«Η Ρόδος θα ήταν Ίμπιζα στη νυχτερινή διασκέδαση»!

Rodiaki NewsRoom

Ο DJ Τάσος Καλιδώνης, μιλάει για την καριέρα και τα σχέδιά του

Ο Ροδίτης DJ Τάσος Καλιδώνης, από τους πιο γνωστούς και πετυχημένους στην Ελλάδα, με συνεργασίες με διάσημα ονόματα του χώρου και μεγάλη εμπειρία, μιλάει για την καριέρα του και τα όνειρά του.

Το ξεκίνημά του στο ραδιόφωνο, η πορεία του στα μεγάλα club της Ρόδου τις χρυσές εποχές που τα κατέκλυζαν χιλιάδες, και το όνειρό του να επιστρέψει στην αγαπημένη του Νέα Υόρκη μετά από εμφανίσεις σε πολλά μέρη του κόσμου.

Ένας επαγγελματίας που δεν σταματά να εξελίσσεται, που έχει όνειρα και δουλεύει σκληρά για να γίνουν αληθινά.

Πάντα θέλατε να γίνετε Dj;
Ήθελα να γίνω ραδιοφωνικός παραγωγός γιατί από μικρός μου άρεσε πάντα το ραδιόφωνο. Τελικά ξεκίνησα από το ραδιόφωνο ως βοηθός παραγωγής του Πέτρου Τρανταφύλλου, που είναι μέχρι σήμερα ο μέντοράς μου, στο θρυλικό 9,59. Στα φοιτητικά μου χρόνια συνέχισα στη Θεσσαλονίκη, στο Σαφάρι Fm και έπειτα για 12 χρόνια στο Radio 1. Στα club μπήκα στη δεκαετία του ’90.

Πώς ήταν τότε η νύχτα στη Ρόδο; Τι ήταν αυτό που εσάς σας έκανε να μπείτε στο χώρο;
Η νύχτα στη Ρόδο, στηριζόταν τότε στα μεγάλα club. Το πρώτο club στο οποίο δούλεψα ήταν το Καφέ Όπερα, το σημερινό RONDA, ως βοηθός του Μανώλη Κολιάδη. Εκείνα τα χρόνια η Ρόδος είχε μεγάλες δόξες στο χώρο του nightlife και θα τολμήσω να πω ότι εκείνη την εποχή η Ρόδος είχε τους καλύτερους Dj στην Ελλάδα. Μεγάλη έμπνευση για μένα υπήρξε ο Dj Τάκης Χρυσοβέργης, ο επανομαζόμενος «Θεός». Ένα βράδυ, μικρός 14 χρονών, είχα βγει με τον ξάδελφό μου, ο οποίος κατάφερε, παρά την ηλικία μου να με βάλει μέσα και μόλις είδα τον «Θεό» με τα μάτια μου είπα αυτό θέλω να κάνω! Ακόμα και τις εποχές που ξεκίνησα εγώ, πρόλαβα να παίζω μπροστά σε 2.000-3.000 κόσμο και αυτό ήταν συνηθισμένο σε εκείνη την εποχή.

Μέχρι ποια περίοδο κράτησε αυτό στη Ρόδο;
Αυτό κράτησε μέχρι τις αρχές του 2000. Δυστυχώς η ζώνη διασκέδασης μεταφέρθηκε μετά στην Παλιά Πόλη. Σε μαγαζιά κατώτερα των περιστάσεων, μικρά μαγαζιά, κι έτσι σιγά-σιγά άλλαξε ο χάρτης της νυχτερινής ζώνης της Ρόδου, κι ένας σημαντικός λόγος που άλλαξε είναι ότι τα εστιατόρια έγιναν μπαρ, τα μπαρ έγιναν club, κι έτσι τα club όπως τα ξέραμε μέχρι τότε δεν είχαν πια λόγω ύπαρξης. Λίγα κατάφεραν να συντηρηθούν!

Το ίδιο συνέβη και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας;
Η Μύκονος είναι παγκόσμιος προορισμός γιατί κράτησε σε πολύ υψηλά επίπεδα το nightlife, γιατί κατάφερε να συνδυάσει τα bar και τα club χωρίς να ενοχλεί το ένα το άλλο. Αυτή τη στιγμή η Μύκονος είναι ο δεύτερος καλύτερος προορισμός μετά την Ίμπιζα. Και η Κρήτη θεωρώ ότι είναι σε καλύτερο επίπεδο από τη Ρόδο. Ο λόγος που εμείς μείναμε πίσω ήταν επειδή δεν υπήρχε ένας προσανατολισμός για τη nightlife στη Ρόδο. Στη Ρόδο είναι τόσα πολλά τα ξενοδοχεία που δυσκολεύουν την ύπαρξη μεγάλων ανοιχτών club, διότι δημιουργούν θόρυβο. Εάν δεν κοβόταν η φόρα της Ρόδου τη δεκαετία του ’80-’90 ενδεχομένως να ήμασταν σήμερα μια μικρή Ίμπιζα, κι αν όχι Ίμπιζα σίγουρα θα ήμασταν μια Μαγιόρκα.

Για κάποια χρόνια φύγατε από τη Ρόδο. Τι κάνατε τότε;
Συνδύασα σπουδές και δουλειά τη δεκαετία του 2000 στη Θεσσαλονίκη, όπου έπαιζα σε αρκετά μεγάλα club γεγονός που ήταν πάρα πολύ καλό, γιατί το κοινό της Θεσσαλονίκης είναι πολύ δύσκολο και για μένα, υπήρξε σχολείο το οποίο με βοήθησε να ανέβω επίπεδο ως επαγγελματίας. Ένας Dj βελτιώνεται ακούγοντας και παίζοντας με άλλους DJ. Όταν βγαίνεις από την πόλη σου για να πας κάπου αλλού, εξελίσσεσαι. Κι αυτό με βοήθησε στην επαγγελματική μου πορεία.

Έχετε δουλέψει όμως και στο εξωτερικό!
Έχω δουλέψει σχεδόν σε όλη την Ελλάδα σαν guest, κι έκανα πολύ καλές φιλίες και γνωριμίες. Και αυτό είναι ένα από τα πολύ καλά στοιχεία του επαγγέλματός μου. Έχω παίξει επίσης σε Αμερική, Βέλγιο, Ιταλία, Τουρκία, Σουηδία, Κύπρο. Έχω φίλους σε όλα αυτά τα μέρη και πηγαίνω συχνά για δουλειά, για guest εμφανίσεις.

Ποιές θεωρείτε ως τις καλύτερες συνεργασίες που έχετε κάνει;
Σίγουρα όταν θες να φτάσεις στην κορυφή, πρέπει να παίξεις με τους καλύτερους. Στη δουλειά μου, η μαγική λέξη για εμένα είναι το κίνητρο. Η συνεργασία η οποία με βοήθησε να βελτιωθώ στη Ρόδο ήταν το 2003, στο Studio 54 όπου έπαιξα μαζί με τον Άλκη Καραγιάννη, που εκείνη την εποχή ήταν ο καλύτερος Dj της Ρόδου. Επίσης, πολύ καλή περίοδος στην καριέρα μου ήταν όταν έκανα support σε παγκόσμια ονόματα της Dance Σκηνής όπως είναι Axwell, Sebastian Ingrosso, Alesso, David Morales, AN21 και άλλα μεγάλα ονόματα στο Paradiso. Επίσης πολύ μεγάλη στιγμή στην καριέρα μου, ήταν η πρόταση που είχα να γίνω resident σε ένα από τα καλύτερα club της Νέας Υόρκης, το Central, όπου ο ιδιοκτήτης είναι ένας πολύ γνωστός Dj, ελληνοαμερικάνος, ο Jus Jack.

Ποιά μουσική σας αντιπροσωπεύει περισσότερο;
Όλα αυτά τα χρόνια κοιτούσα πάντα να παίζω μουσική, που θα αρέσει στον κόσμο να χορεύει, να τραγουδάει αλλά με μια ιδιαιτερότητα να την παρουσιάσω με έναν ιδιαίτερο τρόπο, για να κάνω τον κόσμο να πιστεύει ότι κάνω κάτι διαφορετικό ή καλύτερο από κάποιον άλλο.

Ποιό είναι το μυστικό σας και δουλεύετε 25 χρόνια συνεχόμενα στο χώρο;
Όπως όλες οι δουλειές, έτσι κι αυτή, απαιτεί αγάπη, ταλέντο, πολύ καλή προετοιμασία (διάβασμα) για να παρουσιάσεις κάτι που είναι πολύ επαγγελματικό. Δεν θέλω να πω εγώ ότι παίζω καλή μουσική, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι είμαι επαγγελματίας. Το μυστικό για ένα local Dj όπως είμαι εγώ, ο οποίος εξυπηρετεί τα club που υπάρχουν τη συγκεκριμένη εποχή, είναι να καταφέρνει να παίζει το ίδιο καλά ξένη μουσική αλλά και ελληνική. Δεν είμαι εναντίον του να διαλέξει κάποιος ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής, απλά θεωρώ ότι έχεις περισσότερες πιθανότητες να κάνεις περισσότερα parties παίζοντας καλά αρκετά είδη μουσικής. Θεωρώ ότι παίζω το ίδιο καλό Level, είτε παίζω σε ένα club, είτε σε μαγαζί με ελληνική μουσική.

Πως βλέπετε τους νέους dj σήμερα;
Σήμερα το ταλέντο μαζί με την πρόσβαση σε μηχανήματα, μουσικές, ήχους, ιδέες από το διαδίκτυο φέρνουν αποτελέσματα. Ένα παιδί από το δωμάτιο στο σπίτι των γονιών του, μπορεί να υπογράφει συμβόλαιο με αμερικάνικη δισκογραφική εταιρία χωρίς να έχει παίξει ποτέ μπροστά σε κοινό, σε club (έχει σημασία?), χωρίς manager, χωρίς βοήθεια, σχεδόν χωρίς να έχει βγει από το δωμάτιο του, μόνο με το ταλέντο την φαντασία και την πρόσβαση που του δίνει το διαδίκτυο. Αυτό ΔΕΝ μπορούσαν να το έχουν οι παλαιότεροι.

Όποτε ουσιαστικά μιλάμε για δυο διαφορετικούς κόσμους. Σαν παλιός δεν μπορώ να μεταδώσω την γνώση, θα μεταδώσω την αγάπη για αυτό που κάνω θα σου δώσω το καλάμι όχι το ψαρί ενδεχομένως να γίνω και ο φραγμός και όχι η γέφυρα του αν παραχαϊδέψεις κάποιον ίσως επαναπαυτεί πρέπει να καταλάβει ότι πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του και να πάει σε άλλο επίπεδο. Έχω βοηθήσει αρκετούς νέους και χαίρομαι περισσότερο από αυτούς για την επιτυχία τους. Υπάρχει πολύ ταλέντο στην Ρόδο δυστυχώς δεν υπάρχουν αρκετοί χώροι και projects για προβάλλουν την δουλειά τους.

Σήμερα οι νέοι DJ έχουν σεβασμό απέναντι στους παλιότερους;
Ο σεβασμός εμπνέεται και η αναγνώριση έρχεται από τους συναδέλφους, τον κόσμο που γέμιζε τα μαγαζιά και αγόραζε δεκάδες κασέτες ή cd με το πρόγραμμα τους κάθε σεζόν. Τα παιδιά σήμερα έχουν πρόσβαση σε πράγματα που οι παλιότεροι δεν φαντάζονταν. Παλιά, τα καταστήματα που έφερναν δίσκους εισαγωγής ,έφερναν πέντε βινύλια. Αν ήσουν από τους "γνωστούς" ή "μεγάλο" όνομα είχες πρόσβαση στα καλά κομμάτια.

Ξεχώρισαν κάποιοι άλλοι, γιατί είχαν φίλους που τους έστελναν δίσκους από έξω, διαβάζοντας DJ Magazine NME ή Melody Maker τα οποία έρχονταν 3-4 εβδομάδες μετά με το ταχυδρομείο, ή έκαναν ταξίδια οι ίδιοι στο εξωτερικό έβλεπαν, άκουγαν, τα κατάφεραν. Τώρα οι νέοι βλέπουν το set list του αγαπημένου τους DJ στο site ή το Facebook και το κατεβάζουν.

Ας δοκιμάσει σήμερα κάποιος να μιξάρει δυο 70s ή 80s κομμάτια για μια ή δύο οκτάβες, δεν συζητώ να κάνει running. Όμως υπήρξαν και υπάρχουν DJ που το έκαναν! Δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση, αυτοί που έπαιξαν με βινύλια δεν μπορούν να συγκριθούν με κάποιους νέους που σετάρουν το κομπιούτερ τους στα 120 BPM και μιξάρει μόνο του. Η πρόσβαση είναι που κάνει τη διαφορά: Το ταλέντο και τη φαντασία κάποιοι το είχαν πάντα.

Ελληνική η ξένη μουσική σε ένα club;
Νομίζω στην Ελλάδα του 2017 και τα δύο. Υπάρχει καταπληκτική ξένη μουσική ποτέ άλλοτε στα 25 χρόνια που δουλεύω δεν είχα τόσο πολύ και καλή ποιότητα ξένης μουσικής, ευτυχώς η δυστυχώς η εγχώρια μουσική μας είναι δυνατή και κάπως την επισκιάζει. Τα τελευταία χρόνια η ελληνική μουσική έχει βελτιωθεί πολύ παραγωγικά αλλά έχει πέσει αρκετά η ποιότητα και το ύφος των τραγουδιών που μερικά από αυτά είναι για παιδιά δημοτικού ή γυμνάσιου. Κάνουμε ένα λάθος οι dj και έχει περαστεί και στον κόσμο, νομίζουμε ότι ελληνικά = λαϊκά και ξένα ότι κάνει θόρυβο. Είναι λάθος , πιστεύω ότι ο κόσμος σήμερα θέλει να ακούσει λίγο από κάθε είδος και από όλες τις δεκαετίες.

Πώς σας φαίνεται η ζωή στη Νέα Υόρκη όταν πηγαίνετε εκεί? Έρχεστε σε επαφή με τους Έλληνες, συναντιέστε μαζί τους;
Η Αμερική είναι ένας παράδεισος για τη δουλειά μας. Όπως έχει πει και ο Φρανκ Σινάτρα: «αν πετύχεις εκεί, μπορείς να πετύχεις παντού στον κόσμο». Είναι το κέντρο του κόσμου, εκεί αν αξίζεις, προχωράς. Θέλω κάποια στιγμή να επιστρέψω ξανά σ΄ αυτή τη μαγική πόλη που λέγεται Νέα Υόρκη. Οι Έλληνες κρατάνε πολύ ψηλά το επίπεδο της διασκέδασης εκεί και βέβαια ανυπομονούν να ακούσουν Έλληνες Dj που πηγαίνουν για εμφανίσεις.

Που σε βρίσκουμε σήμερα;
Φέτος τον χειμώνα είμαι στο alter ego στην κάρδια της πόλης της Ρόδου ένα υπέροχο club restaurant που άλλαξε τα δεδομένα στην διασκέδαση συνδυάζοντας πολύ καλά το φαγητό με το clubbing. Το καλοκαίρι θα βρίσκομαι για 8η σεζόν κάθε Σάββατο στο arches plus στην μαγική Λίνδο και κάνω κάποιες εμφανίσεις κυρίως στην βόρεια Ελλάδα.