Άνθρωποι τριγύρω;

Rodiaki NewsRoom

Της Νάντιας Σαρρή

Το απόγευμα έφτασε, ο καφές ετοιμάστηκε και μια λίστα με μουσικές του κόσμου άρχισε να παίζει… Έτσι εγώ έκανα το καθημερινό μου πέρασμα από εφημερίδες, site και blog για μια γρήγορη ματιά σε όσα συμβαίνουν στον κόσμο, την ίδια ώρα που εγώ πίνω τον καφέ μου στην ασφάλεια του σπιτιού μου.

Πόλεμος, πνιγμοί, εξαθλίωση, δολοφονίες, οικονομική κρίση, τρομοκρατία και συνεντεύξεις με περισσή υποκρισία από πολιτικούς με ή χωρίς γραβάτα. Ξάφνου στο κάτω μέρος της οθόνης του υπολογιστή ξεπρόβαλλε κι ένα άρθρο με τίτλο «19+1 τρόποι για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος».

Ποια κρίση και ποιος πόλεμος σκέφτηκα, αυτό είναι ευκαιρία. Ευκαιρία μήπως και γλιτώσω τα λεφτά του ψυχολόγου. Κι αφού λοιπόν άνοιξα και διάβασα το άρθρο, μετά το google θέλοντας να με βοηθήσει να συνδεθώ με τον εν δυνάμει εαυτό μου, μου πρότεινε άρθρα με τίτλο «30 τρόποι για να γίνεις ευτυχισμένος άνθρωπος», «17 τρόποι για να αντιμετωπίσεις τους αρνητικούς ανθρώπους», «9 τρόποι για να αναγνωρίσεις τους τοξικούς ανθρώπους», «6πράγματα που δεν κάνουν οι ευγενικοί άνθρωποι», «5 τρόπους να συνυπάρξεις με ανθρώπους που δεν ταιριάζετε».

Άνθρωποι εδώ, άνθρωποι εκεί. Άνθρωποι τοξικοί, άνθρωποι αγενείς, άνθρωποι καλύτεροι, άνθρωποι χειρότεροι, άνθρωποι μεταξωτοί, άνθρωποι χαμογελαστοί. Άνθρωποι σε απελπισία που ψάχνουν ρητά και τρόπους, αντί να δρουν και να τολμούν…

Μιας κι όταν πάρουν απόφαση να κλείσουν τον υπολογιστή και να τραβήξουν την πόρτα του σπιτιού τους θα δουν όλους αυτούς τους ανθρώπους να παίρνουν σάρκα και οστά μπροστά τους.

Είναι ο Π. που δουλεύει 15 ώρες την ημέρα για να μην λείψει τίποτα στην οικογένειά του και στο τέλος-τέλος το μόνο που λείπει είναι ο μπαμπάς, ο σύζυγος, ο φίλος.

Είναι ο Κ. που ανέχεται σιωπηλά τον πόνο, την αδικία, τις βόμβες κοιτώντας τη δουλίτσα του. Αλλά συχνά- πυκνά ανεβάζοντας μια εικόνα ενός νεκρού παιδιού κάπου στο Αιγαίο ή προσθέτοντας ένα δακρύβρεχτο emoticon σε κάποια ανάρτηση στο facebook νιώθοντας να έχει εκπληρώσει το καθήκον του.

Είναι ο Σ. που πίσω από το γραφείο του, με τον τίτλο φορεμένο στο στήθος για παράσημο και την δύναμη της εξουσίας μπορεί ανά πάσα στιγμή να σου χαλάσει τη μέρα στην προσπάθειά του να αντέξει τη δική του αδιέξοδη ζωή.

Είναι ο Δ. που πιστεύει ακράδαντα στο δικαίωμα μόρφωσης κάθε παιδιού σε αυτόν τον πλανήτη, αλλά κλείνει ερμητικά τις πόρτες του σχολείου των παιδιών του για να μην διαβούν παιδιά που γλίτωσαν από τη φρίκη του πολέμου.

Είναι η Β. που δεν έχει διλήμματα στις δύσκολες αποφάσεις μιας κι γι’ αυτή η ηθική και η δικαιοσύνη είναι μονόδρομος.

Είναι η Α. που ανεβάζει καθημερινά φωτογραφίες που «περιέχουν τοποθέτηση προϊόντος» σαν να πρόκειται για κανονικές διαφημίσεις. Προβάλλοντας κυρίως τις μάρκες αυτών που φωτογραφίζεται, που ονοματίζει στη συνέχεια με διάφορα hashtags, μετατρέποντας τη στιγμή σε προϊόν.

Είναι η Χ. που πήρε τον άντρα και τα παιδιά της κι άφησαν πίσω το σπίτι και τη ζωή τους στο μέρος που έζησαν παραπάνω από 15 χρόνια, προσπαθώντας να μην περάσουν μια ζωή μέσα στην πλήξη.

Είναι η Κ. που όταν βλέπει κάτι ωραίο βιάζεται να το ανταγωνιστεί και στην συνέχεια ματαιώνεται από την αχόρταγη αλαζονεία που ταΐζει τον εαυτό της και που τη βυθίζει όλο και περισσότερο στο σκοτάδι του «ή οι άλλοι ή εγώ».

Είναι όμως κι ο Λ. που θεωρεί τον εαυτό του και τα κατορθώματα μιας ζωής τίποτα, μπροστά σε όσα με ταπεινότητα αντικρίζει.

Είναι η Μ. που έχει επενδύσει τόσο στο φαίνεσθαι, που δεν γνωρίζει ούτε η ίδια τον εαυτό της αμακιγιάριστο από καλλυντικά, copy-paste φιλοσοφίες και φορεμένα ιδανικά.

Αλλά είναι κι ο Γ. που στα 60 του έχει μείνει πιστός σε ιδέες και ιδανικά που όλοι του έλεγαν πως με τα χρόνια ξεφτίζουν σαν τις ίνες του τζιν που φορούσε μικρός.

Σήμερα ξεπερνώντας το όριο ζωής που του έδωσαν οι γιατροί συνεχίζει να ‘χει το ίδιο πάθος για μουσική και τραγούδια, συναντήσεις και ζωή!

Είναι όλοι αυτοί, είναι κι άλλοι τόσοι. Είσαι κι εσύ που πρέπει να παλέψεις με δράκους και με τέρατα, αν θες να λέγεσαι άνθρωπος…

Υ.Γ. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, θα πρέπει να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.