Το κόλλημα της κυβέρνησης με την “Ρόδο και το πήδημα”

Rodiaki NewsRoom

Εμμονή και καμιά...πρωτοτυπία δείχνουν πλέον στην κυβέρνηση με την φράση «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».

Η φράση χρησιμοποιήθηκε εις διπλούν στην ελληνική και την ....λατινική version της από Μαξίμου και υπουργείου Οικονομικών!
Η πρώτη στην επιστολή του κ.Τσίπρα στον Νίκο Βούτση, όπου παραβιάζεται ο θεσμικός τρόπος επικοινωνίας πρωθυπουργού και προέδρου Βουλής και μετατρέπεται ο δεύτερος σε... πεθερά προκειμένου να τα «ακούσει» ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο πρωθυπουργός καταλήγει την πρόκληση-πρόσκληση στον κ. Μητσοτάκη με τη φράση «Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα» που έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές και εντός της Βουλής.
Λίγο νωρίτερα, την ίδια φράση στα λατινικά «Hic Rodhus hic salta...» περιέλαβαν σε ανακοίνωση - διαρροή κύκλων του ΥΠΟΙΚ που προκαλούσαν την ΝΔ να απαντήσει: «Από ποιες δαπάνες θα περικόψει για να μειώσει τους φόρους; Από την Παιδεία; Από την Υγεία; Από την ασφάλιση; Από το Δημόσιο;".

Από που προέκυψε η φράση και πως ...κακοποιείται η έννοιά της
Η φράση προέρχεται από τον μύθο του Αισώπου, «Ανήρ Κομπαστής», ο άντρας δηλαδή, που καυχιέται.
Σύμφωνα με τον μύθο, ένας Αθηναίος αθλητής κατά την αρχαιότητα, υποστήριζε ότι είχε κάνει ένα πολύ μεγάλο άλμα στη Ρόδο. Το νησί δεν επιλέχτηκε τυχαία, καθώς βρισκόταν μακριά από την Αθήνα και ήταν δύσκολο για κάποιον να πάει εκεί, ώστε να εξακριβώσει τα λεγόμενα του αθλητή. Ο ίδιος, όμως, προέτρεπε τους καχύποπτους να πάνε στη Ρόδο και να ρωτήσουν αυτόπτες μάρτυρες του άλματος. Κάτι τέτοιο, όμως την εποχή εκείνη ήταν σχεδόν αδύνατον. Ενω ο αθλητής επέμενε και καυχιόταν, ένας άλλος Αθηναίος, κάποια στιγμή τον προκάλεσε να επαναλάβει το άλμα του. Για να τον χλευάσει μάλιστα, πήγε σε ένα σκάμμα και έγραψε τη λέξη Ρόδος και του είπε: «Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα».
Με την πάροδο του χρόνου, η έκφραση έγινε «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα»

Και η πρωτότυπη εκδοχή της ιστορίας:
Ἀνὴρ κομπαστής. Ἀνὴρ πένταθλος ἐπὶ ἀνανδρίᾳ ἑκάστοτε ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὀνειδιζόμενος, ἀποδημήσας ποτὲ καὶ μετὰ χρόνον ἐπανελθών, ἀλαζονευόμενος ἔλεγεν ὡς πολλὰ καὶ ἐν ἄλλαις πόλεσιν ἀνδραγαθήσας, ἐν τῇ Ρόδῳ τοιοῦτον ἥλατο πήδημα ὡς μηδένα τῶν Ὀλυμπιονικῶν ἐφικέσθαι· καὶ τούτου μάρτυρας ἔφασκε παρέξεσθαι τοὺς παρατετυχηκότας, ἂν ἄρα ποτὲ ἐπιδημήσωσι. Τῶν δὲ παρόντων τις ὑποτυχὼν ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλ', ὦ οὗτος, εἰ τοῦτο ἀληθές ἐστι, οὐδὲν δεῖ σοι μαρτύρων· αὐτοῦ γὰρ καὶ Ῥόδος καὶ πήδημα. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ὧν πρόχειρος ἡ δι' ἔργων πεῖρα, περὶ τούτων πᾶς λόγος περιττός ἐστι.

(Από το thetoc.gr)