Σκληρή προσαρμογή με λάθος τρόπο

Rodiaki NewsRoom

Η κυβερνητική πολιτική ανεβάζει το κοινωνικό κόστος και περιορίζει το οικονομικό αποτέλεσμα

Μετά τη στροφή 180 μοιρών που πραγματοποίησε η κυβέρνηση Τσίπρα στην οικονομική πολιτική της το 2015 έχει μπει σε φάση προσαρμογής στους κανόνες της Ευρωζώνης και στις απαιτήσεις του ιδιαίτερα δύσκολου τρίτου προγράμματος-μνημονίου.

Η προσαρμογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην πολιτική και τους περιορισμούς της Ευρωζώνης είναι μία θετική εξέλιξη γιατί αποτρέπει μια νέα κρίση τύπου 2015 και την αναγκαστική έξοδο από την Ευρωζώνη. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση κουβαλάει τα βάρη του ριζοσπαστικού παρελθόντος της, χρησιμοποιεί διπλή πολιτική γλώσσα και κάνει λάθος στο μείγμα οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζει. Το τελικό αποτέλεσμα είναι να ανεβαίνει συνεχώς το κοινωνικό κόστος των μέτρων και να περιορίζονται τα οφέλη.

Πρόβλημα αξιοπιστίας
Η κυβέρνηση Τσίπρα δημιούργησε στον εαυτό της τεράστιο πρόβλημα αξιοπιστίας με αποτέλεσμα να αντιδράσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι και πιστωτές και να επιβάλουν στο τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο αυστηρότερους όρους απ’ ό,τι στο δεύτερο πρόγραμμα-μνημόνιο. Η αυστηροποίηση της μεταχείρισης της ελληνικής κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα εμφανής σε ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση του δημόσιου χρέους.

Το δεύτερο πρόγραμμα – μνημόνιο προέβλεπε την επιστροφή στο ελληνικό Δημόσιο των κερδών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των κεντρικών τραπεζών από τις αγοραπωλησίες ελληνικών ομολόγων την περίοδο 2014-2020, τα οποία κατά τις εκτιμήσεις μπορεί να φτάσουν τα 10 δισ. ευρώ. Βγαίνοντας από το δεύτερο πρόγραμμα-μνημόνιο με ευθύνη του κ. Τσίπρα και του κ. Βαρουφάκη, η Ελλάδα έχασε σημαντικούς πόρους για τη χρηματοδότηση της οικονομικής ανάπτυξής της.

Με βάση τους κανόνες του τρίτου προγράμματος-μνημονίου τα κέρδη της ΕΚΤ και των κεντρικών τραπεζών από τις αγοραπωλησίες ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου δεν θα επιστρέψουν σε εμάς αλλά θα πάνε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για να καλυφθεί ένα μέρος από το κόστος που θα έχει η διατήρηση των επιτοκίων στα δάνεια που έχουν δοθεί στο ελληνικό Δημόσιο, στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος, σε χαμηλά επίπεδα. Έτσι, τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για τη ρύθμιση του χρέους θα χρηματοδοτηθούν, σε πρώτη φάση, από εμάς και όχι από τους Ευρωπαίους εταίρους.

Η κρίση αξιοπιστίας που εκδηλώθηκε σε βάρος της κυβέρνησης Τσίπρα οδήγησε και στην απόφαση να αναβάλουν τον κύριο όγκο της αναδιάρθρωσης του χρέους του ελληνικού Δημοσίου για μετά την ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος-μνημονίου, το νωρίτερο τον Αύγουστο του 2018. Οι Ευρωπαίοι εταίροι θέλουν να βεβαιωθούν ότι ο κ. Τσίπρας θα φανεί συνεπής στις υποχρεώσεις που ανέλαβε προτού διευκολύνουν την Ελλάδα με την αναδιάρθρωση του χρέους.

Διπλή γλώσσα
Την κατάσταση περιπλέκει η διπλή πολιτική γλώσσα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση Τσίπρα στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα. Στις Βρυξέλλες ο κ. Τσακαλώτος και ο κ. Χουλιαράκης συναγωνίζονται ποιος θα προσαρμοστεί πρώτος και με μεγαλύτερο ζήλο και έχουν αποκτήσει την κακή συνήθεια να υπογράφουν πολλά περισσότερα από αυτά που μπορούν να εφαρμόσουν.

Στην Αθήνα όμως ο κ. Τσακαλώτος επιμένει να εμφανίζεται σαν ο ηγέτης της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ και αμφισβητεί, αφήνοντας να εννοηθεί ότι μπορεί να υπάρξουν και πρόωρες εκλογές, όσα έχει υπογράψει στις Βρυξέλλες. Δημιουργείται έτσι φοβερή σύγχυση που δυσκολεύει την αποτελεσματική εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής. Οι πολίτες αισθάνονται ότι τους κοροϊδεύει η κυβέρνηση, όπως άλλωστε κάνει από τον Ιανουάριο του 2015, και έτσι ενισχύονται η πολιτική φθορά και η κοινωνική απομόνωση της κυβέρνησης.

Στις Βρυξέλλες δηλώνουν ικανοποιημένοι με την προσαρμογή της κυβέρνησης, σε δεύτερη ανάγνωση όμως των κυβερνητικών επιλογών καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση πάσχει ακόμη από έλλειμμα αξιοπιστίας, γεγονός που οδηγεί και στην αποχή των ξένων επενδυτών από σημαντικές πρωτοβουλίες σε όφελος της ελληνικής οικονομίας.

Εφαρμόζουν το λάθος μείγμα
Οι μεγάλες κοινωνικές θυσίες που φέρνει η καθυστερημένη προσαρμογή της κυβέρνησης στους κανόνες της Ευρωζώνης και στις απαιτήσεις του τρίτου προγράμματος-μνημονίου κινδυνεύουν να πάνε χαμένες εξαιτίας του λάθους μείγματος στην οικονομική πολιτική. Είναι χαρακτηριστικό της νοοτροπίας που έχει επικρατήσει ότι από τα 3 δισ. ευρώ πρόσθετα μέτρα που περιέχει ο κρατικός προϋπολογισμός του 2017 σχεδόν όλα έχουν σχέση με την αύξηση της φορολογίας, με εντελώς αντιπαραγωγικό τρόπο.

Χωρίς την αναγκαία αξιοπιστία, χρησιμοποιώντας διπλή πολιτική γλώσσα ανάλογα με το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται και εφαρμόζοντας το λάθος μείγμα οικονομικής πολιτικής, η κυβέρνηση Τσίπρα παραμένει, παρά τη σκληρή προσαρμογή στην οποία προχωράει, μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.

Γράφει ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος