Ο Ρώσος σεφ του Καζίνο της Ρόδου
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 1953 ΦΟΡΕΣ
Ο Andreas Salomakhin, που παρουσιάζει τις αυθεντικές γεύσεις των χωρών του κόσμου
Όταν σου αρέσει η δουλειά που κάνεις είναι σαν να μην έχεις δουλέψει ούτε μια ώρα. Γιατί γίνεται ευχαρίστηση, γίνεται μεράκι και βλέπεις και το αποτέλεσμα, χειροπιαστό μπρος σου και ακούς τα ενθουσιώδη λόγια των άλλων.
Σ΄ αυτή την περίπτωση «των τυχερών» περιλαμβάνεται ο Ρώσος executive chef του Καζίνο Ρόδου και του ξενοδοχείου Των Ρόδων Andreas Salomakhin, που κλέβει τις εντυπώσεις των πελατών του και του κόσμου της Ρόδου, με τις γευστικές δημιουργίες του.
Αυθεντικές γεύσεις, από χώρες πολλές και διαφορετικές στις οποίες μυεί τους πελάτες, γαστρονομικές εκδηλώσεις που όμοιές τους δεν έχουν ξανά παρουσιαστεί στη Ρόδο και όλα αυτά με τη συνέπεια στην ποιότητα και την αυστηρότητα που απαιτεί η υψηλή αισθητική του χώρου.
Το φορτωμένο του ημερήσιο πρόγραμμα ανέβαλε πολλές φορές αυτή την κουβέντα που τελικά έγινε για να γνωρίσουμε το σεφ από την Τασκένδη!
Είστε Ρώσος, πότε ήρθατε στη Ρόδο;
Είμαι Ρώσος, γεννήθηκα στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν, μια πόλη στην οποία όσο ζούσα εγώ είχε πληθυσμό 38 εκατομμύρια κατοίκους. Στη Ρόδο ήρθα παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1999. Ο νέος αιώνας με βρήκε σ΄ αυτό το νησί που αγάπησα και μ΄ έκανε να ξεχάσω όλα τ΄ άλλα μέρη.
Πάντα θέλατε να μαγειρεύετε, να είστε στην κουζίνα;
Στην αρχή το έκανα από ανάγκη. Ο πατέρας μου ταξίδευε συχνά με νταλίκα, η μητέρα μου διεύθυνε ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ. Έπρεπε να φροντίζω το μικρό μου αδελφό, να τον διαβάζω, να τον ταΐζω. Ξεκίνησα για το λόγο αυτό να μαγειρεύω σιγά-σιγά. Η μητέρα μου ερχόταν αργά το βράδυ, ο πατέρας μου μπορεί να έλειπε και μία εβδομάδα, με τη νταλίκα. Εγώ κρατούσα όλο το σπίτι. Τελειώνοντας το σχολείο ακολούθησα τη Σχολή Τεχνολογίας Τροφίμων. Από τα τεσσεράμισι χρόνια των σπουδών, τα δύο ήταν πρακτική την οποία έκανα σε μεγάλα εργοστάσια και ξενοδοχεία.
Κι έτσι αποφασίσατε να γίνετε επαγγελματίας.
Άλλο είναι να σου αρέσει να μαγειρεύεις στο σπίτι, κι άλλο να μαγειρεύεις επαγγελματικά. Μου άρεσε από την αρχή η ατμόσφαιρα της κουζίνας, η αδρεναλίνη, η εγρήγορση στην οποία πρέπει να βρίσκεσαι και η ευθύνη να ετοιμάσεις σωστά αυτό που σου ανέθεσαν. Κι αυτό σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν εκεί αφού στην πραγματικότητα η Τασκένδη βρίσκεται στην Ασία.
Όμως συνήθεια είναι όλα. Έκανα την πρακτική μου στο ξενοδοχείο «Ουζμπεκιστάν», το πιο πολυτελές τότε και ως νεαρός δούλεψα στο ξενοδοχείο όπου η κυβέρνηση φιλοξενούσε τους επίσημους καλεσμένους της. Αρχηγούς κρατών, πολύ σημαντικές προσωπικότητες απ΄ όλο τον κόσμο… Για παράδειγμα είχαμε σερβίρει την Γκορμπατσόφ και πολλούς ακόμα ηγέτες κρατών. Τα στάνταρτς ήταν πολύ υψηλά, κι εμένα μ΄ άρεσε η ευθύνη, αλλά και το να ψάχνω ακόμα περισσότερο, να διαβάζω ώρες για να έχω γνώσεις. Η τοπική κουζίνα ήταν πολύ πλούσια όπως είναι και η ελληνική. Διάβασμα πολύ, ενδιαφέρον πολύ και ψάξιμο πολύ και τότε και τώρα.
Στην Ελλάδα πώς ήρθατε;
Παντρεύτηκα όταν ήμουν 22-23 χρονών και λόγω της ελληνικής καταγωγής της γυναίκας μου ήρθαμε στην Ελλάδα ενώ πριν προσπαθήσαμε να πάμε στην Αυστραλία. Η γυναίκα μου είναι γιατρός- καρδιολόγος και ήταν μεγάλη η σειρά αναμονής για την Αυστραλία. Έτσι επιλέξαμε την Αθήνα όπου εγώ ξεκίνησα να εργάζομαι στο νοσοκομείο «Υγεία» όπου έγινα μετά υπεύθυνος.
Και η Ρόδος πώς σας προέκυψε;
Στη Ρόδο για πρώτη φορά ήρθαμε για διακοπές και μας άρεσε τόσο πολύ που σκεφτήκαμε ότι θέλουμε να ζήσουμε εδώ. Ήρθαμε όπως σας είπα παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1999, για μόνιμη εγκατάσταση.
Τότε ξεκινήσατε να εργάζεστε για το Καζίνο και το ξενοδοχείο των Ρόδων;
Στο Καζίνο βρίσκομαι από το Νοέμβριο του 2001. Τότε σεφ ήταν ο Βασίλης Λιάκης ο οποίος και με προσέλαβε. Είναι μεγάλη η χαρά μου που εργάζομαι στο Καζίνο, που με πίστεψε ο κ. Αιντάν και με υποστήριξε πάρα πολύ. Πίστεψε ότι θα κρατήσω την κουζίνα σε υψηλά επίπεδα, μου έδωσε αυτή την ευκαιρία, κι εγώ είχα όρεξη και γνώσεις που ήθελα να μεταδώσω.
Ποιά είναι τα ατού ενός καλού επαγγελματία στη δουλειά σας;
Ο επαγγελματίας πρέπει να ξέρει να μαγειρεύει, να ψήνει, να βράζει, να δουλεύει με τις καινούργιες τεχνολογίες, κι αυτό είναι η βάση της κουζίνας. Για τα υπόλοιπα προσωπικά ενημερώνομαι από σεμινάρια, από δική μου μελέτη και πολύ διάβασμα για να μάθω την κουλτούρα των ανθρώπων κάθε χώρας, τα πιάτα της οποίας παρουσιάζω. Θέλω όμως να τονίσω ότι χωρίς την ομάδα με την οποία συνεργάζομαι τόσα χρόνια δεν θα υπήρχε αυτό το υψηλό αποτέλεσμα. Με καταλαβαίνουνε, με ακούνε, είμαστε σαν οικογένεια.
Οι δημιουργίες σας απευθύνονται στους πελάτες σας Ισραηλίτες, Τούρκους, Έλληνες, Ουκρανούς, Ρώσους, αλλά και στους κατοίκους του νησιού, με εξαιρετικές κριτικές!
Είναι πολύ υψηλές οι απαιτήσεις των πελατών μας πράγματι.
Και έχετε και πολλές πετυχημένες γαστρονομικές βραδιές όπως η αποψινή που παρουσιάζετε αυθεντικές γεύσεις της Ιταλίας και ειδικά της Τοσκάνης.
Απόψε έχουμε βραδιά Τοσκάνης της Ιταλίας με γεύσεις που αξίζει κανείς να γευτεί. Διάσημα πιάτα και γλυκά καθώς και νόστιμες εκπλήξεις παρουσιάσαμε σε πολλές ακόμη γαστρονομικές βραδιές που οργανώσαμε: Μεξικάνικη, Ισπανική, Ρώσικη, Ιαπωνική, Γεωργιανή, Κορεάτικη, Ινδική, Μαροκινή, Ιταλική, Γαλλική. Όλες αυτές οι βραδιές τις οποίες και θα συνεχίσουμε το επόμενο διάστημα, απευθύνονται στον κόσμο της Ρόδου. Ο Άλμπερτ Πέρες, που υπήρξε σεφ στο Ισραήλ, είναι ο δάσκαλός μου.
Η δουλειά του σεφ και μάλιστα σε τόσο υψηλά επίπεδα θα πρέπει να προϋποθέτει ατελείωτες ώρες εργασίας. Πώς αισθάνεστε γι αυτό;
Από το σπίτι μου στ΄ Αφάντου βλέπω τη θάλασσα, από το Καζίνο βλέπω τη θάλασσα, αλλά μόνο τη βλέπω. Φέτος δεν έκανα κανένα μπάνιο. Είμαι πολύ ευτυχισμένος όμως μ΄ αυτό που κάνω, μόνο αυτό θέλω να πω.
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
