Το χαλατό των παιδικών μου χρόνων...

Το χαλατό των παιδικών μου χρόνων...

Το χαλατό των παιδικών μου χρόνων...

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 1144 ΦΟΡΕΣ

Γράφει ο
Αγαπητός Ξάνθης
αρχιτέκτονας

Μέσα από τα χαλατά μπορείς να ανακαλύψεις τον εαυτό σου…
Ένα χαλατό δεν σημαίνει ένα κουφάρι χωρίς ψυχή, ένα σύνολο από πέτρες χωρίς φωνή, ένας σκελετός χωρίς φλέβες.
Ένα χαλατό αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του χώρου, ανοιχτό βιβλίο από θύμησες και μνήμες.

Έτσι βλέπω τώρα το χαλατό της γειτονίας μου, όπου στα παιδικά μου χρόνια έπαιζα εκεί τους «κλέφτες και αστυνόμους». Ήταν το καταφύγιο των παιδικών μου χρόνων, ήταν ο χώρος παιχνιδιού, χωρίς να αντιλαμβάνομαι ότι αυτό το χαλατό ήταν προϊόν πολέμου. Ενός πολέμου που άφησε το αποτύπωμα του μέσα από τα βομβόπληκτα σπίτια από τις αεροπορικές επιδρομές. Δεν κατονομάζω την προέλευση των πιλότων, γιατί το αποτέλεσμα μιας βόμβας είναι το ίδιο εάν προέρχεται από τα χέρια των συμμάχων ή των εχθρών. Πόλεμος σημαίνει μίσος, σημαίνει έχθρα, σημαίνει επιβολή, σημαίνει εξαφάνιση.
Και μέσα σ΄ αυτά τα χαλατά, η παιδική ανεμελιά και η αγνότητα του παιχνιδιού λειτουργούσαν σαν σφουγγάρι στην κάπνα των οβίδων του χθες. Ο κόσμος είναι τόσο απλός και ο πόλεμος τόσο σκληρός που στιγματίζει μια γενιά και ίσως και την επόμενη για να έλθει η ιστορία να καταγράψει τα αίτια και να αποδώσει στο χρόνο την ταυτότητα του γεγονότος.

Η ιστορία μπορεί να είναι σ΄ένα βαθμό μια νοητική κατασκευή σε σχέση με το παρελθόν αλλά διατρέχει μια πνευματική πειθαρχία που αφήνει πάντοτε ένα είδος υποκειμενισμού και πολλών ερμηνειών.
Και όπως έλεγε ο Θουκυδίδης, ο πατέρας της ιστορίας «η επιδίωξη της ακρίβειας είναι αρετή ξεπερνώντας ενθουσιασμό και ευχαρίστηση».

Αυτή την ακρίβεια με τις όποιες αθέλητες παρεκκλίσεις ψάχνω τώρα να βρω βλέποντας το χαλατό των παιδικών μου χρόνων να στέκει μπροστά μου έτοιμο να μου μιλήσει. Αυτή τη συνομιλία την επιδιώκω συνεχώς για να μπορέσω κάποια στιγμή να εξηγήσω γιατί το αρχοντικό του παρελθόντος κατάντησέ ερείπιο.
Τι έφταιξε;
Μήπως η αφορμή είμαι και εγώ;

Υ.Γ. Το παρόν είναι εργασία που έχει εκτελεστεί στα πλαίσια του μαθήματος της δημιουργικής γραφής της ομάδας «Αγέρι Γραφής».

Διαβάστε ακόμη

Πάνος Δρακόπουλος: «Στη θέση των διωκόμενων εκπαιδευτικών – ο καθένας»

Ιωάννης Ηλ. Βολανάκης: Λονικέρα η ιαπωνική (Lonicera japonica), κοινώς αιγόκλημα, αγιόκλημα

Δημήτρης Προκοπίου: Θαλάσσιος τουρισμός

Ηλίας Καραβόλιας: Το συμβάν που έγινε σημείο

Αργύρης Αργυριάδης: Απορίες για μία φαραωνική μεταρρύθμιση στον χώρο της Δικαιοσύνης

Ηλίας Καραβόλιας: Οι νέοι μεγάλοι πόλεμοι

Κυριάκος Μιχ. Χονδρός: 109 χρόνια από ένα μεγάλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού

Χρήστος Γιαννούτσος: Ψηφίζουμε στις Ευρωεκλογές επειδή δεν υπάρχει Planet B