Οι Τούρκοι Όμοροι

Οι Τούρκοι Όμοροι

Οι Τούρκοι Όμοροι

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 378 ΦΟΡΕΣ

Της Μαίρης Παπανδρέου

Επειδή δεν είμαστε όλοι Υπουργοί και ούτε χρησιμοποιούμε το ίδιο ή παρόμοιο λεξιλόγιο, ας θυμηθούμε, τι λένε κάποιες σημαντικές προσωπικότητες, που δεν ήταν Έλληνες, ο ‘λόγος’ τους είναι αντικειμενικός κι έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, για τον οποιοδήποτε ‘κακόβουλο’ σκεφτεί ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε προκατειλημμένοι εναντίον των όμορών μας Τούρκων. Διαβάζομε, τι είπαν επώνυμοι ξένοι για τους Τούρκους.

Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ σε άκρως ενδιαφέρουσα ομιλία στις 16 Σεπτεμβρίου 2006, για το ρόλο του Ελληνισμού, στο Πανεπιστήμιο Ρέγκενσμπουργκ με θέμα: «Πίστις, Λόγος – Μνήμες και Στοχασμοί», ξεσήκωσε έντονες αντιδράσεις από το Ισλάμ, εξ αιτίας της αναφοράς του, για την «προσφορά της ελληνικής φιλοσοφικής σκέψης», και ανέφερε τα λόγια του Αυτοκράτορα Εμμανουήλ Β΄ Παλαιολόγου : «…Δείξτε μου λοιπόν, τι νέο έφερε ο Μωάμεθ. Θα βρείτε μόνον κακά και απάνθρωπα πράγματα, όπως το δικαίωμα να υπερασπίζει με ξίφος την πίστη που εκήρυσσε». «Είναι παράλογο να διαδίδει κανείς την Πίστη με τη βία. Μια τέτοια βία, είναι αντίθετη με την Φύση του Θεού και με την φύση της ψυχής».

Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο, ότι οι Τούρκοι, κατέβηκαν στα Μικρασιατικά παράλια, μόλις τον 8ο μ.Χ. αιώνα από τα βάθη της Ασίας. Τα παράλια ήταν Αποικία των Ελλήνων της Ιωνικής φυλής και ίδρυσαν και την περίφημη «Ιωνική Φιλοσοφική Σχολή». Η έκθεση της «Ελληνικής Στρατιωτικής Αποστολής» στην Βασιλίδα, χαρακτηρίζει την «καταστροφή του Ελληνικού στοιχείου», «κολοσσιαία. Η ύπαιθρος απώλεσε το 75% του πληθυσμού της, αι πόλεις το 30%».

Ο Άγγλος David Loy George τόνισε στη Βουλή των Κοινοτήτων: «…επρόκειτο για προσχεδιασμένη εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων».

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Robert Gibbons θρηνούσε κατά την ανταπόκρισή του προς την Washington Post: «Ολόκληρη η πεδιάδα της Μαλατείας ήταν κυριολεκτικά στρωμένη με πτώματα Ελλήνων και των δύο φύλλων και όλων των ηλικιών…»

Ο Αμερικανός Συνταγματάρχης George Youel, δίνει τη δική του ανατριχιαστική μαρτυρία: «Σε όλο το μήκος της κολασμένης πορείας των εκτοπισμένων, απλώνονταν φρίκη και πτώματα…πτώματα – πτώματα αναρίθμητα…».

Ο Άγγλος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Richard Clogg, είχε δημοσιεύσει εκατοντάδες άρθρα για τις σφαγιάσεις των Ελλήνων από τους Τούρκους, έγραψε για τον Ελληνισμό της Ανατολής: «Εκτός από τον μέχρι πρόσφατα παραμερισμό της Ιστορίας της Ελληνικής Διασποράς, έχει παρουσιασθεί και τάση παραμέλησης της Ιστορίας της Ελληνικής Ανατολής.

Υπήρχαν πολύ μεγάλοι Ελληνικοί πληθυσμοί έξω από τα όρια το σημερινού Ελληνικού κράτους της Ελλάδας, στα Βαλκάνια, στην Κωνσταντινούπολη, στην Μικρά Ασία, και ειδικότερα στις Δυτικές Ακτές, στα παράλια της θάλασσας του Μαρμαρά και στην Μαύρη Θάλασσα, στην Καππαδοκία. Το θέρος του 1960, όταν έμεινα επί δύο μήνες στην Τραπεζούντα, συνάντησα πραγματικά αναρίθμητα τεκμήρια της ελληνικής παρουσίας, που έσβησε πριν από τέσσερις – τότε δεκαετίες. Ένας ολόκληρος αυθεντικά ελληνικός κόσμος, είχε χαθεί τόσο πρόσφατα. Ήταν κάτι που με συγκλόνισε από τότε, πολύ περισσότερο επειδή δεν είχα ως την εποχή εκείνη ακούσει τίποτα γι αυτόν τον κόσμο….»

Ο Ζωρζ Κλεμανσώ, είχε απαντήσει στον Richard Clogg: «...από εκεί, είχε περάσει και ξαναπεράσει ο Τούρκος, ο οποίος, τα ισοπέδωσε όλα απ’ όπου πέρασε…». Τόμοι ολόκληροι θα μπορούσαν να γραφούν με τις εντυπώσεις επώνυμων αλλοδαπών για την καταστροφική/εγκληματική λαίλαπα των Τούρκων. Ας κλείσομε τη μικρή αναφορά των μη Ελλήνων συγγραφέων, δημοσιογράφων, εκπαιδευτικών και παρατηρητών, με την κατάθεση ψυχής του Αμερικανού Ιστορικού Συγγραφέα Giles Milton, στο βιβλίο του «Α History of The American College of Greece», Εκδόσεις Λιβάνη, 2008.

Να σημειωθεί ότι το «Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος: Pierce-Deree-Alba» ιδρύθηκε στη Σμύρνη από Αμερικανίδες και Αμερικανούς Ιεραπόστολους το 1875, και σήμερα είναι το μεγαλύτερο Αμερικανικό Κολλέγιο εκτός Αμερικής, φοιτούν σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης 10.000 παιδιά και οι απόφοιτοι είναι περισσότεροι από 55.000 σε ολόκληρο τον Κόσμο.

Συγκεκριμένα καταγράφει ο έγκριτος συγγραφέας Giles Milton την μαρτυρία της Κοσμήτορος Δρ. Minnie Mills (1922), όταν κοίταξε έξω από το παράθυρο του γραφείου της: «Είδα με τα ίδια μου τα μάτια, Τούρκο αξιωματικό να μπαίνει στο κτήριο με μικρά μπιτόνια γεμάτα πετρέλαιο. Μέσα σε δευτερόλεπτα, το κτήριο βρισκόταν στις φλόγες. Ανησύχησα ακόμα περισσότερο, όταν είδα ότι και τα γειτονικά κτήρια ήταν μέσα στις φλόγες».

Ανάστατη, αισθανόμενη την ευθύνη απέναντι στις μαθήτριες και στο διδακτικό προσωπικό έτρεξε στο Οικοτροφείο, και αναφέρει; «… τότε ο πληθυσμός της κοσμοπολίτικης Σμύρνης, ήταν 700.000. Το Κολλέγιο είχε ιδρυθεί πριν από μισό αιώνα από την Ιεραπόστολο Μαρία West από τη Βοστόνη, που είχε έρθει στην Τουρκία το 1852 και το Δ.Σ. βρισκόταν (Σημ. και ακόμα εδρεύει) στη Βοστόνη».

«Ο Σατανάς φαινόταν να βασιλεύει θριαμβολογώντας». «Οι περισσότερες μαθήτριες ήταν Αμερικανίδες, όμως υπήρχαν και Ελληνίδες, Γερμανίδες, Αγγλίδες, Αρμένισσες, Ιταλίδες και Τουρκάλες και διδάσκονταν δύο γλώσσες: Αγγλικά και Ελληνικά». Περιγράφει τις ορδές του «Μουσταφά Κεμάλ, που αργότερα ονόμασαν Ατατούρκ, έφεραν πανικό στη Σμύρνη». «Το προαύλιο του Κολλεγίου, εν ριπή οφθαλμού, γέμισε ασφυκτικά από γυναικόπαιδα και άνδρες, πρόσφυγες. Έβλεπα σκηνές βίας να εκτυλίσσονται παντού.

Ο άτακτος Τουρκικός στρατός όρμησε και στην Αμερικανική συνοικία σφάζοντας τους κατοίκους. Είδαμε πολλούς να σκοτώνονται έξω από τα παράθυρά μας, και μπροστά την πύλη του Σχολείου». Αποφάσισε να ζητήσει τη συνδρομή του Αμερικανικού Προξενείου που βρισκόταν κοντά. Με κίνδυνο να σφαγιαστεί, έτρεξε προς το Προξενείο, και γράφει: «Μόνον λίγα λεπτά απόσταση μέχρι το Προξενείο, που θα θυμάμαι στην υπόλοιπη ζωή μου.

Παντού όπου κοίταζα υπήρχαν ακρωτηριασμένα πτώματα και παντού άτακτοι Τούρκοι στρατιώτες μέσ’ τα αίματα των θυμάτων τους. Όταν επέστρεψα στο Κολλέγιο, βρήκα 1.200 πρόσφυγες, 800 Αμερικανούς και 400 Έλληνες». «Στις 13 Οκτωβρίου, οι πυρκαγιές ξαπλώθηκαν παντού. Είδα έναν Τούρκο αξιωματικό με τη στολή του που έβγαινε από ένα κτήριο με τενεκέδες γεμάτους πετρέλαιο, και υπήρχαν και πολλοί άλλοι στοιβαγμένοι στη σκάλα γειτονικού κτηρίου.

Συστηματικά και γρήγορα, έβαλε φωτιά σε όλα τα γειτονικά κτήρια. Έδωσα οδηγίες στις μαθήτριες, στο διδακτικό προσωπικό και στους πρόσφυγες, να καταβρέχουν συνέχεια τις οροφές και τους τοίχους των κτηρίων, διότι κατάλαβα ότι οι πυρκαγιές ήταν προγραμματισμένες και καλά οργανωμένες.

Ξεκινήσαμε αμέσως, διδάσκοντες, προσωπικό, παιδιά με τις οικογένειές τους που είχαν καταφύγει στο Κολλέγιο και πρόσφυγες πολλών εθνικοτήτων, για τα Αμερικανικά πλοία που βρίσκονταν στο λιμάνι. Όμως οι Αμερικανοί στρατιώτες, είχαν εντολή να μπαρκάρουν μόνον όσους είχαν Αμερικανικά διαβατήρια. Μέχρι να φθάσομε στο λιμάνι, εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες είχαν συγκεντρωθεί ζητώντας κλαίγοντας να επιβιβαστούν κι εκείνοι, ενώ πλέον ολόκληρη η Σμύρνη καιγόταν».

Και η Δρ. Μίνι Μίλς, συμπληρώνει: «Η κτηνώδης σφαγή από τον κανονικό Τουρκικό στρατό, τόσο από τους στρατιώτες όσο και από τους αξιωματικούς, ήταν ένα από τα πιο εξευτελιστικά γεγονότα της σύγχρονης Ιστορίας». «Αυτό ήταν το τέλος του Ορθόδοξου πληθυσμού της Σμύρνης και του Χριστιανικού Πληθυσμού της Μικράς Ασίας».

Η Δρ. Μίλς, θέτοντας τη ζωή της σε κίνδυνο, εξασφάλισε Αμερικανικά διαβατήρια σε χιλιάδες Έλληνες, Αρμένιους, Ιταλούς κ.α. για να γλυτώσουν από τη σφαγή. Ήρθε στην Ελλάδα με τις μαθήτριες του Κολλεγίου και πολλούς γονείς. Όμως, υπήρχαν και παιδιά διαφόρων εθνικοτήτων που είχαν χάσει τους γονείς τους, αλλά η Δρ. Μιλς τα φρόντισε τη συντήρησή τους, μέχρι ν’ αποφοιτήσουν στην Ελλάδα, όπου έμπρακτα τους βοήθησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Μετά από εκατοντάδες «καταθέσεις ψυχής» έγκυρων αλλοδαπών προσωπικοτήτων, για το Ήθος και τον Πολιτισμό των γειτόνων μας, η απάντηση του Υπουργού Άμυνας κου Καμμένου, δεν θα πρέπει να θεωρείται και τόσο ‘καυστική’. Όμως, και ο σημερινός Υπουργός Άμυνας κ. Καμμένος, θα μείνει στην Ιστορία, δίπλα στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, για την απάντηση που είχε δώσει σε ξένους συναδέλφους του ως Υπουργούς Εξωτερικών, όταν είπε την περίφημη φράση: «Είπα, ξείπα, χε.. την παρόλα μου».

Διαβάστε ακόμη

Δρ. Μελίνα Φιλήμονος - Τσοποτού: Τα νησιά, τα μουσεία και οι φύλακες

Σπύρος Συρόπουλος: "Δωριέας: Ο αρχιτέκτονας του πολιτικού μεγαλείου μιας διαχρονικής πόλης"

Φίλιππος Ζάχαρης "«Δικαίωμα στη Λήθη»: H ασφαλιστική κάλυψη των ασθενών που επιβίωσαν από καρκίνο"

Γιάννης Παρασκευάς: Οι ενστάσεις και η ουσία του πολιτικού προβλήματος

Φίλιππος Ζάχαρης: Ο πολύπλευρος άνθρωπος σε μία πολύπλοκη ζωή

Ηλίας Καραβόλιας: «Η επικίνδυνη εμμονή»

Θανάσης Καραναστάσης: Με τους... κράχτες στην Ευρωβουλή

Σωτήρης Ντάλης: "Iσραήλ- Ιράν: Από τον σκιώδη πόλεμο στην απόλυτη σύγκρουση;"