Η οδός Εθνικής Αντιστάσεως (τέως Βασιλίσσης Άννας Μαρίας) αλλάζει εικόνα

Rodiaki NewsRoom

Από οδός των Τραπεζών σε δρόμο των Μπαρ-Καφετέριας…

Γράφει ο αρχιτέκτονας
Αγαπητός Ξάνθης

Οι χρήσεις γης αποτελούν το κλειδί για την ανάπτυξη ενός τόπου. Το ορθότερο είναι να πραγματοποιείται ο σχεδιασμός σε συνάφεια με την πολιτική στόχευση της πορείας του χώρου-επέμβασης και μετά να εφαρμόζεται με πράξεις και πιστότητα για το δημόσιο συμφέρον της ευρύτερης περιοχής.

Είναι η βάση της πολεοδομικής αντίληψης για μια ισόρροπη ανάπτυξη στον συμμετρικό τρίπτυχο συσχετισμού: παραγωγή-έδαφος-διαμονή. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αστικού χώρου της πόλης, μιας και ο χώρος παράγει πολιτική και η πολιτική παράγεται στον πόλη (Lefebvre).

Οι πόλεις σήμερα δέχονται το κύμα της εσωτερικής μετανάστευσης, τη λεγόμενη αστυφιλία, ανατρέποντας δομές και κοινωνικές σταθερότητες. Τα τελευταία χρόνια η απόσταση υπαίθρου και κέντρου έχει μικρύνει στη βάση μεταβολής του μοντέλου εργασίας.

Σήμερα ο εργάτης είναι και καταναλωτής, σήμερα το Κέντρο είναι πυρήνας διοίκησης και όχι σημείο βιομηχανίας. Όλα αλλάζουν στη βάση της τεχνολογίας και της μηδένισης των αποστάσεων. Οι μεταφορές κατακτούν το βασικό συντελεστή της δημιουργικότητας και οι τράπεζες αναλαμβάνουν το βασικό ρόλο του συντονιστή της ανάπτυξης.

Τα κεφάλαια και τα Funds ανταλλάσσονται σε δευτερόλεπτα, η γεωοικονομία (economic of territory) αντικαθιστά τη γεωπολιτική (geopolitics), τα golden boys τους homo politics. Ο κόσμος σε πλανητική αναδιάταξη.
Σε αυτή τη ρευστοποιημένη κατάσταση, η αγορά «χαράσσει» τις χρήσεις γης προς το δικό της συμφέρον και υποθέτω όχι προς το δημόσιο.

Σήμερα το δημόσιο έχει παραγκωνιστεί κάτω από την ιδιωτικότητα, το κοινό αίσθημα από την ατομικότητα, το εγώ…από το εμείς. Ζούμε στον αστερισμό της περιορισμένης αλληλεγγύης (για αυτό αναφέρεται και ως προσδοκώμενη), την ελαχιστοποίηση της κοινής ευθύνης, στο ολίγιστο συναίσθημα του αλτρουισμού και στον βραχύβιο πλούσιο δημόσιο λόγο. Μιλάμε κοφτά, ασύντακτα, περιορισμένα, αδύναμα, εγωπαθικά.

Σ΄ αυτό το μοναδικό πολεοδομικό τοπίο που διαμορφώνεται γύρο μας, η πολη της Ρόδου έχει επεκταθεί, έχει γίνει από μια μικρή αστική πόλη σε μια κανονική πόλη με τη σειρά των εγγενών προβλημάτων της.

Κυκλοφοριακό, απόβλητα, απορρίμματα, υδροδότηση, διαχείριση ακτών, οικιστικές και επαγγελματικές ζώνες, τουριστικές περιοχές, επέκταση οικισμών, εκτός σχεδίου δόμηση, υποδομές και αναδομές.

Η πολη-νησί μεγεθύνεται χωρίς κεντρικό Γ.Π.Σ (υπάρχει ένα «κουρασμένο» από το 1987) με μεμονωμένες ενέργειες παρεμβάσεις πολλές φορές ασύνδετες και «αταίριαστες».

Και αναφέρομαι ως ασύμμετρο χωροταξικό παράδειγμα την κεντρική οδό ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (τέως Βασιλίσσης Άννας Μαρίας), στις παρυφές του παλαιού ιστού της πόλης (διαμορφωμένου στις αρχές της Απελευθέρωσης).

Μετά την χάραξη της αποτελεί κεντρική οδική αρτηρία αποδεχόμενη το μεγάλο σύστημα των υπόγειων όμβριων υδάτων, τμήμα μεγάλων πεζοδρομίων (παλιά σχεδιάστηκε και για ποδηλατοδρόμο) και πριν από λίγα χρόνια τοποθετήθηκε διαχωριστική νησίδα ασφαλείας λόγω του μεγάλου φόρτου κυκλοφορίας από τις Τράπεζες που άνοιγαν παραρτήματα σαν τα μανιτάρια. Ήταν η χρυσή εποχή των εύκολων δανείων, των επιχορηγήσεων, των εορτοδανείων, της εύκολης διακίνησης του χρήματος. Όλοι εισπράτταμε, όλοι καταναλώναμε, όλοι ζούσαμε το δικό μας μύθο.

Έτσι η οδός ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (σήμερα) γέμισε «ανεξέλεγκτα» τράπεζες, όπου την ημέρα η οδός έσφυζε από ζωή και το βράδυ «νέκρωνε». Ένα βασικό τμήμα της (νέας) πόλης καθίσταται σταδιακά ισοδύναμο με τη σύγχρονη παγκόσμια αντίληψη της πόλης-παροχής υπηρεσιών (και παράλληλα «κοιμητήριο»).

Όταν η κρίση εισέβαλε στη Ρόδο, όταν η οικονομική δυσπραγία μπήκε σε κάθε σπίτι στη χώρα, ακόμη και η Ρόδος προσβλήθηκε από τον οικονομικό ιό. Παραλειπόμενο της ακολουθούμενης αλλαγής μοντέλου ανάπτυξης και η οδός ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ.

Δια (οικονομικής) μαγείας (!) άρχισε να μετατρέπεται σε δρόμο των ΜΠΑΡ και της ΚΑΦΕΤΕΡΙΑΣ. Η αγορά, άλλη μια φορά, καθόρισε τις χωρικές εξελίξεις (γιατί;).

Σήμερα ο δρόμος σφύζει από ζωή όλη την ημέρα από τις διαφορετικές δραστηριότητες των εναπομεινάντων Τραπεζών αλλά και από το πλήθος των νεοϊδρυθεισών ΜΠΑΡ-ΚΑΦΕΤΕΡΙΩΝ.
Δείγμα των καιρών.
---Οι παντοδύναμες Τράπεζες μετατρέπονται σε Μπαρ!
---Οι χρήσεις γης στου αστικού χώρου καθορίζονται από την αγορά (κρίμα)!!
Χρειάζεται η ανακάλυψη της διάταξης του ΜΕΤΡΟΥ και της ΤΑΞΗΣ για το κοινό όφελος, αλλιώς τα νύχια του εύκολου κέρδους θα βυθίζονται επώδυνα στο σώμα της πόλης μας.
Στο χέρι μας και στις βουλήσεις μας, η πραγματοποίηση της μεγάλης ΣΤΡΟΦΗΣ.