Μάριος Γρεμμενάς: «Ο τίτλος είναι αφιερωμένος μόνο στα παιδιά»

Rodiaki NewsRoom

Για την εμπειρία του F4 των εφήβων στη Λέρο, για το δεύτερο συνεχόμενο τίτλο στην κατηγορία και για το προσεχές πανελλήνιο πρωτάθλημα στην Αθήνα μίλησε στη «Ροδιακή» ο προπονητής του Κολοσσού

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, το εφηβικό τμήμα του Κολοσσού ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και κατέκτησε το τρόπαιο απέναντι στον μαχητικό Ιάλυσο, στον πολύ καλό τελικό του φάιναλ φορ που έγινε στο πανέμορφο κλειστό γυμναστήριο της Λέρου.

Ο προπονητής των «θαλασσί», Μάριος Γρεμμενάς, βρέθηκε στην πολύ ξεχωριστή θέση να στεφθεί πρωταθλητής μέσα στο …δεύτερο σπίτι του αν θυμηθούμε πως πριν έρθει στον Κολοσσό, έζησε πέντε χρόνια στη Λέρο και συνέβαλε τα μέγιστα στο να «μεγαλώσει» ο Πανιώνιος και να φτάσει στα χρόνια που ακολούθησαν σε φάιναλ φορ παμπαίδων, παίδων και εφήβων.

Πλέον είναι ένας πολύ πολύ περήφανος «μπαμπάς» για τους δώδεκα έφηβους που κατέκτησαν το πρωτάθλημα Δωδεκανήσου την περασμένη Κυριακή αφού κατά τη διάρκεια της συζήτησης έλεγε και ξανάλεγε «τα παιδιά μου». Και δεν είναι περήφανος μόνο γιατί κέρδισαν τον τελικό αλλά γιατί έπαιξαν καλά, γιατί δικαιώθηκαν οι κόποι της σκληρής δουλειάς που έκαναν όλη τη σεζόν.

Αναφορικά με τον τελικό του F4, ο Μάριος Γρεμμενάς σχολίασε πως «αυτό που είχα πει στα παιδιά ήταν ένα τέτοιο ματς, έναν τελικό, τον κερδίζει όποιος έχει πιο πολύ μυαλό. Γιατί πάθος έχουν όλοι, τη νίκη τη θέλουν όλοι. Επομένως, πιο σημαντικό είναι να παίξεις μυαλωμένα κι αυτό σημαίνει να μπορέσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα να αλλάξεις κάποια από τα αρχικά σου πλάνα και να δημιουργήσεις καινούριες καταστάσεις.
Σε αυτό το κομμάτι, είμαι πολύ ευχαριστημένος. Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν στους ρόλους που τους δόθηκαν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, πολύ διαφορετικούς από αυτούς που είχαν συνηθίσει».

Αν περίμενε κάτι διαφορετικό απέναντι στον Ιάλυσο σε σχέση με τα παιχνίδια του Ομίλου είπε: «Πάντα η διαφορά των παιχνιδιών αυτών είναι τεράστια. Η ένταση του τελικού ανεβαίνει κατακόρυφα, οι τεχνικοτακτικές απαιτήσεις είναι πολύ υψηλές, μετράει η κάθε φάση, η κάθε επίθεση, η κάθε άμυνα. Παίζεις με το χρόνο, παίζεις πολύ τακτικά… Και τώρα που θα πάμε στην Αθήνα, ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει απότομα. Πάντα ένας ημιτελικός κι ένας τελικός είναι πάρα πάρα πολύ δύσκολα παιχνίδια. Καμία σχέση με εκείνα του Ομίλου».
Αν υπήρξε κάποια στιγμή στον τελικό που να φοβήθηκε, παραδέχθηκε αφοπλιστικά: «Ο Ιάλυσος εμφάνισε καινούρια πράγματα σαν ομάδα, τα παιδιά ήταν όλα πάρα πολύ βελτιωμένα σε όλα τα επίπεδα, περίμενα ότι θα εμφανίζονταν πιο δουλεμένα. Αν φοβήθηκα… μέχρι που έληξε το ματς, φοβόμουν. Ακόμη και στο τελευταίο λεπτό που η διαφορά ήταν στους δέκα πόντους, φοβόμουν. Ήταν τελικός… ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει…».

Με τη ματιά του προπονητή, ποιο ήταν το «κλειδί» για τη νίκη; «Από το πρώτο δεκάλεπτο, η πίεση που ασκήσαμε ήταν πάρα πολλή και ξέραμε ότι θα λειτουργήσει στο τέταρτο δεκάλεπτο. Στην αρχή μπορεί να μη μας βγήκε και το σκορ να ανέβηκε αρκετά αλλά το εξαργυρώσαμε στο τελευταίο δεκάλεπτο. Επομένως, η προσήλωση σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, της πίεσης, λειτούργησε πάρα πολύ καλά στο τέλος που ξεφύγαμε στο σκορ.
Επίσης, είχαμε βάθος στον πάγκο που μας επέτρεψε να στηρίξουμε αυτό τον τρόπο παιχνιδιού και κάνοντας ροτέισον κατά τη διάρκεια του ματς είχαμε αυτό το αποτέλεσμα».

Για την προετοιμασία του Κολοσσού για το F4: «Ξέραμε ότι θα παίξουμε με τον Ιπποκράτη στον ημιτελικό και δουλεύαμε συστηματικά πάνω σε αυτόν. Με τα γεγονότα που έγιναν (σ.σ. αποχώρηση Ιπποκράτη και αντικατάσταση από ΕΑΚΑ), τις τελευταίες δύο μέρες δουλέψαμε κάποια πράγματα για την Κάλυμνο. Περιμέναμε τη ζώνη, δουλέψαμε πάνω σε αυτήν αλλά για τον τελικό δεν είχαμε μιλήσει καθόλου παρά μόνο το ίδιο πρωί, πριν το παιχνίδι».

Όσο για το αν τον εξέπληξε κάτι στους αγώνες, υπογράμμισε: «Τα παιδιά της Ιαλυσού ήταν πολύ βελτιωμένα, πολύ δουλεμένα, ο Παναγιώτης (σ.σ. Παπακώστας) είναι πολύ καλός προπονητής, φάνηκε αυτό στο πώς το έβγαλαν τα παιδιά. Δεν ήταν έκπληξη η εμφάνισή τους. Το έβλεπα μέσα στη χρονιά ότι τα παιδιά αυτά δουλεύουν συστηματικά και παίζουν μπάσκετ.
Όπως, επίσης, για μένα δεν ήταν έκπληξη η απόδοση των δικών μου παιδιών. Για παράδειγμα, ο Θοδωρής (σ.σ. Γεωργαλής) ό,τι έδωσε στον τελικό το είχε δώσει στις προπονήσεις. Και ο Φραντζέσκος (σ.σ. Γεωργίου), που βγήκε MVP, το ίδιο. Δούλευε συστηματικά, σε κάθε προπόνηση έβγαζε όλο και περισσότερα και ήρθε η εμφάνιση στον τελικό που για μας που τον βλέπαμε κάθε μέρα δεν ήταν έκπληξη. Όλα τα παιδιά βελτιώθηκαν μέσα στη χρονιά σε τομείς που ήταν αδύναμα και το πιο σημαντικό είναι πως αυτή τη βελτίωση την έβγαλαν στο γήπεδο τη στιγμή που τους το ζήτησα».

Σε δέκα μέρες, ο Κολοσσός θα βρίσκεται στην Αθήνα για τα προκριματικά του πανελλήνιου πρωταθλήματος. Τι θα αντιμετωπίσουν εκεί και ποιες είναι οι πιθανότητες για πρόκριση στην τελική φάση, ο Μάριος Γρεμμενάς εξήγησε: «Θα μαζέψουμε σιγά σιγά πληροφορίες. Ξέρουμε σίγουρα ότι η ομάδα της Κρήτης είναι πολύ δυνατή.
Το πρόγραμμά μας είναι καλό. Ξεκινάμε με ρεπό και δεύτερη αγωνιστική παίζουμε με την Κρήτη και θεωρώ ότι αυτό μας ευνοεί. Θα είμαστε ξεκούραστοι κι έτοιμοι για το ντέρμπι που ουσιαστικά κρίνει την πρόκριση. Θα πάμε να παίξουμε το μπάσκετ που παίζουμε και στηρίζουμε όλη τη χρονιά.
Πάντα ονειρεύεσαι το final 6, τα παιδιά το ονειρεύονται αλλά είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Βέβαια, ποτέ δεν ξέρεις! Όταν μπαίνεις μέσα στο γήπεδο για ένα παιχνίδι, είναι 50-50. Θεωρώ ότι υστερούμε σε μέγεθος. Είναι κάτι που δουλεύουμε όλη τη χρονιά, δηλαδή το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μεγαλόσωμες ομάδες. Εμείς είμαστε ομάδα small size ή αν θες small ball».

Η ομάδα μπορεί να είναι small size αλλά τα συναισθήματα και το δέσιμο μεταξύ τους είναι extra extra extra large, επομένως δεν ήταν συμπτωματικό όταν χρειάστηκε ένα επιπλέον δευτερόλεπτο για να συγκρατήσει τη συγκίνησή του και να απαντήσει στο τι του είπαν οι παίκτες του μετά τον τελικό στα αποδυτήρια: «Πολύ συγκινητικές οι στιγμές… αγκαλιές… φιλιά… πολύ μπουγέλο… τέτοια ωραία πράγματα».
Και φυσικά κατέληξε να αφιερώσει τον τίτλο «στα παιδιά, μόνο στα παιδιά. Αυτά είναι οι πρωταγωνιστές, αυτά πολέμησαν, σε αυτά αξίζει».