Νίσυρος: Έκρηξη χρωμάτων
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 2208 ΦΟΡΕΣ
Η Νίσυρος, υπόσχεται συγκλονιστικές εµπειρίες
Είναι το νησί-ηφαίστειο. Τόσο απλά. Ανάμεσα στη Ρόδο και στην Κω, η Νίσυρος ορθώνει το δικό της ανάστημα και προσφέρει εικόνες και εμπειρίες απρόσμενα έντονες, από εκείνες που εντυπώνονται στην καρδιά και τον νου και σε συνοδεύουν για πάντα. Δεν έχει τις σούπερ ανέσεις που θα βρεις σε άλλα Δωδεκανήσια, μα δεν τις χρειάζεται.
Αυτό που προσφέρει η Νίσυρος είναι χαλάρωση, ηρεμία, γαλήνη, απομόνωση, με λίγα λόγια ό,τι ακριβώς μας λείπει από την καθημερινότητα. Εδώ δεν θα έρθεις για να δεις σελέμπριτις και να μαζέψεις αυτόγραφα, ούτε για να κάνεις επίδειξη. Στη Νίσυρο θα έρθεις για να ξεκουραστείς και να απολαύσεις τις διακοπές σου σε ένα μέρος στ' αλήθεια ανόθευτο και ανέπαφο από την κακώς εννοούμενη τουριστική ανάπτυξη.
Πρώτα από όλα, θα δεις από κοντά ένα ενεργό ηφαίστειο. Από πολύ κοντά: θα περπατήσεις μέσα στους κρατήρες, ζώντας μια εμπειρία που δύσκολα αποτυπώνεται με λόγια. Θα κάνεις τις βόλτες σου στο Μανδράκι, το λιμάνι και μεγαλύτερο οικισμό του νησιού, θα δεις δεκάδες μοναστήρια και εκκλησίες, με πρώτη και ωραιότερη την Παναγιά τη Σπηλιανή, που «κρέμεται» από τους βράχους πάνω από το Μανδράκι, θα κάνεις το μπάνιο σου σε απέραντες αμμουδιές, θα ανέβεις στα Νικιά και τον Εμπορειό, τα δυο παραδοσιακά ορεινά χωριά, θα γευτείς καλό φαγητό, θα γνωρίσεις ανθρώπους καλοσυνάτους και πρόθυμους να σε πάρουν από το χέρι και να σε ξεναγήσουν στο νησί τους. Με δυο λόγια, θα καταλάβεις διακοπές, έτσι όπως οι διακοπές θα έπρεπε να είναι...
Τo «μετέωρο» των δωδεκανήσων
Η πρώτη γνωριμία με τη Νίσυρο γίνεται στο Μανδράκι, το λιμάνι του νησιού, εδώ όπου δένουν τα καραβάκια από τη Ρόδο και την Κω. Κι αν η πρώτη εικόνα που συναντήσεις στο λιμάνι δεν είναι ακριβώς αυτό που θα λέγαμε «ο ορισμός της γραφικότητας», έχε στον νου σου πως τα καλύτερα έρχονται μετά.
Από την αποβάθρα λοιπόν ξεκινούν δύο δρόμοι, ο ένας, στ' αριστερά, προς τους Πάλους και την ενδοχώρα του νησιού (περνώντας μπροστά και από κάποια συμπαθητικά ξενοδοχεία και καταλύματα), και ο άλλος ευθεία, που θα σε φέρει στην καρδιά του μεγαλύτερου οικισμού στη Νίσυρο.
Το Μανδράκι είναι ένας παραδοσιακός αιγαιοπελαγίτικος οικισμός: το λευκό χρώμα είναι παντού κυρίαρχο, το μπλε αναδεικνύει πόρτες και παραθυρόφυλλα, αυλές περιποιημένες, στενά, λιθόστρωτα καλντερίμια (κάποια είναι στ' αλήθεια πολύ στενά!) και μικρές πλατείες στολισμένες με περίτεχνα βοτσαλωτά συνθέτουν το σκηνικό στο Μανδράκι.
Ο κεντρικός δρόμος περνάει μπροστά από τα καταστήματα όπου θα κάνεις τα ψώνια σου, κάποιες ταβέρνες και καφέ, και μια μικρή αμμουδιά μέσα στον οικισμό, για μια γρήγορη πρωινή βουτιά. Ο παραλιακός δρόμος στη γειτονιά Λευκαντί είναι το στέκι της νεολαίας της Νισύρου, καθώς εδώ παρατάσσονται στη σειρά τα καλύτερα καφέ στο νησί, με ρυθμούς χαλαρούς και ανθρώπινους. Ξέφρενο nightlife δεν θα βρεις στη Νίσυρο, θυμήσου όμως πως δεν ήρθες εδώ γι' αυτό!
Η πιο ωραία πλατεία στο Μανδράκι είναι σίγουρα η πλατεία της Ηλικιωμένης, με τις καλές ταβέρνες και τον πλούσιο ίσκιο από τους φίκους. Λέγεται μάλιστα πως παλιότερα μόνο στους γεροντότερους του χωριού επιτρεπόταν να την επισκέπτονται, εξ ου και το όνομα που τελικά της έμεινε...
Μην παραλείψεις να επισκεφθείς και δύο μουσεία, το Αρχαιολογικό (22420 31348) και το Λαογραφικό, όπου αναπαρίσταται ένα παραδοσιακό νισυριακό σπίτι.
Οταν βρεθείς στο Μανδράκι, τέλος, να έχεις υπόψη σου πως η περίφημη ηρεμία του χωριού διαταράσσεται κάθε πρωί περίπου στις 10 μέχρι τις 2 το μεσημέρι: είναι οι ώρες που φτάνουν από την Κω τα καραβάκια που εκτελούν ημερήσιες διαδρομές στη Νίσυρο, ασφυκτικά γεμάτα από τουρίστες (στη συντριπτική πλειονότητα ξένοι) που έρχονται για να επισκεφτούν το ηφαίστειο.
Η εκκλησιά στον βράχο
Το σήμα-κατατεθέν του Μανδρακίου είναι ασφαλώς το μοναστήρι της Παναγιάς της Σπηλιανής, χτισμένο σε ύψος περίπου 40 μ. από τη θάλασσα. Την είπαν έτσι γιατί το καθολικό της μονής είναι χτισμένο μέσα σε μια σπηλιά, στα σπλάχνα του βράχου που ορθώνεται πάνω από το Μανδράκι.
Το μοναστήρι ιδρύθηκε τον 17ο αι., περιβάλλεται ωστόσο από τείχη αρκετά παλαιότερα, που έχτισαν οι Ιωαννίτες ιππότες της Ρόδου, περίπου στις αρχές του 14ου αι. Λέγεται μάλιστα πως η εικόνα της Παναγίας που βρίσκεται στη μονή είναι θαυματουργή, φυλάσσεται δε μέσα σε μια άλλη εικόνα, ντυμένη ολόκληρη με ασήμι.Τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται μεγάλο πανηγύρι στη Σπηλιανή: από τις 6 Αυγούστου μάλιστα ξεκινούν και συγκεντρώνονται στον ναό οι Νιαμερίτισσες, γυναίκες από τη Νίσυρο, που επί εννέα μέρες κάνουν 30 μετάνοιες τη μέρα και ψέλνουν το Μοιρολόι της Μεγαλόχαρης.
Ανάβαση στο αρχαίο Παλαιόκαστρο
Η Νίσυρος είχε κατοικηθεί ήδη από την αρχαιότητα, οι κάτοικοί της μάλιστα είχαν φροντίσει να την οχυρώσουν χτίζοντας στον λόφο (πάνω από τη Σπηλιανή) την ακρόπολη της αρχαίας πολιτείας, κάπου μεταξύ του 6ου και του 4ου π.Χ. αιώνα.
Ο στιβαρός όγκος του Παλαιόκαστρου, όπως αποκαλείται, σχεδόν εξ ολοκλήρου από μαύρο γρανίτη, προκαλεί ακόμη τον εντυπωσιασμό του επισκέπτη.Μπορείς να ανέβεις στο Παλαιόκαστρο είτε με τα πόδια, ακολουθώντας το μονοπάτι από το Μανδράκι, είτε και με το αυτοκίνητο, καθώς υπάρχει δρόμος μέχρι την είσοδο του κάστρου.
Αν κοιτάξεις προσεκτικά τη Νίσυρο στον χάρτη, θα δεις πως μοιάζει σαν να είναι ολόκληρη ο κώνος ενός ηφαιστείου. Δεν «μοιάζει» όμως· όντως είναι! Οπως λέει λοιπόν η Ιστορία, το υποθαλάσσιο, αρχικά, ηφαίστειο της περιοχής άρχισε πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια να βρυχάται, και έπειτα από αλλεπάλληλες εκρήξεις να ψηλώνει, ώσπου αναδύθηκε από τη θάλασσα και... έγινε η Νίσυρος.
Αυτή βέβαια είναι η επιστημονική εκδοχή της ιστορίας. Η μυθολογία, με τη σειρά της, διηγείται πως κατά τη διάρκεια της Γιγαντομαχίας, ο Ποσειδώνας έκοψε με την τρίαινά του ένα πελώριο κομμάτι βράχου από την Κω και το εκσφενδόνισε κατά του γίγαντα Πολυβώτη, καταπλακώνοντάς τον. Ο βράχος αυτός είναι η ίδια η Νίσυρος, και οι καπνοί που ξεμυτίζουν από τις ρωγμές στους ηφαιστειακούς κρατήρες δεν είναι άλλο από τα χνώτα του γίγαντα Πολυβώτη, που ακόμη προσπαθεί να απελευθερωθεί...
Προσεγγίζοντας το ηφαίστειο (περίπου 13 χλμ. από το Μανδράκι), το τοπίο που ξεδιπλώνεται κάνει το λεξιλόγιο οποιασδήποτε γλώσσας να μοιάζει φτωχό και ανεπαρκές. Ισως μόνο οι Αμερικανοί αστροναύτες που πρωτοπάτησαν στη Σελήνη να έχουν δει με τα ίδια τους τα μάτια κάτι παρόμοιο: ένα τοπίο απόκοσμο, σεληνιακό, γεμάτο χρώματα που εναλλάσσονται σε όλες τις πιθανές αποχρώσεις του κίτρινου, του κόκκινου, του μοβ. Οσο πλησιάζεις προς τους κρατήρες η ήδη έντονη ζέστη γίνεται ανυπόφορη: καλύτερα λοιπόν να το επισκεφτείς είτε νωρίς το πρωί είτε το απόγευμα, για να αποφύγεις τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες.
Ο μεγαλύτερος κρατήρας, που είναι και εκείνος που επισκέπτονται οι τουρίστες, λέγεται «Στέφανος», ένας πελώριος κρατήρας, με ελλειπτικό σχήμα, με μέγιστο άνοιγμα περίπου τα 330 μέτρα. Η ηλικία του Στέφανου υπολογίζεται στα 3.000 με 4.000 χρόνια, σε αρκετά σημεία του δε υπάρχουν «ατμίδες» ή «ξεφυσίτρες», ρωγμές στο έδαφος δηλαδή, από όπου το ηφαίστειο ξεφυσά δύσοσμους καπνούς, κυρίως θειάφι· η μυρωδιά, σαν κλούβιο αβγό, είναι ιδιαίτερα έντονη.
Σε κάποια άλλα σημεία, νιώθεις το έδαφος να μην μπορεί να συγκρατήσει το βάρος σου, με τα παπούτσια να βουλιάζουν ελαφρά σε μια πούδρα από τέφρα, ενώ λίγο παραπέρα βλέπεις μικρές τρύπες με λάσπη να κοχλάζει. Η όλη αίσθηση που αποκομίζεις καθώς βρίσκεσαι στον μεγάλο κρατήρα είναι στ' αλήθεια συνταρακτική, σαν να έχεις μεταφερθεί σε έναν άλλο κόσμο...
Οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν το ηφαίστειο της Νισύρου ως «κοιμώμενο ενεργό», κάτι που σημαίνει πως έχει εκραγεί μεν στο παρελθόν, ωστόσο η δράση του δεν έχει καταγραφεί στα ιστορικά χρόνια.
Οι μικρότεροι κρατήρες
Τα τουριστικά πούλμαν φέρνουν τους τουρίστες στον Στέφανο, τον μεγαλύτερο κρατήρα, ωστόσο στον χώρο υπάρχουν και άλλοι μικρότεροι κρατήρες, όχι όμως λιγότερο εντυπωσιακοί. Στην περιοχή Λόφοι θα δεις κάποιους, όπως ο Πολυβώτης, που είναι αρκετά μεγάλοι, κάποιο μάλιστα από αυτούς είναι και αρκετά... πρόσφατοι, καθώς δημιουργήθηκαν το 1871 και το 1887, έπειτα από μια σειρά μικρών εκρήξεων. Τα χρώματα και σ' αυτούς τους κρατήρες είναι ιδιαίτερα έντονα.
Οδοιπορικό στα ορεινά χωριά
Το Μανδράκι είναι η πρωτεύουσα και ο μεγαλύτερος οικισμός στη Νίσυρο και θα αποτελέσει και τη βάση σου κατά τη διάρκεια της διαμονής σου στο νησί. Οι αποστάσεις στη Νίσυρο δεν είναι μεγάλες (ολόκληρο το νησί άλλωστε έχει έκταση μόλις 41 τ.χλμ.) και αξίζει να κάνεις κάποιες εξορμήσεις ώστε να γνωρίσεις καλύτερα το νησί, τους ανθρώπους και την ιστορία του.
Στην ουσία, υπάρχουν τρεις οικισμοί ακόμη πέρα από το Μανδράκι: τα Νικιά, ο Εμπορειός και οι Πάλοι.
Τα Νικιά απέχουν από το Μανδράκι περίπου 14 χλμ., απόσταση που με το αυτοκίνητο καλύπτεται σε περίπου 20 λεπτά: ο δρόμος είναι ανηφορικός, με αρκετές στροφές, αλλά όχι κουραστικός. Αν δεν έχεις δικό σου όχημα, μπορείς να έρθεις με το λεωφορείο που ξεκινάει από το λιμάνι (υπάρχουν 3-4 δρομολόγια καθημερινά), το οποίο περνάει στη διαδρομή και από τους άλλους δύο οικισμούς.
Τα Νικιά, λοιπόν, ήταν κάποτε ένα χωριό που έσφυζε από ζωή, μετρούσε κάπου πεντακόσιους κατοίκους πριν έρθουν τα δίσεκτα χρόνια και οι Νικιώτες «σκορπίσουν» στην Αμερική και στην Αυστραλία. Σήμερα δεν απομένουν περισσότεροι από πενήντα, που αυξάνονται βέβαια το καλοκαίρι, για να επιστρέψει το χωριό στους συνηθισμένους ρυθμούς του πάλι το φθινόπωρο.
Το λεωφορείο κάνει στάση στην είσοδο του χωριού, μπροστά ακριβώς από το -μοναδικό στην Ελλάδα- Ηφαιιστειολογικό Μουσείο. Από εδώ, αν ακολουθήσεις το κεντρικό καλντερίμι θα βρεθείς στην περίφημη «Πόρτα»: είναι η κεντρική πλατεία του χωριού, στολισμένη ολόκληρη με ένα καταπληκτικό βοτσαλωτό, που πιάνει όλη την έκταση της πλατείας. Εδώ βρίσκεται και η μεγάλη εκκλησία των Εισοδίων της Παναγίας, καθώς και δύο όμορφα καφενεία-ταβερνάκια.
Συνεχίζοντας πέρα από την πλατεία και καθώς κινείσαι περιμετρικά του χωριού, θα έχεις την ευκαιρία να δεις από ψηλά τους κρατήρες του ηφαιστείου: είναι ίσως το καλύτερο σημείο για μια αφ' υψηλού θέα του Στέφανου, ενώ από την απέναντι μεριά του χωριού διακρίνεται καθαρά η Τήλος.
Τέλος, ζήτησε από κάποιον ντόπιο να σου δείξει το σπίτι του Νίκου Παπάζογλου. Ο σπουδαίος τραγουδιστής δεν είχε καταγωγή από τη Νίσυρο, ωστόσο είχε αγαπήσει το νησί και έμενε κάποια διαστήματα στα Νικιά. Στην πόρτα του σπιτιού του, θα δεις ένα γνώριμο κόκκινο μαντήλι...
Η φυσική σάουνα του Εμπορειού
Ο Εμπορειός είναι το έτερο ορεινό χωριό της Νισύρου. Περίπου 8 χλμ. μακριά (ή μάλλον «κοντά») από το Μανδράκι, σε βάζει κατευθείαν στο «ηφαιστειακό» κλίμα του νησιού: στην είσοδο του χωριού βρίσκεται μια μικρή σπηλιά, σαν μια τρύπα στον βράχο, που οι ντόπιοι αποκαλούν «σάουνα». Μέσα στη σπηλιά, όπου μόλις μετά βίας χωρούν 3-4 άτομα, θερμές αέριες μάζες δημιουργούν μια φυσική σάουνα, με θερμοκρασίες τόσο υψηλές που κανείς δεν μπορεί να αντέξει για πάνω από ελάχιστα λεπτά.
Περιδιαβαίνοντας στο χωριό θα δεις παλιά αρχοντόσπιτα, τα περισσότερα με έντονα τα σημάδια του χρόνου και εγκαταλελειμμένα, καθώς οι ιδιοκτήτες τους μετανάστευσαν πριν από πολλά χρόνια. Αξίζει να επισκεφτείς την εκκλησία των Ταξιαρχών και το ερειπωμένο μεσαιωνικό φρούριο. Από τον Εμπορειό έχεις ανεμπόδιστη θέα προς το Λακκί, την καλντέρα του ηφαιστείου δηλαδή.
Ηφαιστειολογικό μουσείο
Το παλιό σχολείο στα Νικιά έγινε μουσείο και πλέον «διδάσκει» ηφαιστειολογία. Το μόνο Ηφαιστειολογικό Μουσείο στη χώρα μας αφηγείται την ιστορία της γένεσης της Νισύρου και άπειρες πληροφορίες για τη δομή και τις διεργασίες των ηφαιστείων και τη ζωή του ανθρώπου δίπλα τους. Παρουσιάζεται επίσης και ειδική προβολή όπου προσομοιώνεται ψηφιακάη έκρηξη που οδήγησε στη δημιουργία του νησιού.
Τηλέφωνο: 22420 31400
Οι ωραιότερες παραλίες
Ως αμιγώς ηφαιστειογενές νησί, η Νίσυρος δεν φημίζεται για τις παραλίες της. Κι όμως, μάλλον την αδικεί αυτό, καθώς ναι μεν δεν έχει τις ασυναγώνιστες παραλίες με τα τιρκουάζ νερά άλλων νησιών, έχει όμως ακτές που είναι για όλα τα γούστα και όλες τις ώρες!
Κατά μήκος του δρόμου από το Μανδράκι προς τους Πάλους, λοιπόν, θα περάσεις μια-δυο μικρές αμμουδιές, σχεδόν πάντα έρημες, όπου μπορείς να κάνεις μια γρήγορη βουτιά. Αφού περάσεις τα Δημόσια Λουτρά και την Ασπρη Παραλία, θα έρθεις στο γραφικό ψαροχώρι των Πάλων (5 χλμ. από το Μανδράκι). Ησυχο και γαλήνιο χωριό, οι Πάλοι έχουν μάλλον την καλύτερη παραλία για οικογένειες: αμμουδιά στενή μεν αλλά με μπόλικο ίσκιο, ρηχά νερά, είναι ό,τι πρέπει για τους επισκέπτες με μικρά παιδιά, και όχι μόνο.
Το χωριό έχει και αρκετά ταβερνάκια για φρέσκο ψάρι, για καλό φαγητό μετά το κολύμπι, καθώς και κάποια ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Στην έξοδο του χωριού θα δεις ένα τεράστιο κτιριακό συγκρότημα: είναι τα περίφημα Λουτρά του Παντελίδη, ένα σούπερ πολυτελές για την εποχή του «σπα», που λειτούργησε στις αρχές του περασμένου αιώνα (μέχρι περίπου το 1930) και διέθετε μέχρι θέατρο και καζίνο!
Απέναντι από τα Λουτρά κάνε μια βόλτα μέχρι την Παναγιά τη Θερμιανή, ένα εκκλησάκι χωμένο μέσα στο κοίλωμα ενός βράχου, δίπλα σε μια σπηλιά με θερμή πηγή (από εκεί και το όνομά του), και κάτω από τον μισογκρεμισμένο θόλο αρχαίων ρωμαϊκών λουτρών. Μια επιγραφή της εποχής, μάλιστα, που βρίσκεται ακόμη στον χώρο, μαρτυρά πως εκεί υπήρχαν λουτρά ήδη από στα χρόνια του περίφημου Ιπποκράτη (5ος-4ος αι. π.Χ.)
Ο δρόμος ανατολικά από τους Πάλους οδηγεί στην ωραιότερη παραλία στη Νίσυρο. Το «οδηγεί» ας μπει σε εισαγωγικά, διότι ο δρόμος φτάνει μέχρι ένα σημείο: θα ακολουθήσεις τον δρόμο προς τα ανατολικά, και περίπου 6 χλμ. μετά τους Πάλους θα αφήσεις το όχημά σου και θα συνεχίσεις με τα πόδια για περίπου ένα δεκάλεπτο, μέχρι να φτάσεις στην Παχιά Αμμο, μια άγριας ομορφιάς παραλία, κάτω από ηφαιστειακά βράχια. Μην περιμένεις ξαπλώστρες και ομπρέλες, οπότε καλό είναι να είσαι εφοδιασμένος με όλα τα απαραίτητα. Πολύ ωραία παραλία είναι και οι Λιες, ένας κολπίσκος λίγο μετά τους Πάλους, που στην ουσία αποτελείται από αρκετές μικρές παραλίες, με ψιλή άμμο και δροσερά νερά.
Μια «διαφορετική» επιλογή για βουτιές είναι οι Χοχλάκοι, στο Μανδράκι, πίσω ακριβώς από τον βράχο της Παναγιάς Σπηλιανής. Στην ακτή δεν υπάρχει άμμος αλλά μεγάλα, μαύρα ηφαιστειακά βότσαλα, υπάρχει ωστόσο ένα κοίλωμα στον βράχο, αρκετά μεγάλο ώστε να μπορείς να καθίσεις στον ίσκιο.
Μην παραλείψετε
Απέναντι ακριβώς από το Μανδράκι, ανάμεσα στη Νίσυρο και την Κω, υπάρχει ένα μικρό, ακατοίκητο νησάκι. Είναι το Γυαλί, μια νησίδα έκτασης περίπου 4,5 τ.χλμ. όπου σήμερα υπάρχουν ορυχεία εξόρυξης ελαφρόπετρας, αλλά και περλίτη. Το Γυαλί είναι ανακηρυχθεί Τοπίο Φυσικού Κάλλους, ενώ στο έδαφός του έχουν ανακαλυφθεί ίχνη οικισμού της Νεολιθικής περιόδου (4.000 π.Χ.) και ένα αρχαίο νεκροταφείο.
Εχει κάποιες ωραίες αμμουδιές για μπάνιο, και αν θέλεις να το επισκεφθείς, μπορείς να απευθυνθείς στο τουριστικό γραφείο στον κεντρικό δρόμο από το λιμάνι προς το κέντρο του Μανδρακίου (δίπλα ακριβώς στην πλατεία με το μεγάλο βοτσαλωτό με τα δελφίνια), που πραγματοποιεί μονοήμερες εκδρομές, εφόσον συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός ατόμων.
Fast Info
Πώς να πάτε
Στη Νίσυρο θα φτάσετε μόνο ακτοπλοϊκώς, καθώς το νησί δεν διαθέτει αεροδρόμιο. Το ταξίδι από τον Πειραιά διαρκεί 13 με 15 ώρες. Εναλλακτικά, μπορείτε να ταξιδέψετε αεροπορικώς μέχρι την Κω ή τη Ρόδο και από εκεί να φτάσετε στη Νίσυρο με πλοίο.
Συμβουλές για την επίσκεψη στο ηφαίστειο
Συνίσταται η επίσκεψη νωρίς το πρωί ή το απόγευμα. Το μεσημέρι η ζέστη είναι αποπνικτική.
Μη φοράτε σαγιονάρες, γιατί σε κάποια σημεία μπορεί να κολλήσουν στις λάσπες (έχει συμβεί!). Προτιμήστε πέδιλα ή αθλητικά παπούτσια.
Να έχετε μαζί σας νερό. Δίπλα στον Στέφανο λειτουργεί και καντίνα, που ωστόσο γεμίζει ασφυκτικά όταν έρχονται τα τουριστικά πούλμαν.
Να είστε προσεκτικοί όταν προσεγγίζετε στις ξεφυσίτρες, τις ρωγμές από όπου αναδίδονται καπνοί.
Αν δεν έχετε δικό σας όχημα, μπορείτε να έρθετε στο ηφαίστειο με τα πούλμαν που ξεκινούν από το λιμάνι (το εισιτήριο κοστίζει 5 € και θα το κόψετε στο ειδικό κιόσκι). Η παραμονή των πούλμαν στον χώρο δεν ξεπερνά τα 45 λεπτά.
Πηγή: ethnos.gr
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
