«Πρέπει να ερωτευτούμε τα πράγματα που φτιάχνουμε»!

Κυριακή Πετρίδου

Ο ιδρυτής της cocomat κ. Ευμορφίδης, μιλάει στη «Ρ» για τα ξύλινα ποδήλατα που έφερε στη Ρόδο και αποκαλύπτει το μυστικό της επιτυχίας του

Σίγουρα η πρώτη εντύπωση που σου δημιουργεί ο κ. Πωλ Ευμορφίδης δεν είναι αυτό που θα περίμενε κανείς από τον ιδρυτή και Πρόεδρο μίας από τις πιο επιτυχημένες ελληνικές εταιρίες, της εταιρίας-φαινόμενο cocomat!

Είχαμε την ευκαιρία να τον συναντήσουμε το περασμένο Σάββατο στα γραφεία της Εταιρίας “Mosq & Associates” καθώς πριν από λίγες ημέρες βρέθηκε στη Ρόδο για να μιλήσει στο TEDxRHODES αλλά και για να φέρει…ξύλινα ποδήλατα!

Η πρώτη εντύπωση πραγματικά…δεν περιγράφεται: Μποέμικο στυλάκι brat packer εγκάρδιος χαιρετισμός, με μία οικειότητα που δεν συναντά κανείς εύκολα πια στην πρώτη γνωριμία, και μία “τρέλα” σαρωτική που…καταλαμβάνει το χώρο! Παρά, όμως, το “χύμα” που (θέλει να) βγάζει, έχοντας κανείς την ευκαιρία να συζητήσει μαζί του, διαπιστώνει ότι ο κ. Ευμορφίδης, τιμώντας τη δαιμόνια ποντιακή καταγωγή του, είναι έτσι από…φιλοσοφία, μια φιλοσοφία πάνω στην οποία στηρίζεται η πολυβραβευμένη εταιρία-πρότυπο που έχει.

Λέγεται ότι, κάποτε, πήγε ένας δισεκατομμυριούχος στην Εταιρία του γιατί τον ενδιέφερε να συνεργαστούν και ο κ. Ευμορφίδης, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, τον έβαλε να κάνει…τραμπολίνο! Εμένα μου έγραψε το e-mail του πάνω σε ένα φύλλο!
Αντικομφορμιστής, γεμάτος πάθος και ιδέες, τρέφει ιδιαίτερη αγάπη στη φύση και τη νεολαία. Πιστεύει ότι η Ελλάδα διαθέτει τα πάντα και οι Έλληνες πρέπει να επιστρέψουν στην παραγωγή για να βγουν από το τέλμα.

Όσο για το πως μας προέκυψε στη Ρόδο, λόγω της συνεργασίας του με τον κ. Μιχάλη Μοσκιού ιδιοκτήτη της Εταιρίας “Mosq & Associates” αλλά και του νέου θεματικού Boutique Hotel που θα λειτουργήσει από τον ερχόμενο χειμώνα στην πόλη της Ρόδου, του “Elakati” (Ηλακάτη) ο οποίος θα είναι και αποκλειστικός αντιπρόσωπος των ξύλινων ποδηλάτων για τη Ρόδο.

Θα προσπαθήσω να μεταφέρω κάποια σημεία από τη συζήτηση που είχαμε με τον κ. Ευμορφίδη, αν και δεν είναι…το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να “αποτυπωθεί” στα στερεότυπα μίας «κλασικής» συνέντευξης για εφημερίδα…

Η πρώτη ερώτηση, λοιπόν, είναι πώς…του προέκυψε η Ρόδος.
Όπως μας το περιγράφει, πήγε μία ημέρα ο Μιχάλης στην εταιρία, του είπε ότι του αρέσει το ποδήλατο και ότι θέλει μία αντιπροσωπεία, κάτι που τον αιφνιδίασε. Εκείνη τη στιγμή δεν είχε ποδήλατα, ο Μιχάλης του είπε ότι θέλει δώδεκα για να τα πουλάει και να τα νοικιάζει και κάπως έτσι, την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου, ήρθαν τα πρώτα ξύλινα ποδήλατα στη Ρόδο…

Η επόμενη ερώτηση είναι πώς προέκυψαν τα ξύλινα ποδήλατα…
Για να απαντήσει ο κ. Ευμορφίδης από πού πήρε το έναυσμα γι’ αυτό το νέο του επιχειρηματικό εγχείρημα, αφηγείται μία ιστορία: Ο ίδιος έχει τέσσερα παιδιά και με τον μεγάλο του γιο αποφάσισαν να πάρουν δυο ποδήλατα για να πάνε…από το Άμστερνταμ στην Ελλάδα και του είπε όταν περάσουν τις Άλπεις για να έχουν…ένα βαθμό δυσκολίας, θα του μιλήσει. Δεν είχε, όμως, τίποτα να του πει και μια τα έβρισκαν μια τα χαλούσαν.

Μάλιστα, λέει κάπου εδώ: «Ένα μήνυμα θέλω να πω στον κόσμο: Ότι η δυσκολία αυτών που τσακώνονται, η δυσκολία μίας κατάστασης, μίας περιήγησης, ενός συγκεκριμένου στόχου, το να φθάσεις από το Άμστερνταμ στην Αθήνα, που δεν είναι εύκολο, ενώνει».
Έτσι, όταν έφθασαν στις Άλπεις, το ποδήλατο είχε διαλυθεί, όχι γιατί ήταν κακά ποδήλατα τα άλλα, όπως εξηγεί, απλά έτυχε να χαλάσουν οι ταχύτητες. Αυτή ήταν και η αφορμή για να φτιάξουν ένα ποδήλατο μόνοι τους.

«Και πώς να το φτιάξουν στην Ελλάδα το ποδήλατο αφού τ’ αγοράζουμε όλα;-συνεχίζει-Τι υλικό δεν αγοράζεται; Το ξύλο. Υπάρχουν βουνά και δυστυχώς τα παίρνουμε όλα τα ξύλα και τα κάνουμε καυσόξυλα. Πουλιούνται με το κιλό. Όπως πουλιέται και το βαμβάκι με το κιλό.

Δηλαδή, πουλάμε…την τεμπελιά μας. Πουλάμε την πρώτη ύλη που τη βγάζει ο ήλιος και μετά σταματάμε εκεί. Δεν λέμε “κάτσε να το κάνουμε” και τίποτα άλλο παραπέρα. Αυτό είχε ξεκινήσει και με το λάδι. Πουλάγαμε με το κιλό το λάδι, έρχονταν οι Ιταλοί και έπαιρναν το λάδι. Η ίδια λογική υπάρχει και με το ξύλο που δεν υπάρχει στην Ελλάδα ξύλο για έπιπλο αλλά βαριόμαστε να το φτιάξουμε. Και τώρα που έχει κρίση, το κόβει και το πουλάει με το κιλό στα τζάκια».

»Λοιπόν, ήτανε μία πρόκληση για εμάς μεγάλη να το φτιάξουμε, να πάμε δηλαδή στους δασάρχες να δούμε πως γίνεται, να τη μάθουμε τη δουλειά, για να φτιάξουμε ένα ποδήλατο ξύλινο, ελληνικό. Και το μόνο που αγοράζουμε είναι οι ρόδες, τα μέταλλα που έχει πάνω το ποδήλατο».

Μάλιστα, αναφέρει ότι κάποια από τα μεταλλικά στοιχεία τα κάνει ένα Αθηναίος και ένα άλλο κομματάκι κάποιος στη Λάρισα.
«Άρα, λοιπόν, στην Ελλάδα υπάρχουν τα πάντα. Υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν με τα χέρια τους αλλά πρέπει να το εκτιμήσουμε αυτό. Όσοι έχουν ιδέες να πάνε να τους βρούνε και να δώσουν στον κόσμο ένα τελικό προϊόν», υποστηρίζει με πάθος.

Ποιες είναι, όμως, οι διαφορές με το ποδήλατο όπως το γνωρίζουμε και γιατί…δεν φτιάχναμε ξύλινα ποδήλατα.
«Το ένα είναι ελληνικό προϊόν, δηλαδή τέχνη μαεστρία, για λίγους το ποδήλατο και το άλλο είναι όλα τα ποδήλατα που κυκλοφορούν που, εκτός από πολύ μικρές εξαιρέσεις, είναι όλα ασιατικά. Άρα, και εμείς, λοιπόν, πρέπει να φτιάξουμε πράγματα δικά μας, να τα ερωτευτούμε. Πώς ο Ελβετός κάνει πανάκριβα ρολόγια και πάμε εμείς και τ’ ακουμπάμε; Άρα, και το ποδήλατο αυτό έχει γίνει για την τιμή του. Δεν είναι φθηνό ποδήλατο αλλά θα το έχεις σ’ όλη σου τη ζωή. Είναι ένας άλλος τρόπος προσέγγισης. Να έχεις ένα σύντροφο πάνω στα βουνά γιατί εκεί το μόνο που εύχεσαι είναι να μη σου χαλάσει κάτι. Άρα, λοιπόν, κάναμε κάτι που δεν χαλάει, δεν θα σε προδώσει ποτέ».

-Σας έψαξα στο Ίντερνετ, και λέει ότι είστε ένας από τους πλέον επιτυχημένους επιχειρηματίες στην Ελλάδα. Είπατε πριν ότι πρέπει να το ερωτευτούμε αυτό που φτιάχνουμε. Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας σας, ειδικά σήμερα που ζει όλο αυτό η χώρα και εσείς είστε επιτυχημένος στην Ελλάδα του σήμερα;
«Να είσαι καψούρης κάθε μέρα με κάτι άλλο. Δεν μπορείς να μένεις στην cocomat. Τα φτιάξαμε τα στρώματα, πουλιούνται σε όλο τον κόσμο. Εγώ νιώθω μετά παρείσακτος. Έκανα ό,τι είναι να κάνω, το εξελίσσουμε συνέχεια αλλά η προσδοκία του νέου, του πιτσιρικά, πρέπει να καλυφθεί με κάτι άλλο.

Η επιχείρηση δεν έχει φτιαχτεί για να βγάζει κάποιος λεφτά, μόνο. Να τα βγάζεις τα λεφτά, να τα χαίρεσαι να περνάς καλά... Αλλά αφού είσαι ένας επιχειρηματίας που τολμάει και τώρα πια έχεις και χρήματα να φτιάξεις ένα ποδήλατο, είσαι ηθικά υποχρεωμένος να κάνεις πράγματα για τη νεολαία. Το ποδήλατο, λοιπόν, είναι ένας φόρος τιμής για μένα και έχεις ηθική υποχρέωση με αυτά που κουβαλούσες τόσα χρόνια πάνω σου να τα περάσεις στις επόμενες γενιές και να τους πεις “τολμήστε”, φτιάξτε πράγματα και μην ακούτε κανέναν».

Στη συνέχεια, μας δίνει μία γεύση από το επιχειρηματικό του δαιμόνιο:
«Δηλαδή, γύρω-γύρω, εδώ στη Ρόδο υπάρχουν καλάμια. Τι μπορούμε να τα κάνουμε; Κάτι καινούργιο για να πουλήσουμε; Τώρα θέλουμε να κάνουμε ένα εκατομμύριο στυλό…από καλάμια…Έχουμε τόσο πλούτο γύρω μας που δεν τον κάνουμε κάτι. Τα καλάμια τα ψιλά, πάνω-πάνω, θέλουμε να τα κάνουμε στυλό, τα πιο χοντρά μπορούμε να τα κάνουμε καλαμάκια. Τώρα δουλεύουν 25 άνθρωποι γι’ αυτά. Και αν είναι πολύ χοντρό το καλάμι, μπορεί να γίνει…σαμπουάν»!

Όπως εξηγεί, ρίχνουμε κερί μέλισσας το μονώνουμε, δεν φεύγει τίποτα και μυρίζει τέλεια! Το πιο μεγάλο όμως, το μισό ή ένα λίτρο που θα μπει; Εδώ μας δίνει και μία είδηση, αποκλειστική όπως τονίζει: Θα χρησιμοποιήσουν κολοκύθες. Μάλιστα, ήδη, έχουν φυτέψει πενήντα στρέμματα. Η εταιρία αυτή, όπως λέει, θα είναι πολύ μεγάλη και θα λέγεται “pumpkin and βbubble”!

Πίσω, όμως, πάλι στο ποδήλατο και τον ρωτάμε αν γνωρίζει την ιστορία που έχει η Ρόδος με αυτό το άθλημα, που φάνηκε να τη γνωρίζει, ακόμη και τον «Διαγόρα» ξέρει. Μάλιστα, κατά την παραμονή του εδώ ήθελε να κάνει ποδηλατάδα μέχρι τη Λίνδο. Άλλωστε, ο ίδιος κυκλοφορεί μόνο με ποδήλατο.
Πώς προέκυψε, λοιπόν, η συνεργασία με τον κ. Μοσκιού; Απ’ ό,τι καταλάβαμε ήταν θέμα χημείας με τον Μιχάλη που του είπε να συνεργαστούν.
Στη Ρόδο, όμως, το περασμένο Σάββατο, διεξήχθη και το πρώτο TEDxRhodes στο οποίο, βέβαια, επρόκειτο να μιλήσει. Τον ρωτήσαμε για ποιο θέμα θα μιλούσε για να πάρουμε την απάντηση ότι…δεν ήξερε. «Αν ήξερα τι θα έλεγα…δεν θα ‘ρχομουνα. Γιατί μετά ακούς τον εαυτό σου και αν ακούς τον εαυτό σου, ετοιμάσου να φύγεις», λέει αποστομωτικά. Εκείνο που μας είπε, πάντως, είναι ότι ήθελε να δώσει κάτι στα παιδιά που θα έρχονταν και να μην πει πάλι την ιστορία του.

Αναπόφευκτα, κάποια στιγμή, η κουβέντα περιστρέφεται και γύρω από την οικονομική κρίση στη χώρα μας.
Ο ίδιος πιστεύει ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην παραγωγή γιατί δεν παράγει κανένας τίποτα. «Πρέπει να ιδρώσουμε με τα χέρια μας. Τα έχουμε όλα», λέει εκείνο που θέλει να πει στον κόσμο είναι «βγείτε έξω στη φύση, αφουγκραστείτε τη και περάστε καλά». Αυτό του λέει η εμπειρία του καθώς έχει “οργώσει” την Ελλάδα με το ποδήλατο.

Ο κ. Μοσκιού
Ζητήσαμε και από τον κ. Μοσκιού να μας περιγράψει πως “κλείστηκε” η συνεργασία.
Λέει, λοιπόν, ότι, μία ημέρα είχαν ταξίδι του γραφείου για την Πάρο και στην Αθήνα πέρασαν από την cocomat, επειδή συνεργάζονται και στη στάση που έκαναν στα κεντρικά γραφεία της, ήταν εκεί ο κ. Ευμορφίδης, τον οποίο βρήκαν…να καθαρίζει καλάμια απ’ έξω για να φτιάξουν ένα καινούργιο κρεβάτι!

Και συνεχίζει:
«Πηγαίνω μέσα, γνώριζα τον κ. Πωλ, είδα που καθάριζαν τα καλάμια, μπήκα στο κατάστημα και απ’ έξω είδα το ποδήλατο. Μπαίνω μέσα και λέω θέλω δώδεκα απ’ αυτά τα ποδήλατα γιατί φτιάχνουμε ένα καινούργιο boutique hotel στη Ρόδο».

Μάλιστα, του είπε ότι θέλει την αντιπροσωπεία για το ποδήλατο στη Ρόδο δίχως να γνωρίζει ούτε πόσο κάνει ούτε τίποτα. Σημειώνεται ότι το ξενοδοχείο έχει κεντρικό θέμα το ποδήλατο. Ζήτησε, λοιπόν, να τον φωνάξουν για να μιλήσει μαζί του και, όπως λέει, μέσα σε δέκα λεπτά έκλεισε η συμφωνία και τώρα αρχίζουν να πουλάνε τα ποδήλατα. Ο κ. Ευμορφίδης, μάλιστα, του υποσχέθηκε ότι θα έρθει στη Ρόδο όταν θα έρθουν τα ποδήλατα, όπως και έγινε, αλλά και στο opening του ξενοδοχείου. Μάλιστα, γι’ αυτό προγραμματίζουν ένα event που θα είναι ο γύρος της Ρόδου με τα ξύλινα ποδήλατα.

Το ξενοδοχείο
Το Elakati Luxury Boutique Hotel είναι ένα θεματικό ξενοδοοχείο στο κέντρο της πόλης, με ιδιαίτερη διακόσμηση και αρχιτεκτονική καθώς το θέμα του κάθε δωματίου αντανακλά την ομορφιά και την ιστορία της Ρόδου. Δίνεται ιδιαίτερη σημασία στη φύση αφού τα οικολογικά υλικά έχουν συνδυαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργηθεί μία παραδοσιακή ατμόσφαιρα με μοντέρνες ανέσεις. Χαρακτηριστικό είναι, για παράδειγμα, ότι προσφέρει πέντε επιλογές…μαξιλαριών!

Αγκαλιάζοντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής, οι φιλοξενούμενοι θα μπορούν να εξερευνήσουν το κέντρο της Ρόδου με τα ξύλινα ποδήλατα που θα τους διατίθενται δωρεάν. Μάλιστα, το ξενοδοχείο θα φιλοξενεί πλήθος δραστηριοτήτων, όπως μαθήματα πηλού και μαγειρικής, ενώ θα προσφέρει στους επισκέπτες τη δυνατότητα να εξερευνήσουν την ελληνική παράδοση και κουλτούρα.

Στο ισόγειό του ο χώρος είναι αφιερωμένος στην τέχνη ενώ υπάρχει και δωμάτιο ειδικά σχεδιασμένο για ΑμΕΑ. Όσο για το όνομα του ξενοδοχείου, πρόκειται για την αρχαία ελληνική ηλακάτη, τη ρόκα δηλαδή με την οποία ύφαιναν. Το έμβλημα από το οποίο εκπροσωπείται είναι εμπνευσμένο από το αρχαίο νόμισμα της Ρόδου.