας, μέσα στον ψυχικό τους κόσμο, που προήλθε από την διάλυση του κοινωνικού ιστού, την μόνιμη και ισόβια ανυπαρξία, που έχει σαν συνέπεια την απώλεια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, για την οποία απώλεια, θρηνούν με σπαραγμό oι γηγενείς της εξαθλιωμένης Χώρας, για την καταπάτηση των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των δεινών, που επέφεραν την ηθική εξαθλίωση και την κοινωνική κατάπτωση στους εξαθλιωμένους συμπολίτες μας, ήταν η θανατική επιδρομή από τους απεχθέστατους δημαγωγούς της πολιτικής σκακιέρας, με τις οικονομικές εξελίξεις, που επιβάρυναν την μεγάλη μάζα του Ελληνικού πληθυσμού, με αποτέλεσμα να επηρεάσει ακόμα και την ίδια τους την ύπαρξη, με αποτέλεσμα να έχει διασαλευθεί η ψυχική ισορροπία συμπολιτών μας.

Αποδείχθηκε πλέον περίτρανα, ότι έχει χαθεί πλήρως, η Εθνική μας ανεξαρτησία και έχουν προσαρτήσει την Πατρίδα μας, την δική μας Πατρίδα, στο γερμανικό προτεκτοράτο, που με την εδώ εγκατάστασή τους, δημιούργησαν τεχνηέντως οικονομική κρίση και με την βοήθεια των ιθυνόντων πολιτικών ταγών της υποτέλειας και του αμοραλισμού.

Ετσι με την «εγκαθίδρυση» νέων παράνομων αποικιακών νόμων, γερμανικών συμφερόντων, οι οποίοι θεσπίσθηκαν από του Γερμανούς κατακτητές με υπόγειο και ύπουλο τρόπο, οι οποίοι ελέγχουν πλέον το υπουργείο οικονομικών και το «στρατιωτικό στόλο» που εγκαταστάθηκε με Γερμανούς εισαγγελείς, με οικονομικούς συμβούλους και παρασυμβούλους, που υποτίθεται ότι είναι ειδικευμένοι στην εξιχνίαση οικονομικών εγκλημάτων, οι οποίοι ήδη εγκαταστάθηκαν προ πολλού μόνιμα, στην κατοχική Αθήνα, με τεράστιους μισθούς που θα βαρύνει τον πολύπαθο λαό της ενδοχώρας, όχι για να ελέγξουν τους πραγματικούς απατεώνες του σαθρού πολιτικού συστήματος, αλλά για να επιφέρουν με τις ληστρικές παραινέσεις με τους εδώ πατρόνες της πολιτικής σκηνής, ακόμα περισσότερη οδύνη στην οικονομική ανέχεια.

Δεν υπάρχει κανένας δύσπιστος Έλληνας πολίτης ανεξαρτήτου ηλικίας και πολιτικής τοποθέτησης, που να μην έχει αντιληφτεί, ότι οι εθνοκτόνοι εθνοσωτήριοι πολιτικοί, φροντίζουν πρώτα το τομάρι τους και στην συνέχεια με τους ομοτράπεζούς τους, οι οποίοι έχουν κοινά ενδιαφέροντα και συμφέροντα, προσπαθούν να αναρριχηθούν δολίως στον κοινωνικό ιστό, με απώτερο σκοπό την κοινωνική τους ανέλιξη και καταξίωση, τους οποίους ομιοτράπεζους, τους καθιστούν ομήρους των ορέξεων τους και τους ευτελίζουν τη ζωή.

Είναι γεγονός, πως σε μια τέτοια ξεχαρβαλωμένη εκ βάθρων κοινωνία, τα κοινωνικά παράσιτα αυξάνονται αλματωδώς με ταχύτητα, και είναι αυτά τα οποία χαρακτηρίζουν την μη ευδαιμονούσα κοινωνία και με αυτά θα πρέπει οι γηγενείς υπόδουλοι, να έρθουν αντιμέτωποι, με τα άβουλα όργανα του πολιτικού συστήματος, για να πορευθούν και να ορθώσουν το ανάστημά τους, και να μην αλωθούν.

Ασχετα αν στους υπόδουλους γηγενείς συμπολίτες μας, παρέμειναν στα έγκατα της ψυχής τους έστω και οι σκιώδεις εναπομείνασες ηθικές αξίες, οι οποίες θα πρέπει να αναζωπυρωθούν, να ανασυρθούν μέσα από το υποσυνείδητο τους, να ανασυνταχθούν και να τροφοδοτήσουν τον εαυτό τους με ατελείωτες ελπίδες , οι οποίες θα πρέπει να ανθίσουν στο μαραμένο ανθρώπινο στήθος για να δώσουν πνοή και δύναμη για να ανταπεξέλθουν στις δύσκολες στιγμές που βιώνουν και τις οποίες αναζωογονημένες ελπίδες, θα πρέπει να τις χρησιμοποιούν έναντι του γερμανικού τείχους, διότι ευρισκόμαστε σε πόλεμο και όχι σε κατασκευασμένη ειρήνη.

Οι εκπρόσωποι της πολιτικής νομενκλατούρας, ατενίζουν ατέρμονα, με αισιοδοξία το μέλλον τους, υπολογίζοντας με ακρίβεια, τα αργύρια της προδοσίας και της διαπλοκής, νόμιμα και παράνομα, και θεωρούν τους εαυτούς τους ότι η ζωή τους είναι πολυτιμότερη από τον υποτιθέμενο ευτραφή ή μη πολίτη, ο οποίος έχει παραμείνει μόνο με το σαρκίο του, και προσπαθούν με φραστικά πυροτεχνήματα και με ανεδαφικά επιχειρήματα να μας πείσουν ότι ευρισκόμαστε στην λεωφόρο της ανάπτυξης.

Οι πολιτικοί που μας διοικούν, όπως υποτίθεται, ότι μας διοικούν, έχουν σκεφθεί, όταν έρχεται το πλήρωμα του χρόνου για να πληρωθούν οι συνταξιούχοι, πόσοι λιπόσαρκοι οδεύουν με «κομμένα» τα πόδια, πραγματικά και όχι περιφραστικά, με τρεμάμενη και ραγισμένη καρδιά που πάει να «σπάσει», με «κομμένη» αναπνοή, με γερμένες τις πλάτες τους, με ανύπαρκτες ψυχικές και σωματικές δυνάμεις, στέκονται μετά βίας και υποβασταζόμενοι με ανύπαρκτες πλέον ψυχικές δυνάμεις στα ερμάρια των τραπεζών ή στα αυτόματα μηχανήματα, μονολογώντας πολλές φορές για την οικτρή τους κατάσταση ,για να εισπράξουν, αν εισπράξουν, την πολυπόθητη λιπόσαρκη σύνταξή τους, για την οποία εργάστηκαν, επί τρεις και πλέον δεκαετίες, τροφοδοτώντας τα ασφαλιστικά τους ταμεία, με υπέρογκες κρατήσεις, και τώρα έρχονται, με τρόπο δονκιχωτικό να κλέψουν - να αρπάξουν κυριολεκτικά τον ιδρώτα ολόκληρων χρόνων της ματωμένης εργασίας τους.

Έχουν σκεφθεί, ποτέ, αν είναι δυνατόν, οι πολιτικοί, τις οικογενειακές τραγωδίες που εξελίσσονται κατά την πολυπόθητη ημέρα καταβολής των συντάξεων, που όταν η σύνταξη τους έχει κλαπεί από τους κλεπτομηχανισμούς του Δημοσίου που έχουν επιβληθεί από τους οικονομικούς δυνάστες ,τι συναισθήματα επικρατούν στο μυαλό τους και όταν οδεύουν περίλυποι με σκυμμένο το κεφάλι, γεμάτο προβλήματα, στο σπίτι τους , όπου περιμένουν οι οικογένειες τους, με «ανοικτά» τα στόματα για να ικανοποιήσουν το αίσθημα της πείνας, και όταν διαπιστωθεί ότι η σύνταξη εξαϋλώθηκε, κοιτάζονται μεταξύ τους με «ματωμένα» δάκρυα ανήμποροι να αντιδράσουν, επαφίενται πλέον στους κράχτες των κοινωνικών καταστημάτων, κοινώς επονομαζόμενα Ταχυφαγεία Κοινωνικής Αναλγησίας.

Δεν είναι σχήμα λόγου, δυστυχώς είναι μια απτή πραγματικότητα, την οποία βιώνω καθημερινά από τους συμπολίτες μου και ο πόνος είναι ανείπωτος και αβάσταχτος.

Ενώ οι πολιτικοί όμως την στιγμή της καταβολής των πολλαπλών μισθών και συντάξεών τους που αποκτήθηκαν όπως αποκτήθηκαν, πλέουν σε πελάγη ευτυχίας, κορδωμένοι και στιλάτοι, ατενίζουν το μέλλον τους με αισιοδοξία και στέλνουν τους κολαούζους τους η τους παρατρεχάμενούς τους ή τις υπηρέτριές τους με πλήρη μυστικότητα, για να μην ξεπεταχθεί κανένας πεινασμένος και τους αρπάξει το βιός τους, για να εισπράξουν τον καρπό της ανομίας τους και τις μίζες από τις άθλιες συναλλαγές.

Έχουν σκεφθεί οι πολιτικοί, πόσοι συνάνθρωποί μας που ασθενούν και τους επιβάλουν οι θεράποντες ιατροί να υποβληθούν σε εγχειρήσεις και ελλείψει χρημάτων , δεν υποβάλλονται σε καμία θεραπεία και περιμένουν με απελπισία τον θάνατον τους. Αν είναι δυνατόν.

Έχουν σκεφθεί οι πολιτικοί του οικονομικού πολέμου, πόσα παιδιά θέλουν να σπουδάσουν και εγκαταλείπουν τις σπουδές τους λόγω ένδειας, γεγονός που δυστυχώς οι πολιτικοί τυχοδιώκτες το αποδέχονται, διότι αποβλέπουν μακροπρόθεσμα στην αγραμματοσύνη διότι θέλουν λαό αγράμματο για να τον ελέγχουν και να τον «διαχειρίζονται» κατά το δοκούν.

Είστε πολιτικοί αλιγάτορες, άθεοι και άμυαλοι, τι έχετε να πείτε, που προ ημερών μία ασθενούσα υπερήλικη γιαγιά, η οποία με την πενιχρότατή της σύνταξη, προτίμησε να ταΐσει υποτυπωδώς τα εγγόνια της, στερώντας από τον εαυτό της, την αγορά των φαρμάκων, αποστερώντας από τον εαυτό της, εν γνώσει της, το δικαίωμα, της ύπαρξής της, στην ζωή.

Ενώ εσείς , τρέχετε σε πολυτελέστατα νοσοκομεία για να διαφυλάξετε την υγεία σας και να πείτε στους ομηγύρεις σας, ανεξάρτητης πολιτικής τοποθέτησης και χροιάς - και που ανήκετε φυσικά στην ίδια συνομοταξία και οργάνωση - ότι εσείς υποτίθεται έχετε διαφορετική αξία από τους αναξιοπαθούντες συμπολίτες σας και εμπορευματοποιείτε ακόμα και τις συνειδήσεις σας .

Πόσα δράματα έχουν εξελιχθεί στην ελληνική υφήλιο που δεν τα γνωρίζουμε και οι πολιτικοί ονειρεύονται πότε θα γίνουν εκλογές, όχι φυσικά για το καλό του κοινωνικού συνόλου, όχι για το καλό της ίδιας της κοινωνίας που έχει διαλυθεί, αλλά πώς θα εισέλθουν, έστω και έρποντας και γλύφοντας, στον κοινοβούλιο για να στηρίξουν τα δικά τους συμφέροντα, για να αποκομίσουν ακόμα περισσότερα χρήματα για να ικανοποιήσουν την απληστία τους, εξασφαλίζοντας στους απογόνους τους πολυτελέστατη ζωή για κάποιες δεκαετίες και όλα αυτά σε βάρος του χειμαζόμενου σκλαβωμένου λαού.

Τα γεγονότα βοούν στον Ελλαδικό ορίζοντα, τότε προς τι ο διατυμπανισμός των πολιτικών, ότι η Ελλάδα, θα εισέλθει στην λεωφόρο του ευδαιμονισμού και μάλιστα, το γεγονός αυτό το επιτάσσουν και το διατυμπανίζουν με ηδονιστική κραυγαλεότητα και μας παρουσιάζουν με δεινότητα, την επίπλαστη ευημερούσα πραγματικότητα, για να συνεχίσουν και πάλι την ανηλεή κακοποίηση προς τους πολίτες αυτής της Χώρας και η μη υπαρκτή συνείδησή σας η οποία έχει στοιχεία ζωώδη, έχει σκοτεινιάσει τα όνειρα των συμπολιτών μας.

Τα προαναφερόμενα οικτρά γεγονότα, θα επιταχύνουν και θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την δύσμοιρη οικονομική κατάσταση, διότι η παρούσα πολιτική οργάνωση θα φροντίσει να επεκτείνει τις συνεταιριστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες της με τις θανατηφόρες συνεργασίες καθ’ ότι θα συμπράξουν στον επόμενο εκλογικό εικονικό αγώνα.

Βρίθουν τα γεγονότα ανοικτά πλέον και απροκάλυπτα με ανύπαρκτο ίχνος εντροπής, δίχως ίχνος σεβασμού και με τρόπο που προκαλούν την νοημοσύνη των συνανθρώπων μας, αραδιάζουν λέξεις και εκφράσεις δίχως το περιεχόμενό τους να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και γίνονται περίγελοι επιζητώντας με τυμπανοκρουσίες και με γελοιότητα ήθους και ύφους, χειροκροτήματα που θα έπρεπε κανονικά να τους δίνονται με ανοικτές τις παλάμες και των δύο χεριών .

Οι πνευματικοί ατροφικοί πολιτικοί δυνάστες, το ψεύδος το θεωρούν νόμιμο και ηθικό, χωρίς εντροπή, θεωρούν ότι το ψεύδος έχει για αυτούς, τους πολιτικούς αυλάρχες, ηθικό έρεισμα και μπορούν ανενδοίαστα, ανερυθρίαστα και αδιάντροπα να μας κοροϊδεύουν εν γνώσει μας, με λόγια του αέρα, θεωρούν ότι το ψεύδος έχει ηθικό βάρος γι αυτούς , και δήθεν ότι είμαστε υποχρεωμένοι να εκλαμβάνουμε τα ψεύδη τους σαν αληθινά.

Το ψεύδος το θεωρούν ότι είναι αναγκαίο για την πολιτική τους επιβίωση και την τυχάρπαστη καριέρα τους, και ότι έχει επί πλέον, ηθικό κύρος που θα πρέπει να υποκλινόμαστε υποτακτικά στους δημίους μας.

Ξέχασαν παντελώς την έννοια της αλήθειας, ξέχασαν, τελείως την ειλικρίνεια και την εντιμότητα, τον σεβασμό και την πραγματική αλληλεγγύη, τουναντίον διδάξαν με τα προσηκούσης «σεβασμού» την ανειλικρίνεια, την ανεντιμότητα, την ασέβεια, την κτηνώδη εκμετάλλευση και όλα τα παρόμοια αρνητικά κοσμητικά επίθετα που κοσμούν την λαϊκή μας γλώσσα, και όλα αυτά για να μας «εγκαταστήσουν» στον προθάλαμο του παράλογου, στον προθάλαμο των ψευδαισθήσεων και να μας πουν, ότι όλα αυτά τα κοσμογονικά γεγονότα που συντελούνται στην Πατρίδας μας είναι για την ανάπτυξη της οικονομίας, που θα καλύψει όλο το κοινωνικό φάσμα της ενδοχώρας μας.

Και όλα αυτά για προσωπικά τους υλικά ωφέλη, και όλα αυτά για την υποτιθέμενη κοινωνική τους καταξίωση, για την οποία κυνηγάνε με περισσή ματαιοδοξία με φιλόδοξο τρόπο, ενώ στην πραγματικότητα είναι επιφανειακοί με απάνθρωπα αισθήματα, είναι για το θεαθήναι, είναι ένα μεγαλοπρεπές τίποτα, και από μέσα τους ο ψυχικός τους κόσμος είναι άθλιος και σκοτεινός.

Οι εκφράσεις μου, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ήπιες και απόλυτα ενδεδειγμένες με την κόλαση που βιώνουμε και συνάδουν με τα παράλογα γεγονότα που διαβιούμε την στυγνή πραγματικότητα και δεν μπορεί κανείς να πει ότι δημαγωγώ, διότι εκφράζομαι με την λογική και όχι με το συναίσθημα. Εξ άλλου ομιλούν από μόνα τους τα γεγονότα!!!!!

Ορισμένοι βέβαια, με καθωσπρεπισμό…. θα σπεύσουν να πούνε ότι καθυβρίζω τους «έντιμους» διασώστες…., του πολιτικού συστήματος, δικαίωμά τους, σέβομαι έστω και τις λανθασμένες εκτιμήσεις τους, διότι κάποτε, αργά ή γρήγορα θα ξυπνήσουν από τον λήθαργο της υποτιθέμενης, ανύπαρκτης, πλέον ελπίδας, και είναι ακόμα ευτυχείς όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι θα συντελεσθεί η ανάκαμψη που θα αφορά την αναδιάρθρωση του Εθνους μας, σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα.

Άρθρο του Ελευθερίου Ζήφια

Διαβάστε ακόμη

Πάνος Δρακόπουλος: «Στη θέση των διωκόμενων εκπαιδευτικών – ο καθένας»

Ιωάννης Ηλ. Βολανάκης: Λονικέρα η ιαπωνική (Lonicera japonica), κοινώς αιγόκλημα, αγιόκλημα

Δημήτρης Προκοπίου: Θαλάσσιος τουρισμός

Ηλίας Καραβόλιας: Το συμβάν που έγινε σημείο

Αργύρης Αργυριάδης: Απορίες για μία φαραωνική μεταρρύθμιση στον χώρο της Δικαιοσύνης

Ηλίας Καραβόλιας: Οι νέοι μεγάλοι πόλεμοι

Κυριάκος Μιχ. Χονδρός: 109 χρόνια από ένα μεγάλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού

Χρήστος Γιαννούτσος: Ψηφίζουμε στις Ευρωεκλογές επειδή δεν υπάρχει Planet B