Οι Άγιοι μας, το στήριγμα, το φως και το παράδειγμά τους στη ζωή μας

Rodiaki NewsRoom

Ο Άγιος Αρτέμιος ο μεγαλομάρτυρας. Η οσία Ματρώνα η θαυματουργή της Χίου. Ο όσιος Γεράσιμος ο νέος ασκητής της Κεφαλλονιάς. Ο όσιος Χριστόδουλος ο θαυματουργός της Πάτμου

Γράφει ο πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Αναστ. Μανέττας
Κληρικός-Εκπαιδευτικός, εφημέριος του ιερού ναϋδρίου Αγίας Ειρήνης και Τριών Ιεραρχών Παν/μίου Αιγαίου Ρόδου

Και το σημερινό μας άρθρο αδέλφια μου αγαπημένα και πιστοί αναγνώστες των όσων γράφουμε, έχει την αρχή της επικαιρότητας.
Μόνιμοι σύντροφοι αιώνιοι παρηγορητές, αχώριστοι φίλοι μας είναι οι Άγιοι, οι μάρτυρες, οι όσιοι της εκκλησίας μας. Και ενώ έζησαν αιώνες πριν και μαρτύρησας, παραμένουν επίκαιροι σε μια εποχή, που έχουμε όλοι μας ανεξαιρέτως την ανάγκη να ακουμπήσουμε κάπου σε γερά στηρίγματα και θεμέλια. Έτσι και σήμερα θα ζήσουμε την προσφορά και την διαχρονική τους, μοναδική και ουσιαστική διδασκαλία και μαρτυρία τους για τον Χριστό και την διδασκαλία του.

Ο Άγιος Αρτέμιος ο μεγαλομάρτυρας ...προστάτης της Ελληνικής Αστυνομίας.
Κάθε χρόνο στις 20 Οκτωβρίου γιορτάζουμε την μνήμη του Αγίου Αρτεμίου...

Ήταν διακεκριμένος πολιτικός του Βυζαντίου και πολύ ευσεβής χριστιανός. Η ζωή του είναι συνυφασμένη με την εποχή του Μεγάλου Κων/νου δηλαδή του 3ου αιώνα μ.Χ.

Εκτιμώντας ο Βασιλέας τα ηθικά και πολιτικά του χαρίσματα, του έδωσε το αξίωμα του πατρικίου και τον διόρισε Δούκα και Αυγουστάλιο της Αλεξάνδρειας. Όταν ο Αρτέμιος άκουσε ότι ο Ιουλιανός ο παραβάτης και αποστάτης βασάνιζε φρικτά τους χριστιανούς στην Αντιόχεια, με τη χάρη και τον φωτισμό του τριαδικού Θεού, πήγε αμέσως και με θάρρος και παρρησία ήλεγξε με ευθύτητα, τις παρανομίες του Ιουλιανού εναντίον των χριστιανών.

Το μίσος, ο φθόνος του Ιουλιανού, που έτρεφε εναντίον των χριστιανών τον έκανε να στραφεί εναντίον του Αρτεμίου, που διέταξε να τον συλλάβουν και να τον μαστιγώσουν ανελέητα. Βλέποντας την σταθερότητά του και την ακλόνητη πίστη του στο Χριστό, του έσπασε τα κόκκαλα με πέτρες και τον αποκεφάλισε. Το σεπτό του λείψανο του μεγαλομάρτυρα και ομολογητή Αρτέμιου, παρέλαβε κάποια διακόνισσα, η Αρίστη που με τιμή και σεβασμό μετέφερε στην Κων/πολη, στον ναό του προφήτη Πρόδρομου. Ο Άγιος Αρτέμιος είναι ο προστάτης άγιος της Ελληνικής Αστυνομίας. Να τους στηρίζει και να τους ενισχύει στο έργο τους.

Η οσία Ματρώνα η θαυματουργή η Χιοπολίτιδα
Ονομαζόταν Μαρία και γεννήθηκε στο χωριό Βολισσός της Χίου, από γονείς ευσεβείς και πλούσιους, τον Λέοντα και την Άννα. Έξι αδελφές της Μαρίας, μεγαλύτερές της στην ηλικία, όλες καλοπαντρεύτηκαν η μία μετά την άλλη, σαν περιζήτητες νύμφες, για την σωστή ανατροφή τους, την ομορφιά, την ηθική τους υπόσταση και την καλή τους προίκα.

Η Μαρία η μικρότερη ασχολήθηκε με τη μελέτη των θείων και ιερών Γραφών και κειμένων και με την πλούσια φιλανθρωπική της δράση αποφάσισε να ακολουθήσει τον δρόμο του Χριστού. Η συναναστροφή της με τις μοναχές και τα γυναικεία μοναστήρια της Χίου, επηρέασαν τη ζωή και τις οριστικές της αποφάσεις. Ποθούσε έντονα την αγνή, παρθενική και αγιασμένη μοναχική ζωή. Η μεγάλη της αγάπη για τους καλούς γονείς της την συγκρατούσε στο πατρικό της σπίτι.

Όταν πέθαναν οι γονείς της, η Μαρία, γνώρισε και δοκίμασε την μοναχική ζωή, κοντά σε μια ευσεβή χήρα, που ασκήτευε με τις δύο θυγατέρες της. Μετά από αυτή την εμπειρία της, αποφάσισε να εισχωρήσει στις μοναχικές τάξεις. Χειροτονήθηκε λοιπόν μοναχή και έλαβε το όνομα Ματρώνα. Είχε άριστη διαγωγή στην αδελφότητα της μονής της, υπήρξε αγαθή, φιλάδελφη, ταπεινή και εγκάρδια.

Αφού πούλησε την μεγάλη της περιουσία έφτιαξε ένα μεγαλοπρεπή ναό στο μοναστήρι και άλλα θεάρεστα έργα.

Αφού κοιμήθηκε η προϊσταμένη μοναχή, που καθοδήγησε την Ματρώνα στην μοναχική ζωή, όλη η αδελφότητα αποφάσισε παρά την θέλησή της να εκλέξουν την Ματρώνα για ηγουμένη της μονής. Με την αγιασμένη ζωή της το παράδειγμά της, την σοφία και τις συμβουλές της, οι μοναχές και το μοναστήρι γνώρισαν ημέρες πνευματικής δόξας και αγιασμού. Το 1462 η Ματρώνα πέθανε αφού έζησε μια ευλογημένη και χαριτωμένη πνευματική ζωή. Τέτοια ευλογημένα παραδείγματα αγιασμένων μορφών, χαριτώνουν τη ζωή μας και μακάρι στον μοναχικό βίο, να μας παρουσιάζονται τέτοια πρότυπα προς μίμηση.

Ο Άγιος Γεράσιμος ο νέος ασκητής της Κεφαλλονιάς
Κάθε χρόνο στις 16 Αυγούστου ημέρα Κοίμησης του αγίου και στις 20 Οκτωβρίου μαζί με την αγία Ματρώνα εορτάζουμε την ανακομιδή του ολόσωμου ακέραιου, ανέπαφου ιερού λειψάνου του αγίου Γερασίμου του νέου ασκητή. Ο όσιος Γεράσιμος γεννήθηκε το 1509 στα Τρίκαλα της Κορινθίας. Καταγόταν από την επίσημη οικογένεια των Νοταράδων και ήτανε γιός του Δημητρίου και της Καλής Πελοποννησίων. Από μικρός έλαβε χριστιανική και αρχοντική ανατροφή και διακρινόταν στα γράμματα για την ευστροφία, την ευφυΐα και την άριστη επίδοσή του.

Ευγενική ψυχή ο Γεράσιμος γινόταν και βοηθούσε με κάθε τρόπο τους πτωχούς συμμαθητές του. Όταν έφτασε σε ώριμη ηλικία, περιηγήθηκε σε διάφορα μέρη, όπως την Ζάκυνθο, την Κων/πολη, το Άγιο Όρος, διάφορες μονές της Ανατολής όπου έμεινε στα Ιεροσόλυμα.

Με άκρα ταπείνωση και ιερή αφοσίωση υπηρέτησε σαν νεωκόρος για ένα χρόνο στον ναό της Αναστάσεως και με τη χάρη του Θεού, χειροτονήθηκε διάκονος και αργότερα πρεσβύτερος, από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Γερμανό. Κατόπιν έφυγε από εκεί και κατέληξε στην Κεφαλλονιά στην περιοχή Ομαλά, όπου έκτισε ο ίδιος γυναικείο μοναστήρι και ονομάστηκε Νέα Ιερουσαλήμ.

Στην μονή αυτή έζησε ασκητικά, ανέπτυξε μεγάλες και ιερές αρετές, βοηθώντας υλικά και πνευματικά τους πιστούς και γενικότερα τους κατοίκους της Κεφαλλονιάς. Απεβίωσε ειρηνικά στις 15 Αυγούστου όπου εξαιτίας της Κοίμησης της Θεοτόκου μεταφέρθηκε η εορτή του στις 16 Αυγούστου του 1579 σε ηλικάι 70 χρόνων.

Ξεχωριστή ευλογία για τα Επτάνησα να υπάρχουν ακέραια τα ιερά λείψανα στην Κέρκυρα του Αγίου Σπυρίδωνος,σ την Ζάκυνθο του Αγίου Διονυσίου και στην Κεφαλλονιά του οσίου Γερασίμου του νέου ασκητού. Ο άγιος των δαιμονίων και των ψυχικών ασθενειών, ο ιατρός, ο θεραπευτής, η ευλογία της Ορθοδοξίας μας και όχι μόνον.

Ο αξέχαστος, αριστοκράτης μητροπολίτης Ρόδου Κυρός Σπυρίδωνας ο Συνοδινός πνευματικός μου πατέρας, από το Ληξούρι της Κεφαλλονιάς, μας εμβολίασε τον σεβασμό και την αγάπη μας στον προστάτη του άγιο Γεράσιμο τον θαυματουργό. Τιμούσε με ευλάβεια τον άγιο Γεράσιμο και πολλές φορές παρευρισκόταν στις εορταστικές εκδηλώσεςι του αγίου στην πατρίδα του Κεφαλλονιά.

Είχα την χαρά να πάω μαζί του και μετέπειτα στην ωραία Κεφαλλονιά και στην μονή του αγίου Γερασίμου. Επίσης ο μακαριστός ποιμενάρχης ο Μητροπολίτης Ρόδου Σπυρίδωνας Συνοδινός έκτισε με δικές του ενέργειες, τον μεγαλοπρεπή ιερό ναό σε βυζαντινό ρυθμό, του οσίου Γερασίμου του νέου ασκητή στην κωμόπολη της Πυλώνας Ρόδου.

Επίσης παρεκκλήσιο του οσίου Γερασίμου υπάρχει και στην μεγάλη κωμόπολη του Αρχαγγέλου Ρόδου. Το παρεκκλήσιο αυτό, επί σειρά ετών, το διακόνησε και το περιποιόταν η αγιασμένη ψυχή της μακαριστής προσκυνήτριας Ζωής Κοντόγιαννου. Η ευχή του αγίου Γερασίμου, να μας καθαρίζει από ψυχικά άλγη, από τις ενέδρες του διαβόλου και να μας χαριτώνει στο δρόμο του Θεού και της αγίας του εκκλησίας.

Στο ναΰδριο της Αγίας Ειρήνης και των Τριών Ιεραρχών στο Παν/μιο Αιγαίου Ρόδου υπάρχει ευλογημένη παντόφλα από το λείψανο του Αγίου Γερασίμου. Και τέλος στον Καθεδρικό ναό του Ευαγγελισμού Ρόδου ο μακαριστός μητροπολίτης Ρόδου Σπυρίδωνας Συνοδινός στο αριστερό μαρμάρινο προσκυνητάρι του ναού, έχει την ολόσωμη εικόνα του Αγίου Γερασίμου του νέου ασκητή της Κεφαλλονιάς. Η ευχή του και η ευλογία του να μας συνοδεύει όλες τις ημέρες της ζωής μας από κάθε ορατό και αόρατο εχθρό μας.

Ο όσιος Χριστόδουλος ο θαυματουργός της Πάτμου
Σήμερα είναι Κυριακή (21 Οκτωβρίου 2018) και κάθε χρόνο είναι στην ημερομηνία αυτή η εορτή, όπως και στις 16 Μαρτίου του οσίου Χριστοδούλου του κτήτορα της ιστορικής ιεράς μονής, του Ευαγγελιστή της Αγάπης Ιωάννη του Θεολόγου.

Γεννήθηκε το 1020 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας, και ανατράφηκε και γαλουχήθηκε από γονείς ευσεβέστατους και ορθόδοξους, τον Θεόδωρο και την Άννα. Το βαπτιστικό του όνομα ήτανε Ιωάννης. Η σχολική του επίδοση ήταν άριστη και αξιοθαύμαστη και από νεαρή ηλικία ανατράφηκε στη μοναχική και ενάρετη ζωή.

Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε έναν προσοντούχο και με πλούτο λαμπρών πλεονεκτημάτων άνθρωπο του Θεού, ευσεβής ψυχή, αγαθή καρδιά, ευφυής, δραστήριος και τολμηρός.
Αργότερα με τη συνδρομή του Βασιλιά Αλεξίου του Κομνηνού του Βυζαντίου (1081-118) έκτισε την Ιερά Μονή στην Πάτμο, αυτό το κάστρο το μοναδικό στην ανθρωπότητα, όπου και μόνασε.

Οι συνεχείς επιδρομές των Βαρβάρων και ιδιαιτέρως των Αράβων, τον ανάγκασαν να πάει στην Εύβοια. Η παραμονή του στην Εύβοια διήρκησε 8 περίπου χρόνια, όπου και πέθανε το 1101 μ.Χ. Το ιερό λείψανο του οσίου Χριστοδούλου του Λατρηνού, μετακομίστηκε αργότερα στην Ιερά Μονή της Πάτμου, όπου μέχρι σήμερα σώζεται. Δικαίως ονομάστηκε Ιερή νήσος η Πάτμος, για τους θησαυρούς και τα μοναδικά προσκυνήματά της. Θεωρείται οι Άγιοι Τόποι του Αιγαίου και όχι μόνον.

Ιδιαίτερα δεσπόζει η πανταχού παρουσία του Ευαγγελιστή της Αγάπης, του Παρθένου, Ηγαπημένου επιστήθιου φίλου του Χριστού, Ιωάννη, που γέροντας εξόριστος στο ιερό σπήλαιο της Αποκάλυψης υπαγορεύοντας στον μαθητή του Πρόχο συνέγραψε το μεγάλο εσχατολογικό βιβλίο της Αποκάλυψης και όχι μόνον. Φοβερός και αξιοθαύμαστος ο ιερός αυτός τόπος της Πάτμου για όλους μας.

Η σκέψη μας στρέφεται στην ιερή μνήμη του αξέχαστου και ανεπανάληπτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος του μακαριστού Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη, που κάθε χρόνο εόρταζε τέτοια ημέρα. Η αύρα του, η παρουσία του, η προσφορά του, η απουσία του θα είναι πάντοτε ζωντανή και επίκαιρη σε όλους μας. Αμήν.