Η Κάλυμνος της Καίτης Κουλλιά

Rodiaki NewsRoom

Μια γιορτή που πάντα θα θυμάμαι είναι αυτή της 17ης Νοεμβρίου στο Γυμνάσιο όπου οι αγαπημένες μου δασκάλες, Νίνα Γεωργιάδου και Πόπη Τσουγκράνη, με εμπιστεύτηκαν για πρώτη φορά και τραγούδησα τραγούδια για το Πολυτεχνείο.

-Τι έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη σας από τα παιδικά σας χρόνια στην Κάλυμνο;
Πάντα θυμάμαι τη μεγάλη αλάνα με τα πολλά παιδιά και τις πολλές μανάδες… Πολύ παιχνίδι, πολύ πισπέρι και πολλά όνειρα.

-Η γειτονιά που μεγαλώσατε.
Μεγάλωσα στην Παναγιά την Υπαπαντή, μέσα στα στενά σοκάκια, έχοντας γύρω μου γιαγιάδες με μαύρα τσεμπέρια και φωτεινά βλέμματα

-Ο αγαπημένος σας Καλύμνικος ήχος.
Ο ήχος απ’ τα καϊκια και τα γρι-γρι κάθε φορά που χανόμουν στο απέραντο γαλάζιο, για να ονειρευτώ ότι μου απαγόρευε η καθημερινότητα μου.

-Μια καλύμνικη γιορτή που δεν θα ξεχάστε ποτέ.
Μια γιορτή που πάντα θα θυμάμαι είναι η γιορτή της 17ης Νοεμβρίου στο Γυμνάσιο όπου οι αγαπημένες μου δασκάλες, Νίνα Γεωργιάδου και Πόπη Τσουγκράνη, με εμπιστεύτηκαν για πρώτη φορά και τραγούδησα τραγούδια για το Πολυτεχνείο.

-Τι πήρατε μαζί σας φεύγοντας από την Κάλυμνο;
Μία βαλίτσα γεμάτη αγωνίες, ελπίδα, φόβο για όσα ονειρευόμουνα να ζήσω….και ένα μεγάλο ερωτηματικό. Άραγε θα θέλω να ξαναγυρίσω;

-Πώς περιγράφετε στους -μη Καλύμνιους- φίλους σας την ιδιαίτερη πατρίδα σας;
Ο τόπος που μεγάλωσα έχει ομορφιά, φως… Οι άνθρωποί του δεν φοβούνται να πονούν, έχουν ψυχικά αποθέματα και ξέρουν να ζουν τις χαρές τους και τις λύπες τους με αρχοντιά.

-Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνετε όταν φτάνετε στο νησί σας;
Κάθε φορά που φτάνω στο νησί, έχω ανάγκη να καθίσω πάνω σε ένα βράχο, να μυρίσω το θυμάρι, το δεντρολίβανο, να πάρω μια βαθιά ανάσα και να αγναντέψω τον γαλάζιο ορίζοντα.

-Ποια καλύμνικη συνήθεια κρατήσατε;
Στις δυσκολίες μου γεννιέται η ανάγκη να κάνω Χιούμορ με ένα δικό μας νησιώτικο τρόπο, να χωρατέψω που λέμε και είναι αλήθεια ότι αυτό με βοηθάει να ισορροπώ.

–Πόσο έχει αλλάξει η Κάλυμνος τα τελευταία 20 χρόνια;
Σίγουρα έχει αλλάξει και ευχάριστα και δυσάρεστα. Οι γειτονιές έχουν αδειάσει από παιδιά, η μάστιγα των ναρκωτικών δυστυχώς έχει χτυπήσει για τα καλά τον τόπο μας και είναι κάτι που μου προκαλεί θλίψη και θυμό για τις ευθύνες που μας αναλογούν. Απ’ την άλλη πάλι, βλέπω και μία ομάδα νέων παιδιών, που είναι πιο ώριμα, πιο αισιόδοξα, έχουν όνειρα, αγαπούν τον τόπο τους και είναι έτοιμα να βάλουν τη δική τους πινελιά σε όσα θα ακολουθήσουν.

-Με τι προϋποθέσεις θα γυρίζατε στην Κάλυμνο;
Την Κάλυμνο την αγαπώ για αυτό που είναι. Όταν σκέφτομαι την πιθανότητα να επιστρέψω, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσω να ασχολούμαι με ό,τι κάνω και να βάλω νέα ενδιαφέροντα στη ζωή μου. Προς το παρόν, αυτή η σκέψη που φαίνεται μακρινή. ΠΟΛΥ.

-Πότε αισθανθήκατε τελευταία φορά υπερήφανη ως Καλυμνιά;
Πολλές φορές καμαρώνω για την καταγωγή μου. Πρόσφατα ήμουν στο Βέλγιο και ήρθε μία παρέα Καλυμνίων. Ο τρόπος που εξέφρασαν την αγάπη τους και το μεράκι τους ήταν μοναδικός. Τι πιο λογικό να χαίρομαι για αυτό!

* Η Καίτη Κουλλιά είναι ερμηνεύτρια λαϊκών, έντεχνων και παραδοσιακών τραγουδιών.

–Μαζί με τους συνεργάτες της παρουσιάζει από τις αρχές Νοεμβρίου και για μια ακόμη Κυριακή, στις 19 του μήνα, στη μουσική σκηνή Άλικο, την παιδική διαδραστική μουσικοθεατρική παράσταση «Ο Λαουτιέρης της αγάπης» βασισμένη στα έθιμα και τις μουσικές του τόπου μας. Αγίου Δημητρίου 16, Ψυρρή, Αθήνα. Τηλ:210-3253272.

–Από τον Δεκέμβρη, τις Παρασκευές, ξεκινά τις εμφανίσεις της με τον Χρίστο Τσιαμούλη στη μουσική σκηνή 9/8.
(Από το kalymnosola.com)