Δ’ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ «Διδάσκαλε, ήνεγκα τον υιόν μου προς σε έχοντα πνεύμα άλαλον»

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου, Αστυπάλαιας Παΐσιος

Τετάρτη Κυριακή των Νηστειών και η ευαγγελική περικοπή πού θα ακούσουμε την Κυριακή αγαπητοί μου αδελφοί, μας καταγράφει την δυστυχία ενός πατέρα, ενός πατέρα που έβλεπε το παιδί του από μικρή ηλικία να βασανίζεται από το ακάθαρτο και πονηρό πνεύμα.

Πονούσε πολύ ο δυστυχής πατέρας, μα πιο πολύ πονούσε η πατρική καρδιά του, πού έβλεπε το παιδί του να κυλιέται κάτω στην γη, να σπαράσσει, να αφρίζει και να τρίζει τα δόντια του και να ξηραίνεται: «όπου αν αυτόν καταλάβη, ρήσει αυτόν και αφρίζει και τρίζει τους οδόντας του και ξηραίνεται».

Ο δυστυχής πατέρας παντού τρέχει, προκειμένου το παιδί του να απαλλαγεί από το μεγάλο κακό, μα τίποτε δεν του έδινε την μεγάλη χαρά. Στην απελπισία του πλησιάζει τους μαθητές του Κυρίου και τους παρακαλεί, τους ικετεύει να τον βοηθήσουν. Αυτοί όμως δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν το ταλαίπωρο παιδί. Το πονηρό, μιαρό και ακάθαρτο πνεύμα είχε βαθιά ριζώσει μέσα του και ως εκ τούτου απαιτείται δύναμη ισχυρή για την θεραπεία.

Και ώ! του θαύματος, η παρουσία του Μεγάλου Ιατρού της ψυχής και του σώματος, του Θεανθρώπου Ιησού είναι καταλυτική για τον δυστυχισμένο πατέρα. Μετά πίστεως και μετά δακρύων πολλών, και γονατιστός παρακαλεί θερμώς και ικετεύει τον Κύριο της Δόξης, του ελέους και της ευσπλαχνίας να τον βοηθήσει, και να θεραπεύσει το παιδί του: «Εί τι δύνασαι, βοήθησον ημίν, σπλαχνισθείς εφ’ ημάς».

Ο Κύριος τον ερωτά: «πόσος χρόνος εστί, ως τούτο γέγονεν αυτώ;». Και ερωτά, όχι γιατί ο Παντογνώστης Κύριος αγνοούσε τον χρόνο της ασθένειας του νέου, αλλά ήθελε να διδάξει ότι, η κατάσταση της υγείας του είχε σαν αιτία και αρχή την απιστία του πατέρα και μάλιστα την αμέλεια για την ηθική μόρφωση του παιδιού του.

Ο γονιός της σημερινής ευαγγελικής περικοπής έφερε το παιδί του στον Χριστό να το θεραπεύσει από την ασθένειά του. Ο σημερινός γονιός τι πράττει και πού οδηγεί το παιδί του;

Μήπως το οδηγεί με τον τρόπο της δήθεν ψεύτικης ελευθερίας και μη σωστής, κατά Χριστώ διαπαιδαγώγησης, στην πνευματική και σωματική καταστροφή του; Μήπως το διαπαιδαγωγεί ενάντια των Ορθοδόξων και Εθνικών ιδεωδών, ξένων προς τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη;

Τις ημέρες μας, δυστυχώς, πολλοί γονείς δεν ενδιαφέρονται και αμελούν για την Ελληνοχριστιανική ανατροφή των παιδιών τους. Και σήμερα πολλοί γονείς εγκαταλείπουν τα παιδιά τους «τήδε κακείσε». Και σήμερα πολλοί γονείς ούτε καν ενδιαφέρονται να γαλουχήσουν και να δώσουν στα παιδιά τους ήθος και χαρακτήρα αξιοπρεπή και να τα διαπαιδαγωγήσουν στα νάματα της Ελληνορθόδοξης πίστης.

Η ανατροφή των νέων ήταν και είναι δύσκολο έργο και τούτο γιατί επιδρούν κατά καιρούς πολλοί παράγοντες: η κληρονομικότητα, το περιβάλλον, η μη αρμονική συμβίωση των γονέων, η διαφορά του θρησκεύματος των γονέων, οι σύγχρονες θεωρίες των δήθεν σοφών του πολιτισμένου τούτου κόσμου.

«Οι γονείς», λέγει ο Απόστολος Παύλος, «εκτρέφετε τα τέκνα υμών εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».

Γονείς και κηδεμόνες των νέο-ελληνοπαίδων επαγρυπνείτε και προσέχετε μήπως οι σειρήνες του κόσμου τούτου του ψεύδους, της απάτης, του πάθους, της κακίας και της κακής συναναστροφής διαφθείρουν τις εύπλαστες ψυχές των παιδιών σας.

Αγρυπνείτε και προσέχετε και εμπνεύσετε τις τρυφερές και αγνές ψυχές των παιδιών σας τον σεβασμό στον Θεό και την αγάπη προς την Πατρίδα, το καλό, το ωραίο και το ευγενές. Ο Κύριος είπε: «Άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με, των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών" (Ματθ. 19,14)».

Οι δε αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν: «τρείς είναι οι αρετές τις οποίες πρέπει να ασκεί ο νέος: τον Θεό να τιμά, τους γονείς που το ανέθρεψαν και τους κοινούς νόμους της Πατρίδας!».

Η καλή ανατροφή των παιδιών είναι η ωραιότερη και ωφελιμότερη πράξη, είναι η υψηλότερη και εθνικότερη εργασία, είναι η μεγαλύτερα επένδυση που έχετε να κάνετε στην ζωή σας, αγαπητοί μου γονείς.

Αναθρέψατε, λοιπόν, τα παιδιά σας, αγαπητοί μου γονείς, «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», κατά τον Απόστολο Παύλο. ΑΜΗΝ.