Κυριακή ΙΕ΄ Λουκά: «Ήλθε γάρ ο Υιός του ανθρώπου ζητείσαι και σώσαι το απολωλός»

Rodiaki NewsRoom

Γράφει o Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου, Αστυπάλαιας Παϊσιος

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ωραία, αλλά και λίαν συγκινητική η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Ο των όλων Κύριος, πράος και ταπεινός, εισέρχεται στην πόλη Ιεριχώ, εκεί υπήρχε κάποιος που ονομαζόταν Ζακχαίος, και ο οποίος μάλιστα ασκούσε το επάγγελμα του αρχιτελώνη και ήταν πλούσιος.

Φλέγεται διακαώς ο Ζακχαίος από την επιθυμία να πλησιάσει τον Κύριο και τρέχει, τρέχει μπροστά από το πλήθος και ανεβαίνει σε μια συκομουριά δια να μπορέσει να ιδεί, να αντικρύσει τον Μέγα Λυτρωτή, τον Θεάνθρωπο Ιησού.

Η επιθυμία του Ζακχαίου δεν ήταν μία απλή περιέργεια, ήταν επιθυμία αγνή, ήταν επιθυμία ηθική, ήταν επιθυμία ανιδιοτελής και δι’ αυτό ο πλούσιος αρχιτελώνης δεν εντρέπεται τίποτε, δεν σκέπτεται την θέση που κατείχε, αλλά τρέχει δρομέως, ως ο Πέτρος, δια να ιδεί και να γνωρίσει Εκείνον πού σαγήνευε τις ψυχές των ανθρώπων στη Ιουδαία γη.

Η άδολη, η αγνή, η ηθική, η ανιδιοτελής επιθυμία του Ζακχαίου να γνωρίσει τον Κύριο ξεπληρώθηκε, «ο ετάζων καρδίας και νεφρούς και βάθη των ανθρώπων γιγνώσκων Κύριος», αφού βλέπει τον Ζακχαίο επάνω στην συκομουριά του λέγει : «Ζακχαίε σπεύσας κατάβηθι, σήμερον γάρ εν τω οίκω σου δει με μείναι».
Μάταια γογγύζουν οι αγέρωχοι διδάσκαλοι του Ιουδαϊκού νόμου, μάταια φωνασκούν οι αυστηροί τηρητές των τύπων Φαρισαίοι, μάταια σκανδαλίζονται οι Ιουδαίοι που βλέπουν τον Κύριο να μπαίνει και να καταλύει στην οικία ενός αμαρτωλού, στο σπίτι του πλούσιου αρχιτελώνη Ζακχαίου.

Ο Ιερός Χρυσόστομος ερωτά τον χριστιανό της κάθε εποχής « Πως στόλισε το σπίτι του ο αρχιτελώνης;». Ο Ζακχαίος δεν πήγε στους γείτονες, να τους ζητήσει κουρτίνες ωραίες και καθίσματα και καρέκλες από ελεφαντοστούν, ούτε έβγαλε από το σεντούκι καλύμματα λακωνικά, αλλά στόλισε το σπίτι του με στολισμό, πού άρμοζε στον Χριστό. Και ποιος είναι αυτός ο στολισμός; «Τα μισά από τα υπάρχοντά μου θα τα δώσω στους πτωχούς και όσα από άλλους άρπαξα θα τους τα δώσω τετραπλάσια», είπε στον Κύριο ο αρχιτελώνης.

Ο Κύριος ο οποίος δεν ήλθε να καλέσει δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια μπαίνει στο σπίτι του Ζακχαίου και ο αμαρτωλός Ζακχαίος αναγεννάτε πνευματικά, μετανοεί για όσα έπραξε κατά των συνανθρώπων του, εξομολογείται ταπεινά τις αμαρτίες του, και αλλάζει τρόπος ζωής και γίνεται νέος άνθρωπος, κατά Χριστό, αυτός και η κατ’ οίκον εκκλησία του.

Ο Ιερός Χρυσόστομος ερωτά τον κάθε χριστιανό της κάθε εποχής «τις περιέπεσε τω νοσήματι της φιλοχρηματίας και απηλλάγη ραδίως»; Ποιός έπεσε στην αρρώστια της φιλοχρηματίας και σώθηκε εύκολα; Εκείνος ο Ζακχαίος. Τι ποιό φιλοχρήματος από ένα τελώνη και όμως, αμέσως έγινε ενάρετος και έσβησε τη φωτιά του πάθους της φιλαργυρίας με την ειλικρινή μετάνοιά του.
Ο αρχιτελώνης, αδίκησε, έβλαψε, έκλεψε τους συνανθρώπους του με τις αμαρτωλές και δαιμονιώδεις πράξεις του, όμως μετανοεί ειλικρινά και δεν πράττει ξανά πλέον αδικίες, αλλά αποδίδει κατά τον Μωσαϊκό νόμο στο τετραπλούν όσους έβλαψε, όσους αδίκησε.

Η ειλικρινής εξομολόγηση, η αληθινή μετάνοια είναι η βαθειά συναίσθησης της ανοχής του ανθρώπου προς τον Θεό και η καταπάτηση του θείου θελήματος και η οποία αμαρτία εκθέτει τον παραβάτη άνθρωπο στο πρόσωπο του Θεού Πατέρα.
Είναι γεγονός ότι τα μικρά αμαρτήματα ανοίγουν τον δρόμο στα βαρύτερα και θανάσιμα αμαρτήματα και φέρουν ψυχρότητα και τέλος την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό. Αυτός πού δεν διαβάζει την Αγία Γραφή και αγνοεί τον εαυτό του, νομίζει πώς δεν έχει αμαρτίες. Αυτός όμως πού μελετάει την Αγία Γραφή ρίχνει φως στην άβυσσο της ανθρώπινης καρδιάς του και φρίττει και αναστενάζει, ως Ζακχαίος, για το πλήθος των αμαρτιών του.

Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι εμμένουν στην αμαρτία ή και μετανοούν ψευδώς και υποκριτικά και αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο δεν ωφελούνται και δεν σώζονται, αλλά απεναντίας μένουν στον λήθαργο, μένουν στο σκοτάδι, μένουν μακριά της αγάπης του Θεού Πατέρα. «Τα γαρ οψώνια αμαρτίας θάνατος», θάνατος πνευματικός, που είναι ο χωρισμός του ανθρώπου από τον Θεό.

Η αληθινή και η ειλικρινής μετάνοια είναι η τελεία καθαρότητα της ψυχής, όπως μας την κατέγραψε στην σημερινή ευαγγελική περικοπή ο Κύριος Ιησούς στο πρόσωπο του αρχιτελώνη και πλούσιου Ζακχαίου. Εκείνος πού μετανοεί ειλικρινά δεν μισεί του λοιπού μόνο την αδικία, αλλά δίδει αγάπη προς πάντα άνθρωπο, και μάλιστα ελεεί τους πτωχούς, τους δυστυχείς, τους κατατρεγμένους αδελφούς του.

Εκείνος πού μετανοεί ειλικρινά αποβάλλει τον παλαιό άνθρωπο της πλάνης και της απάτης, τουτέστι τον Διάβολο και ενδύεται τον Χριστό και πράττει εξ’ αγάπης το θέλημα του Θεού και προσφέρει την θυσία της αγαθοεργίας άδολη, καθαρή και είναι παιδί του Θεού.
«Ο αγαθοποιών εκ του Θεού εστίν». Όποιος κάνει το καλό είναι παιδί του Θεού – λέγει ο Υψιπέτης αετός της αγάπης, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. ( Γ΄.3-11).

Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, ως αγαθός Θεός, έδωκε την μετάνοια προς σωτηρία του ανθρώπου, δίδαξε την φιλανθρωπία, την ευσπλαχνία και την μεγάλη αρετή της αγάπης και δικαίωσε τον Ζακχαίο για την ειλικρινή μετάνοιά του και τον στεφάνωσε με το αμαράντινο της δόξης στεφάνι, αφού με λόγια και έργα λειτούργησε το θέλημα του εν ουρανοίς Θεού Πατρός των Φώτων.

Ας στολίσουμε και εμείς τα σπίτια μας με έργα αγάπης, ευάρεστα στον Θεό και να ανοίξουμε και εμείς με μετάνοια ειλικρινή τον οίκο της ταλαιπωρημένης μας ψυχής δια να κατοικήσει μέσα μας ο Χριστός, πού είναι φώς, ζωή και αλήθεια και να μας φωτίσει τον οίκο της ψυχής μας με το αιώνιο το φως Του.

Τότε θα ακούσουμε και εμείς, ως ο Ζακχαίος, από τον Κύριο της Δόξης Χριστό «ότι σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτω εγένετο, καθότι και αυτός υιός του Αβραάμ εστίν. Ήλθεν γάρ ο υιός του ανθρώπου ζητήσαι και σώσαι το απολωλός».