«Να μιλάμε, να γελάμε, να τραγουδάμε...»!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Η Βασιλεία Κούρτη - Καζούλλη στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ

ΕΡ. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
ΑΠ. Η οικογένειά μου. Ένα γιορτινό τραπέζι στο χωριό με όλη την οικογένεια εκεί. Να μιλάμε, να γελάμε, να τραγουδάμε.

ΕΡ. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
ΑΠ. Ο ήλιος.

ΕΡ. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
ΑΠ. Πριν από λίγο, με ένα ανέκδοτο του Σταύρου. Ο άνδρας μου έχει πολύ χιούμορ και αυτό είναι ένα σπουδαίο προτέρημα.

ΕΡ. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
ΑΠ. Η υπομονή.

ΕΡ. Το βασικό ελάττωμά σας;
ΑΠ. Η υπομονή.

ΕΡ. Σε ποιά λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
ΑΠ. Σ’ αυτά που δεν βλάπτουν τους άλλους.

ΕΡ. Η τελευταία φορά που κλάψατε;
ΑΠ. Δεν κλαίω εύκολα. Νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει με το ότι ήμουν το πρώτο παιδί σε μια οικογένεια μεταναστών. Δεν έκλαιγα, γιατί έπρεπε να είμαι πάντα η δυνατή. Αυτή που θα προστάτευε τους άλλους.

ΕΡ. Με ποιά ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
ΑΠ. Πιο εύκολο θα ήταν να ταυτιστώ με έναν ακτιβιστή παιδαγωγό όπως τον Paulo Freire που έγραψε για την εκπαίδευση των καταπιεσμένων και των ευάλωτων ομάδων ή με μια εσωστρεφή ποιήτρια όπως την Emily Dickinson που είχε τα ποιήματά της κλεισμένα σ΄ ένα συρτάρι, κι όταν πέθανε τ΄ ανακαλύψανε κι έγινε η μεγάλη ποιήτρια.

ΕΡ. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;
ΑΠ. Οι απλοί άνθρωποι που αγωνίζονται και υποφέρουν.

ΕΡ. Ποιά αρετή προτιμάτε σ΄ έναν άντρα;
ΑΠ. Την καλοσύνη.

ΕΡ. … Και σε μια γυναίκα;
ΑΠ. Το ίδιο.

ΕΡ. Το αγαπημένο σας χρώμα;
ΑΠ. Εμείς οι νησιώτες αγαπάμε το γαλάζιο. Αυτό μας αγγίζει. Το γαλάζιο του Ελύτη, των νησιώτικων τραγουδιών, της θάλασσας, του ουρανού, του Αυγούστου, του έρωτα, των ονείρων, του φωτός, της ελπίδας…

ΕΡ. Τι νοσταλγείτε περισσότερο;
ΑΠ. Δεν μπορώ να πω ότι νοσταλγώ το παρελθόν. Δεν θα ήθελα να γυρίσω τον χρόνο πίσω σε κάποια εποχή, γιατί είμαι ευχαριστημένη με το σήμερα. Έζησα ωραία παιδικά χρόνια στην Αμερική και μετά στην εφηβεία, τα ταξίδια μου στην Ρόδο ήταν όμορφα και ανέμελα. Η εφηβεία είναι μοναδική γιατί βλέπεις μόνο τις όμορφες πτυχές της ζωής. Σε ενδιαφέρει μόνο ο έρωτας, η διασκέδαση, η εξωτερική σου εμφάνιση. Τα χρόνια που μεγάλωνα τα παιδιά μου ήταν επίσης ξεχωριστά.

ΕΡ. Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχετε κάνει;
ΑΠ. Έχω κάνει κάτι εξωφρενικό; Είναι εξωφρενικό που δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι!!
ΕΡ. Τι είναι για σας δυστυχία;
ΑΠ. Να μην μπορείς να χαρείς τη ζωή σου. Ξέρω πολλά άτομα που δεν είναι ευχαριστημένα με τίποτα, ενώ έχουν τα πάντα. Είναι χάρισμα να χαίρεσαι ακόμη και τα μικρά ασήμαντα, αλλά τελικά σημαντικά πράγματα στη ζωή σου.

ΕΡ. Ποιά θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;
ΑΠ. Μεγάλη λέξη η «αρετή». Για να απαντήσω πρέπει να διαβάσω ξανά Αριστοτέλη, Όμηρο, Ηρόδοτο, Πλάτων, Σωκράτη. Θέλει μελέτη.

ΕΡ. Ποιά είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
ΑΠ. Να προσέχω τον εαυτό μου περισσότερο. Δυστυχώς, δεν την έχω εφαρμόσει ακόμη. Θα την εφαρμόσω ποτέ άραγε;

ΕΡ. Ποιό ταλέντο θα θέλατε να είχατε;
ΑΠ. Όσα ταλέντα θα ήθελα, τα έχω. Ο Θεός δίνει σε όλους μας πολλά ταλέντα. Όσα χρειάζεται ο καθένας. Φτάνει να τα καλλιεργήσουμε, να τα αξιοποιήσουμε και να τα χρησιμοποιήσουμε με έναν τρόπο που θα προσφέρει και θα δίνει χαρά και σε άλλους και όχι μόνο σε μας τους ίδιους.

ΕΡ. Ποιά θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
ΑΠ. Νομίζω ότι όλες οι μητέρες θα πουν το ίδιο. Η μεγαλύτερη επιτυχία είναι ότι μεγάλωσα δύο καλά παιδιά. Επίσης, η δουλειά μου. Προσωπική επιτυχία είναι ότι ένα παιδί της διασποράς κατάφερε να γίνει πανεπιστημιακός δάσκαλος στην Ελλάδα. Αλλά αυτό δεν είναι ακριβώς επιτυχία. Είναι το αποτέλεσμα πολλών χρόνων σκληρής δουλειάς. Συνεπώς, η επιτυχία βασίζεται στην επιμονή και στην υπομονή.

ΕΡ. Για ποιό πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
ΑΠ. Γιατί να μετανιώσω για κάτι που δεν αλλάζει; Άλλωστε και από τα λάθη μας διδασκόμαστε.

ΕΡ. Ποιό είναι το πιο πολύτιμο περιουσιακό σας στοιχείο;
ΑΠ. Ποτέ δεν ήθελα να αποκτήσω "πολύτιμα" περιουσιακά στοιχεία. Δεν μου αρέσουν τα πολλά αντικείμενα, ίσως επειδή μεγάλωσα σε μια υπερκαταναλωτική κοινωνία στην Αμερική. Τα περισσότερα αντικείμενα που έχω στο σπίτι μου είναι βιβλία και αυτό κάτι λέει... Όπως έγραψε και ο T. S. Εliot (στο αγαπημένο μου ποίημα The Love Song of J. Alfred Prufrock) “I have measured out my life with coffee spoons”. Στη δική μου περίπτωση, «Έχω μετρήσει τη ζωή μου με σελίδες βιβλίων». Δεν ξέρω αν έκανα καλά, αλλά δεν ήταν και συνειδητή απόφαση.

ΕΡ. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ΄ όλα;
ΑΠ. Τη βία.

ΕΡ. ‘Όταν δεν δουλεύετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
ΑΠ. Μα φυσικά, να δουλεύω. Απλώς ασχολούμαι με άλλα θέματα που με ενδιαφέρουν.

ΕΡ. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
ΑΠ. Κάποτε ήταν ο θάνατος, αλλά, όταν τον κοιτάξεις κατάματα, διαπίστωσα ότι παύεις πια να τον φοβάσαι.

ΕΡ. Ποιό είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
ΑΠ. Έχω κάνει πολλά ταξίδια λόγω δουλειάς. Το αγαπημένο μου ταξίδι ήταν το πρώτο μου ταξίδι στην Αυστραλία. Η αγάπη που εισέπραξα από τους Έλληνες (και Ροδίτες) εκεί θα μου μείνει αξέχαστη.

ΕΡ. Σε ποιά περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
ΑΠ. Γιατί να πω ψέματα; Επιλέγεις να μην πεις τίποτα.

ΕΡ. Ποιό είναι το μότο σας;
ΑΠ. Αυτό που λέω και στα παιδιά μου. Να έχετε θάρρος στη ζωή σας. ΘΑΡΡΟΣ!

ΕΡ. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
ΑΠ. Ήρεμη. Αφού θα έχω εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις μου.

ΕΡ. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε το Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
ΑΠ. Ότι η διαμονή μου στη γη προσέφερε κάτι σε κάποιον.

ΕΡ. Σε ποιά πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
ΑΠ. Γράφω, σβήνω, γράφω, όπως πάντα. «Καλέ μου άνθρωπε, δεν προλαβαίνω!!»

• Η Βασιλεία Κούρτη-Καζούλλη, είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου

ΦΩΤΟ: Aspects Magazine, University of Charles Darwin, Australia