Παναγιώτης - Λουκάς Μπέλλος: «Θα ήθελα να πεθάνω μπαμ και κάτω, μετά τα 110…»!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ

ΕΡ. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;

ΑΠ. Να είναι όλοι οι άνθρωποι απόλυτα ευτυχισμένοι!

ΕΡ. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;

ΑΠ. Ότι ακόμα πηγαίνω στο Σχολείο! (και όχι απλά στη «δουλειά» μου)!

ΕΡ. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;

ΑΠ. Τρίτη βράδυ. Πρόβα θεατρικής ομάδας του Πολιτιστικού και Λαογραφικού Συλλόγου Σορωνής Ρόδου «Το Αμπερνάλλι».

ΕΡ. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;

ΑΠ. Οι περίπλοκες σκέψεις και το «ζύγισμα» τους μέχρι τελικής πτώσεως. (ζυγός γαρ)

ΕΡ. Το βασικό ελάττωμά σας;

ΑΠ. Είμαι «καλός άνθρωπος» και αυτό καταντά παρεξηγήσιμο.

ΕΡ. Σε ποιά λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;

ΑΠ. Σε αυτά που μετά ζητούν συγνώμη από καρδιάς.

ΕΡ. Η τελευταία φορά που κλάψατε;

ΑΠ. Δεν θυμάμαι τα δυσάρεστα! Μόνο δάκρυα γέλιου!

ΕΡ. Με ποιά ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;

ΑΠ. Δύσκολα να ταυτιστώ με προσωπικότητες που έχουν μείνει στην ιστορία. Μπορώ αυθόρμητα να πω, πως με «ακολουθούν» συνεχώς τα βιβλία, οι ήρωες και οι ρήσεις του Καζαντζάκη.

ΕΡ. Ποιοί είναι οι ήρωες σας σήμερα;

ΑΠ. Οι μαθητές και οι μαθήτριες! Καθημερινοί ήρωες που το σύστημα τους στραγγίζει ψυχικά και σωματικά!

ΕΡ. Ποιά αρετή προτιμάτε σ΄ έναν άντρα;

ΑΠ. Να είναι «ντόμπρος» και Κύριος.

ΕΡ. … Και σε μια γυναίκα;

ΑΠ. Να είναι «ντόμπρα» και Κυρία.

ΕΡ. Το αγαπημένο σας χρώμα;

ΑΠ. Μπλε. Όπως είπε και ο Ελύτης: «Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε».

ΕΡ. Τι νοσταλγείτε περισσότερο;

ΑΠ. Ήμουν έτοιμος να πω «τις ήρεμες, ξέγνοιαστες εποχές» (sic). Αλλά δεν έζησα τέτοιες ποτέ!

ΕΡ. Ποιό είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχετε κάνει;

ΑΠ. Ας αφήσουμε ένα πέπλο μυστηρίου εδώ…

ΕΡ. Τι είναι για σας δυστυχία;

ΑΠ. Το γεγονός πως η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, έχουμε γίνει απάνθρωποι σε όλους τους τομείς. Στην καθημερινότητά μας, στις συναναστροφές μας, στις σκέψεις μας, στη ζωή μας.

ΕΡ. Ποιά θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;

ΑΠ. Το θέμα είναι ποιες αρετές έχει κατακτήσει ο καθένας και η καθεμιά. Πιστεύω πως δεν πρέπει να υπερεκτιμούνται, αλλά να κατακτούνται! Συνεχώς!

ΕΡ. Ποιά είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;

ΑΠ. «Να περπατάς με ψηλά το κεφάλι»! (και πρόσθεσα: όσο φτάνω, τελοσπάντων…) γέλια

ΕΡ. Ποιό ταλέντο θα θέλατε να είχατε;

ΑΠ. Να σταματώ το χρόνο για να προλαβαίνω όλα όσα θέλω να κάνω. Δεν σταματά με τίποτα ρε παιδιά!

ΕΡ. Ποιά θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;

ΑΠ. Να συναντώ τυχαία παλιούς μαθητές και μαθήτριες μου και συζητώντας να διαπιστώνω πως έχουν γίνει καλύτεροι/ρες από εμένα. Ευτυχώς, είναι πολλοί/ες.

ΕΡ. Για ποιό πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;

ΑΠ. Που δεν έμαθα να παίζω περισσότερα μουσικά όργανα. Πόσο τυχεροί οι μαθητές/τριες των Μουσικών Σχολείων (εμείς δεν είχαμε τότε τέτοια Σχολεία).

ΕΡ. Ποιό είναι το πιο πολύτιμο περιουσιακό σας στοιχείο;

ΑΠ. Η αγάπη των δικών μου ανθρώπων.

ΕΡ. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ΄ όλα;

ΑΠ. Την κακία και τη ζήλια. Και το συνδυασμό τους.

ΕΡ. ‘Όταν δεν δουλεύετε ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία;

ΑΠ. Όλο και κάτι μαστορεύω, όλο και κάτι φτιάχνω. Σε «δουλειά» να βρισκόμαστε.

ΕΡ. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;

ΑΠ. «Κάτι είχα να κάνω ακόμη σήμερα…».

ΕΡ. Ποιό είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;

ΑΠ. Η ζωή μου η ίδια. Σε δεύτερο επίπεδο, Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία κτλ. (δεν έχω πάει ακόμα).

ΕΡ. Σε ποιά περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;

ΑΠ. Αν πρέπει, για να σώσω μια κατάσταση.

ΕΡ. Ποιό είναι το μότο σας;

ΑΠ. Αγαπάτε αλλήλους.

ΕΡ. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;

ΑΠ. Μπαμ και κάτω. Μετά τα 110.

ΕΡ. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε το Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;

ΑΠ. «Καλώστονα, κι ας άργησε!»

ΕΡ. Σε ποιά πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;

ΑΠ. Προσπαθώ να ανασηκωθώ λίγο ακόμα… κάνοντας γιόγκα. (γέλια)

* Ο Πάνος Λουκάς Μπέλλος, είναι ένας από τους Υποδιευθυντές του Μουσικού Σχολείου Ρόδου και τέως Πρόεδρος του Πολιτιστικού και Λαογραφικού Συλλόγου Σορωνής Ρόδου «Το Αμπερνάλλι».