Μια τρύπα στο… νερό;

Μιχάλης Μαστής

Το πιο εφιαλτικό σενάριο για το νησί και τον τουρισμό μας: Να μείνουμε χωρίς νερό μέσα στο καλοκαίρι. Για όσους δείχνουν ακόμα να μην το αντιλαμβάνονται, μια και μοναδική λέξη τους χαρακτηρίζει: Επικίνδυνοι!

Τον μέσο ροδίτη, είτε είναι ιδιώτης είτε είναι επιχειρηματίας, ούτε τον ενδιαφέρει ούτε τον απασχολεί ποιος ευθύνεται, τι έχει γίνει ή τι δεν έχει γίνει αντίστοιχα.

Να έχει νερό στις βρύσες του θέλει. Όταν επιστρέφει από την δουλειά του, όταν έρχεται ο πελάτης του.

Ο τουρισμός, βαριά βιομηχανία του τόπου και ταυτόχρονα σκληρά δοκιμαζόμενη τα τελευταία χρόνια, δεν έχει ούτε στο ελάχιστο τη δυνατότητα να επωμισθεί ένα τέτοιο εξευτελισμό. Διότι περί αυτού πρόκειται.

Η κοινωνία της Ρόδου και οι 120.000 κάτοικοί του από τη Ρόδο μέχρι την Κατταβιά, έχουν εξαντλήσει κάθε περιθώριο ανοχής, εδώ και καιρό, προς όλους εκείνους που αποφασίζουν για εμάς, χωρίς... εμάς!
Δικαιολογίες, μετάθεση ευθυνών, επιχειρηματολογία νηπιαγωγικού επιπέδου και το ατέλειωτο γαϊτανάκι, είπαμε, κάναμε, αφήσαμε, δεν μας άκουσαν, δεν μας υπολόγισαν, απλά εξοργίζουν ακόμα περισσότερο τον κόσμο.

Ούτε ο... κακός μας ο καιρός, ούτε η... κακούργα η κοινωνία θα μας φταίει αυτή τη φορά.

Στην χρονική φάση που βρισκόμαστε, (δηλαδή στο +5’) δεν υπάρχει καμία απολύτως πρόφαση, δικαιολογία, για οποιαδήποτε καθυστέρηση.

Βουλευτές, περιφερειάρχης, δήμαρχος, υπουργεία, επίτροποι ελεγκτικού συνεδρίου ή οποιοσδήποτε άλλος μπορεί να βοηθήσει σε αυτή τη φάση, ας κάνουν αυτό που επιτάσσει η λογική και το ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει...