Η Σύμη του Γιώργου Κουβαρά

Rodiaki NewsRoom

Για πολλά χρόνια, όταν έβλεπα φωτογραφίες από τη Σύμη, είχα την αίσθηση ότι μου ήταν πολύ οικεία

Γράφει ο Γιώργος Κουβαράς

Για πολλά χρόνια, όταν έβλεπα φωτογραφίες από τη Σύμη, είχα την αίσθηση ότι μου ήταν πολύ οικεία. Μου θύμιζε τόσο έντονα την Ιθάκη, από την οποία κατάγομαι και έχω περάσει εκεί όλα τα καλοκαίρια της ζωής μου, που ήταν σαν να την ξέρω.

Μπαίνοντας για πρώτη φορά στο λιμάνι της, συνειδητοποίησα πόσο παραπλανητικές είναι οι φωτογραφίες. Οι ομοιότητες στις καρτ ποστάλ εξαφανίζονται όταν δεις τα χρώματα, νιώσεις τον αέρα και τις μυρωδιές του Αιγαίου, που δεν έχει σχέση με το Ιόνιο. Κι ας μοιάζουν τα λιμάνια, τα σπίτια με το κεραμίδι και οι κατάφυτες πλαγιές μέχρι τη θάλασσα.

Η σωστή ώρα για να απολαύσει κανείς τη μαγική είσοδο στο λιμάνι της Σύμης είναι αργά το απόγευμα. Τότε είναι που το φως αφήνει να ξετυλιχτεί μπροστά σου όλο το πολύχρωμο σκηνικό που σου παρουσιάζεται σαν ένα άψογο γεωμετρικό Π, με απίθανους χρωματικούς συνδυασμούς στα παραθυρόφυλλα. Με τον ήλιο να πηγαίνει προς τη δύση, χρωματίζοντας το τοπίο, δεν είσαι σίγουρος αν ο πίνακας που βλέπεις είναι νατουραλιστικό έργο ή pop art.

Η βόλτα από το λιμάνι στο Νιμποριό, μέσα από τον παραθαλάσσιο δρόμο, όπου ήταν τα παλιά καρνάγια, είναι μοναδική, ειδικά το σούρουπο. Η θέα στο μικρό νησάκι Νίμος, που δίνει την αίσθηση ότι είναι κολλημένο πάνω στη Σύμη, είναι μια μοναδική εμπειρία το ηλιοβασίλεμα, όταν ο ήλιος δύει ανάμεσά τους. Αρκεί να έχεις ξεκινήσει τη βόλτα λίγο νωρίτερα, ώστε να βρεθείς στη σωστή οπτική γωνία και να το απολαύσεις.

Οι παραλίες της Σύμης έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Είναι τόσο πολλές που θα βρεις σίγουρα μια με «μπουνάτσα» σε κάθε καιρό. Πάρτε το καραβάκι που φεύγει από το λιμάνι και γνωρίστε τους διάφορους όρμους με κοινό χαρακτηριστικό τα βαθιά γαλάζια νερά και την άγρια βλάστηση μέχρι τη θάλασσα. Τα δέντρα της Σύμης είναι μοναδικά. Κάτι ανάμεσα σε κέδρο και έλατο, χρησίμευαν πάντα στα καρνάγια του νησιού για να φτιάχνουν καΐκια.

Αν σας αρέσουν τα μοναστήρια, όπως εμένα, πηγαίνετε οπωσδήποτε στον Πανορμίτη. Η εκκλησία είναι μοναδική, όπως και το καμπαναριό και η βοτσαλωτή αυλή. Στις τοιχογραφίες είναι φανερή η επιρροή της Δύσης. Φανερή σε ολόκληρη τη Σύμη. Άλλο ένα στοιχείο που μου θύμισε την Ιθάκη...

* Ο Γ.Κ. είναι δημοσιογράφος και το άρθρο του δημοσιεύτηκε στο athensvoice.gr