«Γνώθι Σ’ αυτόν» και «Παντογνώστες»

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της ‘φυλής’ μας, που ευτυχώς δεν απαντιέται συχνά, είναι η άγνοια της έννοιας «γνώθι σ’ αυτόν», που τις περισσότερες φορές συνυπάρχει και με «σύνδρομο παντογνωσίας».

Έτσι ακούμε και διαβάζομε τι «πρέπει» να κάνουν οι άλλοι, ιθύνοντες ή απλοί πολίτες, σύμφωνα με τις δικές μας πεποιθήσεις, είτε είμαστε γνώστες είτε νομίζουμε ότι είμαστε γνώστες των ζητημάτων που αναφερόμαστε. Διατυπώνομε τις απόψεις μας, με υπερφίαλο ύφος και μερικές φορές προσβλητικές ή εθνικά επιζήμιες θέσεις και εκφράσεις, διατυπώνουμε το «πρέπει να γίνει αυτό ή το άλλο», βρίσκοντας λάθη μόνον στους άλλους, κι έτσι νιώθουμε όχι απλώς εφησυχασμένοι, αλλά σοφοί ειδήμονες.

Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της «ΡΟΔΙΑΚΗΣ», εκτός από τη συνέπεια και την πολυφωνία της, καθώς δημοσιοποιεί πολλές και διάφορες ενυπόγραφες απόψεις, δίνοντας τη δυνατότητα στους αναγνώστες της να κρίνουν τον εκάστοτε γράφοντα, είναι και οι καίριες – ακόμα και αυστηρά διατυπωμένες σκέψεις των συντακτών της – που είναι πάντα τεκμηριωμένες αλλά όχι υπερφίαλες ή προσβλητικές, φανερώνοντας έτσι το Υψηλό της Ήθος.

Οι Δημοσιογράφοι μας ενημερώνουν για γεγονότα που έγραψαν ή γράφουν «Ιστορία», με αντικειμενικότητα και ακρίβεια, περιγράφουν καταστάσεις και εκφράζουν θέσεις με οξύνοια και αντικειμενικότητα. Οι «αρθρογραφούντες», αν επιθυμούν την αντικειμενικότητα, θα πρέπει να αναφέρουν τις πηγές των γραφόμενων (πότε, που, πως και γιατί) και να έχουν πάντα κατά νου, ότι ο εκάστοτε κρίνων, κρίνεται.

Έντονα αισθάνομαι την ανάγκη, να εκφράσω την εκτίμησή μου και τις ευχαριστίες μου, στην Εκδότρια Ήβη Γ. Τσοπανάκη, στον Διευθυντή και τον Αρχισυντάκτη – Λουκά Μαστή και Μιχάλη Μαστή – οι οποίοι έχουν και όλη την ευθύνη της ΡΟΔΙΑΚΗΣ, στους υπεύθυνος Συντάκτες Κυριακή Πετρίδου, Βαρβάρα Μπογδάνου, Ελευθερία Πελλού, Ροδούλα Λουλουδάκη, Μπάμπη Μαστροδημήτρη, όπως και στους Αθλητικογράφους για την αντικειμενική τους ενημέρωση, αλλά και για τον πλούτο και πρωτοτυπία των συνεντεύξεων.

Πολύ ενδιαφέρουσες και οι συνεργασίες γνωστών και έγκριτων δημοσιογράφων όπως των Γιώργου Ζαχαριάδη και Κυριάκου Χονδρού, του γνώστη οικονομικών θεμάτων και ιστορικού συγγραφέα Κυριάκου Φίνα, του Φιλόλογου/Γλωσσολόγου Αλέξανδρου Κατσαρά, των επιστημόνων Ψυχολόγων, Ιατρών, Διατροφολόγων, Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών, καθώς όλοι αποδεικνύουν την πολυδιάστατη και έγκυρη γνώση.

Διαβάζομε όμως και σημαντικά άρθρα προσωπικοτήτων που ζουν εκτός Ρόδου, όπως του καταξιωμένου συγγραφέα/αρθρογράφου Αξιωματικού Αστυνομίας ε.α. Σεραφείμ Αθανασίου, ο οποίος έζησε και υπηρέτησε στη Ρόδο ‘σημαδιακές’ χρονιές 1947-1965 κι ακόμα τη λατρεύει, του γνωστού έγκυρου δημοσιογράφου Αντώνη Κλάψη, του Ευρωβουλευτή/Δημοσιογράφου Γιώργου Κύρτσου, αλλά και των δικών μας, όπως του Καθηγητή Πανεπιστημίου και Βουλευτή Μάνου Κόνσολα, του Καθηγητή Καρδιολογίας/Βουλευτή Δημήτρη Κρεμαστινού, του Βουλευτή Δημήτρη Γάκη, των Νομικών/πρώην βουλευτών Γιώργου Νικητιάδη, Βασίλη Υψηλάντη και πολλών άλλων.

Οι αναγνώστες ωφελούνται ακόμα και από αρνητικές θέσεις που αποτελούν ‘παράδειγμα προς αποφυγήν’. Οι ευφυείς όμως εστιάζονται στις θετικές θέσεις και απόψεις. Ιδιαίτερα σήμερα με την τάση της «παγκοσμιοποίησης», τις «παράλογες και φιλοπόλεμες εδαφικές βλέψεις γειτόνων μας», η ενότητα κατέχει κυρίαρχη θέση.

Ατυχώς, κάποιοι παρερμηνεύουν επικίνδυνα τις έννοιες «παγκοσμιοποίηση» και «οικουμενικότητα» και εκφράζουν απόψεις ‘διαχωρισμού’ και διάσπασης του Ελληνισμού, έτσι και τόσο που διαβάζεις για «φιλοξενούμενους Αθηναίους στη Ρόδο» ή την απρεπή ερώτηση «από πού κρατάει η σκούφια» του τάδε Έλληνα μόνιμου από 57τίας κάτοικου Ρόδου, μη γνωρίζοντας ότι μερικοί Έλληνες κατάγονται από «σκούφια Ηπειρωτών», άλλοι από «φέσι Ευζώνων Αγωνιστών του ‘21 της Ρούμελης και του Μωριά», από «κεφαλομάντηλο Κρητικών» ή από «τίτλο Ευγένειας Επτανησίων», όλοι όμως το ίδιο άξιοι Έλληνες, και κανένας τους δεν είναι «φιλοξενούμενος» σε οποιαδήποτε περιοχή της Πατρίδας μας της Ελλάδας.

«Υγιείς φωνές», και σωστές θέσεις πάντα εκφράζονται όπως π.χ. σε συνέντευξη της Ροδούλας Λουλουδάκη με τον Αντώνη Ηλιόπουλο, όπου εύστοχα αναφέρει: «…ένας μαθητής από την Ελλάδα και τη Ρόδο ειδικά…».

Εθνικές θέσεις χαιρόμαστε και σε εκπομπές ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές. Ξεχωρίζει ο τηλεοπτικός Σταθμός ΘΑΡΡΙ, με την Διεύθυνση, τις επιλογές και την παρουσίαση προσκαλεσμένων του Πανοσιολογιότατου Νεκτάριου Πόκκια, όπου προβάλλεται η ενότητα των Ελλήνων όλου του Ελλαδικού Γεωγραφικού/Γεωπολιτικού χώρου και το Πνεύμα Οικουμενικότητας της Ορθοδοξίας, με μοναδικό και παραδειγματικό τρόπο, που μας κάνει υπερήφανους και αισιόδοξους για το αύριο με την υγιή και πολλές φορές χαρισματική νεολαία μας, και τις συνεντεύξεις Πνευματικών ανθρώπων, χωρίς προκαταλήψεις και διχαστικές τάσεις.

Με το ίδιο πνεύμα εδώ και 13 ολόκληρα χρόνια, παρακολουθούμε την εκπομπή «Καληνωρίσματα» κάθε Σάββατο μεσημέρι στο ραδιόφωνο Λυχνάρι, που με υπευθυνότητα και Γνώση παρουσιάζουν οι Συγγραφείς/Ηθοπλάστες Γιάννης Νιωτάκης και Μανώλης Τσιρακάκης, προβάλλοντας παγκόσμια τον μοναδικό Ελληνικό Πολιτισμό, μέσα από την Παράδοση, τη Λογοτεχνία και τη Μουσική.

Ένα ελάχιστο αλλά απτό παράδειγμα της ενότητας του Ελληνισμού, η φράση με την οποία άρχισαν την εκπομπή το Σάββατο 14 Ιανουαρίου: «Ξεκινάμε με μια μαντινάδα, που το νόημά της έχει ανάγκη ο τόπος μας σήμερα να το κάνουμε σημαία. Στο μετερίζι της ανθρωπιάς και στης τιμής το χρέος/εκειά θα στέκω να βαστώ …».

Παρουσίασαν αποσπάσματα από κείμενα του έγκριτου συγγραφέα Ευτύχη Μουζουράκη, που σε βιβλίο του γράφει: «…τις (Κρητικές) φράσεις που χρησιμοποιούσα σαν παιδί, τότε το 1973, στην ομιλία μου την καθημερινή, τις συνάντησα μετέπειτα στον Όμηρο και στα αρχαία κείμενα», και οι προαναφερόμενοι υπεύθυνοι παρουσιαστές της εκπομπής, διευκρίνισαν: «…θέλουμε να αναζητήσουμε την ελληνική έννοια του ανθρώπου, θα προστρέξουμε στους Έλληνες πνευματικούς μας ηγέτες, ιδίως στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη», «…τα ριζίτικα (τραγούδια), είναι όλη η Κρήτη.

Τώρα ποιο δρόμο ακολούθησαν για να φθάσουν ως την Κρήτη. Από την Ηπειρωτική Ελλάδα πέρασαν στη Δυτική Κρήτη ή από τη Δυτική Μικρά Ασία πέρασαν στην Ανατολική Κρήτη». «Όποιο δρόμο όμως κι αν πήραν όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η Κρήτη είναι όλη η Ελλάδα». Αυτή η θέση, πρέπει να είναι βίωμα όλων των περιοχών της Ελλάδας.

Ας αναλογιστούμε κάτι πολύ απλό: με τις εκατοντάδες παραβιάσεων του εναέριου και θαλάσσιου Ελλαδικού χώρου, κανένας ενσυνείδητος Έλληνας δεν διανοείται ν’ αναρωτηθεί από ποιο μέρος της Ελλάδας ήρθαν οι μοναδικοί σε ικανότητα και πνεύμα πιλότοι και πληρώματα των πολεμικών αεροπλάνων και πλοίων που «αποκρούουν και αναχαιτίζουν» τους αήθεις επίδοξους εισβολείς. Σύντομα, θα υπάρξει αναφορά στην ιερή λέξη «Έλληνας», σε επόμενο φύλλο της Ροδιακής.