Οι 2οι Αγώνες Επιχειρηματολογίας στη Ρόδο

Rodiaki NewsRoom

Η συγκροτημένη και ευπρεπής ανταλλαγή απόψεων, η αντιπαράθεση επιχειρημάτων υπέρ και εναντίον μιας δεδομένης θέσης, γνωστή ως αντιλογία, επιχειρηματολογία, ακόμη και με τον περισσότερο δημοφιλή ξενόγλωσσο όρο «debate», συντελεί αποφασιστικά σε μια δημοκρατική κοινωνία πολιτών προκειμένου να κρίνουν όσους επιχειρούν να τους πείσουν ή και να τους κυβερνήσουν. Άλλωστε, όπως αναφέρει ο Κ. Καστοριάδης, «η δημοκρατία είναι το καθεστώς που βασίζεται στην πολλαπλότητα των απόψεων και λειτουργεί μέσω αυτής».

Ο Εκπαιδευτικός Οργανισμός Γραμμάτων Πολιτεία, πιστεύοντας στη σημασία αυτής της υγιούς αντιπαράθεσης, διεξήγαγε, την Κυριακή 29 Ιανουάριου, στο Δημοτικό θέατρο Ρόδου, σε μια άρτια διοργανωμένη απ’ όλες τις απόψεις εκδήλωση, τους δεύτερους Αγώνες Επιχειρηματολογίας. Θέμα της τεκμηριωμένης και ευπρεπούς αυτής «διαφωνίας» υπήρξε, κατά κοινή ομολογία, ένα ζήτημα λεπτό και άκρως ενδιαφέρον, αυτό της ευθανασίας.

Δύο ομάδες παιδιών, αποτελούμενες από 16 μέλη έκαστη, κλήθηκαν να επιχειρηματολογήσουν για το αν σήμερα η ευθανασία θα έπρεπε ή όχι να αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα. Τα παιδιά ακολουθώντας μια δίμηνη, τουλάχιστον, προετοιμασία μαζί με τους φιλολόγους τους, στάθηκαν απέναντι στο σοβαρό και απαιτητικό αυτό ζήτημα υποστηρίζοντας τις δυο αντίθετες απόψεις.

Μια επιτροπή τεσσάρων διακεκριμένων επιστημόνων απαρτιζόμενη από τον Δρ. Θεολογίας κ. Τσιρέβελο Νικόλαο, το νομικό και υποψήφιο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Χαμουζά Αναστάσιο, τον χειρουργό οφθαλμίατρο κ. Κανελλάκη Μαρτίνο και τον Δρ. Κρικώνη Ιωάννη, κοινωνιολόγο, απηύθυναν ερωτήσεις στις δυο ομάδες, τις απαντήσεις των οποίων έκριναν και βαθμολόγησαν με γνώμονα την ευστοχία τους, το ήθος τους και τη δύναμη της πειθούς τους.

Ο «αγώνας» ήταν πραγματικά δύσκολος, αμφίρροπος αλλά συνάμα καθηλωτικός, εφόσον παιδιά με άποψη, με δυνατά επιχειρήματα και πάνω απ’ όλα με εντιμότητα, υποστήριξαν τις θέσεις τους.

Η ομάδα που υποστήριξε ότι η ευθανασία αποτελεί δικαίωμα του ανθρώπου βάσισε την επιχειρηματολογία της στην αυτοδιάθεση και στον αυτοκαθορισμό του ατόμου σύμφωνα με το Σύνταγμα, στην «ανθρώπινη» στάση απέναντι στον αφόρητο πόνο που προκαλεί μια ανίατη ασθένεια σε τελικό στάδιο, στην αξιοπρέπεια που πρέπει να συνοδεύει την ανθρώπινη ζωή και στις νομικές διατάξεις που, κατά τη γνώμη τους, οφείλουν να εναρμονίζονται με τα σύγχρονα δεδομένα.

Αντίθετα η ομάδα που υποστήριξε ότι η ευθανασία δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα βασίστηκε στο αδιαμφισβήτητης αξίας αγαθό της ανθρώπινης ζωής, στους κινδύνους που ελλοχεύουν από μια πιθανή νομιμοποίησή της, στο καθήκον κάθε γιατρού να υπηρετεί τη ζωή και την υγεία των ασθενών του και τέλος στη χριστιανική διδασκαλία που ρητά δεν αποδέχεται αυτού του είδους το θάνατο.

Νικήτρια αναδείχτηκε η ομάδα του ΝΑΙ ύστερα από μια μάχη «στήθος με στήθος». Ένας τέτοιος όμως «θεσμός» πλέον, μόνο νικητές μπορεί να αναδείξει κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους ίδιους τους συμμετέχοντες. Τα παιδιά εξασκήθηκαν όλο το διάστημα της προετοιμασίας τους στη λογική σκέψη, στην καλλιέργεια των διανοητικών τους ικανοτήτων, στον εμπλουτισμό των γνώσεων τους, στην απόκτηση ευχέρειας και ετοιμότητας στον προφορικό λόγο, ιδιαίτερα ενώπιον ακροατηρίου· πιο πολύ όμως είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν μια διαφορετικού είδους συνεργασία και σχέση με τους καθηγητές και τους συμμαθητές τους και να εισαχθούν στο πνεύμα της υγιούς άμιλλας, με κύριο κριτήριο την ομαδική εργασία.

Εν τέλει, στην εποχή των «tablets», των « smartphones» και των «likes», η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των παιδιών μας μέσω τέτοιων δραστηριοτήτων πραγματικά βοηθά στο να ατενίζουμε το μέλλον αφενός με δημιουργική διάθεση κι αφετέρου με αισιοδοξία.